< Jasi Vahere 13 >
1 Hagi Israeli vahe'mo'za ete mago'ane Ra Anumzamofo avurera kefo zamavu'zmava hazageno, Ra Anumzamo'a zamavareno Filistia vahe zamazampi zamantegeno, 40'a kafufi Filistia vahe'mo'za Israeli vahera kegava huzamante'ne'za zamazeri haviza hu'naze.
Los hijos de Israel volvieron a hacer lo que era malo a los ojos de Yahvé, y Yahvé los entregó en manos de los filisteos durante cuarenta años.
2 Hagi ana knafina mago nera Dani nagapinti ne' Zora kumate nemania ne'mofo agi'a Manoa'e. Hagi nenaro'a mofavre onte naravo a' mani'ne.
Había un hombre de Zora, de la familia de los danitas, que se llamaba Manoa, y su mujer era estéril y sin hijos.
3 Hagi Ra Anumzamofo ankeromo'a Manoa nenaronte ehanatino amanage hu'ne, kagra Mofavrea onte naravo a' mani'nananagi, kamu'ene hunka ne' mofavre kasentegahane.
El ángel de Yahvé se le apareció a la mujer y le dijo: “Mira ahora, eres estéril y sin hijos; pero concebirás y darás a luz un hijo.
4 E'ina hu'negu waini tine, hankave tine, agruma osu'nesia ne'zanema ne'zankura kva hu'nenka onegahane.
Ahora, pues, guárdate y no bebas vino ni bebida fuerte, ni comas nada impuro;
5 Hagi antahio, kagra kamu'ene hunka ne' mofavre kasente'gahananki, ana mofavrea azokara taga osutfa huo. Na'ankure ana mofavrea krimpafi mani'negeno, Anumzamo'a otage eri'za vahere huno huhamprintegahiankino, Filistia vahe zamazampintira agra agafa huno Israeli vahera zamagu'vazigahie.
porque, he aquí, concebirás y darás a luz un hijo. No se le pasará ninguna navaja por la cabeza, porque el niño será nazireo a Dios desde el vientre. Él comenzará a salvar a Israel de la mano de los filisteos”.
6 Anagema higeno'a ana a'mo'a eno nevena eme asamino amanage hu'ne, Anumzamofo vahe'mo'a nagrite eama hu'ne! Avu'ava'amo'a Anumzamofo ankeronkna huno so'e zantfa hu'ne. Igati e'ne, antahionkogeno agra agi'a onasami'ne.
Entonces la mujer vino y se lo contó a su marido, diciendo: “Vino a mí un hombre de Dios, y su rostro era como el del ángel de Dios, muy imponente. No le pregunté de dónde era, ni me dijo su nombre;
7 Hianagi amanage huno nasami'ne, kamu'ene hunka ne' mofavre kasentegahananki, waini tine, hankave tine, agruma osu'nesia ne'zanena onetfa huo huno nasami'ne. Na'ankure ana mofavrea kasema onte'nenankeno'a Anumzamofo eri'za vahere huno huhamprinte'nigeno mani'neno ufrigahie huno nasami'ne.
sino que me dijo: ‘He aquí que concebirás y darás a luz un hijo; y ahora no bebas vino ni bebida fuerte. No comas nada impuro, porque el niño será nazireo a Dios desde el vientre hasta el día de su muerte’”.
8 Anagema higeno'a Manoa'a Ra Anumzamofontega amanage huno nunamuna hu'ne, Ra Anumzamoka muse hugantoanki, vaheka'a mago'ene huntegeno kasemantenu'a mofavremofoma hunte'nua avu'ava zana eme rempi huramino.
Entonces Manoa suplicó a Yahvé y le dijo: “Oh, Señor, haz que el hombre de Dios que enviaste vuelva a nosotros y nos enseñe lo que debemos hacer con el niño que va a nacer.”
9 Anage higeno Anumzamo'a Manoa nunamu kea nentahino, ankero'a huntegeno Manoa nenaro'a hozafi mani'nere e'ne. Hianagi ana a'mofo neve Manoa'a anantera nenaro'enena omani'ne.
Dios escuchó la voz de Manoa, y el ángel de Dios se acercó de nuevo a la mujer mientras estaba sentada en el campo; pero Manoa, su marido, no estaba con ella.
10 Ana'ma higeno'a, ana a'mo'a agareno nevente vuno amanage ome hu'ne, Oki'ma e'nea ne'mo'a ete e'ne.
La mujer se apresuró a correr y se lo comunicó a su marido, diciéndole: “He aquí que se me ha aparecido el hombre que vino a mí aquel día.”
11 Higeno ana kema nentahino'a Manoa'a ame huno nenarona avaririno vuno ana nete uhanatino amanage ome hu'ne, Kagra ama'na a'enema nanekema hu'nana nero? huno antahigegeno, Nagra ana nere.
Manoa se levantó, siguió a su mujer y, acercándose al hombre, le dijo: “¿Eres tú el hombre que ha hablado con mi mujer?” Él dijo: “Yo soy”.
12 Higeno Manoa'a amanage hu'ne, Kema hu'nana kemo'ma nena rgama fore'ma hina, inankna tra ke ana mofavremo'a amagera nenteno, nanknahu eri'za erigahie?
