Ruku 17

1 Jisasi'a amanage huno amagema nentaza disaipol naga'a zamasami'ne, Reheno kezana egahie. Hianagi iza'o reramatga nehimofonkura nasunku huntoe!

Sidan sagde han til læresveinarne sine: «Det er uråd anna enn det lyt koma freistingar, men ve yver den som dei kjem ifrå!

2 Witi refuzafu nepaza havere nofi anakiza, anankempi rentete'za, hagerimpi atrenageno uramisiana knare zantfa hugahie. Neone nagapinti magomofo azeri trakama huzankura,

Han var betre faren det låg ein kvernstein um halsen hans og han var kasta i havet, enn at han skulde freista ein av desse små.

3 tamagra kva hiho! Neramafuma kumima hanigeta, haviza nehane huta hinkeno, agu'ama rukrehema hanigeta, kumi'a atrentegahaze.

Tak dykk i vare! Syndar bror din, so tala til honom, og angrar han, so tilgjev honom!

4 Ana ne'mo'ma mago knamofo agu'afi 7ni'a zupa (seven times) 7ni'a kumi huramanteteno, ana kefozama'agu agu'a rukrahe huno 7ni'a zupa eno nasunku hue hanigeta, kumi'a atrentegahaze.

Um han syndar mot deg sju gonger um dagen, og sju gonger kjem attende til deg og segjer: «Eg angrar!» so skal du tilgjeva honom.»

5 Aposol naga'amo'za, Ramofona anage hu'za asmi'naze, tamentintia eri ra huo hu'za hazageno,

Apostlarne sagde til Herren: «Gjev oss meir tru!»

6 Ramo'a anage huno zamasami'ne, Tamagrima tamementintimo'ma masteti zafa ragagna hu'nenigeta, mulberi zafagura amne tasagi hunka hagerimpi ome regrio hanageno'a, ketamia amage'anteno amne anara hugahie.

«Hev de tru som eit senapskorn, » svara Herren, «so kunde de segja til dette morbærtreet: «Rykk deg upp og røt deg i havet!» og det skulde lyda dykk.

7 Ina'imoka amuno tamifina kazokzo eri'za vahe ka'amo'ma hoza tinka eri'zano, sipisipi kegava nehaniregati enkenka, ame hunka emaninka ne'zana no hugahano?

Um nokon av dykk hev ein dreng som pløgjer eller gjæter, segjer han då til honom når han kjem heim frå marki: «Kom straks og set deg til bords?»

8 Hu'neanagi kva'amo'a amanahu kea kazokzo eri'za ne'agura osugahio, kukenaka'a eri hutenka nezama nesuazana retro hunenantege'na, tine nezanena netesugenka, henka tine nezane kagra negahane hugahie?

Segjer han’kje heller: «Stell til kveldsmaten åt meg, bind livgjordi um deg, og gakk meg til handa med eg et og drikk! Sidan kann du eta og drikka?»

9 Hanki agra kazokzo eri'za ne'agura musenkea huontegahio? Na'ankure huo huno'ma hunte'neazana hu'ne.

Takkar han vel drengen for di han gjorde som han var fyresagd? Eg trur ikkje det.

10 Ana hu'negu kagranena, maka'zama Anumzamo huo huno hugante'neazama hanunka anage huo, tagra knare osunona kazokzo eriza vahemota, Anumzamo eriho huno hurante'nea eri'za e'nerune huta hugahaze.

Soleis de og; når de hev gjort alt som var sagt dykk, so seg: «Me er uturvande tenarar! Me hev’kje gjort anna enn det som var skyldnaden vår.»»

11 Jisasi'a Jerusalemi vunaku nevuno, Sameria kuma'ene Galili kumamofo amunompi rugitagino vu'ne.

Med han var på vegen til Jerusalem og for midt imillom Samaria og Galilæa,

12 Nevuno mago kumapi ufregeno, 10ni'a fugo namune vahe'mo'za ogamnu otiza mani'ne'za ome tutagiha hunte'naze.

bar det so til at han gjekk inn i ein liten by, og der kom det imot han ti menner som hadde spillsykja; dei vart standande eit langt stykke undan,

13 Hagi zamagra amanage hu'za kezati'naze, Jisasiga kva ne'moke, kasuntagiranto! hu'za nehazageno,

og ropa høgt: «Jesus, meister, gjer sælebot på oss!»

14 Jisasi'a nezmageno amanage huno zamasmi'ne, Tamagra vuta pristi vahete tamavufga ome zamaveri hiho, hige'za nevazageno fugo namuzmimo'a amne higeza agru hu'naze.

Då Jesus vart var deim, sagde han til deim: «Gakk og te dykk fram for prestarne!» Og med dei var på vegen, hende det at dei vart reine.

15 Hagi mago'zmimo'a keana avufgamo so'e higeno, rukrahe huno ranke huno Anumzamofo agi erisaga nehuno,

Ein av deim kom attende då han såg han var lækt; han lova Gud med høg røyst,

16 Jisasi agafi avugosaregati epri huno, susu huno musenke huntene. Ana nera Sameria nere.

og kasta seg å gruve framfor føterne hans og takka honom; det var ein samaritan.

17 Anante Jisasi'a anage hu'ne, 10ni'a vahe'mokizmi fugo namumo'a so'e hige'za agru hu'naze. Hianagi 9ni'a vahe zaga iga mani'naze?

Då tok Jesus til ords og sagde: «Vart dei’kje reine alle ti? Kvar er då dei ni?

18 Mago vahe'mo'a eama huno Anumzamofona ra agi omigeno, ama megi'a ne'mokepi?

Var det ingen utan denne framande som kom attende og vilde gjeva Gud æra?»

