< Joni 2 >

1 Hagi tare knamofo amefi knazupa, arave hunaku Kana kumate Galili kaziga nehazageno, Jisasi nerera'a anante mani'ne.
Al tercer día, hubo una boda en Caná de Galilea. La madre de Jesús estaba allí.
2 Ana hige'za Jisasine Agri amagenentaza disaipol naga'anena, aravema huku'ma hazarega zamagi hazage'za vu'naze.
También Jesús fue invitado, con sus discípulos, a la boda.
3 Wainima vagaregeno'a, Jisasi nerera'a asmino, waini tina hagovagare'ne huno Agrira asmi'ne.
Cuando se acabó el vino, la madre de Jesús le dijo: “No tienen vino”.
4 Higeno Jisasi'a nererana amanage huno asmi'ne, Ama a' moke, Nagra naza ama zampina huku hugenka nehane? Nagri kna zahufa efore osu'ne.
Jesús le dijo: “Mujer, ¿qué tiene que ver eso contigo y conmigo? Todavía no ha llegado mi hora”.
5 Jisasina nerera'a eri'za vaheku anage huno zamasmi'ne, Agrama inankna kema tamagri'ma tamasminia'zana hiho.
Su madre dijo a los criados: “Haced lo que os diga”.
6 Higeno keana 6si'a havereti tro hunte ti afi kavo Juda vahe'mokizmi avu'avapina kavofinti ankehi'za tina fre'za avu sese nehazane, tina mago 100 lita azeritere huga tin kavorami me'ne.
Habían allí seis vasijas de piedra, colocadas según la costumbre judía de purificación, y en cada una cabían dos o tres metretas.
7 Jisasi'a eri'za vahe huzmanteno Ana kavo zagafi ti ome afi viteho hige'za tina ome afi vite'naze.
Jesús les dijo: “Llenen de agua las tinajas”. Así que las llenaron hasta el borde.
8 Higeno Jisasi'a anage hu'ne, Anampinti mago'a afita ne'zante kva hu'nea nera ome amiho, hige'za afi'za ome ami'naze.
Les dijo: “Sacad ahora un poco y llevadlo al jefe de la fiesta.” Así que lo llevaron.
9 Ana ne'mo tima neno keana waini ti fore higeno, igati efore hu'neo antahino keno osu'ne, (hagi tima omefi'naza vahe'mo'za antahiza ke'za hu'naze), kavete kva hu'nea ne'mo aravema hia ne' asmino,
Cuando el dueño del banquete probó el agua convertida en vino, y no sabía de dónde procedía (pero los criados que habían sacado el agua sí lo sabían), el dueño del banquete llamó al novio
10 maka vahe'mo'za pusante knare wainia tagi zamige'za kema hazage'za, aza vahe'mo'za netageno, anante evurami'nea wainia tagi zamige'za nenaze. Nehazanagi kagra knare wainia ante'nanteti menina eri fore hane!
y le dijo: “Todos sirven primero el vino bueno, y cuando los invitados hayan bebido libremente, entonces el que es peor. ¡Tú has guardado el vino bueno hasta ahora!”
11 Ama kaguvazana Agra'a ese erigafa huno Jisasi'a Galili kaziga Kana kumate nehuno, Agri'a hihamu masa zama'a eri ama hige'za, Agri amage nentaza disaipol naga'mo'za Agrite zamentinti hu'naze.
Este principio de sus milagros lo hizo Jesús en Caná de Galilea, y reveló su gloria; y sus discípulos creyeron en él.
12 Anama huteno Jisasi'a Kapaneamu urami'ne, Agrane nerera ene afuhe'zane amagema nentaza disaipol naga'anena ana kumate vu'za mago'a zagegna umani'naze.
Después de esto, bajó a Capernaúm, él y su madre, sus hermanos y sus discípulos; y se quedaron allí unos días.
13 Hagi Jiu vahe'ma kinafinti zamare'nea (Pasova) ne'za'ne knamo kofta higeno Jisasi'a Jerusalemi kumate mareri'ne.
Se acercaba la Pascua de los judíos, y Jesús subió a Jerusalén.