Manoa dijo: “Ahora que se cumplan tus palabras. ¿Cuál será la forma de vida y la misión del niño?”
13 Higeno Ra Anumzamofo ankeromo'a amanage huno Manoa ke'nona hu'ne, Maka kema aka'amofoma asami'noa kea kegava hu'neno avararino.
El ángel de Yahvé le dijo a Manoa: “Que tenga cuidado con todo lo que le dije a la mujer.
14 Hagi krepireti'ma tro'ma hanaza tine, waini tine, hankave tine, agruma osu'nesia ne'zanena onetfa hino.
No debe comer nada que provenga de la vid, ni beber vino o bebida fuerte, ni comer ninguna cosa impura. Que observe todo lo que le he mandado”.
15 Anage higeno, Manoa'a amanage huno Ra Anumzamofo ankerona asami'ne, Muse hugantoanki mani'negeta meme afu anentara ome aheta kregantamnena netenka vuo.
Manoa dijo al ángel de Yahvé: “Por favor, quédate con nosotros, para que te preparemos un cabrito”.
16 Hagi anagema higeno'a Ra Anumzamofo ankeromo'a amanage huno Manoana asami'ne, Nazerinte'nankena manigahuanagi, nezanka'a onegosue. Hianagi retrotra hunka Ra Anumzamofontega kre fananehu ofa hunto. Na'ankure Manoa'a Ra Anumzamofo ankerone huno antahino keno osu'ne.
El ángel de Yahvé le dijo a Manoa: “Aunque me detengas, no comeré tu pan. Si vas a preparar un holocausto, debes ofrecerlo a Yahvé”. Pues Manoa no sabía que era el ángel de Yahvé.
17 Anante Manoa'a amanage huno Ra anumzamofo ankerona antahige'ne? Ama ana kemo'ma nena raga'a efore'ma hanigetama kagima erisgama hanunkura, kagi'a azage huta ahegahue?
Manoa le dijo al ángel de Yahvé: “¿Cuál es tu nombre, para que cuando ocurran tus palabras te honremos?”
18 Higeno Ra Anumzamofo ankeromo'a amanage huno Manoana asami'ne, Nagafare nagigura nantahinegane? Nagri nagimo'a knarezantfa hu'neankinka, antahi ani hugara osu'nane.
El ángel de Yahvé le dijo: “¿Por qué preguntas por mi nombre, ya que es incomprensible?”
19 Anagema higeno'a Manoa'a meme anenta azenerino, witine erinteno have agofetu Ra Anumzamofontega ofa eme higeno, Ra Anumzamo'ma ruzahukna kaguva zama hiazana ke'na'e.
Entonces Manoa tomó el cabrito con la ofrenda de comida y lo ofreció sobre la roca a Yahvé. Entonces el ángel hizo una cosa sorprendente mientras Manoa y su esposa miraban.
20 Hagi teve anefamo'ma hagana haganama huno Kresramanama vu itareti'ma kumo'ma monafi marerigeno'a, Ra Anumzamofo ankeromo'a ana tevegumpi mareri'ne. Hagi Manoa'ene nenaro'enema ana zama negekea zanavugosaregati mopafi mase'na'e.
Porque cuando la llama subió hacia el cielo desde el altar, el ángel de Yahvé ascendió en la llama del altar. Manoa y su esposa miraban, y se postraron en tierra.
21 Hagi Ra Anumzamofo ankeromo'ma ete ru'enena Manoante'ene nenarontera omegeno, Manoa'a Ra Anumzamofo ankerone huno keno antahino hu'ne.
Pero el ángel de Yahvé no se le apareció más a Manoa ni a su esposa. Entonces Manoa supo que era el ángel de Yahvé.
22 Hagi Manoa'a amanage huno nenarona asami'ne, Tamage tagra frigahu'e. Na'ankure tagra Anumzamofo ke'no'e.
Manoa dijo a su mujer: “Seguramente moriremos, porque hemos visto a Dios”.
23 Hianagi nenaro'a amanage hu'ne, Ra Anumzamo'ma tahe frinaku'ma hiresina kre fananehu ofane, witi ofanema hu'a ofa antahi noramino kaguvazana erifore higeta nonkokeno, amama eme tasamia nanekea ontasamisine.
Pero su mujer le dijo: “Si Yahvé se complaciera en matarnos, no habría recibido de nuestra mano un holocausto y una ofrenda, y no nos habría mostrado todas estas cosas, ni nos habría dicho cosas como éstas en este momento.”
24 Hagi ana a'mo'a ne' mofavre kasenteno agi'a Samsoni'e huno ante'ne. Hagi ana mofavremo'ma nenama nehigeno'a, Ra Anumzamo'a asomu hunte'ne.
La mujer dio a luz un hijo y lo llamó Sansón. El niño creció y el Señor lo bendijo.
25 Hagi Zora kuma'ene Estaoli kumatremofo amu'nompima me'nea kumate Mahane-dani Samsoni'a mani'negeno, Ra Anumzamofo Avamu'mo'a agafa huno agu'afina eri'zana eri'ne.
El Espíritu de Yahvé comenzó a moverlo en Mahaneh Dan, entre Zorah y Eshtaol.