Joni 14
1 Hagi atrenkeno tamagu'amo'a kna osino, Anumzamofonte tamentinti nehuta, anahu kna huta Nagrite'ene tamentinti hiho.
«Lat ikkje hjarta dykkar uroast! Tru på Gud, og tru på meg!
2 Nenfa nompina rama'a hunaraginte nona me'ne, omne'neresina Nagra ko tamasmusine, Nagra, nonkuma tamia ome retro hunaku nevue.
I huset åt Far min er det mange rom; var det’kje so, vilde eg vel då sagt dykk det; for eg gjeng burt og vil stella til ein verestad åt dykk.
3 Nagrama vu'na nonkumatmi ome retro hutesu'na, ete e'na eme tamavresugeta, Nagrama umanisure, tamagra Nagrane umanigahaze.
Og når eg hev gjenge burt og stelt til ein verestad åt dykk, kjem eg att og tek dykk til meg, so de og skal vera der eg er.
4 Hagi Nagra inantega vugahuo, tamagra antahi'naze.
Og vegen dit eg gjeng, den veit de.»
5 Tomasi'a anage huno Jisasina asmi'ne, Ramoke tagra ontahi'none, iga Kagra vugahane, tagra inankna huta ana kana keta antahita hugahune?
Tomas segjer til honom: «Herre, me veit’kje kvar du gjeng av; korleis kann me då vita vegen?»
6 Higeno Jisasi'a anage huno asami'ne, Nagra kana mani'na, tamage ke manina, asimumofo agafa Nagra mani'noe, mago'mo'a aru kantetira Nenfantera ovugahie. A'o, Nagriteti vugahie.
Jesus svarar: «Eg er vegen og sanningi og livet. Ingen kjem til Faderen utan gjenom meg;
7 Nagri'ma nagenka nantahinka kagra hantesina, Nenfanena anahu kna hunka kenka antahinka kagra hantesine, meni agafa hunka Agrira nentahinka negane.
hadde de kjent meg, so hadde de kjent far min og, og frå denne stund kjenner de honom, og hev set honom.»
8 Filipi'a anage huno Agrira asami'ne, Ramoke Negafana tveri hugeno tagrira knare huranteno.
Filip segjer til honom: «Herre, lat oss få sjå Faderen, so hev me nok!»
9 Jisasi'a anage huno asmi'ne, Nagra tamagranena rama'a kna mani'noanki, Filipiga kagra nahigenka Nagrira nagenka antahinka osu'nane? Iza'o Nagri'ma nagemo'a, Nenfana ke'ne! Nahigenka kagra hunka, Negafana naveri huo hunka nehane?
Jesus svarar: «No hev eg vore so lang ei tid i hop med dykk, og du kjenner meg ikkje, Filip? Den som hev set meg, hev set Faderen; korleis kann du då segja: «Lat oss få sjå Faderen?»
10 Nenfampi Nagra manugeno, Nenfa'a Nagripi mani'ne hua kegura, nahigenka kamentintia nosane? Nagra nagesafinti kea kagrira nonkasamue. Hianagi Nenfa'a nagu'afi mani'nemo, Agra kaguvaza hu eri'za e'nerie.
Trur du ikkje at eg er i Faderen, og Faderen er i meg? Dei ordi eg talar til dykk, talar eg ikkje av meg sjølv; men Faderen, som bur i meg, han er det som gjer sine verk.
11 Tamentintima hanazana, Nagra Nenfampi manugeno, Nenfa'a Nagripi mani'ne hiho, hu'neanagi ana'ma osnutma kaguvazama eri forehu eri'zama eri'nogu nentahitma tamentinti hugahaze.
Tru meg, når eg segjer at eg er i Faderen, og Faderen i meg! Um ikkje det, so tru meg for sjølve verki skuld!
12 Tamage hu'na Nagra neramasmue, iza'o Nagrite amentinti hanimo'a, Nagrama e'nerua eri'zana anahu kna huno kaguvazama eri forehu eri'za e'nerino, Nagatereno ra eri'za erigahie, na'ankure Nagra Nenfantega vugahue.
Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som trur på meg, han skal gjera dei same verki som eg gjer, og han skal gjera større verk enn dei. For eg gjeng til Faderen,
13 Inankna zanku'ma Nagri nagifi nantahigesazana, Nagra amne hugahue. Ana hanugeno Nenfa'a ra agi Nemofompinti erigahie.
og alt de bed um i mitt namn, det vil eg gjera, so Faderen kann verta herleggjord i Sonen.
14 Tamagrama inankna zankuro Nagri nagifima nantahi kesage'na, Nagra anazana amne hugahue.
Bed de meg um noko i mitt namn, so skal eg gjera det.
15 Jisasi'a mago'ane huno, Nagri'ma navesinantesuta keni'a amage antegahaze.
Elskar de meg, so held de bodi mine;
16 Nenfana antahigesugeno, Agra mago tamaza hu'zana tamisnigeno, Agra tamagrane manivava hugahie. (aiōn g165)
då skal eg beda Faderen, so gjev han dykk ein annan målsmann, som skal vera hjå dykk i all æva, (aiōn g165)
17 E'i ana tamaza hu'zana tamage Avamure, ama mopafi vahe'mo'za e'origahaze. Na'ankure zamagra ke'za antahi'za osu'naze. Hianagi tamagra Agrira (Avamura) keta antahita hu'naze. Na'ankure Agra tamagrane mani'neno, tamagu'afi manigahie.
