Jasi Vahere 3

1 Hagi ko'ma Kenani mopafima ha'ma hu'naza zama onke'naza Israeli vahetmima rezamaheno kenaku, Ra Anumzamo'a mago'a vahera zamatrege'za Kenani mopafina mani'naze.

No skal me nemna dei folki som Herren let vera att til å røyna Israel med - dei Israels-mennerne som ikkje hadde vore med i nokon av Kana’ans-krigarne -

2 Hagi Israeli vahe'ma efore hutere hu'za henkama esaza vahetami Ra Anumzamo'a ha'ma hanaza avu'avaza rempi huzaminaku Kenani mopafi vahera zamahenatitre vagaore'ne.

berre av di han vilde dei komande Israels-ætter skulde få vit på å strida, og vilde læra deim det, deim som ikkje kunde det fyrr.

3 Ama'na kumatmimpi nemaniza vahetami zamatrege'za mani'naze. Faifu'a kumapima nemani'za Filistia vaheki, maka Kenani vaheki, Saidoni vaheki, Hivi vahe'ma Lebanoni agonamofoma Bal-Hermoniti'ma vuno Hamat kumate'ma uhanati'nea vahe'mokizmi ozamahe zamatrege'za mani'naze.

Det var dei fem filistarfyrstarne og alle kananitarne og sidonarane og hevitarne som budde på Libanonfjelli, frå Ba’al-Hermonfjellet til Hamatvegen.

4 Hagi Ra Anumzamo'ma Mosesema ami'nea kasegea avaririgahazafi ovaririgosazafi huno Israeli vahe'ma rezamaheno kesigu Ra Anumzamo'a ana vahera zamatrege'za mani'naze.

Deim var det Israel skulde røynast med, so det kunde syna seg um dei vilde lyda Herrens bod, som Moses hadde kunngjort federne deira.

5 E'ina hazageno Kenani vahe'ene, Hiti vahe'ene, Amori vahe'ene, Perisi vahe'ene Hivi vahe'ene, Jebusi vahe'mokizmi amu'nompi Israeli vahera mani'naze.

So budde no Israels-sønerne midt ibland kananitarne og hetitarne og amoritarne og perizitarne og hevitarne og jebusitarne;

6 Ana'ma nehu'za Israeli vahe'mo'za zamagri mofa'ne ara e'neri'za, ete zamagra mofa'nea zamatrazage'za zamagri mofavreramintera vea omeneri'za unemrazageno, havi anumzazmirera monora ome hunte'naze.

dei tok døtterne deira til konor og gav døtterne sine til sønerne deira, og dyrka gudarne deira.

7 Israeli vahe'mo'za Ra Anumzamofo avufina kefo zamavu'zmava nehu'za, Ra Anumzamofona zamagekani nente'za, Bali havi anumzante'ene Asera havi anumzamofo amema'are monora hunte'naze.

Israels-sønerne gjorde det som var Herren imot; dei gløymde Herren, sin Gud, og dyrka Ba’als- og Astarte-bilæti.

8 E'ina hazageno Ra Anumzamo'a Israeli vahe'tminkura tusi arimpa ahezamanteno Mesopotemia Kini ne' Kusan-risataimi azampi zamavarentegeno ha' eme huzamanteno zamazeri haviza nehuno, zamavareno kina ome huzmantege'za 8'a zagegafufi Kusan-risataimi kazokzo eri'za vahe umani'naze.

Då vart Herren brennande harm på Israels-sønerne; han slepte deim i henderne på Kusan-Risatajim, kongen i Aram-Naharajim, og Israel laut tena Kusan-Risatajim i åtte år.

9 Hianagi Israeli vahe'mo'za Ra Anumzamofontega zamazama hinogura krafa hazageno, Ra Anumzamo'a zamazama hu' nera, Kalepi negana Kenazi ne'mofo, Otnielina azeri oti'ne.

Då ropa Israels-sønerne til Herren, og Herren let ein hjelparmann standa fram hjå deim og hjelpa deim; det var Otniel, son åt Kenaz, Kalebs yngre bror.

10 Ra Anumzamofo Avamumo'a agri'ene emani'negeno, Israeli vahe'mokizmi keaga refko hu kva vahera mani'ne. Hagi Otnieli'ma Mesopotemia vahe'ene ha' ome nehigeno, Ra Anumzamo'a kini ne' Kusan-risataimina azampi avrentegeno aheno hara azeri agatere'ne.

