< Zeremaia 48 >

1 Hagi Moapu vahete'ma fore'ma hania zankura, Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a amanage hu'ne. Nebo kumakura tamasunku hunteho, na'ankure ha' vahe'mo'za eme eri haviza hanageno, haviza huno megahie. Hagi Kiriataimi kuma'ma hankave vihu keginama me'nea kumara, ha' vahe'mo'za eme eri haviza nehu'za, kuma keginanena tapage hutresage'za, ana kumapima nemaniza vahe'mo'za tusi zamagazegu hugahaze.
Esto es lo que el Señor Todopoderoso, el Dios de Israel, dice sobre Moab: La ciudad de Nebo está a punto de sufrir un desastre, porque será destruida. La ciudad de Quiriatáim será capturada y humillada; la fortaleza será derribada y su pueblo avergonzado.
2 Hagi Moapu vaheku'ma husgama hunezmantaza zana mago'ene anara osugahaze. Ha' vahe'mo'za Hesboni kumapi emanine'za, Moapu vahe'ma zamazeri havizama hanaza zamofo nanekea amanage hu'za retro hugahaze. Enketa vuta Moapu vahera ome zamahe hana hanunkeno zamagia omanesie huza hugahaze. Hagi Matmeni kumapima nemaniza vahera bainati kazinteti zamahe hana hanageno zamagasasa omanegahie.
Ya nadie alaba a Moab. La gente de Hesbón está tramando: “Destruiremos a Moab como nación. Gente del pueblo de los locos, también los silenciaremos: serán atacados con espadas y perseguidos”.
3 Hagi Horonaimi kumapinti'ma ranke hu'za tusi zavi krafagema nehazana antahiho. Ana zavi krafagema hunazana maka'zamo'a haviza hie, maka'zamo'a haviza hie hu'za krafagea hu'naze.
Escuchen los gritos de Joronayin: “¡Violencia y terrible destrucción!”
4 Moapu vahe'mo'za havizantfa nehanage'za, mofavre naga zamimo'za tusi zavi krafa hugahaze.
Moab será aplastado. Oigan a los pequeños que claman por ayuda.
5 Hagi Moapu vahe'mo'zama koro'ma fre'za Luhiti agonamofo asoparega mareneri'za zavira nete'za, kuma zamimo'ma havizama hania zamofo agasasankema antahisu'za, Horonaimi kumatega zavira nete'za uramigahaze.
La gente llora al subir a Luhit, y al bajar a Joronayin resuenan sus gritos tristes ante la destrucción.
6 Hagi tamagra tamavufagura freta vuta, hagage kama kokampi me'nea junipe nehaza trazankna huta ome frakiho.
¡Huyan! ¡Sálvense ustedes mismos! ¡Sed como un escaso tamarisco en el desierto!
7 Hagi Moapu vahe'mota antahitama tagri hankavemo'ene, fenozamo'ene taza hugahiema huta nehaza vahera, tamagri'enena eme tamavre'za kinafi nevu'za, Kemosi havi anumzanka'ane, pristi vahe'ane, eri'za vahe'anena zamavare'za ru moparega kinafi vugahaze.
Por haber puesto su confianza en lo que hacen y en lo que poseen, ustedes también serán capturados. Tu dios Quemos será llevado al exilio junto con sus sacerdotes y líderes.
8 Hagi ha' vahe'mo'za e'za maka kumara eri haviza hanageno, mago kumamo'e huno amnea omanigahie. Agona kokampima me'nea agupo mopama eri haviza nehu'za, fenkamu agupo mopanena eri haviza hugahaze. Ra Anumzamo'ma hu'nea kante anteno ama ana zamo'a fore hugahie.
Los invasores atacarán todas las ciudades; ni una sola escapará a la destrucción. El valle quedará arruinado y la llanura será destruida, porque el Señor ha hablado.
9 Hagi Moapu mopafina hage eme ruherafi atregahazankino, vahera zamageko'nama hunte'nige'za hare'za vazaresina knare hisine. Na'ankure ranra kumazmimo'a havizantfa huno megahie. Ana hina anampina vahera omanitfa hugahie.
Levanten lápidas en Moab, porque el país se convertirá en un páramo. Sus ciudades se convertirán en ruinas donde nadie vive.
