Zeremaia 35

1 Hagi Josaia nemofo Jehoiakimi'ma Juda vahe kinima mani'nea knafina Ra Anumzamo'a Jeremaiana amanage huno asami'ne,

Det ordet som kom til Jeremia frå Herren i Jojakim Josiasons, Juda-kongens, dagar; han sagde:

2 Kagra Rekapu naga'ene vunka ome keaga hutenka, zamavarenka ege'za Ra Anumzamofo nonte etesagenka, zamavarenka mago hunaragintepinka umareriteta, anampinka waini tina ome zamige'za neho.

Gakk til Rekabs-ætti og tala til deim og kom med deim til Herrens hus, inn i ein av kovarne, og gjev deim vin å drikka!

3 Hagi anagema huno Ra Anumzamo'a nasamitege'na, nagra vu'na Habazinia negeho ne' Jeremaia nemofo Jazaniane, ana maka ne' mofavre naga'ane afu'aganahe'inema nezamavare'na, maka Rekapu naga'enena,

Då tok eg Ja’azanja, son åt Jeremia Habassinjason, og brørne hans og alle sønerne hans og all Rekabs-ætti

4 zamavarena Ra Anumzamofo mono nonte'ma ete'na, Anumzamofo eri'za ne' Igdalia negeho ne' Hanani ne' mofavre naga'ma nemanizafinka zamavare'na ufre'noe. Hagi ana'ma hunaraginte naza nomo'a, hunaraginte'nage'za mago'a eri'za vahe'ma nemaniza nomofo tavaonte me'nea nompi zamavare'na ufre'noe. Hagi ana'ma hunaraginte naza nomo'a, mono no kafante kva nehia ne' Salumu nemofo Maseia'ma nemania nomofo anaga kazigama me'nea nompinka zamavare'na vu'noe.

og hadde deim med til Herrens hus, inn i koven åt sønerne til gudsmannen Hanan Jigdaljason, den som låg jamsides med hovdingkoven, uppe yver koven åt dørstokkvaktaren Ma’aseja Sallumsson.

5 Hagi anante waini timo'ma avi'mate'nea tintafentamine kapuraminena eri'na e'na, Rekapu naga'mokizmi zamavuga eme nente'na, waini tina erita neho hu'na hu'noe.

Og eg sette fram for sønerne til Rekabs-ætti skåler, fulle av vin, og staup. So sagde eg med deim: «Drikk vin!»

6 Hianagi zamagra amanage hu'za kenona hunante'naze. Tagra waini tina onegahune, na'ankure tagri nerafa Rekapu nemofo Jonadabu'a tasamino, tamagra waini tina nonenke'za tamagripinti'ma forehu anante nante'ma hu'za vanaza mofavre naga'mo'zanena onetfa hiho huno tasami'ne.

Men dei sagde: «Me drikk ikkje vin, for Jonadab Rekabsson, ættfaren vår, hev bode oss og sagt: «De skal ikkje i all æva drikka vin, korkje de eller borni dykkar.

7 Anage nehuno tamagra nona nonkita, hoza erita nonteta, waini hozanena erita ontetfa hiho. Hianagi tamagra kraga vahe'ma manitama vanoma hanaza mopafina, maka kna tamagra seli nompima manita vanoma hanuta za'zate manigahaze huno tasami'ne.

De skal ikkje heller byggja hus og ikkje så sæde og ikkje planta vinhage eller eiga noko slikt, men i tjeldbuder skal de bu alle dykkar dagar, so de må liva lenge i det landet der de bur som utlendingar.»

8 E'ina hu'negu nerafa ne' Rekapu nemofo Jonadabu'a huranteno, tamagrane a'nane nagatamine, ne'mofavretamine mofa'ne naga tamimo'zanena waini tina onetfa hiho huno higeta, ana naneke amage anteta neonkeno eno ama knarera ehanati'ne.

Og me lydde påbodet frå vår ættfar, Jonadab Rekabsson, i alt det han bad oss um, so me aldri drikk vin, korkje me sjølve, konorne våre, sønerne våre eller døtterne våre,

9 Ana nehuta nona kita nomanita, waini hoza nonteta hozanena erita avimzana nohankrone.

og byggjer oss ikkje hus til å bu i og hev oss ikkje vinhagar eller åkrar eller utsæde,

10 Hianagi tagra seli nompi nemanita, nerageho ne' Jonadabu'ma amage antehoma huno hu'nea nanekea maka amage ante'none.

men me hev butt i tjeldbuder, so me hev lydt og gjort alt det som vår ættfar, Jonadab, baud oss um.

