< Ruku 15 >
1 Hanki maka takisi zago e'neriza vahe'mo'zane, kumi vahe'mo'za Jisasinte erava'o hu'za naneke'a antahinaku hu'naze.
Tous les publicains et les gens de mauvaise vie se tenaient auprès de Jésus pour l'entendre.
2 Hianagi Farisi vahe'ene kasegere ugota hu'naza (sraib) vahe'mo'za zamagra'a ke hugantu hugama hu'za, ama nemo'a kumi vahe zmareno ne'zana zamagrane magopi nene hu'za nehazageno,
Les pharisiens et les scribes en murmuraient, disant: «Cet homme accueille les pécheurs et mange avec eux.»
3 Jisasi'a ana kenona amanage huno fronka kea zamasami'ne,
Mais il leur adressa cette parabole:
4 Mago'moma tamagripintima, 100'a sipisipi ante'nenifinti mago'mo fanane hanigeno'a inankna hugahie? 99ni'a zamatrenige'za agupofi mani'nenageno, fananema hu'nemofonku hakeva hakeva huno keno erifore hugahie.
«Quel est l'homme parmi vous qui, ayant cent brebis, s'il en perd une, ne laisse les quatre-vingt-dix-neuf autres au désert, et n'aille après celle qui est perdue, jusqu’à ce qu'il l'ait retrouvée?
5 Ome keno eri fore huteno, afunte avrenteno muse nehuno,
Puis, quand il l'a retrouvée, il la met tout joyeux sur ses épaules,
6 avreno nontema ehanatino'a, roneamokizmine tva'onte'ma nemaniza nagara ke hanige'za esageno, anage huno zmasamigahie. Muse nagri ene eme hinketo. Na'ankure fnanema hu'nea sipisipia hago hakena eri fore hu'noe huno hugahie!
et en rentrant chez lui il appelle ses amis. et ses voisins, et leur dit: «Félicitez-moi de ce que j'ai retrouvé ma brebis qui était perdue.»
7 Hanki Nagra amanage hu'na neramasmue. Anahukna kante, 99ni'a vahe'mo'za fatgo hu'nazankiza zmagu'a rukrehe osugahazanagi, mago kumi vahe'mo, agu'a rukrehe nehigeno'a monafina tusi muse nehaze.
Je vous dis qu'il y aura de même plus de joie dans le ciel pour un seul pécheur qui se repent, que pour quatre-vingt-dix-neuf justes qui n'ont pas besoin de se repentir.
8 Jisasi'a mago'ane huno, Mago a'mo'ma 10ni'a zago ante'nenifinti, magoke zagoma fanane hu'nenkeno'a, rampe tavi taginteno noma'a harafi huno hakeva hakeva huno keno eri fore hugahie.
Ou bien, quelle est la femme qui, ayant dix drachmes, si elle vient à en perdre une, n'allume une lampe, ne balaie sa maison, et ne cherche avec soin, jusqu’à ce qu'elle l'ait retrouvée?
9 Ana a'mo'ma ome ke fore huteno'a, rone'agu'ene, tva'oma'are nemaniza vaheku'enena zmasamino, Muse nagrane eme hinketo, na'ankure zagonima fananema hu'neana hago hakena erifore hu'noe huno hugahie!
Puis, quand elle l'a retrouvée, elle appelle ses amies et ses voisines, et leur dit: «Félicitez-moi de ce que j'ai retrouvé la drachme que j'avais perdue.»
10 Hanki amanage hu'na neramasmue, anahu kante mago kumi vahe'mo'ma agu'ama rukrahe'ma nehige'za, Anumzamofo ankeromo'za tusi muse nehaze.
De même, je vous le dis, il y a de la joie devant les anges de Dieu pour un seul pécheur qui se repent.»
11 Jisasi'a amanage huno zamasmi'ne, Mago ne'mo tare ne' mofavre zanante'ne.
Il ajouta: «Un homme avait deux fils.
12 Henka ne'amo nafa'amofonku anage huno asami'ne, afufeno ka'a nagrama eri snuama'a refko hunka namisnane higeno, nefa'a fenoma'a refko huno znami'ne.
Le plus jeune dit à son père: «Mon père, donne-moi la part de patrimoine qui me revient; » et le père leur partagea son bien.
13 Zaza kna omanineno henka ne'amo, fenoma'a erino afete moparega vu'no anantega umani'neno, aza osu havi avu'avazante fenozama ome atre eme atre hu'ne.
Peu de jours après, le plus jeune ayant tout ramassé, partit pour un lointain pays, et y dissipa son avoir en vivant dans la débauche.
14 Maka'zama'a atre vagaretegeno, ana mopafina tusi agate'za fore higeno, ana ne'mofona mago'zama'a omnegeno tusi'a agazanku hu'ne.
Quand il eut tout dépensé, une grande famine survint dans le pays, et il commença d'être dans le besoin.
15 Ana higeno mago mopa agafa nete vuno, erizampi avresigu ome antahigegeno, ana nemo'a afu'a kegava hinogu huntegeno afu kevuma mani'narega vu'ne.
Il alla se mettre au service d'un citoyen du pays, qui l'envoya dans ses terres garder les pourceaux;
16 Magore huno vahe'mo'za ne'zana omizageno, afumo'za kohe akru'a nenazafinti nemu hu'naku agesa antahintahi hu'ne.
et il aurait bien voulu se rassasier des caroubes que mangeaient les pourceaux; mais personne ne lui en donnait.
