< Jovu 34 >
1 Hagi Elihu'a mago'ene amanage hu'ne,
Επανελάβε δε ο Ελιού και είπεν·
2 Knare antahi'zama eri'nana ne'moka nagrama hanua nanekere kagesa antenka nentahinka, ama' antahi'zama eri'nana ne'moka nagrama hanua nanekea akohenka mani'nenka antahio.
Ακούσατε τους λόγους μου, ω σοφοί· και δότε ακρόασιν εις εμέ, οι νοήμονες·
3 Hagi ne'zama tagite erinteta haga'ama neta konaza huno, maka nanekema tagesamo'ma antahia nanekea, tagesamo'a rezagane so'e huno nentahie.
Διότι το ωτίον δοκιμάζει τους λόγους, ο δε ουρανίσκος γεύεται το φαγητόν.
4 E'ina hu'negu inagemo fatgo huno knare hu'nefi tagra'a rezaganeta negeta, rempi huta antahisune.
Ας εκλέξωμεν εις εαυτούς κρίσιν· ας γνωρίσωμεν μεταξύ ημών τι το καλόν.
5 Hagi Jopu'ma kema hifina anage hu'ne, nagrira ke'ni'a omane'neanagi, Anumzamo'a kema hu kankamuni'a eri atrege'na mago zana osu'noe huno hu'ne.
Διότι ο Ιώβ είπεν, Είμαι δίκαιος· και ο Θεός αφήρεσε την κρίσιν μου·
6 Nagrira mago hazenke'ni'a omanegeno keni'a omane'ne. Hianagi vahe'mo'za nagrikura havige ne' mani'ne hu'za nehaze. Nagrira kumini'a omane'neanagi natama namino nevia natazamo'a vagaoresnia avamente nevie.
εψεύσθην εις την κρίσιν μου· η πληγή μου είναι ανίατος, άνευ παραβάσεως.
7 Hagi magora Jopukna nera iza mani'ne. Agra kizazokago ke huno vahe'ma zamaveri hu kege nehia ne' mani'ne.
Τις άνθρωπος ως ο Ιώβ, όστις καταπίνει τον χλευασμόν ως ύδωρ·
8 Ana nehuno Jopu'a kumi'ma nehaza vahe'ene eri mago huno nemanino, kefo avu'ava'ma nehaza vahe'ene kna ahefrino nemanie.
και υπάγει εν συνοδία μετά των εργατών της ανομίας, και περιπατεί μετά ανθρώπων ασεβών;
9 Na'ankure Jopu'a huno, Anumzamofoma musema huntesnampintira mago zana e'origahane huno hu'ne.
Διότι είπεν, ουδέν ωφελεί τον άνθρωπον το να ευαρεστή εις τον Θεόν.
10 E'ina hu'negu ama' antahi'zama eri'naza vahe'mota nagri naneke antahiho. Maka vahe'mo'zama antahi'nazana Anumzamo'a havi avu'avara nosia ne' mani'ne hu'za antahi'naze. Ana hu'neankino Hankavenentake Anumzamo'a mago hazenkea osugahie.
Διά τούτο ακούσατέ μου, άνδρες συνετοί· μη γένοιτο να υπάρχη εις τον Θεόν αδικία, και εις τον Παντοδύναμον ανομία.
11 Vahe'mo'zama hu'naza avu'avate anteno rezaganeno negeno, mizana zamitere nehia Anumza mani'ne.
Επειδή κατά το έργον του ανθρώπου θέλει αποδώσει εις αυτόν, και θέλει κάμει έκαστον να εύρη κατά την οδόν αυτού.
12 Tamagerfa huno Hankavenentake Anumzamo'a mago hazenke zana osugahie. Ana hu'neankino Hanavenentake Anumzamo'a fatgo huno refkoa hugahie.
Ναι, βεβαίως ο Θεός δεν θέλει πράξει ασεβώς, ουδέ θέλει διαστρέψει ο Παντοδύναμος την κρίσιν.
