< Jasi Vahere 5 >
1 Hagi ana knazupa Debora'ene Abinoamu nemofo Barakikea ha'ma vagaregekea amanage huke muse zagamera hu'na'e,
Den gongen song Debora og Barak Abinoamsson dette kvædet:
2 Ra Anumzamo ragi erisie! Israeli kva vahe'mo'za vugota hu'za hara hazageno, Israeli vahe'mo'zanena zamagesa ontahi antahi hu'za zamagranena hara hu'naze.
«For fyrstarn’ fyrst i striden gjekk, og folket viljugt møtte fram, pris Herren, Israel!
3 Kini vahe'mota nentahinkeno, kini vahe'tmimofo mofavremota antahio, Ra Anumzamofontega zagamera hugahue, Ra Anumzana Israeli vahe Anumzantega zavena ahanenkeno knare ageru rugahie.
Høyr kongar! Hovdingar, gjev gaum! For Herren eg eit kvæde kved. For Herren, Gud åt Israel, ein song eg syngja vil.
4 Ra Anumzamoka Seiri kumara atrenka nevunka, Idomu agupofima nevankeno'a mopamo'a momi'momi nehigeno, monafina hampona negigeno, hampopintira kora tagiramino ru'ne.
Då, Herre, du frå Se’ir for, frå Edomsflyerne skreid fram. Då ristest jordi, himlen draup, regnet or skyi raut.
5 Ra Anumzamofo avuga agonaramimo'a momi nehigeno, Sainai agonamo'enena momi nehie. Israeli vahe'mota Ra Anumza Kagra mani'nane.
For Herrens åsyn fjelli skalv - sjå Sinaifjellet der, det skalv for han, Israels Gud.
6 Hagi Anati nemofo Samgari knafine, Jaeli knafinena vahe'mo'za koro hu'za ra kampina vano osu, osi' kampinke vano hu'naze.
I Samgars, Anats-sonens old. Og Jaels, vegarn’ aude var, og ferdamennern’ fara laut på krokut fjellstig fram.
7 Israeli vahe kumatamimpina knare nomanizana omanege'za maniza neazage'na Deborana nagra Israeli vahe'mofona nezamarera kna hu'na efore hu'noe.
Ein førar fattast Israel, ein førar, alt til du steig fram, til du steig fram, Debora, som ei mor i Israel.
8 Hagi Israeli vahe'mo'zama ru anumzama avaririzageno'a, rankuma'mofo kafantera ha' fore hige'za ha' hu'naze. Hu'neanagi magore huno 40 tauseni'a Israeli sondia vahe'mo'za hankone kevenena zamazampina e'ori'naze.
Gud valde nye styrarar; då stod det strid i portarne: Ein såg’kje skjold og ikkje spjot hjå fyrti tusund hermenn i heile Israel.
9 Israeli sondia vahete'ma vugota hu'naza kva vahe'mo'zama zamavesite'ma ha'ma ome nehaza vahetega nagu'amo'a vu'ne. Ra Anumzamo'a ra agi erisie!
Hjå hovdingarn’ i Israel er hugen min, hjå Herren som friviljug møtte fram til strid! Lov Herren, Israel!
10 Hagi efeke donki afu' agumpima vanoma nehaza vahe'ene frufru huno marerirfa tafete'ma nemanina vahe'ene, karankama vanoma nehana vahe'moka ama ana zankura antahio.
De som på gulblakk gangar rid, på høgjende i stova sit, og etter jamne vegen gjeng, røyst i, og syng ein song!
11 Hagi timafi kerire mani'ne'za zavenama nehe'za Ra Anumzamo'ene Israeli vahe'mo'zanema fatgo kazigati'ma ha'ma azeri agatere'naza zanku'ma zagame'ma nehazana antahiho. Hagi Ra Anumzamofo vahe'mo'za rankuma'mofo kafante urami'naze.
Syng høgt som bogeskyttararn’ når dei ved brunnen sit og kved! Der prisar dei Guds vise verk, kor vist han førde Israel. Den gongen Herrens eige folk til portarne for ned.
