Aizaia 15

1 Hanki Moapu mopama havizama hania zankura Anumzamo'a amanahu naneke nasami'ne, ha' vahe'mo'za mago kenage e'za Moapu mopafima me'nea Ari ran kuma'ene Kiri rankumatrena eri haviza hazageno, Moapu mopamo'a havizantfa hu'ne.

De godsspraak over Moab. Ach, in één nacht is Ar overweldigd, Moab verwoest, Ach, in één nacht is Kir overmeesterd, Moab vernield!

2 Ana maka Diboni rankumapima nemaniza vahe'mo'za, havi anumzante'ma mono'ma hunentaza noma me'nea agonarega mareri'za zavi krafa hu'naze. Moapu vahe'mo'za Nebo rankumaku'ene Medeba rankumakura zamasunku hu'za zavira nete'za, zamagi zamazoka'ene zamaseni zamazokara vazagate tre'naze.

De dochter van Dibon heeft de hoogten beklommen, Om er te wenen, En over Nebo en Medeba Heft Moab zijn klaagzangen aan. Alle hoofden zijn kaal, Alle baarden geschoren;

3 Kumamofo ne'onse kampina zamasunku kukena hu'za vano hu'naze. Nozami agofetu nemani'za atruma hu'za nemaniza kumatamimpina tusi zavi krafa nehazageno, zamavunumo'a tusiza hu'ne.

Men draagt de rouwzak op straat, En treurt op de daken. Alles jammert op zijn pleinen, Barst uit in geween;

4 Hesboni ran kumateti'ene Eleale rankumateti'ma zavi krafama haza agasasankea ogantu Jahasi rankumate vahe'mo'za antahi'naze. E'inama hiazanku Moapu hankave sondia vahe'mo'za zamahirahiku nehu'za hanavezamia omnege'za, tusi zavi krafa hu'naze.

Chesjbon en Elale snikken, Tot Jáhas hoort men ze schreien. De lenden van Moab rillen er van, En zijn ziel is onthutst;

5 Nagra Moapu vahekura nagu'areti hu'na tusi zavi ate'noe. Na'ankure vahe'mo'za mopazamia atre'za koro fre'za, Zoari ran kuma'ene Eglat-Silisia ran kumate vu'naze. Luhiti ran kuma'ma me'nea karanka mareneri'za zavira nete'za vu'naze. Horonaimi ran kuma'ma me'nea karankanema nevu'za, kuma'ma havizama hiazankura tusi zavi krafage hu'za vu'naze.

Moab snikt het uit in zijn hart, Ontredderd, tot Sóar en Eglat. Ach, de bergpas van Loechit Bestijgt men al schreiend; Ach, op de weg van Choronáim Stoot men een jammerklacht uit!

6 Nimrimi tintamina tanageno, tinkenaregama me'nea trazamo'enena hagege hu'ne. Ana higeno anampina trazamo'ene zafamo'enena hagege higeno, kasefa huno zafaninage zana omnene.

Want de wateren van Nimrim Zijn een steppe geworden: Het gras is verdroogd, het kruid is verdord, Het groen is verdwenen.

7 E'ina hu'negu Moapu vahe'mo'za feno zazamima eri truma hu'nazana eri'za, ana zantamine korora fre'za, zafamoke'ma hu'nea tinkagomupinti rukatagi'za Moapu mopa atre'za vu'naze.

Ja, wat men gespaard En opgelegd had, Brengt men in veiligheid De Wilgenbeek over!

8 Moapu mopafinti'ma zavi krafama nehaza agasasamo'a, Moapu mopama ome atre'nea atumpare me'na'a kumatre, Eglaimi rankuma'ene Be-elim rankumate vige'za antahi'naze.

Ach, het gejammer trekt rond Door de landen van Moab; Geklaag tot Egláim, Tot Beër-Elim gehuil.

9 Na'ankure Dimoni timpina koramo aviteno e'ne. Hianagi Ra Anumzamo'a huno, mago'ene Moapu vahera zamazeri haviza hugahue nehuno, laioni hunta'nena vuno koro'ma fre'za vanaza Moapu vahe'ene Moapuma osi'ama mani'naza vahera zamaheno tagnavazino negahie.

Want de wateren van Dimon staan al vol bloed, Over Dimon breng Ik nieuwe rampen; Ik zal er de rest van Moab mee drenken, En vernielen wat er overschiet!