10 Hagi Ra Anumzamo'ma zami'nea eri'zama zamavesra kosrama hu'za eriso'ema nosaza vahera kazusifi manigahaze. Hagi bainati kazima erino vahe'ma ahe ofrisia vahe'mo'a kazusifi manigahie.
Una maldición para los que no hagan bien el trabajo del Señor. Una maldición para los que no usan sus espadas para matar.
11 Hagi Moapu vahera ese'ma agafa hu'za mani'za e'nazaregatira, waini tro huteno tagiganti kama osu mopa kavofi antegeno me'negeno, ana waini timofo haga'amo'ene mna'amo'ma vagaore knare huno meankna hu'za mago vahe'mo'a hara eme huzmanteno eme zamavreno vige'za kina osu knare hu'za mani'naze.
El pueblo de Moab ha vivido cómodamente desde que se fundó el país. Son como el vino que no se ha alterado, que no se ha vertido de un recipiente a otro. Así que el sabor y la fragancia siguen siendo los mismos. No han experimentado el exilio.
12 Hianagi Ra Anumzamo'a huno, mago kna ne-eanki'na ana knama esige'na mago'a vahe huzmantesuge'za e'za Moapu vahera eme zamazeri haviza hugahaze. Ana hanuge'za Moapu vahera waini tina mopa kavofinti eri tagi trazankna nehu'za, mopa kavoma ru takotaku hutrazankna hugahaze.
Pero cuidado, se acerca el tiempo, declara el Señor, en que les enviaré “bodegueros” que los verterán como vino. Vaciarán a los moabitas y los destrozarán como si fueran tinajas.
13 Hagi ana'ma hutesige'za, Israeli vahe'mo'za havi anumzamo taza hugahie hute'za Beteli kumate zamagazegu hu'nazaza hu'za, Moapu vahe'mo'za Kemosi havi anumzazmigura tusi zamagazegu hugahaze.
Entonces los moabitas se sentirán defraudados por Quemos, así como el pueblo de Israel se sintió defraudado cuando confió en el ídolo del becerro de oro en Betel.
14 Hagi tamagra Moapu vahe'mota huta, tagra harfa vahe manineta hankave sondia vahe mani'nonankita, hankavetita hara hugahune huta nehaze.
¿Cómo es posible que ustedes, los moabitas, digan: “Somos héroes, hombres fuertes listos para pelear en la batalla”?
15 Hagi Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzanema hu'za agima nehaza Kini ne'mo'a huno, ha' vahe'mo'za e'za Moapu vahera eme zamazeri haviza nehu'za, ranra kuma'zaminena eri haviza hugahaze. Ana nehu'za knare'nare nehazave nagara bainati kazinteti zamahe hana hugahaze.
Moab va a ser destruido y sus ciudades conquistadas. Sus mejores jóvenes serán asesinados, declara el Rey, cuyo nombre es el Señor Todopoderoso.
16 Hagi Moapu vahe'mo'zama knazama eri'za havizama hanaza knamo'a hago erava'o hie. Ana hugahiankino ana hazenke zamo'a ame huno egahie.
La perdición de Moab está a punto de ocurrir; la destrucción se precipita sobre ellos.
17 Hagi Moapu vahe tvaonte'ma nemaniza vahe'motane, agri'ma keta antahitama hu'naza vahe'motanena, agrikura tamasunku hunteta zavira neteta amanage hiho. Kinima mani'neno ragima e'neria hankavemo'a nankna higenopi, hago evuramie huta hiho.
¡Lloren por ellos, todas las naciones de los alrededores, todos los que los conocen! ¡Que otros sepan cómo ha sido aplastado el gran cetro, la vara que antes gobernaba con orgullo!
18 Hagi Diboni kumapima nemaniza vahe'mota rantamagima e'neriza zana atreta amne vahekna huta kugusopafi uramita maniho. Na'ankure Moapu vahe'motama eme tamazeri havizama hanaza vahe'mo'za e'za kumamofo vihu keginaramima hu'nazana eme tapage tapagu hutregahaze.
Bajen de su gloria y siéntense en el suelo polvoriento, ustedes que viven en Dibón, porque el destructor de Moab vendrá y los atacará, destruyendo sus fortalezas.
19 Hagi Aroeri kumapima nemaniza vahe'mota kantega ome oti'neta tamavua anteta negenke'zama koro'ma fre'za esaza vahera na'a fore hie? huta zamantahigeho.
