< Jovu 42 >

1 Hagi anante Jopu'a amanage huno Ra Anumzamofona kenona hunte'ne,
E Jó respondeu ao SENHOR, dizendo:
2 Nagrama antahi'noana nazano hunaku'ma hanana zana amne nehanankeno, mago vahe'mo'a e'ina hu'zana osuo huno osugahie.
Eu sei que tudo podes, e nenhum de teus pensamentos pode ser impedido.
3 Kagra nantahigenka, iza antahintahi'a omane vahe'mo Nagri knare antahi'zankura nagenoka hu'ne hunkama hu'nanana? E'i ana vahera nagragi'na, ke'na antahi'na osugeno nagri antahi'zampinena omaneanagi, knare zantfama hu'nea zanku amne keaga hu'noe.
[Tu dizes]: Quem é esse que obscurece o conselho sem conhecimento? Por isso eu falei do que não entendia; coisas que eram maravilhosas demais para mim, e eu não as conhecia.
4 Anumzamoka hunka, Jopuga kagesa naminege'na keaga nehu'na, mago'a kagenoka hugahuanki kenirera nona hunanto hunka hu'nane.
Escuta-me, por favor, e eu falarei; eu te perguntarei, e tu me ensina.
5 Kora vahe'mo'za kagri kagenkea nehazage'na antahi'noe. Hianagi menina nagra'a navufinti kagoe.
Com os ouvidos eu ouvira falar de ti; mas agora meus olhos te veem.
6 Maka nanekema hu'noana ete erue. Ana nehu'na menina nasunku'ma huazana ama tanefapine kugusopafi mani'ne'na erinte ama hue.
Por isso [me] abomino, e me arrependo no pó e na cinza.
7 Hagi Jopu'enema keagama Ra Anumzamo'ma huvagamareteno'a, amanage huno Temani kumateti ne' Elifasinkura hu'ne, Kagri'ene tare ronekagu'enena tusi narimpa aheramante'noe. Na'ankure Nagri eri'za ne' Jopu'ma nagriku'ma tamagema huno huamama hiaza huta, Nagri navu'nava zankura tamagra tamage huta huamara osu'naze.
E sucedeu que, depois que o SENHOR acabou de falar essas palavras a Jó, o SENHOR disse a Elifaz, o temanita: Minha ira se acendeu contra ti e contra os teus dois amigos; porque não falastes de mim o que era correto, como o meu servo Jó.
8 E'ina hu'negu tamagra 7ni'a ve bulimakao afu'ene 7ni'a ve sipisipi afu'ene avreta Nagri eri'za ne' Jopunte vuta, tamagra'agu huta tevefi kre fanane hu' ofa ome hiho. Ana nehinkeno, Nagri eri'za ne' Jopu'ma tamagriku huno, nunamuma hanige'na, tamagra neginagi kema huta Nagri navu'nava zanku'ma tamage huta huama'ma osu'naza zantera, Jopu nunamuna antahi'na knazana ontamigahue.
Por isso tomai sete bezerros e sete carneiros, ide ao meu servo Jó, e oferecei holocaustos em vosso favor, então meu servo Jó orará por vós; pois certamente atenderei a ele para eu não vos tratar conforme a vossa insensatez; pois não falastes de mim o que era correto, como o meu servo Jó.
9 Anagema hutege'za Temani kumateti ne' Elifasiki, Suha kumateti ne' Bildatiki, Nama kumateti ne' Zofariki hu'za Ra Anumzamo'ma hihoma huno huzmantea zana amage ante'za tro hu'naze. Ana hazageno Jopu'ma hia nunamuna Ra Anumzamo'a antahimi'ne.
Então foram Elifaz, o temanita, Bildade, o suíta, e Zofar, o naamita, e fizeram como o SENHOR havia lhes dito; e o SENHOR atendeu a Jó.
10 Hagi rone'araminku'ma huno Jopu'ma nunamuma hutegeno'a, Ra Anumzamo'a knare nomani'za ete Jopuna ami'ne. Ko'ma Jopu'ma ante'nea fenozama havizama hu'nerera, tamagerfa huno Ra Anumzamo'a ana mika fenozana ete ami'neno, ana agofetura mago'ene ante agofetu huno amigeno rama'a fenoza ante'ne.
E o SENHOR livrou Jó de seu infortúnio, enquanto ele orava pelos seus amigos; e o SENHOR acrescentou a Jó o dobro de tudo quanto ele[ antes] possuía.
11 Anama hutege'za afu aganahe'zane asarehe'zane korapa rone'amo'zanena e'za noma'afina ne'zana eme ne'naze. Ana nehu'za Ra Anumzamo'ma knazama atregeno agrite'ma e'nea zankura, Jopuna eme zamasunku hunente'za, azeri hankaveti nanekea hu'naze. Ana nehu'za mago mago vahe'mo'a muse zana, zagone golireti'ma tro'ma hu'naza rini eritere hu'za eme ami'naze.
Então vieram e ele todos os seus irmãos, e todas as suas irmãs, e todos os que o conheciam antes; e comeram com ele pão em sua casa, e condoeram-se dele, e o consolaram acerca de toda a calamidade que o SENHOR tinha trazido sobre ele; e cada um deles lhe deu uma peça de dinheiro, e uma argola de ouro.
12 Ana higeno henka nomani'zama Jopu'ma manino vu'nea nomani zama'afina Ra Anumzamo'a asomu huntegeno ko'ma mani'nea nomanizana rugatere'ne. Higeno Jopu'a menina 14tauseni'a sipisipi afutami anteno, kemoli afutamina 6tauseni'a anteno, hozama e'neria bulimaka'ama zanazeri tragoteno rezmante'nea bulimakao afutamina 2tauseni'a anteno, a' tonki afutamina 1tauseni'a ante'ne.
E [assim] o SENHOR abençoou o último estado de Jó mais que o seu primeiro; porque teve catorze mil ovelhas, seis mil camelos, mil juntas de bois, e mil asnas.
13 Ana nehuno Ra Anumzamo'a ru'ene Jopuma ami'neana, 7ni'a ne' mofavre nemino, 3'a mofa'ne ami'ne.
Também teve sete filhos e três filhas.
14 Hagi ese mofa'mofona Jemima'e huno agia antenemino, anante mofa'mofona Kesia'e huno agia antenemino, nampa 3 mofakura Keren-Hapuku'e huno agia antemi'ne.
E chamou o nome da uma Jemima, e o nome da segunda Quézia, e o nome da terceira Quéren-Hapuque.
15 Hagi anama mani'naza mopa'afina, Jopu mofa'nemo'zama hiranto hu'za knare zantfama hu'nazankna mofa'nea omani'naze. Ana hu'neankino Jopu'ma fenone mopanema refko huno ne' mofavre naga'ama nezamino'a, ana mofane nagara ana zanke huno refko huno zami'ne.
E em toda a terra não se acharam mulheres tão belas como as filhas de Jó; e seu pai lhes deu herança entre seus irmãos.
16 Ana'ma huteno'a Jopu'a 140'a kafu mani'neno, agehone agigone azankonena ke'ne.
E depois disto Jó viveu cento e quarenta anos; e viu seus filhos, e os filhos de seus filhos, até quatro gerações.
17 Ana'ma huteno'a Jopu'a knare'za huno za'zate maniteno, ozafa reno fri'ne.
Então Jó morreu, velho, e farto de dias.

< Jovu 42 >