Joni 3
1 Hagi Farisi vahepinti mago nera agi'a Nikodimasi, Jiu vahe'mokizmi mono kanisol ne' mani'ne.
Det var ein mann av farisæarflokken som heitte Nikodemus, ein av rådsherrarne åt jødarne.
2 E'i ana ne'mo'a kenage hanimpi Jisasinte eno amanage huno antahige'ne. Rempi hurami ne'moka antahi'none, Kagrama hurami ne' Anumzamofontegati e'nane. Mago'mo'a Kagrama nehanaza huno amanahu avame zana osugahie, Anumzamo agrane mani'nesimo hugahie.
Han kom ein gong til Jesus um natti og sagde: «Rabbi, me veit at du er ein lærar som er komen frå Gud; for ingen kann gjera desse teikni som du gjer, utan Gud er med honom.»
3 Higeno Jisasi'a kenona'a amanage huno asami'ne, Tamagerafa hu'na ama kea negasamue. Runema kasefa osnimo'a, Anumzamofo kumapina uofregahie,
Jesus svara: «Det segjer eg deg for sant og visst: Ingen kann sjå Guds rike utan han vert fødd på nytt.»
4 Nikodimasi'a kenona'a huno, inankna huno ra vahe'mo'a ete osi mofavregna huno fore hugahie? Ete ra vahe'mo'a anta'amofo arimpafina ufrenkeno eteno kasentegahifi?
Nikodemus segjer til honom: «Korleis kann ein som er gamall verta fødd? han kann då vel ikkje koma inn i livet åt mor si andre gongen, og fødast til verdi!»
5 Higeno Jisasi'a ana kemofo nona'a amanage huno asmi'ne, Tamagerafa hu'na kagrira negasamue. Aza'o tinteti'ene Avamuteti'ene kasefa osnimo'a, Anumzamofo kumapina uofregahie,
Jesus svara: «Det segjer eg deg for sant og visst: Utan ein vert fødd av vatn og ånd, kann han ikkje koma inn i Guds rike.
6 Mopafi vahe'mo'ma kasente'nesiana vahere. Hanki Ruotge Avamu'mo'ma eri fore hu'nesia zana avamure.
Det som er født av kjøtet, er kjøt, og det som er født av åndi, er ånd.
7 Amama kasamisua zankura Nagriku hie hunka kmanogura osunka, kagra etenka kasefa mofavre hampro,
Undrast ikkje på at eg sagde med deg: De lyt fødast på nytt!
8 Zahomo'a inantega vunaku hirega nevigenka agasasa'a nentahine. Hagi inantegati eteno, inantega nevio antahinka kenka nosane. E'ina hu'za mika vahe'mo'za Avamupina kasefara nehaze.
Vinden blæs kvar han vil, og du høyrer han tyt, men du veit ikkje kvar han kjem ifrå eller kvar han fer av. So er det med kvar som er fødd av åndi».
9 Higeno Nikodimasi'a ana zanku, amanahu zamo'a inankna hugahie? huno higeno,
«Korleis kann det ganga til?» spurde Nikodemus.
10 Jisasi'a ana kemofo nona'a amanage huno hu'ne, Israeli vahe'mokizmi rempi huzami ne' mani'nenka, ama nanekea antahi amara nosano?
«Du er Israels lærar, og veit ikkje det!» svara Jesus.
11 Tamagerfa hu'na negasamue. Kema nehunana, antahita keta hu'nona zanku huama nehunketa, ana nanekegura tamagra antahinoramize.
«Det segjer eg deg for visst og sant: Me talar um det me veit, og vitnar um det me hev set, men de tek ikkje imot vitnemålet vårt!
12 Mopafi zanku'ma neramasamisunketa tamagrama tamentintima osanuta inankna huta monafi zanku'ma tamasami'sunana tamentintia hugahaze?
Når eg hev tala til dykk um det som høyrer jordi til, og de ikkje trur, korleis skal de då tru når eg talar til dykk um det som høyrer himmelen til?
