Zeremaia 5

1 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Jerusalemi kumapima ne'onse kantamima me'nefine, vahe'ma atruma nehaza kumapinena tamagareta ufre efre huta fatgo vahe'ma mani'nesagura hakevagareho. Hagi ana'ma nehuta fatgo avu'ava'za nehuno tamage avu'ava zanke'ma nehania vahe'ma mago'ma keta eri fore'ma hanage'na, Jerusalemi rankumara kumi'a atrentegahue.

Gakk kringum i gatorne i Jerusalem, og sjå etter og få vita og leita på torgi um de finn einkvar, um det er nokon som gjer rett, som legg vinn på ærlegdom, so vil eg tilgjeva byen.

2 Hagi kasefa huno mani'nea Ra Anumzamofo agifi huvempa nehune nehazanagi, zamagra havige nehaze.

Og endå um dei segjer: «So sant som Herren liver, » so gjer dei rang eid like vel.

3 Ra Anumzamoka tamage avu'ava zanke'ma nehaza vaheku kavua antenka nehakane. Kagra vaheka'a sefura zaminka zamazeri fatgo nehananagi ana zankura zamagesa ontahi'naze. Kagra knazanteti zamazeri haviza hu'nananagi, Kagrama zamazeri fatgoma hu'zankura zamavesra hu'ne. Zamavugosamo'a hankavetino havegna hu'nege'za, zamagu'ama rukrahe'ma hu'zankura zamavesra nehaze.

Herre, ser ikkje augo dine etter ærlegdom? Du slo deim, men dei anka seg ikkje, du tynte deim, men dei let seg ikkje aga. Dei gjorde andlitet hardare enn stein, dei vilde ikkje venda um.

4 Ana hige'na nagra amanage hu'na hu'noe. E'ina vahera zamunte omaneno antahintahizamia omane vaheki'za, Ra Anumzamofo avu'ava zana ke'za antahi'za osu'naze. Ana nehu'za zamagri Anumzamo'ma amage anteho huno'ma hu'nea avu'ava zane tra kenena amagera nontaze.

Då sagde eg: «Dette er berre småfolk; dei er fåvituge, for dei veit ikkje Herrens veg, sin Guds rett.

5 E'ina hu'neanki'na nagra vu'na kva vahezamine ome keaga hu'na kegahue. Na'ankure Ra Anumzamofo avu'avaene Anumzazmimofo tra kenena keza antahiza hu'naze. Hianagi ana kva vahe'mo'za zamagranena Anumzamo'ma zami'nea eri'zana e'nori'za Agri nanekea rutagre'za agorga'a omani'naze.

No vil eg ganga til storfolket og tala med deim, for dei veit Herrens veg, sin Guds rett.» Men nettupp dei, alle saman, hev brote sund oket, slite av seg bandi.

6 E'ina'ma hu'nazagu huno zafa tanopafinti laonimo eno eme zamahe nefrisigeno, hagage kokampinti afi kramo eno eme zamazeri haviza hugahie. Ana nehanigeno afi pusimo'a eno ranra kumazamimofo tvaonte eme kafo anteno mani'neno, iza'o kumapinti'ma atiramisia vahe zamaheno nenaku emanigahie. Na'ankure keontahi kefo zamavu zamava hu'nazagu anara hugahie.

Difor skal løva frå skogen slå deim, vargen frå villmarkerne tyna deim. Panteren ligg og gjæter attmed byarne deira; kvar den som gjeng ut or deim, vert sundriven. For mange er deira forbrot, mangfaldige deira fråfall.

7 Ra Anumzamo'a huno, tamagrira kumira atre oramantegahue. Na'ankure tamagri mofavremo'za zamefi hunenami'za, anumzana omani'neanagi amne zante huvempa hu'naze. Nagra ne'zana zamuge'za nezamu hu'nazanagi, zamagra monko avu'avaza nehu'za monko avu'ava zama nehaza nontega erintagu hu'za vu'naze.

Kvi skulde då eg gjeva deg til? Borni dine hev vendt seg frå meg og svore ved slikt som ikkje er gud. Og eg metta deim, men dei dreiv hor og flokka seg i skjøkjehuset.

8 Zamagra ve hosi afu'mo'a a' hosi afu negegeno agafi neheanka hu'za, tava'ozamire'ma nemaniza vahe'mokizmi a'nea ke zamanunu nehaze.

Som velfødde hestar er dei tidleg ute; kvar ein kneggjar dei åt grannekona si.

9 Ra Anumzamo'a huno, E'inahu zamavu zamava zantera hazenke zamigahue. Nagra tamagerfa hu'na tamagrama hazankna avu'ava zama hanaza vahera knazana zami'na zamazeri havizana nosu'na, e'inahu avu'ava zama nehaza vahera nona huo zamantegahufi?

Skulde eg ikkje heimsøkja slikt, segjer Herren, eller skulde mi sjæl ikkje harma seg på eit sovore folk?