Sannings-Anden, som verdi ikkje kann få, for ho ser honom ikkje og kjenner honom ikkje. De kjenner honom; for han bur hjå dykk og skal vera inni dykk.
18 Nagra tamatresugetma megusa mofavregna huta omanigahaze. Nagra tamagritega egahue.
Eg vil’kje lata dykk vera att åleine som foreldrelause born; eg kjem til dykk.
19 Osi'a knafi mopafi vahe'mo'za Nagrira onagegahaze, hianagi tamagra Nagrira nagegahaze. Na'ankure Nagra mani'noankita, tamagranena anahu kna huta manigahaze.
Um ei liti stund ser verdi meg ikkje lenger; men de ser meg; for eg liver, og de skal liva.
20 E'i ana knazupa, tamagra antahigahaze Nagra Nenfana agu'afi manugeta, tamagra Nagri nagu'afi manisagena, Nagra tamagri tamagu'afi manigahue.
Den dagen skal de skyna at eg er i far min, og de er i meg, og eg i dykk.
21 Iza'o Nagri kasegema amage antesimo'a, Nagrira avesinantegahie, iza'o Nagri'ma avesinantenimofona Nenfa'a agrira avesintegahie, hanige'na Nagra avesintena, Nagra'ni'a agrite efore hugahue.
Den som hev bodi mine og held deim, han er den som elskar meg, og den som elskar meg, honom skal far min elska, og eg skal elska honom og openberra meg for honom.»
22 Higeno ru Judasi'a amanage huno Ramofona antahige'ne, Nankna hunka Kagra tagritera eama nehunka, ama mopafi vahetera eamara osugahane?
Judas - ikkje Iskariot - segjer til honom: «Herre, kva hev hendt, sidan du vil syna deg for oss og ikkje for verdi?»
23 Higeno Jisasi'a ana kenona'a anage huno zamasmi'ne, Iza'o Nagri'ma avesi nantesimo'a, ke'nia amage antesigeno, Nenfa'a avesintena tagra, agrane emanigahune.
Jesus svara so: «Um nokon elskar meg, held han seg etter ordet mitt, og far min skal elska honom; og me skal koma til honom og taka vår bustad hjå honom.
24 Iza'o Nagri'ma avesi onantesimo'a, Nagri kea amage ontegahie. Ama kema nentahizana Nagri kea omne'ne, hianagi Nenfa'ma hunantege'na e'nomofo ke nontahize.
Den som ikkje elskar meg, held seg ikkje etter ordi mine; og ordet de høyrer, er ikkje mitt, men far min’s, som sende meg.
25 Ama zantaminku'ma Nagra nehuana, tamagrane mani'nena nehue.
Dette hev eg tala til dykk medan eg endå er hjå dykk.
26 Hianagi tamaza hu'zana, Ruotge Avamu, Nenfa'a Nagri nagifi huntesigeno eno, Agra maka'zanku eme rempi huramigahie. Nagrama maka'zanku tmasmi'noana hurmagesa hugahie.
Men målsmannen, den Heilage Ande, som Faderen skal senda i mitt namn, han skal læra dykk alt og minna dykk på alt det eg hev sagt dykk.
27 Tamarimpa fruza Nagra tamagripi nentoe, Nagra narimpa frua tamagri neramue, ama mopafi vahe'mo'za neramizankna tamarimpa frua Nagra noramue. Atrenkeno tamagu'amo'a kna nosina korora osiho.
Fred leiver eg åt dykk, min fred gjev eg dykk; eg gjev dykk ikkje fred på den måten som verdi gjer det. Lat ikkje hjarta dykkar uroast og ikkje ræddast!
28 Tamagra nentahizage'na Nagra tamagrira tamasmi'na, tmatre'na vute'na, ete tamagrite egahue hu'noe. Tamagrama Nagri'ma navesinantazaresina muse hazaresine. Na'ankure Nagra Nenfantega vugahue. Nagrira Nenfa'a nagtereno Ra mani'ne.
De høyrde eg sagde til dykk: «Eg gjeng burt og kjem til dykk att; » elska de meg, so gledde de dykk for di eg gjeng til Faderen, for Faderen er større enn eg.
29 Nagra menina fore osu'negena neramasmue, fore'ma hania zupa, tamagra Nagrite tamentinti hugahaze.
Og no hev eg sagt dykk det fyrr det hev hendt, so de skal tru når det hender.
30 Nagra za'zatera nanekea ontamasmigahue, ama mopa kva nehia ne' Sata'a hago ne-e, agrira hanave'a omne'neankino, Nagrira nagateoregahie.
Heretter kjem eg ikkje til å tala mykje med dykk; for no kjem hovdingen yver verdi. I meg eig han ingen ting,
31 Hianagi ama mopafi vahe'mo'a antahino keno hugahie, Nagra Nenfana navesinentoe, Nagra Nenfa'ma huo huno'ma humanante'neaza nehuanki, otinketa amafintira vamneno.
men eg vil verdi skal sjå at eg elskar Faderen, og gjer so som Faderen hev sagt til meg! Reis dykk, og lat oss ganga ifrå her!»