12 Otio, otio, Deboraga! Otio, otio, zagame huo! Otio, Barakiga, Abinoamu nemofoge, kinama hu'naza vahera zamavarenka vuo.
Vakn upp, vakn upp, Debora, vakn upp, eit kvæde kved! Statt upp, Barak, før fangarn’ burt, son åt Abinoam!
13 Manizama'amo'za kva vahe'zamine erimago hu'za erami'naze. Ra Anumzamofo vahe'mo'za nagri kaziga ante'za hanavenentake ha' vahera hara huzmante'naze.
Då for ein hop til fyrstarn’ ned Med kjemporn’ Herrens folk steig ned:
14 Hagi Efraemi naga'mo'za Ameleki vahe mopafinti neazage'za Benzameni naga'mo'za zamavariri'za hatera erami'naze. Hate'ma vugotama hu kva vahe'tmina, Makiri nagapinti e'naze. Zebuluni nagapintira hate'ma ugotama hu vahe'mofo zantamima erino vu vahe e'naze.
Av deg, Efraim, dei som fyrst rot feste på Amaleksfjell. Og etter deg kom Benjamins flokk med folki dine fylgje heldt; av Makir styresmenn steig ned, og ifrå Sebulon dei som gjeng fram med førarstav i hand;
15 Hagi Isaka nagapinti ugagota kva vahe'tmimo'za Deborane Barakine zamagefi vu'naze. Baraki amefi zamavunente'za agupofina vu'naze. Hianagi Rubeni naga'mo'za tare antahintahi nehu'za ovu'naze.
dei fyrstar av Issakar i fylgje med Debora kom, og Barak - i hans fotfar flaug dei i dalen ned. Ved Rubensbekkjerne dei tok i tankar so raust ei råd.
16 Nahigeta sipisipi afu naga'mofo amu'nompina kazara osu' mani'naze. Sipisipi afu kva vahe'mo'zama hogema hanazama'a antahinakupi? Tamage Rubeni naga'mo'za razampi antahintahi hakarea nehaze.
Kvi vart du sitjande i ro på kvii di og lydde på med hjuringarn’ i fløyta let? - Ved Rubensbekkjerne dei la i tankarn’ lenge råd.
17 Gati naga'mo'za Jodani timofo zage hanati kaziga mani'naze. Na'a hige'za Dani naga'mo'za ventenena mani'naze? Asa naga'mo'za kaza osu zamagraku hageri ankenare mani'naze.
Gilead, burtum Jordanå gjev han seg roleg til, og Dan kvi drygjer han der skutorn’ ligg? Ved sjøsidi sit Asser still, i hamni held han seg.
18 Zebuluni naga'mo'za frizankura ontahi'za hanavetiza hara hu'naze. Naftali naga'mo'zanena ha'mo'ma tevenefama nehifina zamavufagagura ontahi'za hara hu'naze.
Men Sebulon, det er ein lyd som lite vyrder livet sitt, og like eins Naftali, han som på høge heider bur.
19 Hagi Kenani kini vahe'mo'za Tanaki kumate e'za Megido tinkenafi hara hu'nazanagi, magore hu'za silva fenona eri'za ovu'naze.
Då kom kongarn’ og stridde, kananitarkongarn’ stridde i Tana’ak, ved Megiddovatnet; sylv vann dei visst ikkje.
20 Hagi monafinti ofumo'za hara hunte'naze. Zamagrama vanoma nehaza kamofo avaririza Siserana hara hunte'naze.
Ned frå himlen stjernorn’ stridde frå dei høge skeidi sine imot Sisera dei stridde.
21 Kisoni timo'a ti hageno zamavareno vu'ne, Kisoni tina korapa me'nere me'nea tine. Nagra korora osu hankaveti'na vugahue.
Kisonåi burt deim førde. Åi fræg frå forne dagar - Kisonåi! Stig fram, mi ånd, med styrk!
