< Aizaia 62 >

1 Na'ankure Saioni kumamoka kagri knare zanku hu'na nagira hamunki'na omani kea huvava nehu'na, Jerusalemi kumamoka knare zankura akohe'na omanigahue. Ana hu'na nevanugeno nanterampi zage hanatino remsa hiaza huno, fatgo avu'avazamo'a kagripintira remsa nehanigeno, agu'mavazi zamo'a kenage tavi tagi karugaru huno nevigeno remsa hiaza huno remsa hugahie.
For Sions skyld vil jeg ikke tie, og for Jerusalems skyld vil jeg ikke være stille, før dets rettferdighet går frem som en stråleglans, og dets frelse som et brennende bluss.
2 Maka ama mopafi vahe'mo'za fatgo kavukvazana negesnage'za, kini vahe'mo'za kagri hihamu masazana kegahaze. Ana nehu'za Ra Anumzamo'ma kasefa kagima antegamisnia kagi ahegahaze.
Og folkene skal se din rettferdighet, og alle konger din herlighet, og du skal kalles med et nytt navn, som Herrens munn skal nevne.
3 Kagra Ra Anumzamofo azampi mago avasese'amoke hu'nea kini fetori meankna nehunka, kinimo'ma nentania fetori Ra Anumzankamofo azampi meankna hugahane.
Og du skal være en prektig krone i Herrens hånd og et kongelig hodesmykke i din Guds hånd.
4 Ra Anumzamo'a amefi humine hu'za kagia nehe'za, mopa'amo'a hagage koka fore hu'ne hu'za kagia ohegahaze. Hianagi mago kasefa kagima ahesazana, nagra agrikura muse hunentoe hu'za kagia nehe'nageno, vere'ma mani'nea a'mo'ma muse nehuno neve'enema maniaza huno mopakamo'a so'e huno mesigeno, Anumzamo'a muse hugantegahie.
Du skal ikke mere kalles den forlatte, og ditt land ikke mere kalles en ødemark, men du skal kalles min lyst, og ditt land skal kalles ektehustru; for Herren har sin lyst i dig, og ditt land skal tas til ekte.
5 Mago kasefa ne'mo vene omase'nea mofa a' eriankna hu'za, kagri ne'mofavre naga'mo'za kagrane eri hagerafigahaze. Ana nehanageno menima a'ma e'neria ne'mo'ma, ana a'ma musema hunenteaza huno kagri Anumzamo'a kagrira musena hugantegahie.
For som en ung mann tar en jomfru til ekte, således skal dine barn ta dig til ekte, og som en brudgom gleder sig over sin brud, skal din Gud glede sig over dig.
6 Jerusalemi kumamoka kuma keginare'ma mani'neza kvama hanaza vahera ko huhampri zamante'noe. Ana hu'noanki'za kenage'ene feru'enena zamagira hamunkite'za omanigahaze. E'ina hu'negu Ra Anumzamofontegama nunamuma hanana vahe'mokane, kezanke'ma hanana vahe'mokanena mani frua osunka kezati vava huo.
På dine murer, Jerusalem, setter jeg vektere; aldri skal de tie, ikke den hele dag og ikke den hele natt; I som minner Herren, unn eder ingen ro!
7 Ana huta Ra Anumzamofontega kezati vava huta nevinkeno, Jerusalemi kumara ete eri hankavetisnigeno, maka ama mopafi vahe'mo'za anazama negesu'za husga huntegahaze.
Og gi ikke ham ro for han bygger Jerusalem op igjen, og før han gjør det til en lovsang på jorden!
8 Ra Anumzamo'a hankavenentake tamaga azana erisga huno huvempagea hu'neankino, ha' vahetamimo'za e'za tamu'na sisima huta hankre'naza witine, tamu'na sisima huta hankre'naza waini hozafintira afete moparegati vahe'ene tamagri ha' vahe'enena zamatrenuge'za e'za eme eri'za onetfa hugahaze.
Herren har svoret ved sin høire hånd og ved sin veldige arm: Jeg vil ikke mere gi dine fiender ditt korn å ete, heller ikke skal fremmede drikke din most, som du har hatt møie med;
9 Hianagi witi ragama hamare'nazana tamagra'a neneta, Ra Anumzamofona agia husga huntegahaze. Ana nehanage'za waini rgama tagisnaza vahe'mo'za ana wainia Nagri mono kumapina negahaze.
men de som høster kornet, skal ete det og prise Herren, og de som innsamler mosten, skal drikke den i min helligdoms forgårder.
10 Jerusalemi kumapima menima mani'naza vahe'mota kumara atreta, kuma kafaramimpinti atiramita vuta vahe'ma esnaza kana eri ra nehuta, mopa kateta antemrenerita, kampima haveramima me'neana eritreho. Ana nehuta maka vahe'mo'zama kesnaza avame'zana, krauefa erisga hiho.
Dra inn, dra inn gjennem portene, rydd veien for folket, bygg, bygg veien, rens den for sten, løft et banner for folkene!
11 Jerusalemi kumamoka antahio, Ra Anumzamo'a maka ama mopafi vahera zamasami'neanki'za, kagrikura amanage hu'za hugahaze. Saioni kumamoka kagri'ma kaguvazino'ma kavresnia nera ne-eankino, musezane nonama huno kamisnia mizana magoka eri'neno ne-e.
Se, Herren lar det lyde til jordens ende: Si til Sions datter: Se, din frelse kommer; se, hans lønn er med ham, og hans gjengjeldelse går foran ham.
12 Ana hu'neanki'za kagri vahekura hu'za, Ra Anumzamo'a zamagu vazino zamavare'nea vahe mani'nazanki'za ruotge vahe mani'naze hu'za hugahaze. Anage nehu'za kagrikura hu'za, Ra Anumzamo'a amefira huomi'nea kumaki haketa vanune hu'za Jerusalemi kumamokagura hugahaze.
Og de skal kalles det hellige folk, Herrers gjenløste; og du selv skal kalles den søkte, den stad som ikke er forlatt.

< Aizaia 62 >