Jemisi 2
1 Hagi nafuhete, hanavenentake masa'ane Rantimofo Jisasi Kraisimpi tamentinti nehaza vahe'motma, rezogitma mago vahekuke tamavesi onteho.
Mine brør! Lat ikkje dykkar tru på vår Herre Jesus Kristus, den herleggjorde, hava det med seg, at de gjer skil på folk!
2 Atru hu'nesafima mago feno ne'mo hentofa kukena erinehankreno, korire asa eri'nentanino efresnigeno, mago amunte omane ne'mo pehenage kukena huno mono'ma nehanafima efresiana,
For um det kjem ein mann inn i dykkar samling med gullring på fingeren og i skinande klæde, men det og kjem ein fatigmann i skitne klæde,
3 hentofa kukena huno ea feno ne'mofo kesga huntenka anage nehane, ama knare trate emanio nehunka, amunte omane pehenage kukena huno ea ne'ku, amure otio huge ama nagafi mopare emanio nehane.
og de ser på honom som hev den skinande klædnaden, og segjer til honom: «Set du deg her i god sess!» og de segjer til den fatige: «Statt du der, eller set deg nedfor fotskammelen min!» -
4 Tamagra'a amu'nontamifina vahe zamazeri havizahu naneke nehutma, kefo antahizanteti vahera refako nehazafi?
gjer de ikkje då skilnad hjå dykk sjølve og dømer etter vonde tankar?
5 Antahiho, knare nafuheta, Anumzamo'a ama mopafi vahe zamavufi zamunte omane vaheku' zamentintifi feno vahere huno huhampri zamanteno, Anumzamofo kuma erisanti haregahaze huno Agri'ma avesinentaza vahe huvempa huozmante'nefi?
Høyr no, mine kjære brør! Hev ikkje Gud valt ut dei fatige i denne verdi til å vera rike i tru og ervingar til det riket han hev lova deim som honom elskar?
6 Hu'neanagi zamunte omane nagara zamazeri haviza nehaze. Feno vahe'mo'za knaza neramami'za, tmavare'za naneke hu tratera nevazafi?
Men de hev vanæra den fatige. Er det ikkje dei rike som trælkar dykk, og som dreg dykk fram for domstolarne?
7 Jisas Kraisi knare agi'ane Ne'mofo nagama mani'nazana, zamagra zamazeri haviza osu'nazafi? Izo zamagra zamazeri haviza hu'naze.
Spottar ikkje dei det gode namnet som de er kalla med?
8 Fatgo hutma avontafepima me'nea kasegema amage'antesnutma, Tavaontamire'ma nemanisaza vahe'mokizmia tamagraguma tamavesi nentesazaza hutma rumokizmia tamavesi zamanteho, anama hanutma tamage avu'avaza hugahaze.
I sanning, um de uppfyller den kongelege lov etter skrifti: «Du skal elska din næste som deg sjølv, » so gjer de vel;
9 Hu'neanagi rezogitma mago vahekuke tamavesi antesazana, kumi hanageno kasegemo'a tamazeri ama'hina, kasegea hantagi vahe manigahaze.
men gjer de skil på folk, so gjer de synd, og lovi refser dykk som lovbrjotarar.
10 Na'ankure, aza'o ana mika kasegema amage'nenteno, anampinti Anumzamofoma magoke kasege'a ruhantagisiana, ana mika kasege ruhantagigahie.
For den som held heile lovi, men snåvar i ein ting, han hev vorte saka i alt.
11 Na'ankure Rumofo vene, a'ene monko'zana osiho huno hu'nea Anumzamo Vahera ahe ofriho huno hu'ne. E'ina hu'negu kagrama rumofo vene, a'ene monko'zana osugahananagi, vahe'ma ahe frisazana e'i kasege hantagi vahe manigahane hu'ne.
For han som sagde: «Du skal ikkje driva hor, » han sagde og: «Du skal ikkje slå i hel.» Um du då ikkje driv hor, men slær i hel, so hev du vorte ein lovbrjotar.
12 Hagi keagatamifine, tamavu'tamava hanafina, kinafinti tamavre atre'nea kasegemo refako hurantegahie hutma antahiho.
Tala so og gjer so som dei som skal verta dømde etter fridoms lov!
13 Na'ankure vaheku'ma kasunku huozmante vahe'moka, Anumzamo'a asunkura huogantegosie. Hianagi kagrama vahe'mofoma kasumantagintesanana, Anumzamo'a kagri'enena asuragigante'na vahe'ma refko huknarera, keaga hugante kemofona agateregahane.
For domen skal vera miskunnlaus yver den som ikkje hev gjort miskunn; men miskunn rosar seg mot domen.
