Jasi Vahere 13

1 Hagi Israeli vahe'mo'za ete mago'ane Ra Anumzamofo avurera kefo zamavu'zmava hazageno, Ra Anumzamo'a zamavareno Filistia vahe zamazampi zamantegeno, 40'a kafufi Filistia vahe'mo'za Israeli vahera kegava huzamante'ne'za zamazeri haviza hu'naze.

Men Israels-sønerne gjorde atter det som var Herren imot. Då let han filistarane få magt yver deim i fyrti år.

2 Hagi ana knafina mago nera Dani nagapinti ne' Zora kumate nemania ne'mofo agi'a Manoa'e. Hagi nenaro'a mofavre onte naravo a' mani'ne.

Det var ein mann av Dans-ætti som heitte Manoah. Han budde i Sora. Kona hans var’kje barnkjømd; ho hadde aldri ått barn.

3 Hagi Ra Anumzamofo ankeromo'a Manoa nenaronte ehanatino amanage hu'ne, kagra Mofavrea onte naravo a' mani'nananagi, kamu'ene hunka ne' mofavre kasentegahane.

Og Herrens engel synte seg for kona, og sagde: «Kjære, eg veit at du er’kje barnkjømd og aldri hev ått barn, men du skal verta umhender og eiga ein son.

4 E'ina hu'negu waini tine, hankave tine, agruma osu'nesia ne'zanema ne'zankura kva hu'nenka onegahane.

Agta deg no, og drikk ikkje vin eller sterk drykk, og et ikkje noko ureint!

5 Hagi antahio, kagra kamu'ene hunka ne' mofavre kasente'gahananki, ana mofavrea azokara taga osutfa huo. Na'ankure ana mofavrea krimpafi mani'negeno, Anumzamo'a otage eri'za vahere huno huhamprintegahiankino, Filistia vahe zamazampintira agra agafa huno Israeli vahera zamagu'vazigahie.

For no vert du umhender, og fær ein son: på hans hovud må det aldri koma saks; for sveinen skal vera vigd til Gud alt ifrå morsliv, og han skal gjera upptaket til å berga Israel frå filistarane.»

6 Anagema higeno'a ana a'mo'a eno nevena eme asamino amanage hu'ne, Anumzamofo vahe'mo'a nagrite eama hu'ne! Avu'ava'amo'a Anumzamofo ankeronkna huno so'e zantfa hu'ne. Igati e'ne, antahionkogeno agra agi'a onasami'ne.

So gjekk kona inn, og sagde det med mannen sin: «Det kom ein gudsmann til meg, » sagde ho; «han var å sjå til som Guds engel, fælande ageleg; men eg spurde ikkje kvar han var ifrå, og ikkje sagde han meg namnet sitt.

7 Hianagi amanage huno nasami'ne, kamu'ene hunka ne' mofavre kasentegahananki, waini tine, hankave tine, agruma osu'nesia ne'zanena onetfa huo huno nasami'ne. Na'ankure ana mofavrea kasema onte'nenankeno'a Anumzamofo eri'za vahere huno huhamprinte'nigeno mani'neno ufrigahie huno nasami'ne.

«Du skal verta umhender og eiga ein son, » sagde han med meg; «drikk no ikkje vin eller sterk drykk, og et ikkje noko ureint! For sveinen skal vera vigd til Gud frå morsliv og til sin døyande dag.»»

8 Anagema higeno'a Manoa'a Ra Anumzamofontega amanage huno nunamuna hu'ne, Ra Anumzamoka muse hugantoanki, vaheka'a mago'ene huntegeno kasemantenu'a mofavremofoma hunte'nua avu'ava zana eme rempi huramino.

Då bad Manoah til Herren, og sagde: «Høyr meg, Herre! Lat den gudsmannen som du sende koma hit att og læra oss korleis me skal fara med det barnet som skal koma til verdi!»

9 Anage higeno Anumzamo'a Manoa nunamu kea nentahino, ankero'a huntegeno Manoa nenaro'a hozafi mani'nere e'ne. Hianagi ana a'mofo neve Manoa'a anantera nenaro'enena omani'ne.

Og Gud høyrde Manoahs bøn, og Guds engel kom att til kona ein gong ho sat utpå marki, og Manoah, mannen hennar, ikkje var med henne.

10 Ana'ma higeno'a, ana a'mo'a agareno nevente vuno amanage ome hu'ne, Oki'ma e'nea ne'mo'a ete e'ne.

Då sprang ho svint heim, og sagde det med mannen sin: «No hev han synt seg for meg, den mannen som kom til meg her um dagen», sagde ho.

11 Higeno ana kema nentahino'a Manoa'a ame huno nenarona avaririno vuno ana nete uhanatino amanage ome hu'ne, Kagra ama'na a'enema nanekema hu'nana nero? huno antahigegeno, Nagra ana nere.

Manoah reiste seg, og fylgde kona si, og då han kom til mannen, spurde han: «Er du den mannen som hev tala til kona mi?» «Ja», svara han.

12 Higeno Manoa'a amanage hu'ne, Kema hu'nana kemo'ma nena rgama fore'ma hina, inankna tra ke ana mofavremo'a amagera nenteno, nanknahu eri'za erigahie?