Herrens Ande kom yver honom, og han tok styringi i Israel. So drog han ut i striden, og Herren gav Kusan-Risatajim, Aram-kongen, i henderne hans; han vann yver Kusan-Risatajim,

11 Ana higeno 40'a kafufina ha'huzana omanege'za, fru hu'za Israeli vahe'mo'za mani'nazageno, Kenazi ne'mofo Otnieli'a fri'ne.

og sidan hadde landet fred i fyrti år. So døydde Otniel, son åt Kenaz.

12 Ete mago'ene Israeli vahe'mo'za Ra Anumzamofo avufina kefo avu'avara hazageno, Ra Anumzamo'a Moapu kini ne' Eklonina hankavea amigeno Israeli vahera hara eme huzmagatereno kegava huzmante'ne. Na'ankure zamagra Ra Anumzamofo avufina kefo zamavu'zamava hu'naze.

Men Israels-sønerne gjorde på nytt det som var Herren imot, og Herren gav Eglon, Moabs-kongen, magt yver deim, for di dei gjorde det som var Herren imot.

13 Hagi Ekloni'a Amoni vahe'ene Ameleki vahe'enena kehige'za azageno Israeli vahera hara ome huzamante'za tofegna zafamoke hu'nea Jeriko rankuma zamahe'za hanare'naze.

Eglon fekk med seg Ammons-sønerne og amalekitarne; so drog han ut, og slo Israel, og dei tok Palmestaden.

14 Hagi ana hazageno Israeli vahe'mo'za 18ni'a kafuzagefi Moapu kini ne' Ekloni kazokzo eri'za vahera mani'naze.

Israels-sønerne laut tena Eglon, Moabs-kongen, i attan år.

15 Hianagi Israeli vahe'mo'zama Ra Anumzamofontegama zamaza hinogu'ma krafagema hazageno'a, ha' vahe zamazampinti'ma zamazama hu' nera Benzameni nagapinti Gera nemofo hoga azane ne' Ehuti azeri oti'ne. Hagi Israeli vahe'mo'za kafure kafure'ma kini ne'ma takesi zagoma nemizaza huno Moapu kini ne' Ekloni ome ami'nogu ana zantamina Ehutina nemi'za huntazageno erino vu'ne.

Då ropa dei til Herren, og Herren sende dei ein hjelpar, Ehud Gerason av Benjamins-ætti, ein keivhendt mann. Israels-sønerne sende Ehud med gåvor til Eglon, kongen i Moab.

16 Ana higeno Ehuti'a tarega kaziga asane bainati kazina zaza'amo'a 50'a sentemita hu'nea tro huno tamaga kaziga amote anakiteno za'za ke'na'a antanino refite'ne.

Då gjorde han seg eit sverd som var tvieggja og ei aln langt, og spente det på seg under klædi sine, på høgre sida;

17 Hagi Ekloni'a ra avufgane ne' mani'neankino, Ehuti'a ana takesi zagone maka zantamina erino Eglonina ome ami'ne.

so førde han gåvorne fram til Eglon, Moabs-kongen. Eglon var ein ovtjukk mann.

18 Hagi ana takesi zantamima amiteno'a, ana zantamima azama hu'za eri'za vu'naza vahera eme huzamantege'za vu'naze.

Då Ehud hadde greidt frå seg gåvorne, let han folki som hadde bore deim fara heim att;

19 Hianagi Ehuti'a Gilgali tavaonte'ma havi anumzama tro'ma hunte'nazareti ete rukrehe huno Ekloninte eno amanage hu'ne, Ekloniga oku'a nanekeka'a erigante'na oe, higeno Ekloni'a eri'za vahe'agura huno, amafintira maka atiramiho, hige'za maka eri'za vahe'amo'za atirami vagare'naze.

men sjølv snudde han um ved gudebilæti som stod innmed Gilgal, og for attende og sagde: «Eg hev eit løyndarbod til deg, konge!» «Hyss, » sagde kongen: Då gjekk dei ut alle deim som stod kringom honom.

20 Hagi Eglonima zasi'ma e'neria noma'afi agrake'ma manigeno'a, Ehuti'a amanage hu'ne, Anumzamofontegati oku nanekeka'a eri'na e'noe. Anage higeno tra'aretira oti'ne.

