Aizaia 45
1 Masavema frenteno azeri ruotage'ma hu'nea ne' Sairusinkura Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Nagra tamaga kaziga azante azerine'na hankavea nemisanugeno, ina kuma'mo ha'ma eme huntesniana hara hugate'nereno, kini vahera hara huzmagatereno hankavezamia eri atregahie. Nagra ranra kumatmimofo kafana anagi'na eri hagro hunentesugeno mago vahe'mo'a ana kafana eri onkigahie.
So segjer Herren til sin salvevigde, til Kyrus som eg held i hans høgre hand, for å kasta folk til jordi for honom og løysa beltet av kongar, for å opna dører for honom, so ingen portar vert stengde:
2 Nagra Sairusiga kavuga vugota hugante'na nevu'na, agonaramina aherava hu'na eri pehe hu'na nevu'na, bronsireti tro'ma hu'naza kuma kafantamine, ainireti'ma tro'ma hu'naza azotama kafantema rentroko'ma hunte'naza azotanena eri anafe hutregahue.
Sjølv gjeng eg fyre deg og jamnar hindringar; kopardører sprengjer eg, og jarnslåer slær eg sund.
3 Ana nehu'na zago fenoma vahe'mo'zama hanintiririma hu'nefinkama oku'ama fraki'zama ante'naza fenona eri kamigahue. Anama hanugenka nagrikura Ra Anumza mani'neno Israeli vahe'mokizmi Anumzankino, nagi aheteno huhampari nante'ne hunka, kenka antahinka hugahane.
Og eg gjev deg dulde skattar og burtgøymde rikdomar, so du skal vita at det var eg, Herren, som kalla deg på namn, eg, Israels Gud.
4 Eri'za vahe'ni'a Jekopunku'ene Israeli vahe'ma nagri vahere hu'nama huhampri zamante'noa vahe'mokizmigu nentahi'na, Nagrira kenka antahinka osu'nananagi, kagrira kagia ahete'na, kavre'na kva kagia kaminoge'za husga hunegantaze.
For min tenar Jakobs skuld og Israel, min utvalde, kalla eg deg med namnet ditt, gav deg tilnamn då du ikkje kjende meg.
5 Nagrake'za Ra Anumzana mani'noankino, magore huno nagrikna anumzana omani'ne. Nagrira kenka antahinka osu'nananagi, nagra hankavea kamigahue.
Eg er Herren, og ingen annan, utan meg finst det ingen Gud. Eg væpna deg fyrr du kjende meg,
6 E'inama hanuge'za, zage hanati kazigati'ma evuno, zage fre kazigama mani'naza vahe'mo'za, Nagrikura agrake Ra Anumzana mani'neankino, magore huno agrikna anumzana omani'ne hu'za ke'za antahi'za hugahaze.
so dei skal vita frå aust til vest at det finst ingen annan enn eg. Eg er Herren, og ingen annan.
7 Nagra masa tro nehu'na, nagra haninena eri fore hu'noe. Nagra huge'za knare nomanizana nemanizage'na, Nagra huge'za vahe'mo'za knafina unefraze. Nagra Ra Anumzamo'na ama ana maka zana hugeno forera nehie.
Skapar åt ljoset og upphav til myrkret, skapar åt velferd og upphav til uferd; eg, Herren, gjer alt dette.
8 Anami monaramina asamigeno, ne'onse ko'mo'ma nehiaza huno fatgo avu'avazamo'a kora runo eramino, kankamuna erifore hanigeno, tagu'ma vazizamo'a hageno ome ra nehina, fatgo avu'avazamo'a magoka hageke marerigaha'e. Nagra Ra Anumzamo'na ana zana eri fore nehue.
Lat det drjupa, de himlar, ovanfrå, og skyerne renne med rettferd! Jordi late seg upp, so frelsa kann bløma og rettferd renna med same! Eg, Herren, skaper det.
