Ezra 4

1 Hanki Judane Benzameni naga'mokizmi ha' vahe'mo'zama antahizama, kinafinti'ma atre'za e'naza vahe'mo'za Ra Anumzana Israeli vahe'mokizmi Anumzamofo mono noma ete eme negize nanekema nentahi'za,

Uvenerne til Juda og Benjamin fekk høyra at dei som var komne heim or utlægdi, heldt på å byggja eit tempel åt Herren, Israels Gud.

2 zamagra Zerubabelinte'ene Israeli naga nofite'ma ugagotama hu'naza vahete vu'za amanage hu'naze, Asiria kini ne' Esarhadoni'ma tavreno ama mopafima eme tantegetama mani'nonteti'ma eno meninte'ma eana, tamagrama nehazaza huta tamagri Anumzantera monora hunenteta, Kresramana vunentonanki, tatrenketa tamaza huta mono nona kimaneno.

Då gjekk dei til Zerubbabel og til ættarhovdingarne og sagde: «Lat oss få vera med dykk og byggja; me held oss til dykkar Gud likso vel som de, og til honom hev me ofra alt sidan den tid Asarhaddon var konge i Assyria og førde oss hit.»

3 Hianagi Zerubabeli'ene Jeshua'ene Israeli naga nofite'ma ugota hu'naza kva vahe'mo'zanena amanage hu'za zamasami'naze, tagri Ra Anumzamofo mono nona taza huta onkigahaze. Pesia kini ne' Sairusi'ma hurante'nea kante amage anteta, Ra Anumzana Israeli vahe'mota Anumzamofo mono nona tagrake'za kigahune.

Men Zerubbabel og Jesua og dei andre ættarhovdingarne for Israel sagde til deim: «Det sømer seg ikkje at de skal vera med oss og byggja eit hus åt vår Gud; me vil sjølve hjelpast åt og byggja hus åt Herren, Israels Gud, soleis som Kyrus, persarkongen, hev sagt oss fyre.»

4 Hagi anagema hazage'za ana mopafima ko'ma mani'naza vahe'mo'za, Juda vahera zamarimpa eri haviza hu naneke nehu'za, mono no onkisazegu zamazeri koro hu naneke agafa hu'za hu'naze.

Folket i landet skræmde då Juda-folket av og gjorde deim huglause, so dei slutta med byggjingi.

5 Ana nehu'za Pesia kini ne' Sairusi'ma kinima manino egeno, Dariusi'ma agri noma erino kinima efore'ma hia knare'ma ege'za, Juda vahera antahintahi zami'za erizazmia eri savri hanazegu, Pesia kamani eri'za vahera masave hu kazigati zago zamiza zamavare'naze.

Dei leigde folk til å leggja meinråder mot deim, og tiltaket vart stogga i all den tid som Kyrus var konge, alt til Darius hadde teke til å styra i Persia.

6 Hagi Ahasuerusi'ma agafa huno kinima mania knafina, ha' vahe'zamimo'za Judama nemaniza vahe'ene Jerusalema nemaniza vahekura mago havige avonkre'za kini ne' Ahasuerusina ami'naze.

Då Ahasveros hadde vorte konge, i den fyrste tid han styrde, då skreiv dei brev og klaga på ibuarane i Juda og Jerusalem.

7 Hanki henka Pesia kini ne' Artserksisi'ma kinima mania knafina, Bislamu'ma Mitredati'ma Tabeli'ene, zamagranema magokama eri'zama eneriza naga'enenki hu'za, kini ne' Artserksisina mago avonkremi'naze. Ana avoma kre'nazana Aramu zamagerupi kre'nage'za, hamprima amiza vahe'mo'za, Pesia vahe'mokizmi zamagerupi rekrahe humi'naze.

I Artahsastas tid skreiv Bislam og Mitredat og Tabe’el og dei andre embætsbrørne hans til Artahsasta, konge i Persia. Brevet var skrive med syrisk skrift og umsett på syrisk.

