< Zeremaia 22 >
1 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne. Kagra Jeremaiaga Juda kini ne'mofo nonte uraminka amanage hunka nanekea ome zamasamio.
So sagde Herren: Gakk ned til Juda-kongens hus og tala der dette ordet,
2 Juda kini ne'ma Deviti kini trate'ma mani'nana ne'mokane, eri'za vahe kamo'zane, ama kuma'mofo kafaramimpinti'ma efresaza vahe'motanena tamagesa ante'neta Ra Anumzamofo nenekea antahiho.
og seg: Høyr Herrens ord, du Juda-konge som sit på Davids kongsstol, du sjølv og tenarane dine og folket ditt, de som gjeng inn um desse portar!
3 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Fatgo avu'avaza huta refkoma hanazana, vahe'mo'zama zamazeri havizama nehu'za ke'onke'za zamima musufama erisageta, zamazeri havizama hanaza vahetega anteta zamaza hiho. Ana nehuta ru vahe'ma tamagranema enemaniza vahe'ene, megusa mofavre naga'ene, kento a'nane naga'enena zamazeri havizana huta hara reozmanteho. Ana nehuta ke'zami omane vahera zamaheta ama kumapina korana eri tagi otreho.
So segjer Herren: Gjer rett og rettferd og berga ut or valdsmanns hand den som er utplundra, og far ikkje fram med urett og vald mot den framande, den farlause og enkja, og renn ikkje ut skuldlaust blod på denne staden.
4 Hagi tamagrama ama nanekema antahita amage'ma antesageno'a, kini ne'ma nemania nomofo kafaramimpinti Deviti kini trate'ma kinima emanisaza vahe'mo'za karisine hosi afumofo agumpi mani'ne'za enefresage'za, kini ne'mofo eri'za vahemo'zane veamo'zanena ana kafaramimpinti efregahaze.
For um de gjer etter dette ordet, då skal kongar som sit på Davids kongsstol koma inn um portarne til dette huset på vogner og hestar - han sjølv og tenarane hans og folket hans.
5 Hianagi tamagra Nagri kema antahita amage'ma ontesazana, Nagra'a nagifi huvempa huankino ama nomo'a havizantfa hanigeno anampina mago zana omanegahie huno Ra Anumzamo'a hu'ne.
Men um de ikkje høyrer desse ordi, då sver eg ved meg sjølv, segjer Herren, at dette huset skal verta i øyde lagt.
6 Hagi Juda kini ne'mo'ma nemania kumakura amanage huno Ra Anumzamo'a hu'ne. Kagra nagri navurera knare'zantfama hu'nea Gileati mopagna nehunka, Lebanoni mopafima me'nea za'za agonagna hu'nane. Hianagi menina kazeri haviza hanugenka, ka'ma kokamo'ma hiaza nehunka, havizama hu'nea kumapima vahe'ma omaniaza hugahane.
For so segjer Herren um Juda-kongens hus: Eit Gilead er du for meg, ein tind på Libanon; men i sanning, eg vil gjera deg til ei øydemark med byar der ingen bur.
7 Nagra tamagri ha' vahera huzmantenuge'za ha'ma hu'zantamine erine'za e'za knare'nare sida zafaraminteti'ma noma ki'naza zafaramina eme tagana vazi'za teve hanavazi'za kregahaze.
Og eg vil vigja tynarar mot deg, kvar med sine våpn, og dei skal hogga dei gilde cedertrei dine og kasta deim på elden.
8 Hagi ana'ma hutesage'za henka kokankoka moparegati vahe'mo'zama ama rankuma tavaonte'ma enevanu'za, amanage hu'za zamagra'a zamagenoka hugahaze. Nahigeno Ra Anumzamo'a agima vu'nea Jerusalemi rankumara amanahu avu'ava zana trohunte hu'za hugahaze.
Og mange heidningfolk skal ganga framum denne byen, og dei skal segja med kvarandre: «Kvi hev Herren fare soleis åt med denne store byen?»
9 Ana ke'zamirera zamagra'a kenona amanage hu'za hugahaze. E'ina'ma hu'neana, na'ankure Ra Anumzana zamagra'a Anumzanema huhagerafi huvempa kema hu'naza nanekema zamefi hunemi'za, havi anumzaraminte kepri hu'za mono'ma nehu'za eri'zama eri zamante'naza zanku anara hu'ne hu'za hugahaze.
Og dei skal svara: «For di dei vende seg frå Herren, sin Guds pakt, og tilbad andre gudar og tente deim.»
10 Hagi kini ne' Josaia'ma fria zankura zavira neteta tamasunkura osuta, agri nemofo kini ne' Jehoahasinku tamasunkura nehuta zavirateho. Na'ankure ha' vahe'mo'za eme avre'za ru moparega ome kina huntesageno, anantega umani'neno mopa'a eme onketfa hugahie.
