< Aizaia 18 >

1 Kusi timofo kantu kazigama zamageko'nama hunte'nea ne'onse zagaramimo'zama hare'za vanoma nehaza mopafima me'nea kumataminkura nasunku huramantoe.
Ve al la lando flanke ombrata, kiu troviĝas transe de la riveroj Etiopaj,
2 Hagi Isipi vahe'mo'za barozanteti ventea tro hute'za, Naeli timpi zamatrage'za nanekema eri'za vu vahe'mo'za kea eri'za neaze. Hanki neazage'za amanage hu'za huzmante'naze, zaza hu'za zamavufagamo'ma hentofaza hige'za, mopa'zamifina ranra timo'ma tusiza higeno, ana mopafima nemaniza vahe'mo'zama, vahe'ma zamazeri haviza nehazageno maka mopafi vahe'mo'zama tusi koro hunezmantaza vahetega, ame huta viho hu'za huzmante'naze.
kiu sendas senditojn per la maro kaj per kanaj ŝipoj sur la akvo! Iru, rapidaj senditoj, al la popolo grandkreska kaj glathaŭta, al la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, al la popolo laŭregulara kaj piedpremanta, kies landon tratranĉas riveroj.
3 Hagi maka kokankoka mopafima nemaniza vahe'motane, maka zamotanena tamagesa antetma antahiho, agonafima mago avame'zama efore'ma hanigetma kesnagura tamavua keso'e nehutma, ufema resnagura tamagesa anteta manineta antahiho.
Vi ĉiuj, kiuj troviĝas en la mondo kaj loĝas sur la tero! rigardu, kiam oni levos standardon; kaj aŭskultu, kiam oni ekblovos per trumpeto.
4 Na'ankure Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Nagra nemanua kuma'nire mani'ne'na akohe'na, feru zagemo akoheno renteaza hu'na zamagegahue. Ana nehu'na ata ko'mo ne'za vasage knazupa hozafi ko runteaza hu'na, akohe'na maninena zmagegahue hu'ne.
Ĉar tiel diris al mi la Eternulo: Mi restos trankvila kaj rigardos en Mia loĝejo, kiel serena varmego ĉe hela lumo, kiel rosa nubo ĉe varmego de rikolto.
5 Na'ankure ana kumamo'a, waini zafamo knare huno marerino amosre ahenteteno, raga rentegeno raga'amo afurenaku hiaza nehie. Hianagi waini ragamo afu orenefi vahe'mo, azanku'nama nekafria kazinteti azankunatamin'a roneseno ranra azankunatamina kitagi atregahie.
Ĉar antaŭ la rikolto, kiam la florado finiĝis kaj la floro fariĝis matura bero, Li detranĉos la branĉojn per tranĉiloj kaj deprenos la vinberbranĉojn.
6 Itiopia vahera ha' eme huzmante'za sondia vahe'zamia zamahe hana hanage'za fri'za mopafina me'nenage'za, fri'naza zamavufaga tumpamo'za zagegnafina eme ne'nenage'za, zasi knafina afi zagaramimo'za eme negahaze.
Ĉio kune estos lasita por la rabobirdoj de la montoj kaj por la bestoj de la tero; kaj la rabobirdoj loĝos super ĝi en somero, kaj ĉiaj bestoj de la tero super ĝi vintros.
7 Ana knafina Monafi sondia vahe'mofo Anumzantega musezana eri'za esazana, Itiopia vahera zaza hu'za, zamavufagamo'ma hentofaza hige'za, ranra timo'ma tusiza higeno, ana mopafima nemaniza vahe'ma zamazeri haviza nehazageno, maka mopafi vahe'mo'za tusi koro hunezmantaza vaheki'za Hankavenentake Ra Anumzamofo agima erisgama nehaza mono nonte, Saioni agonare muse zazamia eri'za egahaze.
En tiu tempo sur la lokon de la nomo de la Eternulo Cebaot, sur la monton Cion, alportos donacojn al la Eternulo Cebaot la popolo grandkreska kaj glathaŭta, la popolo, kiu estas pli terura, ol kia ajn alia, la popolo laŭregulara kaj piedpremanta, kies landon tratranĉas riveroj.

< Aizaia 18 >