Aizaia 20

1 Hanki ana kafufina Asiria kini ne' Sargoni'a sondia vahe'are ugota hu'nea kva ne'a huntegeno sondia vahera zamavareno vuno, Astodi kumate vahera hara ome huzmanteno zamazeri zamagatere'ne.

U godini kad je vrhovni vojskovođa, koga bijaše poslao Sargon, kralj asirski, došao u Ašdod, napao ga i zauzeo,

2 Hagi anama hia knafina, Ra Anumzamo'a Amosi nemofo Aisaiana amanage huno nanekea asami'ne, kasunku kukenama hu'nana zana kavufaretira ome zafi netrenka, kagia noma vazi'nanana ome kazufe atro. Higeno kema hiaza huno zafi netreno, avufa avapako agia nona agiafina omanenegeno amne vano hu'ne.

u to vrijeme reče Jahve po Izaiji, sinu Amosovu: “Hajde, skini kostrijet s bokova i obuću izuj s nogu.” On to učini te iđaše gol i bos.

3 Hagi anante Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, eri'za vahe'ni'a Aisaia'ma avufga avapako'ene agianoma ontani'ma 3'a kafufima vanoma hu'neana, e'i Isipi kumamo'ene Itiopia kumamoke'ma knazampima ufresnanke'zama nege'za kva hanazegu, e'i ana avame'zana tro hu'ne.

Tada reče Jahve: “Kao što je sluga moj Izaija tri godine išao gol i bos kao znak i znamenje Egiptu i Kušu,

4 Ana hu'negu Asiria kini ne'mo'a vuno ana tare kumatmimpinti vahera ha' ome huzmagatereteno, tavava ozafaramine, kasefa veatamine, zamavufaga avapako zamagia nona omanesiaza zamavareno kina ome huzmanteku vugahie. Ana hanige'za Isipi mopare zamavufaga zamavapako mani'ne'za tusi zamagazegu hugahaze.

tako će kralj asirski odvesti sužnje iz Egipta i izgnanike iz Kuša, mlade i stare, gole i bose, otkrivenih zadnjica, sramote Egipta.

5 Hanki anama hanage'za Itiopia vaheku'ma amuha'ma nehu'za, Isipi vaheku'ma zamimizama runafe'ma nehaza vahe'mo'za, tusi koro nehu'za, zamagazegu hugahaze.

Zbunit će se tad i posramiti zbog Kuša, svoje uzdanice, i Egipta, svojega ponosa.

6 Hanki ana knafina hagerimofo ankenaregama mani'za vu'naza vahe'mo'za amanage hugahaze, keho, Asiria kini neku'ma koro'ma freta vanunke'zama tagu'vazigahazema huta antahima nezamuna vahera hago haviza hu'naze. E'ina hu'neankita Asiria kini ne'mofo azampintira atreta ofregahune huta hugahaze.

I reći će u onaj dan stanovnici ovog primorja: 'Eto, to je uzdanica naša kojoj se utjecasmo da nam pomogne i spasi nas od kralja asirskoga. A kako da se mi spasimo?'”