Zosua 16

1 Josefe agehemokizmima mopama refkoma huzmi'nazana, zage hanati kaziga Jeriko tavaonte Jodani tinteti agafa huteno, vuno ka'ma mopamofo amu'nompinti rugatagino marerino Beteli kaziga me'nea agonaramintega mareri'ne.

A los synów Józefa przypadł od Jordanu przy Jerychu do wód Jerycha na wschodzie, do pustyni, która rozciąga się od Jerycha przez górę Betel;

2 Hagi Betelitila Luzi vuteno anantetira vuvava huno Ataroti kaziga Arkatai vahe kumate uhanati'ne.

Od Betel biegnie do Luz i dalej do granic Archy, do Atarot.

3 Hagi anantetira zage fre kaziga uramino Jefleti vahe mopama omete'nere uhanatiteno, vuvava huno fenkama kaziga me'nea Bet Horoni aguporega vuno, Gezeri vuteno, anantetira Mediterenia hagerinte ometre'ne.

Potem ciągnie się ku zachodowi do granicy Jaflety, aż do granicy dolnego Bet-Choron i aż do Gezer, i kończy się przy morzu.

4 Hagi Josefena agehe'za Manase naga'ene Efraemi naga'mo'za ama ana mopa erisantihare'naze.

Tak więc synowie Józefa, Manasses i Efraim, wzięli dziedzictwo.

5 Hanki Efraemi naga'mo'zama mopazamima nagate nofite'ma refko'ma hu'za eri'nazana amanahu hu'ne, zage hanati kaziga mopamofo agema'amo'a agafama hu'neana Atarot Ada rankumateti agafa huteno, vuno anagamu kaziga me'nea Betoroni ran kumate uhanati'ne.

A granica synów Efraima według ich rodzin – granica ich dziedzictwa na wschodzie – była [od] Atarot-Addar aż do górnego Bet-Choron.

6 Hagi anantetira mopamofo agema'amo'a vuvava huno Mediteterenia ra hagerinte uhanati'ne. Hanki noti kaziga Mitmetat kumatetira rukrahe huno zage hanati kaziga Ta'anat Siloa vuteno, ana kumara agatereno zage hanati kaziga Janoa ran kumate uhanati'ne.

I ta granica biegła w kierunku morza do Mikmetat na północy, potem skręcała na wschód do Taanat-Szilo i przechodziła obok jej wschodniej strony aż do Janocha;

7 Hanki isagamo'a anantetira uramino Atarotine, Na'ara ran kumatrente uhanatiteno, vuvava huno Jeriko rankumate vuteno, vuno Jodani tinte ome vagare'ne.

I ciągnęła się od Janocha do Atarot i Naarat, i dochodziła do Jerycha, a kończyła się przy Jordanie.

8 Hanki Tapua rankumatetira mopamofo agema'amo'a zage fre kaziga Kana tinkazonture vuno agatereno Mediterenia ra hagerinte uhanati'ne. Hanki ama ana mopa Efraemi naga'mo'za nagate nofite refko hu'za erisantihare'naze.

Od Tappuach granica biegła na zachód do potoku Kana, a kończyła się przy morzu. Takie było dziedzictwo pokolenia synów Efraima według ich rodzin.

9 Hanki Efraemi naga'mokizmia mago'a ranra kuma'ene ne'onse kumazamia Manase naga'mo'zama erisantihare'naza mopafi me'ne.

Synowie Efraima [mieli] też wydzielone miasta pośrodku dziedzictwa synów Manassesa – wszystkie te miasta wraz z przyległymi do nich wioskami.

10 Hanki Kenani vahe'ma Gezeri kumate'ma nemaniza vahera zamagra zamahenati otre, zamatrage'za magoka maniza e'za amagnarera e'naze. Hianagi Efraemi naga'mo'za tutu huzmantage'za zamagri kazokzo eri'zanke eri'naze.

I nie wygnali Kananejczyków, mieszkających w Gezer. I mieszkają Kananejczycy pośród Efraimitów aż do dziś, i stali się sługami składającymi daninę.