11 Hianagi Babiloni kini ne' Nebukatnesama eno ha'ma eme hunerantegeta, tagra Kaldia sondia vaheku'ene Siria sondia vaheku koro nehuta amanage hu'none. Enketa Jerusalemi kumate vanune nehuta, e'nonku menina Jerusalemi kumate mani'none.

Men då Nebukadressar, Babel-kongen, kom farande upp i landet, då sagde me: «Kom, lat oss fara til Jerusalem undan kaldæarheren og undan syrarheren!» So sette me då bu i Jerusalem.»

12 Hagi anagema hutazageno anante Ra Anumzamo'a amanage huno Jeremaiana asami'ne,

Då kom Herrens ord til Jeremia; han sagde:

13 Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a huno, kagra vunka Juda vahe'ene Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'enena ome zamasamio. Tamavumro'ma antenaku'ma nehua kene, Nagri nanekenena antahita amagera ontegahazafi?

So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Gakk og seg til Juda-mennerne og Jerusalems-buarne: Vil de ikkje taka age so de lyder mine ord? segjer Herren.

14 Hagi Rekapu nemofo Jonadabu'a mofavre naga'a zamasamino, waini tina oneho huno huzamantege'za one'za neageno eno ama knarera ehanati'ne. Na'ankure nezamafa'ma hia naneke amage ante'naze. Hianagi Nagra rama'a zupa tamagrira tamasami vava hu'na e'noanagi, tamagra Nagri nanekea antahita amagera onte'naze.

Ordi hans Jonadab Rekabsson er haldne, han baud sønerne sine at dei ikkje skulde drikka vin, og dei hev ikkje drukke vin alt til denne dag, men lydt påbodet frå ættfar sin. Og eg hev tala til dykk jamt og samt, men de hev ikkje lydt meg.

15 Hagi Nagra Ra Anumzamo'na eri'za vaheni'a kasnampa vahera rama'a zupa huzmantoge'za evava nehu'za, amanage hu'za eme tamasami'naze. Maka'mota havi avu'ava zama nehaza zana atreta tamagu'a rukrahe huta fatgo avu'avaza hiho. Ana nehuta havi anumzantaminte'ma mono'ma hunezamanteta, zamage'ma nentaza zana atreho. E'ina'ma hanuta tamagehe'ine tamagri'enema tami'noa mopafina knare huta manigahaze hu'za eme tamasami'naze. Hianagi ana nanekea tamagesa anteta nentahita amagera onte'naze.

Og jamt og samt hev eg sendt til dykk alle mine tenarar, profetarne, og sagt: «Vend um, kvar frå sin vonde veg, og lat verki dykkar betrast, og ferdast ikkje etter andre gudar til å tena deim! då skal de få bu i dette landet som eg hev gjeve dykk og federne dykkar.» Men de lagde ikkje øyra til og lydde ikkje på meg.

16 Hagi Rekapu nemofo Jonadabu mofavre naga'mo'za nezmageho'ma hu'nea nanekea antahi'za amage ante'naze. Hianagi tamagra Nagri nanekea antahita amagera onte'naze.

Ja, Jonadab Rekabssons born hev halde det bodet som ættfaren deira gav deim, men dette folket hev ikkje lydt meg.

17 E'ina hu'negu Hankavenentake Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a amanage nehie. Nagra Juda vahe'ene Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'enena, knaza zami'na zamazeri haviza hugahuema hu'na hu'noa knazanteti zamazeri haviza hugahue. Na'ankure Nagra keaga zamasmuanagi Nagri nanekea antahi'za amagera nontazage'na, zamagrikura kezati'noanagi ana kerera kenona osu'nazagu anara hugahue.

Difor, so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Sjå, eg let koma yver Juda og yver alle som bur i Jerusalem, all den ulukka som eg hev truga dei med, av di at dei ikkje høyrde når eg tala til deim, og ikkje svara når eg kalla på deim.

18 Hagi anante Jeremaia'a Rekapu nagara zamasamino, hankavenentake Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a huno, Na'ankure tamagra neramafa Jonadabu'ma huramante'nea nanekene tra ke'anena maka amage nenteta, nazano hihoma huno huramante'nea zanena maka amage ante vagare'naze.

Men til Rekabs-ætti sagde Jeremia: So segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Av di at de hev lydt påbodet frå Jonadab, ættfaren dykkar, og halde alle bodi hans og gjort stødt som han baud dykk,

19 E'ina hu'nagu Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamo'a huno, Rekapu nemofo Jonadabu nagapintira mago'mo otino Nagri eri'zana erino nevanige'za, zamagripinti'ma henkama forehu anante nante'ma hanaza vahepintira otitere hu'za ana eri'zana erivava hu'za vugahaze.

difor, so segjer Herren, allhers drott, Israels Gud: Jonadab Rekabssons skal aldri vanta ein mann som kann standa framfor mi åsyn.