Ezra 9
1 Hanki anama hutonke'za henka mago'a kva vahe'mo'za nagrite e'za amanage hu'naze, Israeli vahe'mo'zane pristi vahe'mo'zane Livae naga'mo'zanena, ko'ma ama mopafima mani'naza vahe'mo'zama hu'naza kasrino haviza hu'nea havi zamavu zamavara zamavariri'za nehaze. Ana havi zamavu zamava'ma nehaza vahera Kenani vahe'ma, Hiti vahe'ma, Perizi vahe'ma, Jebusi vahe'ma, Amoni vahe'ma, Moapu vahe'ma, Isipi vahe'ma, Amori vaheki hu'za mani'naze.
Als nu deze dingen voleind waren, traden de vorsten tot mij toe, zeggende: Het volk Israels, en de priesters, en de Levieten, zijn niet afgezonderd van de volken dezer landen, naar hun gruwelen, namelijk van de Kanaanieten, de Hethieten, de Ferezieten, de Jebusieten, de Ammonieten, de Moabieten, de Egyptenaren en Amorieten.
2 Na'ankure mago'a Israeli vahe'mo'za ana megi'a vahepintira a'nanea enerige'za, mofavre zamimo'za anazanke hu'za ara eri'naze. Ana nehu'za Ra Anumzamo'ma nagri vahe fatgo mani'nazema hu'neankea eri havia hu'naze. Ana kumira ugota kva vahe'mo'zane, eri'za vahe'mo'za ugota hu'za nehazage'za, vea kevumo'za zamage ante'za ana kumira hu'naze.
Want zij hebben van hun dochteren genomen voor zichzelven en voor hun zonen, zodat zich vermengd hebben het heilig zaad met de volken dezer landen; ja, de hand der vorsten en overheden is de eerste geweest in deze overtreding.
3 Hanki nagra Ezra'na anankema nentahi'na kukenanine, amega nakre ku'ninena tagato nehu'na, naseni nazoka'ene nagi nazoka'enena vararete'na, antahintahinimo'a haviza hige'na, akohe'na mani'noe.
Als ik nu deze zaak hoorde, scheurde ik mijn kleed en mijn mantel; en ik trok van het haar mijns hoofds en mijns baards uit, en zat verbaasd neder.
4 Anante mago'a vahe'ma, Israeli vahe Ra Anumzamofo nanekegu'ma koroma hunentaza vahe'mo'za eme nagagi'naze. Zamagra Ra Anumzamo'ma kumi'ma nehaza vahe'ma zamazeri havizama nehia zankura koro nehu'za, Babilonima kinafinti'ma e'naza vahe'mo'zama nehaza havi zamavu zamava nege'za, e'za nagrama akohe'nama mani'nore eme atru hu'za mani'nageno kinaga ofama hukna ehanati'ne.
Toen verzamelden zich tot mij allen, die voor de woorden van den God Israels beefden, om de overtreding der weggevoerden; doch ik bleef verbaasd zitten tot aan het avondoffer.
5 Hanki kinaga ofama hu knama ege'na, kukenanine nakre ku'ninema tagato'ma hute'na mani'noretira oti'na nare'na nere'na, Anumzana Ranimofontega nzantre'na erisga nehu'na,
En omtrent het avondoffer stond ik op uit mijn bedruktheid, als ik nu mijn kleed en mijn mantel gescheurd had; en ik boog mij op mijn knieen, en breidde mijn handen uit tot den HEERE, mijn God.
6 amanage hu'na nunamuna hu'noe, Ra Anumzanimoka nagrama kagri kavure'ma e'zankura tusi nagaze hie. Na'ankure tagra tusi kumi hunkeno, kumitimo'a tagatereno monafi mareri'ne.
En ik zeide: Mijn God, ik ben beschaamd en schaamrood, om mijn aangezicht tot U op te heffen, mijn God; want onze ongerechtigheden zijn vermenigvuldigd tot boven ons hoofd, en onze schuld is groot geworden tot aan den hemel.
7 Korapa tagehonteti eno meni tagritema egeta tusi'a kumi hu'none. E'ina hu'negu Kagra ha' vahetia zamatranke'za e'za tagri'ene kini vahetine pristi vahetinena ha' eme hurante'za tagatere'naze. Ana nehu'za mago'a vahera eme zamahe nefri'za mago'a vahera eme tavre'za kina ome hurante'naze. Ana nehu'za feno zantia eneri'za tatarazageta tagazegu nehuta mani'none.
Van de dagen onzer vaderen af zijn wij in grote schuld tot op dezen dag; en wij zijn om onze ongerechtigheden overgegeven, wij, onze koningen en onze priesters, in de hand van de koningen der landen, in zwaard, in gevangenis, en in roof, en in schaamte des aangezichts, gelijk het is te dezen dage.