13 Iza ama mopa tro huteno, kegava huo huno Anumzamofonkura hunte'ne?
Τις κατέστησεν αυτόν επιτηρητήν της γης; ή τις διέταξε πάσαν την οικουμένην;
14 Hagi Anumzamo'ma Agra'a avamu'ene, asimu'anema ete eriresina,
Εάν βάλη την καρδίαν αυτού επί τον άνθρωπον, θέλει σύρει εις εαυτόν το πνεύμα αυτού και την πνοήν αυτού·
15 maka asimu'ma enerino kasefa'ma huno nemania zagamo'a fri vaganeregeno, maka vahe'mo'za fri'za ete mopasazaresine.
πάσα σαρξ θέλει εκπνεύσει ομού, και ο άνθρωπος θέλει επιστρέψει εις το χώμα.
16 E'ina hu'negu Jopuga ama' antahi'zane vahe mani'noema hunka hanunka, nagrama nehua nanekere kagesa ante'nenka antahio.
Εάν τώρα έχης σύνεσιν· άκουσον τούτο· ακροάθητι της φωνής των λόγων μου.
17 Kagrama antahinana fatgo avu'ava zanku'ma avesrama hiresina, Anumzamo'a ama mopa kegava hunora viresimpi? E'ina hu'negu Hankave nentake huno fatgoma hu'nea Anumzamo'ma refko'ma hania zantera, mago hazenke hu'ne hunka huamara huntegahampi?
Μήπως κυβερνά ο μισών την ευθύτητα; και θέλεις καταδικάσει τον κατ' εξοχήν δίκαιον;
18 Anumzamo'a kini vahekura huno, mago zana huga vahera omani'naze nehuno, zamagima me'nea vahekura huno havi avu'avaza nehaza vahe mani'naze huno nehie.
όστις λέγει προς βασιλέα, Είσαι ασεβής, προς άρχοντας, Είσθε κακοί;
19 Anumzamo maka vahera Agra'a tro huzmante'neankino, agi me'nea vahe'ene zago vahekukera nehuno, zamagi omne vahe'ene zamunte omne vahera zamage amne zanknara nosianki, Agri avurera mago avamenteke mani'naze.
Όστις δεν προσωποληπτεί εις άρχοντας ουδέ αποβλέπει εις τον πλούσιον μάλλον παρά εις τον πτωχόν; επειδή πάντες ούτοι είναι έργον των χειρών αυτού.
20 Vahe'mo'za osi'a knafi ame hu'za nefrize. Kenage amu'nompi friza nevazageno, hankave vahera Anumzamo'a zamahe nefrie.
Εν μιά στιγμή θέλουσιν αποθάνει, και το μεσονύκτιον ο λαός θέλει ταραχθή και θέλει παρέλθει· και ο ισχυρός θέλει αναρπαχθή, ουχί υπό χειρός.
21 Na'ankure maka vahe'mo'zama haza zana Anumzamo'a negeno, maka avu'ava zama hazana nege.
Διότι οι οφθαλμοί αυτού είναι επί τας οδούς του ανθρώπου, Και βλέπει πάντα τα βήματα αυτού.
22 Hanima nehia zamo'a Anumzamofo avua resoa osanigeno, maka kumira amate kegahie.
Δεν είναι σκότος ουδέ σκιά θανάτου, όπου οι εργάται της ανομίας να κρυφθώσιν.
23 E'ina hu'negu tagra kna huhampri'neta ana knarera esanunkeno, Anumzamo'a refkoa huorantegahie.
Επειδή δεν θέλει αφήσει πλέον τον άνθρωπον να έλθη εις κρίσιν μετά του Θεού.
24 Anumzamo'a mago hankave vahe'ma azeri havizama hunakura, vahera antahigeteno anara nosie. Ana'ma nehuno'a ana vahe nontera ruvahe azeri o'netie.
Θέλει συντρίψει αναριθμήτους ισχυρούς και βάλει άλλους αντ' αυτών
25 Ana vahe'mo'za nehaza zamavu zmavara keno antahino hu'ne. Ana hu'neankino kenageke'za ana vahera zamahe fanane nehie.
διότι γνωρίζει τα έργα αυτών, και ανατρέπει αυτούς την νύκτα, και συντρίβονται.
26 Hagi havi vahe'mo'zama zamavu'zmava zama hu'naza zamofo nona'a, amate zamazeri haviza nehige'za vahe'mo'za nezamagaze.