Ponte al borde del camino y observa, tú que vives en Aroer. Pregunten a los hombres y mujeres que huyen para escapar: “¿Qué ha pasado?”.
20 Hagi tamagra anagema hanage'za zamagra kenona hu'za, Moapu kumamo'a haviza hige'za, mika vahe'mo'za tusi zamagaze zanku nehaze. E'ina hu'negu tamagra tamasunku nehuta tusi zavi neteta, Arnoni ti tva'onte'ma nemaniza vahera ome zamasamita, Moapu kumamo'a haviza hie huta hiho.
Moab ha sido humillado porque ha sido derrotado. ¡Llora y grita! ¡Griten junto al río Arnón que Moab ha sido destruido!
21 Hagi agona kokampima me'nea agupo mopafima me'nea kumatamina, Holoni kumaki, Jasa kumaki, Mafati kumaki,
El castigo ha llegado a las ciudades de la altiplanicie: a Holón, Jahzá y Mefá,
22 Diboni kuma'ene Nebo kuma'ene Bet-diblataimi kuma'ene,
a Dibón, Nebo y Bet-diblatáim,
23 Kiriataimi kuma'ene Bet-gamuli kuma'ene Bet-meoni kuma'ene,
a Quiriatáim, Bet-gamul y Bet-meón,
24 Kerioti kuma'ene Bozra kuma'ene, ana maka Moapu mopafima me'nea kumatamine, afetero tva'ontero ana maka'ma me'nea kumatamimo'za zamagrama hu'naza zamavu'zmavate ranknaza erigahaze.
a Queriot, Bozrá y a todas las ciudades de Moab, ya sean lejanas o cercanas.
25 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Moapu vahera zamazamo'a stinigeno hankave zamia omanegahie.
La fuerza de Moab ha desaparecido; su poder ha sido quebrantado, declara el Señor.
26 Hagi Moapu vahe'mo'za Ra Anumzamofona veganokano hunente'za, zamavufaga erisga hu'naze. Ana hu'negu ha' vahe'mo'za eme zamazeri haviza hanage'za, aka ti ne'naza vahe'mo'za neginagi nehu'za, zamagra'a amuti trazampi mase'za rukrahekrehe nehazaza hugahaze. Ana nehanage'za vahe'mo'za nezamage'za tusi zamagizaregahaze.
Embriaga al pueblo de Moab, porque ha desafiado al Señor. Entonces se revolcarán en su propio vómito, mientras la gente se ríe de ellos.
27 Hagi kora Moapu vahe'mota Israeli vahekura musufa vahe mani'naze huta nehuta, kiza zokagoke hune zamanteta, zamagriku'ma keagama nehuta tamagena ru'naze.
¿No solían los moabitas ridiculizar a los israelitas? Pero nunca se descubrió que fueran ladrones, ¿verdad? Sin embargo, cada vez que hablan de ellos, mueven la cabeza con desprecio.
28 Hagi tamagra Moapu vahe'mota ranra kumatamina atreta koro freta vuta havegampi umaniho. Ana nehuta maho namamo havegampima ufre kante'ma noma kino maniaza huta umaniho.
Ustedes, habitantes de Moab, huyan de sus ciudades, vayan a vivir entre las rocas. Sean como una paloma que anida en los acantilados a la entrada de un barranco.
29 Hagi Moapu vahe'mo'za zamagra'agu'ma antahi'zana knare hu'none nehu'za, zamagra razampi zamavufaga erisga nehu'za, zamagra'a antahisga nehu'za, keontahi avu'ava zama nehaza zamofo nanekea ko antahi'none.
Ya sabemos lo pomposos que son los moabitas, lo extremadamente orgullosos y engreídos que son, pensando arrogantemente en sí mismos.
30 Ra Anumzamo'a huno, Moapu vahe'mo'zama keontahi avu'ava zama hu'za vanoma nehaza zana Nagra ko ke'na antahi'na hu'noe. Hianagi zamagra zamavufa erisgama hu kema nehaza zamo'a magore huno ne'zama'a forera osugahie.
Estoy bien enterado de lo irrespetuosos que son, declara el Señor, pero no importa. Se jactan de ser vacíos, y lo que hacen es igual de vacío.