«Når det no gjeng fram det som du sagde, korleis skal me då stella oss med sveinen, og korleis skal me fara med honom?» sagde Manoah.

13 Higeno Ra Anumzamofo ankeromo'a amanage huno Manoa ke'nona hu'ne, Maka kema aka'amofoma asami'noa kea kegava hu'neno avararino.

Då svara Herrens engel: «Alt det eg nemnde for kona, lyt ho agta seg for.

14 Hagi krepireti'ma tro'ma hanaza tine, waini tine, hankave tine, agruma osu'nesia ne'zanena onetfa hino.

Ho må ikkje eta noko som kjem av vintreet, og ikkje drikka vin eller sterk drykk, og ikkje eta noko ureint; alt det eg hev sagt til henne, lyt ho halda seg etter.»

15 Anage higeno, Manoa'a amanage huno Ra Anumzamofo ankerona asami'ne, Muse hugantoanki mani'negeta meme afu anentara ome aheta kregantamnena netenka vuo.

«Kann du’kje bia eit bil, so me fær stella til eit kid for deg!» sagde Manoah. For han visste ikkje at det var Herrens engel.

16 Hagi anagema higeno'a Ra Anumzamofo ankeromo'a amanage huno Manoana asami'ne, Nazerinte'nankena manigahuanagi, nezanka'a onegosue. Hianagi retrotra hunka Ra Anumzamofontega kre fananehu ofa hunto. Na'ankure Manoa'a Ra Anumzamofo ankerone huno antahino keno osu'ne.

«Um eg biar, so et eg like vel ikkje av maten din, » svara Herrens engel; «men vil du laga til eit brennoffer åt Herren, so gjer det!»

17 Anante Manoa'a amanage huno Ra anumzamofo ankerona antahige'ne? Ama ana kemo'ma nena raga'a efore'ma hanigetama kagima erisgama hanunkura, kagi'a azage huta ahegahue?

Då sagde Manoah til Herrens engel: «Kva er namnet ditt - so me kann få æra deg, når det hender det som du hev sagt!»

18 Higeno Ra Anumzamofo ankeromo'a amanage huno Manoana asami'ne, Nagafare nagigura nantahinegane? Nagri nagimo'a knarezantfa hu'neankinka, antahi ani hugara osu'nane.

«Kvi spør du um namnet mitt?» svara han; «det er eit underleg namn!»

19 Anagema higeno'a Manoa'a meme anenta azenerino, witine erinteno have agofetu Ra Anumzamofontega ofa eme higeno, Ra Anumzamo'ma ruzahukna kaguva zama hiazana ke'na'e.

So tok Manoah kidet og grjonofferet, og ofra det på berget til Herren. Då hende eit stort under, so Manoah og kona hans såg på det:

20 Hagi teve anefamo'ma hagana haganama huno Kresramanama vu itareti'ma kumo'ma monafi marerigeno'a, Ra Anumzamofo ankeromo'a ana tevegumpi mareri'ne. Hagi Manoa'ene nenaro'enema ana zama negekea zanavugosaregati mopafi mase'na'e.

Då logen steig upp frå altaret mot himmelen, då for Herrens engel upp i altarlogen. Då Manoah og kona hans såg det, kasta dei seg å gruve på jordi.

21 Hagi Ra Anumzamofo ankeromo'ma ete ru'enena Manoante'ene nenarontera omegeno, Manoa'a Ra Anumzamofo ankerone huno keno antahino hu'ne.

Herrens engel synte seg ikkje oftare for Manoah og kona hans; då skyna Manoah at det var Herrens engel,

22 Hagi Manoa'a amanage huno nenarona asami'ne, Tamage tagra frigahu'e. Na'ankure tagra Anumzamofo ke'no'e.

og han sagde til kona si: «No lyt me døy; for me hev set Gud!»

23 Hianagi nenaro'a amanage hu'ne, Ra Anumzamo'ma tahe frinaku'ma hiresina kre fananehu ofane, witi ofanema hu'a ofa antahi noramino kaguvazana erifore higeta nonkokeno, amama eme tasamia nanekea ontasamisine.

Men kona svara: «Hadde Herren havt hug til å drepa oss, so hadde han ikkje teke mot brennoffer og grjonoffer av oss, og me hadde ikkje fenge set alt dette, og ikkje fenge høyrt slikt som det me høyrde no.»

24 Hagi ana a'mo'a ne' mofavre kasenteno agi'a Samsoni'e huno ante'ne. Hagi ana mofavremo'ma nenama nehigeno'a, Ra Anumzamo'a asomu hunte'ne.

Då det leid på, fekk kona ein son, og kalla honom Samson. Guten voks upp, og Herren velsigna honom.

25 Hagi Zora kuma'ene Estaoli kumatremofo amu'nompima me'nea kumate Mahane-dani Samsoni'a mani'negeno, Ra Anumzamofo Avamu'mo'a agafa huno agu'afina eri'zana eri'ne.

Det var i Dans-lægret millom Sora og Estaol, Herrens ande fyrst tok til å driva honom.