9 Hagi tro'ma hunte'nemofoma ke ha'ma renentea vahe'mo'a kva hino. Mopa kavomo'a tro'ma hunte'nemofona hafra huntegahifi? Hagi mopamo'a kavoma tro'ma nehia nekura, na'a hu'za nehane huno huge, kazana omnene huno hugahifi?
Ve den som trættar med skaparen sin! Eit skålbrot millom dei andre av jord. Kann leiret til formaren segja: «Kva gjer du?» Eller verket ditt segja: «Han hev ikkje hender?»
10 Mago mofavremo'ma nefama antahigeno, mofavrea na'a nentane nehuno nereranku'ma antahigeno, mofavrea na'a kasenentanema huno'ma hania mofavremo'a hazenkefi mani'neanki kva hino.
Ve den som segjer til far sin: «Kva avlar du?» Og til kvinna: «Kva føder du?»
11 Israeli vahetema ruotage'ma hu'neno, Israeli vahe'ma zamazeri fore'ma hu'nea Ra Anumzamo'a amanage nehie, Israeli vahete'ma henkama fore'ma hania zanku'ene nazampinti'ma tro'ma hu'noa zankura nagri nantahigeta keho.
So segjer Herren, Israels Heilage og skapar: Spør meg um det som kjem! Lat meg syta for mine søner, og det verk mine hender hev gjort!
12 Nagra ama mopa tro hute'na ana agofetura vahe tro hu'na ante'noe. Nagra nazampinti anami monaramina tro hu'na rufanara hunentena, maka zantamine, zagene, ikane hanafitamina tro huzmante'noe.
Det var eg som gjorde jordi, og folket der hev eg skapt; mine hender spana ut himmelen, og all hans her baud eg ut.
13 Nagri fatgo navu'navaza amage ante'nogu Sairusina azeri oti'noe. Ana hu'negu kama vania kana eri fatgo hu'na eri pehe hugahue. Ana hanugeno agra Nagri rankumara eri kasefa huno negino, nagri vahe'ma zamavare'za ome kinama huzmante'naza vahera zagoa e'ori ana vahera katufe zamantegahie huno Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a hu'ne.
Det er eg som honom hev vekt i rettferd, og alle hans vegar jamnar eg. Han skal byggja min by og senda mine landlyste heim, og det utan vederlag, utan betaling, segjer Herren, allhers drott.
14 Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Isipi vahe'mo'zama tro hu'naza zantamimo'ene Kusi vahe'mofo zago fenomo'ene zamagima mareri'nea Seba vahe'mo'zanena tamagrike zanke segahaze. Ana nehanageta seni nofiteti kina rezmante'nesage'za tamagri tamefi ne-eza tamagiafi zamarena eme nere'za anage hugahaze, tamagerfa huno Anumzamo'a tamagrane mani'neankino Agrikna anumzana magore huno omani'ne hu'za hugahaze.
So segjer Herren: «Rikdomen frå Egypt og vinningi frå Ætiopia, og Saba-mennerne, røslege karar, skal koma til deg og høyra til deg; dei skal fylgja deg og ganga i lekkjor; for deg skal dei kasta seg ned, til deg skal dei venda si bøn: Berre hjå deg er Gud og elles ingen, ingen Gud.»
15 Israeli vahe'mokizmi Anumzamoka, vaheka'a Israeli vahera ete nezamavrana Anumza mani'nane. Ana nehunka mago'a vahetera eamara nosane.
I sanning, du er ein løyndomsfull Gud, du Israels Gud, du frelsar.
16 Havi anumzamofo amema'ama zamazanteti'ma tro'ma nehaza vahe'mo'za tusi zamagazegu hugahaze.
Til spott og skam vert dei alle saman, gude-makaran’ gjeng med blygsla.
17 Hianagi Israeli vahemota fanane osu manita vanazegu, Ra Anumzamo'a tamagu vazino ete tamavrene. Ana hu'neankita vahe zamavurera tamagazegura osuta, mani vava huta vugahaze.
Israel vert frelst ved Herren med æveleg frelsa, de vert ikkje til spott og skam i alle ævor.