19 Jisasi'a anage huno ana ne'mofonku hu'ne, Kamentintimo kazeri so'e hianka otinka vuo.

So sagde han til mannen: «Statt upp og gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg.»

20 Farisi vahe'mo'za Anumzamofo kumakura, inan knare egahie hu'za Jisasina antahigazageno, kenona zimirera anage hu'ne, Anumzamofo kumara mago avame'zane esigeta onkesageno,

Farisæarane spurde honom ein gong når Guds rike skulde koma. Då svara han deim so: «Guds rike kjem ikkje so at ein kann sjå det for augo.

21 amagi keho huge, antugi keho hu'za zamagra osugahaze. Na'ankure Anumzamofo kumamo'a ko tamagri amu'nompi me'ne.

Ein kann ikkje heller segja: «Sjå her er det!» eller: «Der er det!» For Guds rike, det er inni dykk.»

22 Anage nehuno, amagema nentaza disaipol naga'a zamasamino, Mago kna ne-eankino, ana knarera Vahe'mofo Mofavre kenaku hanazanagi, tamagra onketfa hugahaze.

Sidan sagde han til læresveinarne: «Det kjem ei tid då de skal stunda etter å sjå ein av dei dagarne då Menneskjesonen råder, men de skal ikkje få sjå det.

23 Zamagra anage hu'za tmasamigahaze, antufi mani'neanki keho huge! Amafi mani'neanki keho! Hanigetma anantega ovuta, zmavaririta ana vahera oviho.

Dei kjem til å segja til dykk: «Sjå der er han! Sjå her!» Gakk ikkje der burt, og fylg ikkje etter deim!

24 Vahemofo Mofavre'ma esia kna'arera kopsi'namo monare rurarage huno remsa nehigeno, mago kazigati remsa huno mago kaziga atuparega neviankna hugahie.

For liksom ljonet, når det kjem, skin frå himmelbrun til himmelbrun, soleis skal det vera med Menneskjesonen den dagen han kjem.

25 Hu'neanagi ese'zana Agra rama'a knazampi unefresigeno, ama mani'nona gnafi vahe'mo'za zmefi humigahaze.

Men fyrst lyt han lida mykje, og denne ætti skal skjota honom ifrå seg.

26 Noa knafima hu'nazaza hu'za, Vahe'mofo Mofavremoma enaku'ma hania knafina, anahu zamavuzamava nehu'za,

Og som det var i Noahs dagar, so skal det og vera den tidi då Menneskjesonen kjem:

27 zamagra ne'zana nene'za, tina nene'za, arave nehu'za, ara masi omi ami nehazageno, Noa'a vente agu'afi marerigeno, timo'a miko zamahe refite'ne. (Jen-Agfa 7)

dei åt, dei drakk, dei gifte seg, dei vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki; då kom storflodi og tynte alle i hop.

28 Loti gnafinena anahukna hu'za, ne'zana nene'za, tina nene'za, miza neseza, zagore netre'za hoza negriza nona negiza hu'naze.

Eller som det var i Lots dagar: dei åt, dei drakk, dei kjøpte, dei selde, dei planta, dei bygde;

29 Hianagi Lotima zamatreno Sodomu kumapinti atiramino vu'nea knazupa, tefizo hu'nea havemo ko' riaza huno zamahe refite'ne.

men den dagen då Lot tok ut frå Sodoma, regnde det eld og svåvel frå himmelen og tynte deim alle.

30 Vahe'mofo Mofavrema eama hunaku'ma hania knarera, anahukna zamavuzmava hugahaze.

På same vis skal det vera den dagen Menneskjesonen syner seg.

31 Ana knazupa nomofo agofetu mani'nenigeno, fenozama'a agu'afi me'nesimo'a eramino fenoma'a erino ati oramigahie. Anahukna huno hozafima mani'nenimo'a rukrehe huno omeno.

Er nokon den dagen uppå taket og hev sine ting nedi huset, so må han ikkje ganga ned og henta deim; og er nokon utpå marki, so må han ikkje venda um.

32 Hanki Loti nenaronte fore hu'nea zanku tamagesa antahiho. (Jen-Agf 19:24-26)

Kom i hug kona hans Lot!

33 Iza'o asimu'a azeri kona hunaku hanimo'a, asimu'a atregahianki, iza'o asimu'a atresimo'a, asimu'a erigahie.

Den som freister å berga livet sitt, skal missa det, og den som misser det, skal vinna det att.

34 Hanki Nagra anage hu'na neramasamue. Ana knazupa tare vahe sipare kenage mase'nesnake'no, mago'mofo nevreno mago'mofo atregahie.

Eg segjer dykk: Den natti skal det liggja tvo i ei seng; den eine skal hentast, og hin setjast att.

35 Tare atre'mokea witi raga'a refuzafunepeke mani'nesnapinti, magomofo nevreno mago'mofo atregahie.

Tvo kvinnor skal mala på same kverni; den eine skal hentast, og hi setjast att.

36 Hagi tare netremoke hozafi mani'nesnakeno, mago'mofona nevreno, mago'mofona atregahie.

Tvo skal vera utpå marki; den eine skal hentast, og hin setjast att.»

37 Anankemofo nona zamagra Jisasinku hu'za, Ramoka inantega anazana fore hugahie? Hu'za amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za antahigazageno, anage huno zamasami'ne, Fri'nea avufgama, me'nesirega anantega tumpa namamo'za eri atru hugahaze.

Då tok læresveinarne til ords og sagde: «Kvar, Herre?» Han svara: «Der liket er, der vil ørnane sankast innåt.»