< Jovu 6 >

1 Elifasi'ma anagema hutegeno Jopu'a amanage huno kenona hunte'ne.
Da tok Job til orde og sa:
2 Hagi nasuzampima mani'noa zamofo kna'ane hazenke zani'amofo kna'anema sigerire'ma erinte'za kazasina,
Gid min gremmelse blev veid, og min ulykke samtidig lagt på vekten!
3 maka hagerinkenafi kaseparamimofo kna'a agateresine. E'inama hu'nea zankura nagra nagesa antahi so'e osu ame'ama hu'na rama'a kea hu'noe.
For nu er den tyngre enn havets sand; derfor var mine ord tankeløse.
4 Na'ankure Hihamu'ane Anumzamo'a keve nahetrege'na masenogeno ana keveraminte'ma fre'nea avuatga zamo'a nazeri haviza nehie. Ana nehigeno nazeri koro'ma hu'zantamima Anumzamo'ma huntegeno e'nea zamo'a navuga emanimpi huneno nazeri korora nehie.
For den Allmektiges piler sitter i mig, og min ånd drikker deres gift; Guds redsler stiller sig op imot mig.
5 Hagi afi donki afu'mo'zane bulimakao afu'mo'za trazama me'nege'zama nene'za krafa nosaze.
Skriker vel et villesel midt i det grønne gress? Eller brøler en okse foran sitt fôr?
6 Hagi hagema ontegeno'ma hagama osu ne'zana vahe'mo'za amnea negahazafi? Nama amu'amofo efeke'amo'a haga hugahifi?
Hvem vil ete det som det ingen smak er i, uten salt? Eller er det smak i eggehvite?
7 Nagra e'inahu' ne'zama avako'ma hu'zankura navresra nehie. E'inahu ne'zama nenogeno'a, amuti nagesa nehige'na ana nezama ne'zankura tusi nagonete.
Det byr mig imot å røre ved det; det er for mig som utskjemt mat.
8 E'igu Anumzamo'a nunamuni'a nentahino, nagesama nentahua zana hunantesiegu nave'nesie.
Gid min bønn måtte bli hørt, og Gud vilde opfylle mitt håp!
9 Anumzamo'a nare hapati'nige'na fruresina knare nehigeno, Anumzamo'a azana rusuteno nahege'na fruresina knare hisine.
Og måtte det behage Gud å knuse mig, å slippe løs sin hånd og avskjære min livstråd!
10 Knazampi mani'ne'na natagura nehuanagi, nazeri knare hugahie. Na'ankure knazampima mani'ne'na Ruotge'ma Hu'nemofona kea huhavizana huonte'noe.
Da hadde jeg ennu en trøst, og jeg skulde springe av glede midt i den skånselløse smerte; for jeg har ikke fornektet den Helliges ord.
11 Hankave'ni'a omne'neanki'na hanaveti'na mani'ne'na ama ananknazana eri'na ovugosue. Akohena mani'ne'na ama ana knafima ufre hankaveni'a omnetfa hie.
Hvad kraft har jeg, så jeg kunde holde ut, og hvad blir enden med mig, så jeg kunde være tålmodig?
12 Hanavenimo'a havegna huno hanavenentake higeno, navufgamo'a bronsimo'ma hiaza hu'nefi?
Er da min kraft som stenens kraft? Eller er mitt kjøtt av kobber?
13 Hagi nagra'a naza hugara nosugeno, ama ana knazama agatere kankmuna omnetfa hie.
Er jeg da ikke aldeles hjelpeløs? Er ikke all utsikt til frelse fratatt mig?
14 Hagi Hihamu'ane Anumzamofoma korora hunontesnia vahe'mo'agi, rone'amo'ma knafima mani'nenigeno'a knare avu'ava huntegahie.
Den ulykkelige burde møte kjærlighet hos sin venn, selv om han opgir frykten for den Allmektige.
15 Hagi nenafugatma tamagra, hagegema hu'nea tinkagomupi ko'ma rigeno tusi tima hageno eteno, ko'ma rusegeno'ma ame huno'ma taneankna vahe mani'naze.