17 Hianagi agrama knare antahintahima e'nerino'a, agra'a anage hu'ne. Mika'a nenfa eri'za vahe'mo'za rama'a breti nenaze. Hianagi nagra amafi mani'nena nagakura fri'za hue!
Alors, rentrant en lui-même, il se dit: «Combien d'ouvriers de mon père ont plus de pain qu'il ne leur en faut, et moi, je meurs ici de faim.
18 Nagra otina nenfante vuna, anage hu'na ome asamigahue. Nafanimoka Anumzamofonte'ene kagritera kumi hu'nogu,
Je me lèverai, j'irai vers mon père, et je lui dirai: «Mon père, j'ai péché contre le ciel et contre toi;
19 ne'nimo'e hunka kagra nagrikura osunka, eri'za vaheka'agna hunka navro hu'na hugahue huno agesa antahine.
je ne mérite plus d'être appelé ton fils, traite-moi comme l'un de tes ouvriers.»
20 Anage huteno otino nefantega e'ne, ogamanu ne-egeno, nafa'amo negeno asuntaginteno, agareno vuno ome agazafeno, agi antako hu'ne.
Et il se leva, et alla vers son père. Lorsqu'il était encore bien loin, son père le vit, et tout ému, il courut à lui, se jeta à son cou et le baisa tendrement.
21 Ana nehigeno ana ne'amo anage huno nafa'amofo ome asmi'ne, Nafa'nimoke, Anumzamofonte ene kagrite'enena kumi hu'noe. E'ina hu'negu ne'nimo'e hunka nagrikura hugara osu'noe. Hanki eri'za vahe'ni'e hunka huo.
Son fils lui dit: «Mon père, j'ai péché contre le ciel et contre toi, je ne mérite plus d'être appelé ton fils.»
22 Hianagi nafa'amo'a kazokzo eri'za vahe'agu anage huno zmasamine, ame hutma hentofa kena erita eme antaninentetma, azampina asane agia anone eme antaninteho.
Mais le père dit à ses serviteurs: «Apportez vite une robe, la plus belle, et l'en revêtez; mettez-lui un anneau au doigt et des sandales aux pieds.
23 Agaho bulimakamo'ma afovage hu'nesia avreta eme ahetma, krenketa neneta maka'mota musena hamneno.
Amenez le veau gras, qu'on le tue,
24 Na'ankure ama ne'nimo'a fri'neanagi, ete asimu eri'ne. Fanane hu'neanagi, ete hago ehanatine, nehige'za tusi'za hu'za muse hu'naze.
et faisons un festin de réjouissance, parce que mon fils que voici était mort, et qu'il est revenu à la vie; il était perdu, et il est retrouvé.» Et ils se mirent à se réjouir.
25 Hagi zage ne'mofavre'amo ehanatino nomofo tva'onte ne-eno, zavena neheza avogema nehazana nentahino,
Cependant le fils aîné, qui était aux champs, revint, et en approchant de la maison, il entendit de la musique et des danses.
26 mago eri'za vahe ke huno, na'a anamafina nehaze huno antahige'ne.
Il appela un des serviteurs, et lui demanda ce que c'était.
27 Ana ne'mo'a anage huno asmi'ne, negagna'a ehanatigeno negafa'a afovage hu'nea agaho bulimakao aheno krege'za nene'ze. Na'ankure negagnana mago'zamo'a azeri haviza osigeno ete ehanatigeno'e huno asmine.
Le serviteur lui dit: «Ton frère est arrivé, et ton père a fait tuer le veau gras, parce qu'il a retrouvé son fils en bonne santé.»
28 Hianagi nempu'amofona rimpa hegeno, ana nompima ufrezankura avesra hu'ne. Nefa'a megia atiramino mofavre'a azeri fru huke hu'ne.
Il en fut irrité et ne voulut point entrer. Son père sortit donc et le pria instamment de venir.
29 Hianagi ana nona'a amanage huno nafa'amofona asmi'ne, kama antahio! Kagri eri'zana kazahu'na vu'noe. Rama'a zagegfufi erizanka'a erinegantena, mago zupe hu'na keka'a rufu'otaginoe. Ana nehugenka magore hunka osi memena naminkena, rone ni'amozanena aheta kreta neneta musena osu'noe.
Il répondit à son père: «Il y a tant d'années que je te sers, sans avoir contrevenu à tes ordres, et tu ne m'as jamais donné, à moi, un chevreau pour me réjouir avec mes amis;
30 Hianagi ama mofavre kamoma maka zanka'a monko avu'avazante ome atre vagareno eri haviza huteno egenka, kagra afovage agaho bulimakao ahenka krente'nane.
et quand ton fils, qui a dévoré ton bien avec des femmes débauchées, arrive, tu tues pour lui le veau gras!» —
31 Higeno nefa'a anage huno asmi'ne, ne'nimoka kagra hakare zupa nagrane mani'nanankino, maka'zama ante'noana, Kagri su'a me'ne.
«Mon enfant, lui dit le père, tu es toujours avec moi, et tout ce que j'ai est à toi;
32 Hianagi tagra neza neneta muse huntegahune. Na'ankure ama negagna'a fri'ne huta hu'noanagi, kasefa huno mani'ne. Fanane hu'ne huta hunanagi, efore hu'ne huno asami'ne.
mais il fallait bien s'égayer et se réjouir, parce que ton frère était mort, et qu'il est revenu à la vie; il était perdu, et il est retrouvé.»