14 Hagi nafuhetma, mago ne'mo'ma namentinti nehue nehuno, ana amentintima avu'avapima erinteno osaniana nankna azahu'za erigahie? E'inahu amentintimo'a aguvazigahifi? I'o.
Kva gagnar det, mine brør, um nokon segjer at han hev tru, når han ikkje hev gjerningar? Kann vel trui frelsa honom?
15 Magoke magoke knazupa mago negafu'o, negasaro'ma kukenaguro, ne'zankuma atupa hu'nenigenka,
Um ein bror eller ei syster er nakne og vantar føda for dagen,
16 knareki vuo nagesa antahuana Anumzamo'a knare hugantegahie nehunka, knare kukena nehunka ne'zana negamu huo hunka hunentenka, atupama hunesiazama azama osnanana, e'i kemo'a inankna huno aza hugahie?
og ein av dykk segjer til deim: «Gakk i fred, verm dykk og et dykk mette!» men de ikkje gjev deim det som likamen treng, kva gagnar so det?
17 Amentinti hu'zamo'enena e'inahu kna hu'ne, tamentinti nehune nehuta, avu'avapima erinteta osanunana, tamentintimo'a amne'zankna hugahie.
Soleis og med trui: hev ho ikkje gjerningar, so er ho daud i seg sjølv.
18 Ana hu'neanagi mago'mo'a anage hugahie, mago'amokizmi zamentinti me'geno, mago'amokizmia knare eri'zama eri zamavu'zamava me'ne. Nagra anage nehue, knare erizanka'a omnesigena, nagra kamentintia onkegosue. Hianagi nagra knare eri'za niareti kagrira, namentintini'a kaveri hugahue.
Men ein kann segja: «Du hev tru, og eg hev gjerningar. Syn meg di tru utan gjerningar, og eg skal syna deg mi tru av mine gjerningar!
19 Tamagra magoke Anumza mani'ne hutma tamentinti nehazana, e'i tamage, havi hankro'mo'zanena anahukna zamentinti nehu'za, kore nehu'za zamahirahi nerege'za mani'naze.
Du trur at Gud er ein; du gjer rett. Djevlarne trur og det og skjelv.»
20 Kagra negi nagi vahere! Antahi ama'ma huzankura nontahino, eri'zama'a omane kamentintimo'a amnezankna hugahie.
Og vil du vita det, du dårlege menneskje, at trui er nyttelaus utan gjerningar?
21 Nerageho Abrahamu nemofo Aisakima kresramanavu itare, Anumzamofoma ami'nea zanku'ma, fatgo nere huno hu'neana ontahi'nazafi? (Jen-Agf 22:1-14)
Abraham, vår far, vart ikkje han rettferdiggjord ved gjerningar, då han ofra Isak, son sin, på altaret?
22 Antahi ama huo, Abrahamu'ma amentintima hiazamofona avu'avapi erinteno, ana avu'ava higeno amentintima hu'neazana erignare hu'ne.
Du ser at trui verka saman med hans gjerningar, og at trui vart fullkomi ved gjerningarne,
23 Hagi avontafepima hu'nea kemo'a efore hu'ne, Abrahamu'a Anumzamofonte amentinti higeno, Anumzamo'a fatgo nere hunte'ne, ana hu'negu Anumzamofo rone'a mani'ne hu'za vahe'mo'za nehaze. (Jen-agf 15:6.)
og skrifti vart uppfyllt, som segjer: «Men Abraham trudde Gud, og det vart rekna honom til rettferd, » og han vart kalla Guds ven.
24 Ana hu'negu antahiho, tagra Anumzamofo avure'ma fatgo vahe'ma manisunana, tamentinti'retikerompage, tamentintima nehuta tavutavapima erinteta hanunkeno, fatgo vahere huno hurantegahie.
De ser då, at eit menneskje vert rettferdiggjort ved gjerningar og ikkje berre ved tru.
25 Anahukna huno, Rehapu monko a'mo'a afure vahe'ma noma'afi zamavare frakiteno, ru kampinti zamavare atrege'za vu'naza avu'avazama'amo, Anumzamofo avure fatgo ara mani'ne hu'ne. (Jos 2:1-21)
Like eins og med skjøkja Rahab: vart ho ikkje rettferdiggjord ved gjerningar, då ho tok imot sendemennerne og slepte deim ut ein annan veg?
26 Tavufafima tasimu'ma omanesiana frigahune. Hanki anahu'kna huno tamentintige nehuta, tavutavapima eriontesunkeno'a, tamentintimo'a frino amne'zankna hugahie.
For liksom likamen er daud utan ånd, so er og trui daud utan gjerningar.