22 Hagi Sisera hosi afutamimo'za vagri vagri hu'za zamagareti mopa rentunkafiza vu'naze.
Hardt slo hestehovarn’ i marki, med kjemporne køyrde, køyrde av stad i strjukande tan.
23 Hagi Ra Anumzamofo ankeromo'a amanage hu'ne, Merosi kumara atrenkeno kazusifi meno. Maka ana kumapima mani'naza vahera kazusifi manigahaze. Na'ankure zamagra e'za Ra Anumzamofona aza hu'za hara osu'naze. Zamagra e'za Ra Anumzamofona aza hu'za hankave ha' vahetmina hara huozmante'naze.
«Bann Meroz, » Herrens engel sa, «bann deim som bur der, bann deim burt! Dei kom’kje Herrens her til hjelp. Dei hjelpte ikkje kjemporn’ hans.»
24 Maka a'nefintira Kin kumate ne' Heberi nenaro Jaeli rama'a asomura erigahie. Seli nompima nemaniza a'neramina zamagatereno, agra ugota asomura erigahie.
Velsigna ver i kvendeflokk Jael, Hebers, kenitens, viv! Framum kvar kvinna som i buder bur, velsigna vere ho!
25 Sisera'ma tinku'ma antahima negegeno'a Jaeli'a knarezantfa huno marerirfa kapufi mememofo amirima eri kragemafente'naza amirina tagimi'ne.
Vatn bad han um, mjølk gav ho han; i briki skål baud ho han skyr.
26 Ana a'mo'a hoga azantetira antegantuteno seli noma avazuhumpi huno anakinte azota e'nerino, tamaga kaziga azana antegantuteno hama kano erino, Siserana to'mamuna runagino ana zotanura ahe'ne.
Med vinstre hand ho naglen triv, med høgre smidjehamaren; i hausen Sisera ho slog, og hamra hovudet hans sund, tunnvangen hans slo ho i knas, og naglen tvert igjenom dreiv.
27 Sisera'a kuraramperami'ne, agra traka huno mase'ne, agra kaza osu mase'ne, agra trakama huno masere frinte'ne.
For føtern’ hennar seig han ned, fram stupt’ han, og på jordi låg; for føtern’ hennar seig han ned; der han seig ned der låg han - daud.
28 Sisera nerera'a nomofo zahoma eri avo kampinti nege. Agra Sisera'ma esigu nomofo zahoma eri avo kampinti negeno amanage hu'ne. Na'ahigeno karisi'amo'a ame hunora nome? Na'ahigeta agri karisimo'ma bagri bagrima huno e'nia zamofo agasasa nontahune?
Gjenom vindauga ser ho, Siseras mor, gjenom glaset glor ho, og kvin: «Kva ventar vogni hans etter? Kvi tøvrar tråvaran’ hans?»
29 Knare antahintahima nemia a'mo'a kenona hunte'ne. E'i ana a'mo'a agra'a kenona hu'ne.
Svarar dei klokaste fruorne hennar, og sjølv og gjev ho seg svar:
30 Ha'ma hu'za eri'za kumapinti feno refko nehugahaze. Mago'mago sontia vahe'mo'za mago magoro tare tarero hu'za a'neramina nevare'za, knare'ma huno avasesema'amo'ma hu'nea kukena nagri su'ane, Sisera su'ane megahie.
«Visst finn dei herfang, og skifter: Ei møy, tvo møyar til manns, farga klæde åt Sisera, farga klæde og krota; ein farga kjol, tvo krota tjeld for kvar ei herteki kvinna.»
31 E'igu Ra Anumzamoka ha'ma aregantesamo'za Siserama friaza hu'za frisaze! Hianagi iza'zo kavesigantesamo'za zagema hanatino hanave'anema remasama hiankna hugahaze. E'ina hazageno 40'a kafufina ha'zana omanege'za Israeli vahe'mo'za zamarimpa fru hu'za mani'naze.
Gjev, Herre, at uvenern’ dine må alle so ganga til grunnar, og dei deg elskar må vera som soli stig upp i sitt velde.» Sidan hadde landet fred i fyrti år.