Gråt ikkje yver ein avliden og barma dykk ikkje for honom; men gråt yver den som burt er faren! for han skal ikkje meir koma att og sjå sitt fødeland.
11 Hagi Josaia nemofo Jehoahasima nefa noma erino Juda kinima maninege'za avre'za kinama ome hunte'naza nekura Ra Anumzamo'a huno, ete ama kumatera omegahie hu'ne.
For so segjer Herren um Sallum Josiason, Juda-kongen, som vart konge etter Josia, far sin, og som burt er faren frå denne staden: Han skal ikkje meir koma hit att,
12 Anama avre'za vu'za ome kinama hunte'naza moparega umani'neno frigahiankino, ama mopa ete mago'enena eme onkegahie.
men på den staden som dei førde honom fange til, der skal han døy, og dette landet skal han ikkje meir få sjå att.
13 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Kini ne' Jehoiakimi'a ra knazampi ufregahianki kva hino. Na'ankure agra fatgo osu avu'ava huno tva'oma'are'ma nemaniza vahera hige'za noma'ane noma'amofo agofetu'ma me'nea nonema ki'naza vahera, mizana ozami'ne.
Usæl han som byggjer sitt hus med urett og sine salar med rangt, som let sin næste træla for inkje og ikkje gjev honom løni hans,
14 Hagi ana kini nemo'a huno, nagra noni'a ra nonkrefa kite'na nomofo agofetu'ma me'nea nompina ranra zante ome hunaraginte eme hunaraginte nehu'na, zaho'ma eri kana rama'a hagenente'na, sida zafareti nomofo agu'afina ahegagintegahue. Ana hute'na koranke pentireti eri masave hu'na frentesugeno hentofaza hugahie huno nehie.
som segjer: «Eg vil byggja meg eit stort hus og rome salar, » og høgg seg ut vindaugo på det og klæder det med cedertre og målar det med raudmåling.
15 Hagi kagrama antahinana mago'a vahe'ma zamagatere'na rama'a sida zafareti'ma noma ki'noa zamo hige'na kinia mani'noe hunka nehampi? Hagi negafa Josaia'ma ne'zane tinema neneno, fatgo avu'ava zama nehuno, fatgoma huno vahe'ma refkoma hiazamo higeno knare'ma huno nomani'zama mani'neana kagra antahi'nampi?
Er du konge for di du kann kappbyggja i cedertre? Far din - åt ikkje han og drakk og gjorde rett og rettferd? Då gjekk det honom vel.
16 Hagi Josaia'a zamunte omane vahe'ene ke'onke zanku'ma atupa'ma hu'naza vahe'enena zamagri kaziga anteno zamaza hu'ne. Ana'ma hiazamo higeno maka'zama hiazamo'a knare zanke hu'ne. Ra Anumzamo'a huno, Nagri'ma nageno antahino'ma hu'nesania vahe'mo'a e'inahu avu'avaza hugahie huno hu'ne.
Han hjelpte armingen og fatigmannen til sin rett, då gjekk det vel. Er ikkje slikt å kjenna meg? segjer Herren.
17 Hianagi kagra maka zana kavureti keganunu nehunka fatgo osu kanku hakenka fenozana eri avi'netane. Ke'zami omane vahera zamahe nefrinka, zamunte omane vahera zamazeri haviza nehunka, zago'zamia hanarenka e'nerine.
Men augo dine og hjarta ditt stend ikkje etter anna enn etter vinningi di og etter å renna ut skuldlaust blod og etter å fara med valdsverk og trælking.
18 E'ina hu'negu Juda kini ne' Josaia nemofo Jehoiakiminkura Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne. Jehoiakimi'ma frisige'za vahe'mo'za agrikura zamasunku hu'za zavira nete'za, nerafunkura tasunku hune nosanageno, nerasaronkura tasunku hune hu'za osugahaze. Ana nehanage'za vahemo'zanena zavira atenente'za kvatimofonkura tasunku huntone nosanageno, hankave kini nekura tasunku huntone hu'za nosu'za, agrikura zavira otegahaze.
Difor, so segjer Herren um Jojakim Josiason, Juda-kongen: Dei skal ikkje barma seg for honom: «Ai, bror min! Ai, syster mi!» Dei skal ikkje barma seg for honom: «Ai, Herre! Ai, hans herlegdom!»
19 Hagi agri'ma asente'sazana tonki afu'ma frige'za asente'naku'ma avazu hu'za megia nevazankna huza Jerusalemi kumapintira avazuvaze hu'za kuma kafante vute'za megi'a ome matevu atregahaze.
Liksom ein jordar eit asen, skal han verta jorda; dei skal dragsa honom ut og kasta honom burt langt utanfor Jerusalems-portarne.