Κτυπά αυτούς ως ασεβείς εν τω τόπω των θεατών·
27 Anama nehiana na'ankure Anumzamo'ma hihoma huno hiazana nosu'za, Agri kasegema amage'ma nontaza zanku anara nehie.
επειδή εξέκλιναν απ' αυτού και δεν εθεώρησαν ουδεμίαν των οδών αυτού·
28 Ana zamunte omne vahera zamazeri havizama hazage'zama Anumzamofontega zavi'ma nete'zama, zavi krafama nehazageno'a Anumzamo'a antahi'ne.
και έκαμον να έλθη προς αυτόν η κραυγή των πτωχών, και ήκουσε την φωνήν των τεθλιμμένων.
29 Hianagi ana zante'ma Anumzamo'ma nona huno havi avu'ava'ma nehaza vahe'ma zamazeri havizama nosanigeno'a, iza huno Anumzamo'a havi avu'ava nehie? hunora hugahie. Hagi avugosama eri fra'ma nekisanigeno'a, mago vahe'mo'a keno eri forera osugahie. Hianagi Agrake mago'mago vahete'ene ama mopafima me'nea kumatamina kegava hu'ne.
Και όταν αυτός δίδη ησυχίαν, τις θέλει διαταράξει αυτήν; και όταν κρύπτη το πρόσωπον αυτού, τις δύναται να ίδη αυτόν; είτε επί έθνος είτε επί άνθρωπον ομού·
30 Hagi Anumzamoke kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'zama kva vahe'ma mani'ne'za vahe'ma zamavare'za havi kampima atresnage'za, kumi'ma hu'zanku huno anara nehie.
ώστε να μη βασιλεύη υποκριτής, διά να μη παγιδεύηται ο λαός.
31 Hagi izaga antahi'nankeno Jopu'a Anumzamofonkura huno, nagrama hu'noa kumi'mofo nona hunka nazeri haviza nehananki, mago'enena kumira osugahue hunora hu'ne?
Βεβαίως πρέπει να λέγη τις προς τον Θεόν, Έπαθον, δεν θέλω πλέον πράξει κακώς·
32 Nagrama hu'nesnua kumira eri ama hunka nasamio. Hagi nagrama havi navu'navama hu'nesnuana henka'anena anazana osugahue.
ό, τι δεν βλέπω, συ δίδαξόν με· εάν έπραξα ανομίαν, δεν θέλω πράξει πλέον.
33 Anumzamo'ma Jopugama hugantea zankura kave'nosie. Ana hu'negu kagri'ma kave'nesiaza Anumzamo'a hunantesie hunka kagesa ontahio. Hianagi nagri zana omane'neanki, kagripi antahintahia me'ne. Ana hu'negu menina knare antahi'zanka'a huama hugeta antahi'maneno.
Αλλά μήπως θέλει γείνει κατά τον στοχασμόν σου; είτε συ αποβάλης είτε εκλέξης, αυτός θέλει ανταποδώσει, και ουχί εγώ· λέγε λοιπόν ό, τι εξεύρεις.
34 Hagi ama' antahi'zama eri'naza vahe'mo'zane, knare antahi'zama eri'naza vahe'mo'zama nagrama hua nanekema nentahi'za amanage hu'za nagrikura hazaresine.
Άνδρες συνετοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ, και ο σοφός άνθρωπος όστις με ακούει,
35 Jopu'a agafa'a omane'nea naneke nehantageno, antahintahia osu neginagi naneke nehie hu'za hazaresine.
Ο Ιώβ δεν ελάλησεν εν γνώσει, και οι λόγοι αυτού δεν ήσαν μετά συνέσεως.
36 Jopugama kefo nanekema hu'nana zantera, Anumzamo'a tusi'a knaza kamigahie.
Η επιθυμία μου είναι, ο Ιώβ να εξετασθή έως τέλους· επειδή απεκρίθη ως οι άνθρωποι οι ασεβείς.
37 Jopu'a kumi'ma hu'nea agofetu'ma, mago'ene kumi'ma hu'neana, azante rupro huno Anumzamofona kiza zokago ke hunenteno, tagri'enena keha'nereno, Anumzamofonkura huno fatgo hunora refkoa hunonante huno keharente'ne.
Διότι εις την αμαρτίαν αυτού προσθέτει ασέβειαν· καυχάται μεταξύ ημών, και πολλαπλασιάζει τους λόγους αυτού εναντίον του Θεού.