10 Tamagra ha' vahe'mota Juda vahe waini hozafi tinkante tinkante nevuta ragama rente'nesiana eri haviza nehuta, osi'a netreta waini azankuna tamimo'ma havizama hu'neniana akafrita eri atreho. Na'ankure zamagra ana vahera Ra Anumzamo'na vahera omani'naze.

Stig upp på hennar murar og øydelegg, men gjer ikkje reint audt. Riv av hennar vinrankor, dei høyrer ikkje Herren til.

11 Hagi Israeli vahe'ene Juda vahemo'zanena Nagrira zamefi hunami vagare'naze huno Ra Anumzamo'a hu'ne.

For dei hev ille svike meg, både Israels hus og Judas hus, segjer Herren.

12 Israeli vahe'mo'za Ra Anumzamofonkura havige hu'za, Agra mago zana hunoranteno, hazenke zana atresigeno tagritera omegahie. Ana nehuno ha' zane agatonto zanena atre'nigeno omegahie hu'za nehaze.

Dei hev neitta Herren og sagt: «Det er ikkje han, og nokor ulukka skal ikkje koma yver oss, og sverd og svolt skal me ikkje sjå.

13 Hagi kasnampa vahe'mo'za e'inahu naneke nehazanagi ana naneke zamimo'a zahokna huno nena'a omane naneke nehaze. E'ina hu'negu hazenke'za fore hugahie hu'zama nehaza kasnampa kemo'a zamagri zamavate efore hanige'za kegahaze.

Og profetarne skal verta til vind, for det er ingen som talar i deim. Soleis skal det ganga med deim sjølve.»

14 Ana hu'negu huno Monafi sondia vahe'mokizmi Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne. Vahemo'zama e'inahu kema nehaza agafare Jeremaiaga kagipi Nagra nanekeni'a antesanugenka huama nehanankeno, kagipintira teve nefakna huno atiramino, tevema teaza huno ana vahera tesige'za akrukru hu'za teveregahaze.

Difor, so segjer Herren, allhers drott: Sidan de talar slike ord, sjå, so gjera eg mine ord i din munn til ein eld og dette folket til ved, og han skal øyda deim.

15 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Nagra ru kazigati ha' vahe'ma zamavare'na esuana hankavenentake vaheki'za korapa knafi mani'za e'naza vahe zamavare'na a'nena maka Israeli vahe'mota hara eme huramantegahaze. Ana vahe'mokizmi zamagerura tamagra ontahi nazankita kema hanazana antahi amara osugahaze.

Sjå, eg let eit folk frå eit land langt burte koma yver dykk, Israels hus, segjer Herren, eit sterkt folk er det, eit eldegamalt folk er det, eit folk med eit mål du ikkje kjenner, og ikkje skynar du kva dei segjer.

16 Ana ha' vahe'mokizmi sondia vahe'mo'za hankaveti'za hara nehaza vaheki'za, keveretira hantga osu'za rama'a vahe zamahe nefriza vahe mani'naze.

Deira pilehus er som ei opi grav, alle saman er dei kjempor.

17 Hagi ana vahe'mo'za tamagri hozafima mene'a kave'ene, nontamifima me'nea kavera eme ne'za eri hana nehu'za, mofavre naga'mokizmi ne'zanena eme ne'za eri hana hugahaze. Ana nehu'za sipisipine bulimakao afutaminena zamahe'za nevaga nere'za, grepi ragane fiki raganena tagi'za nevaga nere'za, hankave vihu keginama hu kagi'naza kumapi frakita tagu vazigahunema nehaza kuma'enena bainati kazinteti ha' eme huramante'za eri haviza hugahaze.

Og dei skal eta upp din avle og ditt brød, dei skal tyna dine søner og dine døtter, dei skal eta upp dine sauer og dine naut, dei skal øydeleggja dine vintre og fiketre, dine faste byar, som du lit på, skal dei brjota ned med sverd.

18 Hianagi ana knafima huzamantenuge'za e'za eme tamazeri havizama hanaza ha' vahe'mo'za, ana makara tamahe fanane huvaga oregahaze huno Ra Anumzamo'a hu'ne.

Men jamvel i dei dagarne, segjer Herren, vil eg ikkje heiltupp øyda dykk ut.

19 Hagi Jeremaiaga vahe kamo'zama kantahige'za, nahigeno Ra Anumzana tagri Anumzamo'a amazana hunerante? hu'zama hanagenka amanage hunka zamasamio. Tamagrama mopatamifima mani'neta Anumzamofona tamefi hunemita, ru vahe'mokizmi havi anumzante monora hunte'naze. Ana hu'nazagu menina ru vahe mopafi umani'neta ana vahe'mokizmi eri'za eri zamantegahaze hunka zamasamio.

Og når de då segjer: «Kvi hev Herren, vår Gud, gjort alt dette imot oss?» då skal du segja med deim: «Likeins som de sveik meg og tente framande gudar i dykkar land, so skal de tena framande i eit land som ikkje er dykkar land!»

20 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Israeli vahe'ene Juda vahe'enena amanage hunka zamasamio.

