Hosea 7
1 Nagra Israeli vahera zamazeri so'e hunaku huanagi, Efraemi vahe'mofo kefo avu'avazamo'a eama nehigeno, Sameria vahe'mofona havi zamavu'zamava zamo'a zamagripina avite'ne. Zamagra kefo zamavu'zamava nehazage'za, musufa vahe'mo'za nona tagna nevazizage'za, megia musufa vahe'mo'za vano nehu'za vahe'mofo zana musufa enerize.
De schuld van Efraïm is aan het licht getreden, De boosheid van Samaria openbaar: Ze plegen bedrog; de dief dringt binnen de huizen, De rover plundert op straat.
2 Hianagi ana kumi'zamigu'ma nage'ma nokanua zana zamagra ke'za antahiza osu'naze. Kumima haza zamo'a maka kaziga megagi zmante'nege'na, Nagra ana maka kumizmi'a amate negoe.
En ze bedenken niet bij zichzelf, Dat Ik Mij al hun boosheid herinner; Dat hun werken hen steeds vergezellen, En voor mijn aangezicht staan!
3 Hagi kefo avu'ava zanteti kini nera azeri muse nehu'za, havigema huzanteti ugagota kva vahe'zmia zamazeri musena nehaze.
In hun boosheid maken zij den koning lustig, In hun leugens de vorsten:
4 Hagi zamagra savri monko avu'avaza hu vahe mani'nazanki'za, breti krenaku'ma witi flaua'ma heneru'zama avenifima tevema hugrazageno tusi amuhoma nehiankna huno, monkozama hu zamagu'zamagesamo'a teve rukru nehie.
Ze verhitten hen allen als een oven, Door den bakker gestookt. Als het deeg is gekneed, houdt hij op met stoken, Totdat het gegist is;
5 Hagi kini ne'mo'ma ne'zama kreno neneno musema nehia knarera, ugagota kva vahe'mo'za hankave tina ne'za neginagi nehazageno kini ne'mo'a zamagri'enena kiza zokago kea nehie.
Maar zij maken onzen koning onpasselijk, De vorsten bevangen door wijn. Ze blijven aan de lustigen schenken,
6 Hagi kefo avu'ava'ma hu antahiza zamimo'a avenimo'ma tusi amuhoma nehiankna huno, amuho huteno kenagera amuhomo'a ome osi osi nehuno, nanterama segeno'a tevenefa'mo'ma nehiaza huno hagana hagana nehie.
Listig hun hart als een oven verhitten: Heel de nacht sluimert hun woede, Maar ‘s morgens slaat ze in vlammen uit.
7 Hagi zamagra avenimo'ma tusi amuhoma hiaza hute'za, kva vahe'zmia zamahe hana nehaze. Hagi miko kini vahezamia zamahe vaganere'za nagrama zamazama hanugura nagritega kea nosaze.
Toen allen waren verhit als een oven, Hebben zij hun meesters verteerd: Al hun koningen zijn gevallen, Zonder dat iemand van hen tot Mij riep!
8 Hagi Israeli vahe'mo'za ru vahe'ene ruhavia hu'za nemaniza, te so'e osu'nea kekigna hu'naze.
Efraïm is onder de volken Een afgeleefde geworden; Efraïm werd als een koek, Die niet is omgekeerd.
9 Hagi ru vahe'mo'za hankavezamia eri amne nehazanagi, zamagra ana zana keza antahiza nosaze. Hagi tu'zamazokamo'a tusiza nehianagi, zamagra e'i ana zana ke'za antahiza nosaze.
Vreemden verteren zijn schatten: Hij merkt het niet; Zijn haar begint al te grijzen: Hij bespeurt het niet.
10 Hagi Israeli vahe'mokizmi keontahi zamavu'zamava zamo'a eriama huno nezmasamianagi, zamagra rukrahe hu'za Ra Anumzana zamagra'a Anumzantera omege Agrikura hakegera nosaze.
De trots ligt Israël op het gelaat: Ze bekeren zich niet tot Jahweh, hun God; Ze zoeken Hem niet, Wat ook gebeurt!
11 Hagi Efraemi vahe'mo'za mago antahi'zana omne maho namagna vahe mani'naze. Zamagra Isipi vaheku zamazama hanagura kezaneti'za, kegavama huzmante'sazegura Asiria vahekura kea hu'naze.
Efraïm is als een duif Onnozel en dom; Ze roepen Egypte om hulp, En trekken naar Assjoer.
12 Hagi anantegama vanage'na namama hareno enevigeno, kukoma rutare ante'neno azeneriankna hu'na Nagra kukoni'a atrena zamazerite'na, knazana zamigahue.
Maar zodra ze vertrekken, Werp Ik mijn net over hen uit, Haal ze omlaag als een vogel uit de lucht, Sluit ze op om de faam van hun boosheid!
13 Zamagra ra hazenkefi manigahaze. Na'ankure nagrira zamefi hunami'za fre'nazankiza, zamagra haviza hugahaze. Hagi ete nagra zamavarenaku nehuanagi, zamagra havige hu'za renavatga nehaze.
Wee hun, omdat ze van Mij zijn weggevlucht, Verderf over hen, omdat ze tegen Mij hebben gezondigd; Ik bracht hun verlossing, Maar zij verloochenden Mij.
14 Hagi zamagra zamagu'aretira hu'za nagritega krafagea nosazanki, tafe'zamire mani'neza amne krafagea nehaze. Zamagra wainire'ene witire'ene ome eritru nehu'za, Nagrira zamefi hunami'naze.
Ze roepen Mij niet van harte aan, Maar huilen op hun legerstede; Ze kerven zich om brood en wijn, Maar van Mij lopen ze weg.
15 Hagi Nagra rempi huzami'na zamazeri hankaveti'noanagi, zamagra nazeri haviza hunaku oku'a kea anaki'naze!
Ik heb hun arm onderricht en gesterkt, Maar zij zinnen op kwaad tegen Mij;
16 Hagi zamagra rukrahe hu'za e'nazanagi, Nagritera ome'nazanki haviza hu'nea atigna hu'naze. Hagi kva vahe'zamimo'zama knare osu kema hu'nazagu hu'za ha' vahe'mo'za kva vahera eme zamahe fri vagaregahaze. E'ina hanage'za Isipi vahe'mo'za zamagi'za regahaze.
Ze springen terug op wat hen niet helpt, Als een weerspannige boog. Hun vorsten vallen door het zwaard, Om het gezwets van hun tong; Dan worden ze nog uitgelachen In het land van Egypte!