14 Vuno ra mono nompi omege'neana vahe'mo'a bulimakaoma, sipisipi'ma, maho namane, zago rezahe nehaza vahe'mo'za tra omente emente hu'za maketi nehazageno ome zamage'ne.
Encontró en el templo a los que vendían bueyes, ovejas y palomas, y a los cambistas sentados.
15 Ome zamageteno nofite kano tro hiazamo ra mono nompintira sipisipi'ne bulimakaone vahe'ene zamahenati'netreno zagoma rezahe'ma nehaza naga'mokizmi zagoa ruherafi netreno, ita zamia eriruvahe huherfi'ne.
Hizo un látigo de cuerdas y expulsó a todos del templo, tanto a las ovejas como a los bueyes; y a los cambistas les desparramó el dinero y derribó sus mesas.
16 Hagi maho namama maketima nehaza vaheku, Ama nama avreta viho. Nafa'nimofo nona maketi kumara eri tro osiho, huno zamasmi'ne.
A los que vendían las palomas les dijo: “¡Sacad esto de aquí! No hagáis de la casa de mi Padre un mercado”.
17 Agri amage nentaza disaipol naga'mo'za, kasnampa vahe'mo'za avontafepi kre'nea kegu zamagesa antahi'naze. Amanage huno kre'ne Kagri noma kegava hu'na mani'navesizamo'a nagu'afina tusiza huno navenesie. (Sam-Zga 69:9)
Sus discípulos recordaron que estaba escrito: “El celo por tu casa me consumirá”.
18 Jiu vahe'mo'za Agriku anage hu'naze, Kagra inankna avame'za tagrira huraverisanketa negeta ama nera mrerisa nere huta hugahune?
Los judíos le respondieron: “¿Qué señal nos muestras, ya que haces estas cosas?”
19 Hazageno Jisasi'a ana kemofo nona'a amanage hu'ne, Ama ra mono nona tgana vazitma eri haviza hinkeno tagufa zagegna manite'na azeri oti'neno, huno hige'za,
Jesús les respondió: “Destruid este templo y en tres días lo levantaré”.
20 anante Jiu vahe'mo'za anage hu'naze, 46'a zagegafu eri fri'za ama mono nona ki'naze. Hagi Kagra inankna hunka tagufa zage knafina kigahane?
Los judíos, por tanto, dijeron: “¡Se necesitaron cuarenta y seis años para construir este templo! ¿Lo levantarás en tres días?”
21 Hianagi ra mono nonku'ma kema hu'neana, Agra avufagu hunteno hu'ne.
Pero él hablaba del templo de su cuerpo.
22 Anagema hu'nere, fri'nefinti'ma otige'za, Agri amage nentaza disaipol naga'mo'za e'inahu zanku hu'ne hu'za zamagesa antahi'naze. Nentahi'za avon tafemo hu'nea kere ene, Jisasi'ma hu'nea nanekere zamagesa nentahi'za zamentinti hu'naze.
Por eso, cuando resucitó de entre los muertos, sus discípulos se acordaron de que había dicho esto, y creyeron en la Escritura y en la palabra que Jesús había dicho.
23 Hagi kinafinti zamavare'nea kna antahimiza (Pasova) muse ne'zama ne'knare Jerusalemi mani'nege'za, hakaremo'za kaguvazama Agrama hiazana nege'za ke'naze Agri agire zamentinti hu'naze.
Estando en Jerusalén en la Pascua, durante la fiesta, muchos creyeron en su nombre, observando las señales que hacía.
24 Hu'nazanagi, Jisasi'a Agra kazigatira antahi ozami'ne. Na'ankure miko vahera Agra zamantahino zamage'ne.
Pero Jesús no se confiaba de ellos, porque conocía a todos,
25 Na'ankure, Agra antahiantahi zankura upara osu'neankino magomo'a hugesa osugahie. Na'ankure Agra vahe'mofo agu'afina na'a me'neo, ko antahino keno hu'ne.
y porque no necesitaba que nadie diera testimonio acerca del hombre, pues él mismo sabía lo que había en el hombre.

< Joni 2 >