Som han no sat åleine i den svale høgstova si, gjekk Ehud fram for honom og sagde: «Eg hev eit bod til deg frå Gud!» Då reiste han seg av stolen.

21 Hagi Ehuti'a tarega kazigama asane bainati kazima tamaga kaziga amote'ma anakinte'nea kazina avazu huno, Ekloni rimpa reragufe'ne.

Og Ehud rette ut vinstre handi, og greip sverdet han bar ved høgre sida, og rende det i livet på honom,

22 Ana bainati kazimofo nena'amo'ene asana'amo'enena Eglonina rimpafi ufresupanegeno afovamo'a herafiramino bainati kazina refite'ne.

so handtaket for med inn etter bladet; og feittet gjekk i hop att kring bladet; for han drog ikkje sverdet ut att or livet hans. So gjekk han ut i svali.

23 Ehuti'a ana kazina eriokasi Ekloni avufgafi me'negeno netreno, agu'ati kafana erinegino, marerino nomofo agofetu'ma zasi'ma e'nerizareti takaureno fre'ne.

Då Ehud var komen ut i svalgangen, let han høgelofts-døri att etter seg, og stengde henne vel,

24 Ehuti'ma vutegeno'a, Ekloni eri'za vahe'mo'za eme kazana anaga kaziga nomofo kafana erigi'negeno, zamagesama antahi'zana agu'afinka rifa nereno mani'ne hu'za hu'naze.

og so gjekk han sin veg. Straks etter kom tenarane, men då dei såg at døri var læst, sagde dei: «Han er visst for seg sjølv i svalkammerset!»

25 Anage hu'za nentahiza kafante avega ante'naze. Hianagi kafana ame huno onagige'za kafante kinofira eri'za ana kafana anagi'za kazana, kvazmimo'a frino mopafi mase'nege'za ke'naze.

Dei venta til dei var reint leide av seg; men han let ikkje upp døri til høgeloftet. So tok dei lykelen, og let upp; då fekk dei sjå at herren deira låg livlaus på golvet.

26 Hagi kini ne' eri'za vahe'mo'zama kafante avega ante'za mani'nazageno, Ehuti'a freno havere taga hu'za trohunte'naza havi anumzamofo amema'a me'nea kumara agatereno Seira vu'ne.

Medan dei tøvra, slapp Ehud undan, og for framum gudebilæti, og nådde Se’ira.

27 Hagi ana'ma huteno'a Israeli vahe'mofo mopafima ufreno Efraemi agonafima nevuno'a, ufe rege'za Israeli vahe'mo'za nentahi'za eme atru hazageno, ha' hunaku zamavareno ugota huno agra urami'ne.

Då han kom til Efraimsheidi, bles han i luren; då for Israels-sønerne med han ned av heidi, og han gjekk fyre.

28 Anama uneramino'a amanage huno hu'ne, navaririta viho, na'ankure Ra Anumzamo'a ha' vahetamia Moapu vahera tamagri tamazampi avrente'neankita zamahegahaze. Anage hige'za Israel vahe'mo'za Ehutina avariri'za Jodani tima takama nehazare Moapu vahe'enena hara ome hu'za magore hu'za ozamatre zamahehana hu'naze.

«Skunda dykk etter meg!» sagde han: «For Herren hev gjeve fiendarne, moabitarne, i henderne dykkar.» So fylgde dei honom ned til Jordan, og stengde vadi for moabitarne, og let ingen sleppa yver.

29 Ana hapina Moapu hankavenentake ha' vahe'tmina Israeli vahe'mo'za 10tauseni'a vahe zamahehna nehu'za zamatrage'za ofre'naze.

Den gongen felte dei ikring ti tusund moabitar, som alle var sterke og djerve menner; ikkje ein kom seg undan.

30 E'ina hu'za Israeli vahe'mo'za Moapu vahera, zamahe vagarazageno 80'a kafufina hahu'zana omanege'za, Israeli vahe'mo'za knare hu'za mani'naze.

Moab laut den dagen bøygja seg under Israels velde, og sidan hadde landet fred i åtteti år.

31 Ehuti amefira Anati nemofo Samgari efore huno bulimakao afu reneharia ronku hu'nea azotareti 600'a Filistia vahera zamahe hana huno Israeli vahera zamagu'vazi'ne.

Etter Ehud kom Samgar, son åt Anat. Han felte seks hundrad mann av filistarane, med piggstaven som han dreiv uksarne med; han og berga Israel.