Kunngjer dette i Jakobs hus og lat deim få høyra det i Juda og seg:

21 Kea ontahi neginagi vahe'mota kama antahiho. Tamagrira tamavua me'neanagi tamavua nonketa, tamagesa me'neanagi nanekea nontahize.

Høyr dette, du fåvise og vitlause lyd, som hev augo, men ikkje ser, som hev øyro, men ikkje høyrer.

22 Tamagra nahigeta Nagrira nagesga nosuta, Nagri navurera antri nehuta korora huta tamarena noraze. Nagra Ra Anumzamo'na hagerina tro hute'na, hagerimo'a amare eme tregahie hu'na mevava avame zana kahepa ante'na, evu'noankino ana isagana timo'a agatereno ovugahie. Hagi hagerimo'a kranto kranto huno ne-eno rekazarino ra ageru runo egahianagi, anama ante'noa isagana agate oregahie.

Vil de ikkje ottast meg, segjer Herren, eller skjelva for mi åsyn? eg som sette fjøresanden til demma for havet, til eit ævelegt stengje som det ikkje kann fløda yver, som bårorne kjem dynjande imot, men ikkje vinn på, og marmar imot, men ikkje kann fløda yver.

23 Hianagi tamagra keontahita hankave tamagu tamagesane vahe mani'naze. Ana hu'nazankita rukrahe huta tamefi hunenamita natreta ufre efre nehaze.

Men denne lyden hev eit stridigt og tråssugt hjarta, dei hev vike undan og er burtgjengne.

24 Hagi zamagra hu'za, tagu'areti huta Ra Anumzana tagri Anumzamofona koro hunteta agri agorga manisune huza nosaze. Agra kora atregeno ne'zama hankre knare'ene, ne'zama hamre knarera kora runentegeno, Agrake'za higeno ne'zamo'a kna fatgore fore nehigeta, huhampari terema hu'nea kna fatgore ne'zana nehamarone huta tamagesa nontahize.

Og dei hev ikkje sagt i sitt hjarta: «Lat oss ottast Herren, vår Gud, som gjev regn, både haustregn og vårregn, i rett tid, som tek vare på dei visse haustonne-vikorne for oss!»

25 Tamagrama haza havi avu'ava zamo kana rehiza higeno, knare'nare zantamimo'a eforera higeta nonkaze. Tamagri kumi'mo kana rehiza higeta ana asomura e'norize.

Dykkar misgjerningar hev avlaga alt dette, og dykkar synder hev halde det gode burte frå dykk.

26 Nagri vahe'mota amu'nompina mago'a havi avu'ava nehaza vahe mani nazanki'za ana, vahe'ma zamazeri havizama hunakura, namazama nehu'za krifu ante'neza zaga kfa ufrenogu kva hazankna hu'za kva hune'za vahera zamazenerize.

For det finst ugudlege i lyden min, dei legg seg på lur liksom fuglefangarar huker, dei set ut gildra, menneskje veider dei.

27 Ana vahe'mokizmi nompina ruzahu ruzahu namarami azerite'za ekaeka kupi erivita zankna hu'za, vahera karuna kereti rezamatga hu'za fenozana eri'za, nozamifina eri avinetaze. E'ina'ma haza zamo higeno zamagimo'a haruharu hige'za feno vahera nemanize.

Nett som eit bur fullt av fuglar, so er husi deira fulle av svik; difor er dei store og rike vortne.

28 E'ina'ma hazazamo hige'za zore'za afovage nehu'za, masavenke hu'naze. Ana nehuza havi avu'ava zana otre kazigazi hu'za nehaze. Ana nehu'za megusa mofavreramina fatgo avu'avara hunozamante'za, zamunte omane vahetega ante'za zamaza nosazage'za zamagrama eriga zana e'norize.

Dei er feite vortne so det skin av deim; dei er breiddfulle med vondt; dei dømer ikkje i nokor sak, hjelpar ikkje den farlause til sin rett, og i fatigmanns sak dømer dei ikkje.

29 Nagra Ra Anumzamo'na anazantera tamage hu'na nona huzmante'na zamazeri haviza hugahue. Mago mopafi vahemo'ma amanahu avu'ava'ma hania vahe'enena, ana zanke hu'na nona huzmante'na zamazeri haviza hugahue.

Skulde eg ikkje heimsøkja for slikt, segjer Herren, eller skulde mi sjæl ikkje hemna seg på eit sovore folk?

30 Hagi vahe'mofona azeri antrima nehuno azeri koroma hu'zamo hago ama Juda mopafina efore hu'ne.

Grysjelege og gruelege ting gjeng fyre seg i landet.

31 Kasnampa vahe'mo'za havi kasnampa naneke huama nehazage'za, pristi vahe'mo'za nazano hunaku'ma haza zana zamagra'a hankavere tro nehazage'za, Nagri vahe'mota ana avu'avaza zama negeta tavesinentaze. Hianagi ana knazamo'ma evu vagamaresigeta tamagra na'a hugahaze?

Profetarne spår lygn, og prestarne er strenge herrar etter deira råd, og lyden min likar det. Men kva vil de gjera når enden på dette kjem?