18 Hagi monane mopanema tro huno erinte fatgo huteno, noma'arera antegeno mefatgo hunegeno amne omanenianki agigu agigu zamo mani avitesie huno tro hunte'nea Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Nagrake Ra Anumzana mani'noanki, magore huno nagrikna Anumzana omani'ne.
For so segjer Herren, himmelskaparen, han som er Gud, han som hev gjort og laga jordi, han som hev grunnfest henne; ikkje til ei audn skapte han henne, men til folkebustad laga han henne! - Eg er Herren, og ingen annan.
19 Nagra fraki'na hanintirima hu'nea mopafina mani'nena Jekopumpinti'ma fore hu'naza Israeli nagara oku'a nanekea tamasami'na, vahe omani kokampina nagrikura hakeho hu'na osu'noe. Nagra Ra Anumzamo'na tamage nehuankino, maka nanekema nehuana fatgo nanekege nehue.
Ikkje i løyndom hev eg tala, ein stad i myrke-land; ikkje hev eg sagt til Jakobs-ætti: Leita etter meg fåfengt! Eg, Herren, talar rettferd, forkynner det som er rett.
20 Tamagra ru kumapinti'ma fretama esaza vahe'mota magopi eri tru huteta erava'o hiho. Mago vahe'mo'ma havi anumzama azampi erineno zamagu'ma ovazi anumzante'ma nunamuma nehia vahera antahintahi'a omane'nea vahe mani'ne.
Samle dykk og kome, kome saman hit, de som er att av heidningfolki! Uvituge er dei som ber på sitt trebilæte og bed til ein gud som ikkje kann frelsa.
21 Ana vahe'mota eta eme atru magopi huteta zamatrenke'za ana havi anumzantmimo'za zamagra zamagra keaga hute'za huamara hiho, Iza menima fore'ma hania zankura kora huama hu'nea zamo eforera nehie? Nagra Ra Anumzamo'na ama anazankura huamara hutogeno eforera nehie. Nagrake fatgo navu'navara nehu'na, vaheni'a ete nezamavroa Anumza mani'noankino, magore huno Nagrikna anumzana omani'ne.
Forkynn og seg frå! Ja, lat deim berre samrådast! Kven hev kunngjort slikt frå fordom, meldt det for lenge sidan? Tru det ikkje er eg, Herren? Og utan meg er det ingen Gud. Ein rettferdig og frelsande Gud finst ikkje utanum meg.
22 Maka ama mopafi vahe'mota Nagrite rukrahe huta enke'na tamagura vazi'nena maniho. Na'ankure Nagrake Ra Anumzana mani'noankino, magore huno nagrikna anumzana omani'ne.
Vend dykk til meg, lat dykk frelsa, alle utbygder av jordi! For eg er Gud, og ingen annan.
23 Nagra Ra Anumzamo'na nagra nagifi huvempa huankino, nagipinti'ma fatgo nanekema huama'ma nehua kemo'a, amne zanknara osuno nena raga rentegahie. Ana nehina Nagri nagifi maka vahe'mo'za zamare'na eme nere'za, Nagri nagorga manigahune hu'za huvempa hugahaze.
Ved meg sjølv hev eg svore, or min munn er det gjenge sanning, eit ord som eg ikkje tek i meg att: For meg skal bøygja seg kvart eit kne, til meg skal kvar ei tunge sverja.
24 Zamagra Nagrikura amanage hu'za hugahaze, Ra Anumzamofona agripinke fatgo avu'ava zane hankavenena me'ne hu'za hugahaze. Ana nehanage'za Anumzamofoma zamarimpama ahente'naza vahera esnageno zamazeri zamagaze hugahie.
Berre hjå Herren, skal dei segja um meg, er rettferd og magt. Til honom skal dei koma og skjemmast alle som harmast på honom.
25 Hianagi Jekopumpinti'ma fore'ma hu'naza Israeli vahe'mo'za, Ra Anumzamo'ma zamazeri fatgo hu'nea zanku ra zamagia erigahaze.
I Herren vinn dei rettferd og rosar seg alle som er av Israels ætt.