31 E'ina hu'negu menina ana maka Moapu vahekura nasunku hunezamante'na tusi zavi ate'zmantegahue. Ana nehu'na Kir-hareseti kumate'ma nemaniza vene'negura tusiza hu'na zavira ate'zmantegahue.
Por eso lloraré por Moab; gritaré por todos los moabitas; me lamentaré por el pueblo de Kir-heres.
32 Hagi Jazeri vahe'ma zavi'ma atezamante noama'a agatere'na Sibma vahe'motagura zavira ateramantegahue. Na'ankure tamagri waini hozamo'a vuvava huno Fri Hagerintega nevuno, Jazeri hagerintegane vu'ne. Hianagi ha' vahekamo'za e'za mago'a zafa ragaramine grepi raganena emeri haviza hugahaze.
Lloraré por ustedes, gente de la ciudad de Sibma con sus viñas, más de lo que lloro por la ciudad de Jazer. Sus viñas se han extendido hasta el mar, y hasta Jazer. Pero el destructor ha robado tu cosecha de frutos y uvas de verano.
33 Hagi kora Moapu mopamo'a knare zantfa hu'nege'za hoza antete'za musenkase nehu'za nenaza zamo'a hago vagare'ne. Hagi wainima rentra ahe'za tro'ma nehaza kumapina mago'ene wainia rentra ohegahaze. Hagi kezati'za musenkasema nehu'za wainima rentra'ma nehaza zana osugahaze. Zamagra kezankea hugazanagi, e'i musenkasema nehaza kezankea omane'ne.
Ya no hay fiesta ni alegría en los huertos y campos de Moab. He detenido el jugo de uva que fluye de los lagares. Nadie grita de alegría al pisar las uvas. No, sus gritos ahora no son de alegría.
34 Hagi Moapu vahe'mo'zama zavi krafama hanazana, Hesboni kumateti agafa huteno vuno, Eleale kumate vuteno, vuvava huno Jahasi kumate nevanigeno, Zoari kumatetira agafa huteno vuno, Haronaimi kumate vuteno, vuvava huno Eglat-Selisia kumate vanige'za zavi krafa hugahaze. Anama nehanigeno'a Nimrimi tintamimo'a hagege hanigeno tina e'ovugahie.
Los gritos de auxilio llegan desde Hesbón hasta Elealeh y hasta Yahaza. Gritan desde Zoar hasta Horonaim y Eglat-Selisiyá, pues hasta el agua del arroyo Nimrín se ha secado.
35 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Moapu vahe'mo'zama agonaregama mareri'za havi anumzante'ma mananentake zama kremana vu'za ofama nehaza vahera maka zamazeri atregahue.
Voy a acabar con los que en Moab sacrifican en los lugares altos paganos y queman incienso a sus dioses, declara el Señor.
36 Hagi konkema nere'za zavi nehazaza hu'na nagu'areti Moapu vaheku'ene Kir-hareseti kumate vaheku'enena tusi nasunku nehu'na zavira ategahue. Na'ankure zamagrama eri truma hu'naza feno zamo'a maka fanane hugahie.
Por eso me lamento en mi interior como una flauta que toca una canción triste por Moab; como una flauta que toca una melodía fúnebre por el pueblo de Kir-heres, porque han perdido todo lo que tenían de valor y por lo que han trabajado.
37 Hagi ana'ma hanige'za maka Moapu vahe'mo'za zamasunku nehu'za zamaseni zamazokara vazagate netresage'za vene'nemo'za zamagi zmazoka'enena hare tregahaze. Ana nehu'za zamazana taga hanageno korana nehanige'za, zamasunku kukena erintanigahaze.
Como muestra de su luto, toda cabeza está afeitada, toda barba está recortada, toda mano tiene un corte, y toda cintura está vestida de cilicio.
38 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Mago vahe'mo avesra higeno mopa kavo rurako hutreaza hu'na, Moapu vahera maka zamazeri haviza hugahue. Ana hanuge'za nozamimofo agofetu'ene kuma amu'nompima atruma nehaza kumapinena manine'za zavi krafa hugahaze.
Todo el mundo está de luto en todas las azoteas y calles de Moab, porque he destrozado el país como una vasija que nadie quiere, declara el Señor.
