< Aizaia 35 >
1 Ka'ma kokamo'ene hagege kokamokea muse hugaha'e. Hagi hagege kokampina krokasiema nehaza flauamo marerino amosrea ahentesnigeno, ana hagege kokamo'a muse hugahie.
Øydemarki og turrlendet skal gleda seg, og den aude heidi skal fegnast og bløma som ei lilja.
2 Hagege kokantamimpine maka kaziga flauamo'a amosre aheno avinetesigeno, ana kokamo'a muse zagame huno muse hugahie. Ana kokamofo avasase'amo'a, Lebanoni zafa ta'nopamofo konaririgna nehina, Kameli agonane Saroni agupomofo konaririgna hugahie. Ana hanige'za Ra Anumzana tagri Anumzamofo hankave'ane masa'anena kegahaze.
Ho skal bløma og fegnast, og fegnast og syngja med frygd. Herlegdomen åt Libanon hev ho fenge, Karmels og Sarons pryda; dei skal sjå Herrens herlegdom, vår Guds pryda.
3 Hanki hanavezmima omne'nea zamazana zamazeri hankavenetino, zamarenamo'ma havizama hunege'zama zamahirahiku'ma nehaza zamare'nanena zamazeri hankavetinke'za oti hankavetigahaze.
Styrk dei valne hender og gjer dei skjelvande kne sterke!
4 Antahintahi hakarema nehu'za koroma nehaza vahera amanage hutma zamasamiho. Koro osutma oti hankavetiho. Na'ankure tamagri Anumzamo'a eno nona huno tamagri ha' vahera eme zamazeri haviza nehuno, tamagu vazigahie.
Seg til dei urolege hjarto: «Ver frihuga, ottast ikkje! Sjå, der er dykkar Gud! Hemnen kjem, vederlag frå Gud, han kjem sjølv og frelser dykk.
5 Hanki zamavu asuhu vahe'mo'za zamavua negesnage'za, zamagesa ankanire vahe'mo'za, zamagesa antahigahaze.
Då skal augo åt dei blinde verta opna, og øyro åt dei dauve verta upplatne;
6 Ana nehina zamagama haviza hu'nesnia vahe'mo'za, dia afu'mo haru huno marerino tamino nehuno vano hiaza hu'za vano hugahaze. Hagi keagama osu vahe'mo'za ranke hu'za muse zagamera hugahaze. Na'ankure hagege kokampintira timo'a restisti huno tina hageno ka'ma kokampina vuno eno hugahie.
då skal den lame springa som ein hjort, og tunga åt den mållause jubla. For vatn bryt fram i øydemark, og bekkjer på den aude heidi,
7 Zagemo'ma te hagegema hu'nea kokampina tiru efore hugahie. Hagegema higeno tima omane'nea mopafintira, kampui tintamimo nehanatisnigeno, kora hagege mopa me'nege'za afi kramo'za nomagi'za mani'nafina, trazamo'ene barozamo'ene hageno marerigahie.
og det gloande sandhavet skal verta til ein sjø, og det tyrste landet til vatskjeldor; i bustaden åt sjakalar, der dei hadde sin kvilestad, er voksterstad for røyr og sev.
8 Hagi anantera rankarega me'nesnige'za, ana rankankura Ruotage Avu'ava'mofo Rankane hu'za agia ahegahaze. Hanki ana kantera agruma osu'nesnaza vahe'mo'za kana vano osugahaze. Anumzamofo vahe'mo'zage ana kampina vano hugahaze. Ana nehanage'za neginagi zamavu zamava'ma nehaza vahe'mo'za ana kantera vano osugahaze.
Og der skal det vera braut og veg, og han skal kallast den heilage vegen. Ingen urein skal ganga på honom, men han skal vera berre for deim; ingen vegfarande, ikkje dåren eingong, skal fara vilt.
9 Laionimo'ene afi zaga kafamo'za ana kampina vano osugahaze. Hianagi Ra Anumzamo'ma zamagu vazino ete zamavare'nesnia vahe'mo'za ana kampina zamagrake vano hugahaze.
Der skal det ingi løva vera, og inkje villdyr skal koma inn på honom, dei skal ikkje finnast der; men utløyste skal ferdast der.
10 Ra Anumzamo'ma zamagu vazino ete zamavare nesnia vahe'mo'za muse hume ne-eza, Jerusalemi kumapina muse zagame hu'za efregahaze. Hagi mevava musezamo zamasenirera kini fetorikna huno megahie. Tusi'a musezamo zamagripina aviteteno varehi ramigahie. Ana hina zamasu zamo'ene zamarimpa kna hu'zamo'a zamatreno fregahie.
Og Herrens frikjøpte skal snu heim att og koma til Sion med fagnadrop, og æveleg gleda er det yver hovudet deira; frygd og gleda skal dei nå, og sorg og sukk skal røma.»