< Lementesen-Zavi Krafa 2 >

1 Saioni kumamo'a vene omase mofakna hu'neankino Ra Anumzamo'a arimpa ahenenteno, arimpahe'zana hamponkna huno atregeno eramino Saioni kumara refite'ne. Ana knafina Ra Anumzamo'a agiama nentea trakura agesa ontahi, Israeli vahe'mo'ma ra agima eneria konaririzama'a eri mopafi atre'ne!
¡Cómo ha extendido el Señor la nube de su ira sobre la Hija de Sión! Ha derribado la gloria de Israel del cielo a la tierra. Ha abandonado su Templo desde el momento en que se enojó.
2 Ra Anumzamo'a Jekopu nagamokizmia asunkura huozmanteno, afi zagamo'ma mago zagama asgahu nakriaza huno zamaheno eri vaganereno, magore huno nonkumazmia otre eri haviza huvagare'ne. Ana nehuno tusi arimpa ahenezmanteno, ana maka Juda mopafima me'nea ranra kumatamimofo vihu kegina tapagehu atre vagare'ne. Ana maka mopane kva vahe'enena mopafi zamazeri atre vagarege'za tusi zamagazegu hu'naze.
El Señor ha destruido sin piedad todos los lugares donde vivían los descendientes de Jacob. En su ira ha derribado las fortalezas de la hija de Judá. Ha demolido y degradado el reino y a sus dirigentes.
3 Ra Anumzamo'a Israeli vahera tusi arimpa ahenezmanteno, maka hankave zamia eri atre'ne. Ana nehuno ha' vahe'zamimo'zama ha'ma eme huzmante'naku'ma erava'oma nehazageno'ma, tamaga azanu'ma anteso huno'ma zamazama nehizana eritreno zamaza osu'ne. Teve nefa'mo hagna hagna huno maka'za teno eri vagareaza huno, Jekopu nagara zamazeri havizantfa hu'ne.
En su furia ha destruido todo el poder de Israel, negándose a ayudar cuando el enemigo atacaba. Ha sido como un fuego que arde en la tierra de Jacob, quemándolo todo.
4 Ha' vahe'mo'ma hiaza huno kevea atifi erinteno kri krarapeno, Saioni kumara hara hunte'ne. Jerusalemi kumamo'ma avesinentea vahe'a, Ra Anumzamo'a hankave'a erinteama huno zamahe fri vagare'ne. Ra Anumzamofo arimpa ahe'zamo'a, tusi'a teve nefa'mo hiaza huno Jerusalemi rankumara teno eri vagare'ne.
Ha disparado flechas de su arco como si fuera su enemigo; ha usado su poder contra ellos como un atacante. Ha matado a todos los hijos amados; ha derramado su cólera como fuego sobre la tienda de la Hija de Sión.
5 Hagi ha' vahe'mo hiaza huno, Ra Anumzamo'a Israeli vahera ha' rezmanteno maka mopa'zamia eri haviza nehuno, kini vahe nontamine hankave vihu zaminena eri haviza huvagare'ne. Anama hiazamo hige'za mofanemo'zama nehazaza hu'za maka Juda mopafima nemaniza vahe'mo'za tusi zamasunku zampi mani'neza, zavi krafa hu'naze.
El Señor se ha vuelto como un enemigo, destruyendo por completo a Israel y sus palacios, demoliendo sus fortalezas, haciendo que la Hija de Judá llore y se lamente cada vez más.
6 Ra Anumzamo'a hozafi fugagi noma hiaza huno, mono noma'a eri tapage hutre'ne. E'ina nehuno atruma hu'za mono'ma hunentaza nona eri tapage hutre vagare'ne. Ana nehuno Saioni kumapima ne'zama kre'za nene'za musema nehaza knane, mani fruma nehaza Sabati knanena zamazeri zamagekanine. Ana nehuno Ra Anumzamo'a kini vahe'ene pristi vahera tusi arimpa ahenezmanteno, eri'za zamifintira zamazeri atre'ne.
Ha derribado su Templo como si fuera un cobertizo de jardín; ha destruido su lugar de reunión. El Señor ha hecho que Sión se olvide de sus fiestas religiosas y de los sábados. En su furia ha repudiado al rey y al sacerdote.
7 Ra Anumzamo'a Agritegama kresramna vunentaza ita amefi hunemino Mono noma'anena amefi humi'ne. Ana nehuno ha' vahe zamazampi zamavarentege'za Jerusalemi kumapima kinimofo nontamima azeri agu'ma vazi'nea vihu keginaramina emeri anafa'a hu'naze. Ana nehu'za mono'ma hu knare'ma hiaza hu'za, ha' vahe'mo'za Ra Anumzamofo Mono nompi mareri'za ivimo agazamo huza tusi zamagasasa ru'naze.
El Señor ha desechado su altar; ha abandonado su Templo. Lo ha entregado al enemigo. Gritaban triunfalmente en el Templo del Señor como lo hacían los adoradores en los días de fiesta.