8 Hianagi Ra Anumzamoka menina ete kasunku hurantenka, osi'a naga tatranketa kinafintira atreta knare kumaka'afi Jerusalemia e'none. Ana nehunka Kagra hankave ka'areti kinafintira taza hanketa, kora kazokazo eri'za vahe mani'nonanagi, menina fru huta knare huta mani'none.
En nu is er, als een klein ogenblik, een genade geschied van den HEERE, onzen God, om ons een ontkoming over te laten, en ons een nagel te geven in Zijn heilige plaats, om onze ogen te verlichten, o onze God, en om ons een weinig levens te geven in onze dienstbaarheid.
9 Tagra kazokzo eri'za vahe mani'nonanagi Rana tagri Anumzamoka kamefira huorami'nane. Kagra kavesi nerantenka, kasefa asimu tamiaza hunka, Pesia kini vahera hanke'za tazeri so'e nehu'za, tatarazageta mono noma ko'ma havizama hu'neana ete eme kiteta, Jerusalene Juda mopafina menina so'e hunka kva hurantanketa mani'none.
Want wij zijn knechten; doch in onze dienstbaarheid heeft ons onze God niet verlaten; maar Hij heeft weldadigheid tot ons geneigd voor het aangezicht der koningen van Perzie, dat Hij ons een weinig levens gave, om het huis onzes Gods te verhogen, en de woestigheden van hetzelve op te richten, en om ons een tuin te geven in Juda en te Jeruzalem.
10 Hianagi menina tagri Ra Anumzamoka mikazama tro'ma hurantenantera na'ane huta kasamigahune? Kagra ana maka knare zantami tro hurante'nane. Hianagi Kagri kasegea tamefi humita amagera onte'none.
En nu, wat zullen wij zeggen, o onze God! na dezen? Want wij hebben Uw geboden verlaten,
11 Hagi eri'za vaheka'a kasnampa vahe'mokizmi zamagipi huvazinka ana nanekea amanage hu'nane, Amama unefreta erisantima hare'naza mopamo'a nagri navurera agru osu'ne. Na'ankure ana mopafima mani'naza vahe'mo'za havi zamavu zamava hu'za ana maka mopa eri himna vu'naza mopafi unefraze.
Die Gij geboden hadt door den dienst Uwer knechten, de profeten, zeggende: Het land, waar gijlieden inkomt, om dat te erven, is een vuil land, door de vuiligheid van de volken der landen, om hun gruwelen, waarmede zij dat vervuild hebben, van het ene einde tot het andere einde, met hun onreinigheid.
12 E'ina hu'negu mofa'nanetamia zamatrenke'za ana vahetera nomanisageta, ana vahepintira ne' mofavretamirera ara avre ozamiho. Ana vahe'enena mago tamarimpa hutma nomanita, mago'a zama tro'ma hunaku'ma hnageta zamaza osiho. Hagi ama ana nanekema amagema antenuta ana mopafina knare hutma mani'neta, hankavenentake vahe manigahaze. Ana hu'nesage'za henka ana mopa tamagehe'za erisanti hare'za mani vava hu'za vugahaze.
Zo zult gij nu uw dochteren niet geven aan hun zonen, en hun dochteren niet nemen voor uw zonen, en zult hun vrede en hun best niet zoeken, tot in eeuwigheid; opdat gij sterk wordt, en het goede des lands eet, en uw kinderen doet erven tot in eeuwigheid.
13 Hagi kagri kea amagera onteta tusi'a kumi huta hazenke hunonanagi, Ra Anumzamoka kagra ana kumitimofo nona'a tusi'a knaza tamisinagi, osi knaza neraminka, tatranketa menina ofri osia nagara mani'none.
En na alles, wat over ons gekomen is, om onze boze werken, en om onze grote schuld, omdat Gij, o onze God! belet hebt, dat wij niet te onder zijn vanwege onze ongerechtigheid, en hebt ons een ontkoming gegeven, als deze is;
14 Tagra na'ane huta Ra Anumzamoka kasegea ete rutagreta megi'a vahe'ma haviza huno agoterfa avu'avazama nehaza vahetera mofavre nagatia zamatre'sanunke'za vea erige, ara erige hugahaze? Tagra antahi'none anama hanunkenka'a, Kagra karimpa ahenerantenka ana maka tahe fanane hananketa magore huta omanigahune.
Zullen wij nu wederkeren, om Uw geboden te vernietigen, en ons te verzwageren met de volken dezer gruwelen? Zoudt Gij niet tegen ons toornen tot verterens toe, dat er geen overblijfsel noch ontkoming zij?
15 Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamoka, kagrake fatgo kavukvazana nehane. E'ina hu'negu ko'ma tazeri havizama nehunka menina osi'a nagara tatranketa mani'none. Tagra kumike vahe mani'nonankita, Kagri tava'ontera manigara osu'none.
O HEERE, God van Israel! Gij zijt rechtvaardig; want wij zijn overgelaten ter ontkoming, als het is te dezen dage. Zie, wij zijn voor Uw aangezicht in onze schuld; want er is niemand, die voor Uw aangezicht zou kunnen bestaan, om zulks.