Men mine brødre har sviktet som en bekk, som strømmer hvis vann skyller over,
16 Hagi zagemo'ma aisima teze'ze higenoma, tima hageno'ma eviankna vahe mani'naze.
som er grumset av is, og som det skjuler sig sne i;
17 Hianagi ana timo'a ra zagema regeno'a neranegeno, tusi amuhoma higeno'a, tima eneviretira taneno hagege nehie.
men på den tid de treffes av solens glød, tørkes de ut; når det blir hett, svinner de bort.
18 Hagi fenozama zagorema netraza vahe'mo'za (Karivani) hagege ka'ma kokampima enevu'za tinku'ma zamavesige'zama umani fru hu'zama tima nenaku'ma hazana, timo'a tanenege'za tinkura huge'za fri'naze.
Karavaner som er på veien til dem, bøier av; de drar op i ørkenen og omkommer.
19 Hagi Tema kumateti fenozama zagore'ma netraza vahe'mo'zama enevu'za ana krahopima tinku'ma kazana tina omnene. Hagi Siba kumateti vahe'mo'zanena enevu'za ana tina negahune hu'za amuhara hu'nazanagi onke'naze.
Temas karavaner speidet efter dem, Sjebas reisefølger satte sitt håp til dem;
20 Hagi zamagra ana tina enevifi hu'zama ome kazana ana timo'a tanegeno, ana tima negahunema hu'za amuha'ma hu'za e'naza zamo'a amnezankna hu'ne.
de blev til skamme, fordi de stolte på dem; de kom dit og blev skuffet.
21 Hagi menina tamagoana timoma taneaza huta naza hugara osaze. Na'ankure nagri'ma eme nagazana, tusi knaza eri'na mani'nogeta, tusi tamagogogu nehaze.
Således er I nu blitt til intet; I ser ulykken og blir redde.
22 Nagra mago'mokagura hu'na nagri nagi erinka muse'za amio hu'na huge, magomokagura hu'na fenonka'afintira mago'azana erinka knazampintira atesinka navro hu'na hu'nofi?
Har jeg vel bedt eder at I skulde gi mig noget eller bruke noget av eders gods til beste for mig,
23 Hagi ha' vahe'nimofo zamazampintira nagu'vazio hu'na huge, kefo vahetmimofo zamazampintira nagu'vazio hu'na mago'mokagura osu'noe.
at I skulde frelse mig av fiendens hånd og løskjøpe mig fra voldsmenn?
24 Hagi akoheno'ma mani'zana rempi hunaminke'na kea osu' akohe'na mani'neno. Hagi havizama hu'ne'nua zana naveri hiho.
Lær mig, så skal jeg tie, og vis mig hvori jeg har faret vill!
25 Tamage nanekema hu'zamo'a tusi katagrigahie. Hianagi keha'ma rezamo'a, nanknare'za erifore hugahie?
Hvor kraftige er ikke rettsindige ord! Men hvad gagn er det i en refselse fra eder?
26 Tamagrama tamagesa antahi'zana, tagrama huna ke antahino amage antegahie huta nehuta, knazampima mani'ne'na nazama huzanku'ma nehakoa vahe'mo'na nanekea eri amne hazageno zahoknara nehio?
Tenker I på å refse ord? Ord av en fortvilet mann hører jo vinden til.
27 Ana nehutma satu zokago reta negeta, megusa mofavreramine, ronetaminena zagore zamatregahaze.
Endog om en farløs kunde I kaste lodd og kjøpslå om eders venn.
28 Hianagi menina muse nehuta kama nageho, tamagri tamavufina nagra havige nehufi?
Men gjør nu så vel å se på mig! Skulde jeg vel ville lyve eder midt op i ansiktet?
29 Tamagra havigea huta kumi hune huta nazeri haviza hu kea osiho. Na'ankure nagra mago hazenkea osu'noe.
Vend om, la det ikke skje urett! Vend om, jeg har ennu rett i dette.
30 Tamagrama tamagesama antahi'zana, nagra havige nehufi? Nagra fatgo zane knare zanena ke'na antahi'na osugahufi?
Er det urett på min tunge, eller skulde min gane ikke merke hvad som er ondt?

< Jovu 6 >