39 Na'ankure Moapu mopamo'a havizantfa hanige'za Moapu vahe'mo'za zavira ategahaze. Ana hanige'za Moapu vahe'mo'za zamagazegu nehu'za zamavugosa rukrahe hugahaze. Hagi Moapu vahe tva'onte'ma nemaniza vahe'mo'za zamagrite'ma fore'ma hania zama nege'za tusi zamagogogu nehu'za, kiza zokago ke huzmantegahaze.
¡Moab está completamente destrozado! ¡Escúchalos llorar! ¡Vean cómo los moabitas se apartan avergonzados! Todas las naciones de alrededor se horrorizan de lo que le ha sucedido al país, y se burlan de su gente.
40 Hagi Ra Anumzamo'a amanage nehie, Keho! Tumpamo mago'a zaga azerinaku ageko'na eri fafukiteno ame huno hareno eramino ageko'nareti eme rufiteaza hu'za, ha' vahe'mo'za e'za Moapu vahera eme zamazeri haviza hugahaze.
Esto es lo que dice el Señor: Mira como un enemigo como un águila se abalanza, extendiendo sus alas mientras ataca a Moab.
41 Hagi ha' vahe'mo'za Kerioti rankumara ha' eme hugatere'za eneri'za, hankave vihu kegina zaminena eri nafa'a hugahaze. Ana nehanage'za ana zupa Moapu harafa sondia vahe'mokizmi zamagu'amo'a a'nemo'za mofavre antenaku nehazageno zamata negriankna zamata krigahie.
Quiriot ha sido conquistada, y las fortalezas capturadas. En ese momento los guerreros de Moab estarán tan asustados como una mujer de parto.
42 Hagi Moapu vahera zamazeri havizantfa hanigeno zamagia omanegahie. Na'ankure Ra Anumzamofo avurera veganokano nehu'za zamavufaga eri'za mareri'naze.
Moab dejará de existir como nación por haber desafiado al Señor.
43 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Koro zamo'ene kafinte kerimo'ene krifumo'enena Moapu vahe'mota tamazeri haviza hugahie.
A ustedes, habitantes de Moab, lo que les espera es el terror, las trampas y los lazos, declara el Señor.
44 Hagi hapinti'ma koro huno fre'nia vahe'mo'a kerifi unefresigeno, kerifinti'ma atiramino fre'nia vahera krifumo azerigahie. Na'ankure nonama hu'na zamazeri havizama hanua kafu egahianki'na, Nagra ama ana knazantamina atre'nugeno Moapu vahetera egahie huno Ra Anumzamo'a hu'ne.
Ustedes huirán aterrorizados y caerán en una trampa, y cuando salgan de la trampa, quedarán atrapados en un lazo. Esto les haré a los moabitas en el momento en que sean castigados, declara el Señor.
45 Hagi Moapu vahe'mo'za koro fre'za Hesboni kumate vu'gahazanagi, ome kesazana Hesboni kumara teve neresige'za kesazanagi, mago zana osu hankave'zami omanesiaza otigahaze. Hagi Hesboni kuma'ma tesania tevemo'a ko'ma Sihoni noma tevema re'nea avamente tegahie. Ana tevemo'a Moapu vahe zamasenia tehana nehuno, rankege'ma nehaza vahe zamaseni zaferina tehana hugahie.
Los que huyan quedarán indefensos en Hesbón, adonde fueron en busca de protección, porque de Hesbón sale fuego, un fuego de donde reinó Sijón. Quema todo el país de Moab y su pueblo desafiante.
46 Moapu vahe'mota hago hazenkefi mani'naze. Havi anumza Kemosinte'ma mono'ma hunentaza vahera haviza hugahaze. Na'ankure ne'mofatamia zamavare'za ru moparega kina ome huzmantegahaze.
¡Qué desastre os ha sobrevenido a los moabitas! El pueblo de Quemos ha sido aniquilado. Sus hijos e hijas han sido hechos prisioneros y han ido al exilio.
47 Hianagi henkama esia knafina Moapu vahera ete zamazeri knare hugahue huno Ra Anumzamo'a hu'ne. Ra Anumzamo'ma Moapu vahe'ma keagama huzmantesia zamofo nanekea amare eme vagare'ne.
Pero aun así, más adelante, haré regresar al pueblo de Moab del exilio, declara el Señor. Este es el final de la descripción del juicio sobre Moab.

< Zeremaia 48 >