8 Ra Anumzamo'a Jerusalemi kumamofo kuma kegina tapage hutrenigeno haviza haniegu agesa antahi'ne. Ana nehuno nofi avazuhumpi huno anteno keteno, azama rusuteno kuma keginama eri havizama hunaku'ma nehia azana eri onamagi'neanki rusuteno, kuma keginane, manisga hu'nezama ha'ma nehaza nonena eri haviza higeke zanasunku nehuke zavi ate'na'e.
El Señor estaba decidido a destruir las murallas de la Hija de Sión. Él midió lo que iba a destruir, y no dudó en hacerlo. Hizo llorar las almenas y los muros; ambos se desintegraron.
9 Ana higeno Jerusalemi kumamofo rankafaramina mopamo refinetegeno, kafante'ma eri rusima nehaza ainiramina, Ra Anumzamo'a rufutagi atrene. Hagi kini vahe'zamine kva vahe'zaminena ha' vahe'mo'za eme zamavare'za afete moparega vu'za kina ome hunezmantageno kasegemo'enena fanane hu'ne. Ana nehigeno Ra Anumzamo'a ava'nagna zampina eforera huno kasnampa vahera nanekea eme ozmasami'ne.
Sus puertas se han derrumbado y yacen en el suelo; él ha destruido sus barrotes, haciéndolos pedazos. Su rey y sus príncipes han sido desterrados a otros países. Ya nadie sigue la Ley, y ni siquiera sus profetas reciben ya visiones del Señor.
10 Hagi Jerusalemi kumapi ranra vahe'mo'za zamasunku kukena nehu'za, kugusopa kate'za zamanunte nefre'za, kea osu akohe'za mopafi mani'naze. Ana nehazage'za vene omase mofa'nema Jerusalemi kumapima nemaniza mofanemo'za mopafi kepri hu'naze.
Los ancianos de la Hija de Sión están sentados en el suelo en silencio. Han echado polvo sobre sus cabezas y se han puesto ropas de cilicio. Las jóvenes de Jerusalén se han inclinado con la cabeza hacia el suelo.
11 Nagri vahe'ma knama eri'zazama nege'na, ne'onse mofavre naga'mozama kumamofo kankamumpima hankavezmi omanege'zama umase emasema nehaza zama negena, zavira netogeno navumo'a pro nehigeno, tumonimo'a atane'ne. Ana nehigeno nagu'afi zamo'a marerino nanankempi titipa hu'ne.
Mis ojos están agotados de tanto llorar; por dentro estoy revuelto. Estoy enfermo y agotado por la destrucción de Jerusalén, la hija de mi pueblo, porque los niños y los bebés se desmayan en las calles de la ciudad.
12 Ne'onse mofavre naga'moza, hapinti ahe kuzafa hu'naza sondia vahe'mo hiaza hu'za, kumamofo kankamumpi mani'neza ne'zanku fri'za nehu'za, antazamimofonku hu'za ne'zane tinena tamiho hu'za nehazage'za antazamimo'za zamazampi zamavare'nage'za nefrize.
Gritan a sus madres: “Necesitamos comida y bebida!” desmayados en las calles de la ciudad como si estuvieran heridos, sus vidas se desvanecen en los brazos de sus madres.
13 Hagi Jerusalemi kunamokagura nasunku hugantoanki, na'ane hu'na kagrikura hugahue? Magora ina kuma'mo kagrama eri'nankna knazana kora eri'neane hu'na kagri'enena erinte'na kegahue? Saioni mofa'moka na'ane hu'na kazeri hankaveti nanekea hugahue? Kagrama eri'nana hazenke zamo'a, hagerimo'ma hiaza huno amefenkame antuntu huno urami'ne. Ana hu'neankino mago vahe'mo'a kazeri onkanamregahie.
¿Qué puedo decirte? ¿Con qué te compararé, hija de Jerusalén? ¿A qué puedo decir que te pareces para consolarte, virgen hija de Sión? Porque tu herida es tan grande como el mar; ¿quién podrá curarte?
14 Kasnampa vahekamo'zama avanagnaza ke'none hu'zama huama'ma hu'nazana, havige hu'za kagrira regavatga hu'naze. Hagi kagrama hu'nana kumira erinte amara hu'za kasamizagenka nentahinka, ana kumimofo kinafintira atrenka fru hunka omani'nane. Anumzamofontegati eri'nona kasnampa ke hu'zama kagri'ma kasami'nazana havige hu'za kavre'za havi kampi vu'naze.
Las visiones de tus profetas fueron falsas y sin valor; no señalaron tu culpa para evitar que fueras llevada al cautiverio. En cambio, te presentaron visiones falsas y engañosas.
15 Jerusalemi kumamoka kagri tvaonte'ma enevuza kasunku zampima mani'nana zama nege'za, zamazana rupro nehu'za kiza zokago ke hunegante'za, Jerusalemi kumapima mani'naza vahe'ma nezamage'za zamagena ru'naze. Ana nehu'za amanage hu'za hu'naze. Kora ama kumamo'a knare zantfama huno konariri'ane kuma me'nege'za maka ama mopafi vahe'mo'zama nege'za muse nehu'za husgama hunte'naza kumapi ru kumare? hu'za hu'naze.