20 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Jerusalemi kumapima nemaniza vahe'mota, ana maka vahe'ma zamagranema nanekema huhagerafi'naza vahera hago haviza huvagarazanki zamagrikura Lebanoni mopafi marerita zavira ome neteta, Abarimi mopafina ranke huta zavi krafa ome nehuta Basani mopafinena zavirateta vano hiho.
Stig upp på Libanon og ropa, og lat røysti di ljoma i Basan, og ropa frå Abarim! For alle elskarane dine er sundkrasa.
21 Hagi kagrama maka zampima knare'ma hunka mani'nana knafi ko nagra koro kea kasami'noane. Hianagi kagra hunka, ana nanekea ontahigahue hunka hu'nane. E'inahu kema hanana ko'ma osi'ma mani'nantegati'ma hunka'ma e'nana naneke ana nanekege menina nehane. Ana nehunka nagri kea antahinka amagera nontane.
Eg tala til deg medan det gjekk deg vel, men du sagde: «Eg vil ikkje høyra.» Det var vegen din alt frå din ungdom, at du ikkje høyrde mi røyst.
22 Hagi kagri ha' vahe'mo'za zaho'mo hiaza hu'za e'za kva vaheka'a eme zamavaresga hu'za vugahaze. Kagrama eri hagerafinka'ma nemanina vahera zamavare'za maka kina ome huzamantegahaze. Ana hanigenka kagrama hu'nana havi kavukva zankura krimpamo'a kna nehina kagazegu hugahane.
Alle hyrdingarne dine skal få ein storm til hyrding, og elskarane dine skal verta fangar; ja, då skal du verta skjemd og til skammar for all vondskapen din.
23 Hagi Lebanonima nemaniza vahe'mota, namamo sida zafafi noma ki'no nemaniaza huta, sida zafareti nona kita mani'nazanagi, mofavre ante'naku nehia amo'ma atagu nehiaza huta kofta'a knafi tusi tamatagu nehuta kragira rugahaze.
Du som bur på Libanon, som hev reiret ditt i cedertrei, å, kor du skal stynja når du fær rider, flagor som kvinna i barnsnaud!
24 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Nagra Ra Anumzama kasefa hu'na mani'noa Anumzamo'na huankinka, Juda kini ne' Jehoiakimi nemofo Jekoniaga tamaga kaziga nazampi nentanua rinigna kagra hu'nananagi, kagrira ana rinima eri zafitreankna hugahue.
So sant som eg liver, segjer Herren, um so du Konja Jojakimsson, Juda-konge, var ein signetring på høgre handi mi, vilde eg riva deg der ifrå.
25 Ana hute'na kahefrinaku'ma nehazagenka koro'ma hune zamantana vahera, Babiloni kini ne' Nebukatnesane Babiloni sondia vahe'mokizami zamazampi kavrentegahue.
Og eg vil gjeva deg i henderne på deim som ligg deg etter livet, og i henderne på deim som du ræddast, i henderne på Nebukadressar, Babel-kongen, og i henderne på kaldæarane.
26 Hagi kagri'ene negreranena tanazerite'na matevu atresugeta ru moparega vugaha'e. Ana mopa tanagri mopa omane'neanagi anantega umanineta frigaha'e.
Og eg vil slengja deg og mor di, som fødde deg, burt i eit anna land, der som de ikkje er fødde, og der skal de døy.
27 Ama mopafima e'zankura tusiza huno tanavesigahie. Hianagi ometfa hugaha'e.
Men til det landet som dei stundar å koma attende til, dit-att skal dei aldri koma.
28 Hagi nahigeno Jehoiakimi'a tako'ma huno haviza hu'nea mopa kavogna nehuno, vahe'mo'za avesi nontaza mopa kavognara hu'ne? Nahanige'za agri'ene mofavre naga'anena zamavare'za vu'za ome zamasgafe tresage'za ke'za antahi'za osu'nesaza mopafina kina hugahaze?
Er då denne mannen Konja eit vanvyrdt, sundbrote fat, eller eit kjerald som ingen hev hugnad i? Kvi er dei burtkasta, han og avkjømet hans, og slengde burt til det landet som dei ikkje kjende?
29 Hagi mopamoka, ama mopamoka, ama Israeli mopamoka Ra Anumzamofo nanekea antahio.
Land, land, land, høyr Herrens ord!
30 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Jehoiakimi agigenkema krentesana avontafepima krentesanana, agrikura mofavre onte'nea nere hunka krento. Na'ankure ne' mofavre naga'afintira magomo'a agri kumara erino Deviti kini tratera kinia omanigahie. Ana nehina henka'anena kinia eforera hu'za Juda vahetera kegava osugahaze.
So segjer Herren: Skriv upp denne mannen barnlaus, ein uheppen mann all sin dag. For ingen av hans avkjøme skal få lukka til å sitja i Davids kongsstol og heretter rikja yver Juda.