8 Hagi ana mopama ugagota huno kegavama hu'nea gavana ne' Rehumu'ene avoma kre eri'zama eneria ne' Simsaikea Jerusalema nemaniza vahe'ma keagama huzmante avona amanage huke kre atrakeno Pesia kini ne' Artserksisintega vu'ne.

Rådsherren Rehum og skrivaren Simsai skreiv eit brev mot Jerusalem til kong Artahsasta, og innholdet var dette:

9 Nagra gavana kva ne' Rehumu'nane, avoma kre eri'zama eneria ne' Simsai'ene, kema refkohu vahe'ene mago'a kagri eri'za vahe'ma tagranema eri'zama eneriza vahe'ene, Ereki vahe'ma Babiloni mopafima nemaniza vahe'ene, Elamu vahe'ma Susa ran kumate'ma nemaniza vahe'ene,

Dengong: Rådsherren Rehum og skrivaren Simsai og dei andre embetsbrørne deira, dei frå Dina og Afarsatka, Tarpela og Persia, Erek og Babel, Susan, Deha og Elam

10 ko'ma hanavenentake kini ne' Asurbanipali'ma mago'a vahe'ma zamavareno Sameria ran kumapima eme zamantege'zama nemaniza vahe'ene, Yufretisi timofo kantu kazigama nemaniza vahe'mo'zane, ama avona kre atronkeno kagritega nevie.

og dei andre folki som den store og velduge Asnappar hadde ført burt og late bu i Samaria-byen og det andre landet på hi sida elvi, og so burtetter.

11 Hanki anama kremi'naza avona amanage hu'za kremi'naze, Kini ne' Artserksisiga kagri eri'zama eneruna vahe'ma Yufretisi timofo kantu kazigama nemanuna vahe'mota musenkea atrenegantone.

Dette er avskrift av det brevet dei sende til kong Artahsasta: «Tenarane dine, mennerne på hi sida elvi og so burtetter.

12 Kinimoka amana nanekea antahio, Juda vahe'ma kagri kumatmimpima mani'nareti'ma atre'za aza vahe'mo'za ko'ma Jerusalemi kumapima mani'ne'za kema nontahi'za, havi zmavu'avazama hu'naza vahe'mo'za e'za Jerusalemi ran kumapina nona eme ki'naze. Noma azeri oti'za tra'ama kivagama nere'za, ku'ma kegina hago huvagare'za nehaze.

Det skal kongen vita at dei jødarne som for ifrå deg og hit til oss, er no komne til Jerusalem, og der held dei på å byggja upp denne vonde uprørsbyen og setja murarne i stand og stella på grunnvollarne.

13 E'ina hu'negu kinimoka amagea antahio, ama ana vahe'mo'za Jerusalemi ran kuma'ma keginama huvagaresu'za takisi zagoa onkamigahaze. Ana hanageno'a zagoma nentana nompina zagoa omnena zagogura atupa hugahane.

No vil me gjera det kunnigt for kongen, at skal denne byen verta uppatt-bygd og murarne fullførde, so vil folket der korkje leggja skattar eller gjeva toll eller vegpengar, og det vil verta til meins for innkomorne åt kongarne.

14 Kagrama maka zampima tazama nehana zanku tagesa nentahita, vahe'mo'zama kagri'ma kagefenkamima atre'zankura tavenosigeta ana kazigati kinimoka amana nanekea negasamune.

Sidan no me et salt frå kongsgarden, so sømer det seg ikkje at me skal sjå på den skaden som her vert lagd for kongen, difor sender me brev bod og let kongen vita dette,

15 Kafahe'za ko'ma tro hu'naza zama krente'naza avontafepima kesanana, Jerusalema nemaniza vahe'mo'za kea ontahi vahe mani'neza, kini vahera ha renezmantazage'za, e'i ana zamavuzmava zanku kumazmia eme eri havizantfa hageno vahera omanitfa hu'naza kuma me'ne.

so det kann verta etterset i sogeboki åt federne dine; der vil du sjå og læra at denne byen hev vore ein upprørsby frå gamalt, til stort mein for kongar og land, og at der hev vore skapt mykje uro; difor er og byen lagd i øyde.