13 Mago'mo'a monafinka mrerino ovu'ne. Hagi Agra monafinkati'ma erami'neana, Vahe'mofo Mofavremo erami'ne.
Og ingen hev stige upp til himmelen utan han som steig ned frå himmelen, Menneskjesonen, som var i himmelen.
14 Mosesema hagage kokampi osifa'vema erintesga hu'nea kna hu'za, Vahe'mofo Mofavrea azeri antesga hugahaze.
Og liksom Moses lyfte upp ormen i øydemarki, soleis lyt Menneskjesonen lyftast upp,
so kvar den som trur, skal hava æveleg liv i honom. (aiōnios g166)
16 Anumzamo tusiza huno mopafi vaheku avesi nezmanteno, magoke ante'nea Ne'mofavre'a zami'ne. Agrite zamentinti hanamo'za fanane osu'za manivava zamasimu erigahaze. (aiōnios g166)
For so elska Gud verdi at han gav Son sin, den einborne, so kvar den som trur på honom, ikkje skal verta fortapt, men hava ævelegt liv. (aiōnios g166)
17 Na'ankure Anumzamo Mofavre'a huntegeno ama mopafima e'neana, mopafi vahe refko hinogu huntegeno ome'ne. Hagi Agripinkati vahe'mo'za zamagu'vazizana erisaze huno huntegeno erami'ne.
For Gud sende ikkje Son sin til verdi so han skulde døma verdi, men so verdi skulde verta frelst ved honom.
18 Aza'o Agrite'ma amentintima himofona refko huno nanekea hunonte, iza'o Agrite'ma amentintima nosimofona, trate ko avrenteno keaga hunte'ne. Na'ankure Anumzamofona magoke Mofavre'amofo agirera, agra amentinti osigu ana nehie.
Den som trur på honom, vert ikkje dømd; den som ikkje trur, er alt dømd, for di han ikkje hev trutt på namnet åt Guds einborne Son.
19 Nanekema huzmante'siana, ama kemofo agafare huzmantegahie. Masamo'a ama mopafima efregeno'a, vahe'mo'za hani avu'ava'zanku avesinente'za masamofona avesi onte'naze. Na'ankure havi zamu'zamake'za hu'naze.
Og dette er domen: Ljoset hev kome til verdi, og menneski lika myrkret betre enn ljoset, for gjerningarne deira var vonde.
20 Aza'o havizama nehia vahe'mo'a, tavi'mofona zamesra hunente'za, masarera nomaze. Na'ankure haviza nehazazamo eama huzanku nomaze.
For kvar den som driv på med det som låkt er, hatar ljoset, og kjem ikkje til ljoset; for han vil ikkje at gjerningarne hans skal koma upp i dagen, slike dei er.
21 Hu'neanagi aza'o tamage avu'ava'ma nehimo'a tavitera egahie. Na'ankure hakaremo'za nege'za Anumzamofo avenesiaza nehie hu'za hugahaze.
Men den som gjer etter sanningi, kjem til ljoset, so gjerningarne hans kann verta synberre; for dei er gjorde i Gud.»
22 Hagi ananteti Jisasi'a amagenentaza disaipol naga'ane, Judia kaziga vu'za mago'a kna umani'ne'za mono tina fre zamante'naze.
Sidan kom Jesus og læresveinarne hans til Juda-bygderne, og der var han ei tid med deim, og døypte.
23 E'i ana knafi Joni'a, Salim kumamofo tava'onte Ainoni kumate mono tina frezmante'ne. Na'ankure anantega rama'a tina me'nege'za vahe'mo'za ete'vute hu'za mono tina fre'naze.
Johannes døypte og då; det var i Ænon, tett med Salim, han døypte; for det var mykje vatn der; og folk kom dit og let seg døypa.
24 Na'ankure Jonina kina huonte'naza knafine.
Den tid var Johannes endå ikkje sett i fengsel.