Todos los que pasan se burlan de ti, aplauden, silban y sacuden la cabeza con desprecio a la Hija de Jerusalén. “¿Es ésta realmente la ciudad que la gente llamaba la perfección de la belleza, la alegría de toda la tierra?”, preguntan.
16 Jerusalemi kumamoka maka ha' vahekamo'za sifna kea hunegante'za, zamavera aninkreki nehu'za zokago kea amanage hu'za nehaze. Amanahu knama fore hanie hutama avegama ante'nona kna meni efore higeta ofri kasefa huta mani'neta Jerusalemi kumara eri haviza nehune hu'za nehaze.
Todos tus enemigos abren la boca contra ti, siseando y rechinando los dientes: “¡Nos la hemos tragado! Este es el día que hemos estado esperando. Ya está aquí y lo hemos visto pasar”.
17 Ra Anumzamo'ma korapa'ma huno, e'ina hu'za hugahuema huno retroma hunte'nea zamo efore nehigeno, hugahuema huno'ma hu'nea nanekea eri rganere. Ana hu'neankino Jerusalemi kumamoka asunkura huoganteno, kazeri mopafi atre'ne. Ha' vaheka'a hankave nezamino, zmatrege'za e'za, hara eme hugagatere'naze. Ana nehu'za kagrama havizama hana zankura tusi musenkase hu'naze.
El Señor ha logrado lo que decidió; ha hecho lo que advirtió que haría. Tal como lo decidió hace tiempo, los ha destruido, sin mostrar misericordia. Ha permitido que el enemigo se regodee en tu derrota, y ha dado poder a los que te atacan.
18 Jerusalemi kumapima mani'naza vahemota Ra Anumzamofontega zavi krafagea hiho. Ana nehuta feru'ene kenage'enena zavira netenkeno, tamavunu'mo'a tinkna huno eramino. Kagra amnea omaninka, zavira tevava nehugeno kavumo'a pro hino.
El pueblo clama al Señor desde el fondo de su corazón. Hija de Sión, deja que tus muros derramen lágrimas como un río todo el día y la noche. No te detengas, sigue llorando.
19 Kenagera otinka mani'nenka, tima eri tagi treaza hunka, knazane krimpa haviza hu'zanena erinte ama hunka kazama hanigura Ra Anumzamofona asamio. Ana nehunka ne'onse mofavre nagaka'ama zamagaku'ma nehu'zama kuma kankamumpima fri'zama nehaza nagama zamazama hanigura, kazana erisga hunka Ra Anumzamofontega nunamuna huo.
Levántate y clama al comenzar la noche. Derrama tus pensamientos tristes como agua ante el Señor. Alza tus manos hacia él en oración por la vida de tus hijos que desfallecen de hambre en cada esquina.
20 Ra Anumzamoka Kagra'a vahete'ma amanahu knazama eri fore'ma nehana zana negenka kagesa antahio. Ane'mo'zama zamavesi zamavesi'ma hunezmantaza mofavrezamia zamahe'zama nenazana, e'i knare nehifi? Pristi vahe'ene kasnampa vahe'enema ha' vahe'mo'zama Kagri mono nompima mareri'zama zamahe nefri'zana, e'i knare nehifi?
¡Señor, por favor, piensa en ello! ¿A quién has tratado así? ¿Deben las mujeres comer a sus hijos, a los pequeños que aman? ¿Hay que matar a los sacerdotes y a los profetas en el Templo del Señor?
21 Ha' vahe'mo'za kasefa vahe'ene tavava ozafaramima zamahe frizage'za, kuma kankamumpina, kugusopafi mase'naze. Nahezaveramine mofa'neramina bainati kazinteti zamahe fri'naze. Ra Anumzamoka anama krimpama ahea knafina, magore hunka ozmatre zamahe fri' vagare'nane.
Los muertos, jóvenes y viejos, yacen juntos en el polvo de las calles. Mis jóvenes y mis mujeres jóvenes, han sido asesinados por la espada. Los mataste cuando estabas enojado; los has masacrado sin piedad.
22 Ra Anumzamoka karimpahe knama egenka ne'zama kreno neneno musema hu kna zupa vahe'ma zurunama hanke'zama azankna hunka, ha' vaheni'a zuruna hanke'za e'za maka kazigatira eme nazeri koro nehu'za hara hunante'za nagrama kase zamante'na kegavama nehua ne'onse mofavre nagani'a ozmatre'za ana maka zamahe hana hu'naze.
Invitaste a los enemigos para que me atacaran desde todas las direcciones, como si los invitaras a una fiesta. En el momento en que el Señor se enojó nadie escapó, nadie sobrevivió. Mi enemigo ha destruido a los hijos que cuidé y amé.

< Lementesen-Zavi Krafa 2 >