16 E'ina hu'negu kinimoka ama'na nanekea negasamune, zamagrama Jerusalemi ran kuma'ma eriso'ema nehu'za, kuma keginama huvagama resnagenka, Yufretisi ran timofo kantu kazigama me'nea kumatmina mago'ene kegava osugahane.

Det let me kongen vita, at vert denne byen bygd upp og murane fullførde, då er det ute med landeigni di på andre sida elvi.»

17 Hanki kinimo'ma ana avoma keteno'a, amanage huno nona'a avona kre atre'ne. Kavana ne' Rehumugane avontafe'ma kre eri'zama eneria ne' Simsaigane Sameriama mani'ne'za eri'zama zamazama nehaza vahe'ene, Yufretisi rantimofo kantu kazigama nemaniza vahera musenke atreramantoe.

Kongen sende brev attende til rådsherren Rehum og skrivaren Simsai og dei andre embætsbrørne deira som budde i Samaria og andre herad på hi sida elvi, og i brevet stod det: «Heil og sæl! og so burtetter.

18 Hanki tamagrama kre atre'naza avona nagri navure hamprite'za rekrahe hazage'na antahi'noe.

Det brevet som de sende oss, hev vorte greinleg lese for meg.

19 Anama hute'na eri'za vahe huge'za, korapa'ma fore'ma hu'nea zama krente'naza avontafepima hake'zama ke'nazana, ko'ma maniza enazaregatira kini vahe'mofo kema ontahino zamagorgama omani zamavu'zmava zamo'a meno e'nea vahe mani'naze. Hankino meninena tamagerfa huno havi vaheke ana kumapina avite'naze.

Eg let folk sjå etter, og dei fann ut at den byen alt frå dei eldste tider hev sett seg upp mot kongarne, og at uppreist og uro hev vore der rett som det var.

20 Hanki korapara hankave kini vahe'mo'za Jerusalemi kumara kegava nehu'za, Yufretisi ran timofo kantu kazigama me'nea kumatmina maka kva huzmante'nage'za, ruzante ruzante takisi zagoa zami'naze.

Velduge kongar hev butt i Jerusalem, og dei rådde yver alt landet på hi sida elvi, og dei tok imot skatt og toll og vegpengar.

21 E'ina hu'negu ana vahera hanavetita zamasaminke'za Jerusalemi rankuma'ma eri oti'zama negi'za zana atre'za amne mani'nesage'na, nagrake hu izo huge, i'o hu'na anazantera hugahue.

No lyt de skipa det so at desse folki ikkje fær halda på med arbeidet, og at byen ikkje skal verta uppbygd att, utan det skulde koma løyve frå meg.

22 Hanki tamarga ame huta vutma ome ke hinke'za ana eri'zana e'ori atreho. Na'ankure tamagrama anama osnage'zama, zamagrama ome knare'ma hanageta tagra kegava huzmantegara osugahune.

Og det lyt sjå vel til at ingenting vert gløymd eller forsømt i denne saki, so skaden ikkje skal verta verre og kongarne lida tap.»

23 Hanki kini ne' Artserksisi'ma krema atre'nea avona eri'za vu'za, gavana ne' Rehumune, avontafe kre eri'zama eneria ne' Simsainte'ene, magoka eri'zama eneriza vahete'ene ana avona ome hamprizami'naze. Anama hazage'za ha'zana eri'ne'za ame hu'za Jerusalemi vu'za Juda vahemota nona onkita atreho hu'za hanaveti'za ome huzmante'naze.

So snart som dette brevet frå kong Artahsasta hadde vorte lese for Rehum og skrivaren Simsai og embætsbrørne deira, for dei snøgt til jødarne i Jerusalem og hindra dei med vald og magt.

24 Anante Juda vahe'mo'za Ra Anumzamofo mono noma Jerusalema negiza eri'zana e'ori'za atrageno me'no eno, Pesia kini ne' Dariusi'ma kinima manino egeno nampa 2ma hia kafure ehanati'ne.

Då vart det stans med byggjingi på Guds hus i Jerusalem. Det vart ingenting gjort med dette fyrr Darius hadde vorte konge i Persia, det andre året han styrde.