25 Ana nehazage'za Jonima amage nentaza disaipol naga'ane, mago Jiu ne'ene, Juda vahe'mokizmi avu'avapi ti fre'za avu sese nehaza zanku keaga hu'naze.
So vart det eit ordskifte millom læresveinarne åt Johannes og ein Juda-mann um reinsingi.
26 Nehu'za Joninte e'za amanage hu'za asmi'naze. Hurami (Rabbai) ne'moke, Jodani timofo kantu kaziga kagrane mani'neama, Agri agi hu'ama hu'nana ne'mo'a, mono ti frenezmantege'za mika vahe'mo'za Agrite nevaze.
Og dei kom til Johannes og sagde: «Rabbi, han som var i hop med deg på hi sida åt Jordan, han som du hev vitna for, han døyper, og alle kjem til honom.»
27 Hazageno Joni'a anage hu'ne, mago vahe'mo'a, Mago zana e'origahie, ana hugahianagi monafinkati mago'zama amisigeno'a amne erigahie.
Johannes svara: «Eit menneskje kann ikkje få noko, utan det er gjeve honom frå himmelen.
28 Tamagratmi antahi'nage'na amanahu kea hu'noe, Nagra Kraisi'na omani'noe hu'na hu'noe. Hianagi Agrira azeri henka atreno, nagrira pusante hunantege'na e'noe.
De er sjølve vitni mine at eg sagde: «Eg er ikkje Messias, » men: «Eg er send fyre honom.»
29 Mago vemo'ma a'ma erinaku nehigeno rone'amo oti'neno antahi nemino, aravema huku hia vahe'mofo ageru nentahino muse nehie. E'ina higu nagrira muse zamo'a avite'ne.
Det er brudgomen som hev bruri; men belesveinen, som stend innmed og lyder på brudgomen, gleder seg hjarteleg når han høyrer målet hans. Slik gleda hev eg no fenge, og det i fullt mål.
30 Agri agimo marerisigeno nagri nagimo uramisie.
Han lyt veksa, eg lyt minka.
31 Agra anagamiti e'nemo'a maka'zana agatere'ne, aza'o ama mopafinti'ma e'nesimo'a, ama mopafi vahekino, ama mopafi zankuke kea hugahie. Agra aza'o monafinkati'ma e'nemo'a, Agra maka'zamofona zamagtere'ne.
Den som kjem ovantil, er yver alle; den som er frå jordi, er av jordi, og det han talar, er av jordi. Den som kjem frå himmelen, er yver alle;
32 Agrama antahino keno hu'nea zante Agra naneke'a huama nehie, hianagi mago'mo'e huno agi agenke'a antahi anira osu'ne.
det han hev set og høyrt, det vitnar han um, men ingen tek imot vitnemålet hans.
33 Iza'o, Agri agi agenke'a erimo'a, tamage huno Anumzamofo nanekegura nehie.
Den som hev teke imot hans vitnemål, hev stadfest at Gud er sannordig.
34 Na'ankure Agrira Anumzamo huntege'no e'neankino, Anumzamofo keaga nehie. Na'ankure Agra refko osuga'are Avamura aviteno ami'ne.
For den som Gud sende, talar Guds ord; for Gud gjev honom Anden umælt.
35 Nefa'a, Nemofona avesinteno mika'zana kva hugahie huno, Agri azampi ante'ne.
Faderen elskar Sonen, og hev gjeve alt i hans hender.
36 Aza'o Nemofonte amentintima hanimo'a manivava asimura erigahie. Hagi iza'o Nemofo kema rutagresimo'a manivava asimura e'origahie. Hanki Anumzamofo tusi'a rimpahe knazamo agrite megahie. (aiōnios g166)
Den som trur på Sonen, hev æveleg liv; men den som ikkje lyder Sonen, fær ikkje sjå livet, men Guds vreide vert verande yver honom». (aiōnios g166)
