< Ezra 3 >

1 Hanki Israeli vahe'mo'za ko nonkuma zamire umani emani hutage'za henka, 7ni ikana agafa hu'ne. Anante maka vahe'mo'za erimago zamavugosa hu'za Jerusalemi kumate atru hu'naze.
Cuando llegó el séptimo mes, y los hijos de Israel estaban en las ciudades, el pueblo se reunió como un solo hombre en Jerusalén.
2 Ana hutazageno Jozadaki nemofo Jeshua'ene afuhe'zane agranema pristi eri'zama eneriza naga'ene, Sealtieli nemofo Jerubabeli'ene naga'amozane agafa hu'za Israeli vahe'mokizmi Ra Anumzamofonte'ma tevefi kre fnanehu ofama huntesaza ita ete tro hu'naze. Ana itama tro'ma hu'nazana Ra Anumzamofo eri'za ne' Mosese kasege avontafepi krente'naza kante ante'za tro hu'naze.
Entonces Jesúa, hijo de Josadac, se levantó con sus hermanos los sacerdotes y con Zorobabel, hijo de Salatiel, y sus parientes, y edificaron el altar del Dios de Israel para ofrecer sobre él holocaustos, como está escrito en la ley de Moisés, el hombre de Dios.
3 Hanki zamagra anama mani'naza mopafi vahekura koro hu'nazanagi, ana zankura ontahi'za ko'ma kresramna vu itama me'nea nonte ete ita tro hute'za, anante maka nanterane kinaganena Ra Anumzamofontega tevefi kre fanane hu ofa hu'naze.
A pesar del temor que sentían por los pueblos de las tierras circundantes, colocaron el altar sobre su base, y ofrecieron sobre él holocaustos a Yahvé, holocaustos por la mañana y por la tarde.
4 Ana hute'za Fugagi Nompima mani'za e'naza zanku'ma antahimiza musenkasema nehaza knarera, avontafepima hu'nea kante amage ante'za, mago mago knarerera tevefi kre fanane hu ofa kre srama vutere hu'naze.
Celebraron la fiesta de las cabañas, como está escrito, y ofrecieron los holocaustos diarios por número, según la ordenanza, como lo exigía el deber de cada día;
5 Hanki anama hute'za maka zupama tevefi kre fananema nehaza ofaramina nehu'za, kasefa ikama eme antegeno'ma nehia ofa nehu'za, Ra Anumzamofoma mono'ma hunenteno musema hu knama huhamparinte'naza knaramintera kresramna nevu'za musenkasea hu'naze. Ana nehazage'za mago'a vahe'mo'za, zamagra'a zamavesite'ma Ra Anumzamofoma ami ofanena eri'za azage'za ofa hu'naze.
y después el holocausto continuo, las ofrendas de las lunas nuevas, de todas las fiestas fijas de Yahvé que estaban consagradas, y de todos los que voluntariamente ofrecían una ofrenda voluntaria a Yahvé.
6 Hanki 7ni ikamofona ese knazupa agafa hu'za, Ra Anumzamofontega tevefi kre fanane hu ofa hunte'naze. Hianagi Ra Anumzamofo mono noma agafa hu'za azeri retrure trara zahufa azeri oraoti'naze.
Desde el primer día del séptimo mes comenzaron a ofrecer holocaustos a Yahvé, pero aún no se habían puesto los cimientos del templo de Yahvé.
7 Hanki anante Pesia kini ne' Sairusi'a amne sida zafa Lebanonitira ome erigahaze huno Israeli vahekura hu knare huzmante'ne. E'ina hu'negu Israeli vahe'mo'za ne'zane waini tine olivi masavenena Saidoni vahe'ene Tairi vahe'enena miza sezmantazage'za Lebanonitira hagerimpi sida zafa eri'za Jopa ehanati'naze. Ana nehu'za Israeli vahe'mo'zama havema tagahu vahe'ene noma kisaza vahera zagoa miza sezmante'naze.
También dieron dinero a los albañiles y a los carpinteros. También dieron comida, bebida y aceite a la gente de Sidón y Tiro para que trajeran cedros del Líbano al mar, a Jope, según la concesión que tenían de Ciro, rey de Persia.
8 Hanki Israeli vahe'mo'zama Babiloniti'ma atre'za Jerusalema e'naza knareti'ma egeno 2ma hia kafumofo nampa 2 ikantera agafa hu'za Ra Anumzamofo mono nona ki'naze. Seatieli nemofo Zerubabeliki Jozadaki nemofo Jeshua'ene zamafuhe'za pristi vahe'mo'zane Livae naga'ene, ana maka vahe'ma kinafinti'ma atre'za Jerusalema e'naza vahe'mo'zane eri'zana eri agafa hu'naze. Hanki Ra Anumzamofo mono nonte eri'zama kvama hu'nesage'za erisaza Livae vahera, kafu zamimo'ma 20ti reti'ma menagate'nea vaheke zamazeri oti'naze.
En el segundo año de su llegada a la casa de Dios en Jerusalén, en el segundo mes, Zorobabel hijo de Salatiel, Jesúa hijo de Josadac, y los demás hermanos de ellos, los sacerdotes y los levitas, y todos los que habían venido de la cautividad a Jerusalén, comenzaron la obra y designaron a los levitas, de veinte años para arriba, para que tuvieran la dirección de la obra de la casa de Yahvé.
9 Hanki ana mono no eri'zama kvama hu'naza Livae vahera, Jeshua'ene ne' mofavre naga'ane afu'aganahe'zane, Kadmieli'ene ne' mofavre naga'ane Juda ne' mofavre naga'ene, Ra Anumzamofo mono nomofonte eri'zana kva hu'nage'za eri'naze. Ana nehazage'za Henadadi ne' mofavre naga'ene zamafuhe'za Livae naga'mo'zane zamaza hu'za ana eri'zana kegava hu'naze.
Entonces Jesúa se puso de pie con sus hijos y sus hermanos, Cadmiel y sus hijos, los hijos de Judá, juntos para tener la supervisión de los obreros en la casa de Dios: los hijos de Henadad, con sus hijos y sus hermanos los levitas.
10 Hanki nomagi vahe'mo'zama Ra Anumzamofo mono noma azeri oti tra'ma ki vagamaretazage'za, pristi naga'moza pristi kukena eri nentani'za, ufena enerizage'za, Asapu ne' mofavre Livae naga'mo'za nase'nasepa eri'zage'za, Israeli kini ne' Deviti'ma krente'nea kante amage ante'za Ra Anumzamofo agi ahentesga hunaku oti'naze.
Cuando los constructores pusieron los cimientos del templo de Yahvé, pusieron a los sacerdotes con sus vestimentas y con trompetas, y a los levitas hijos de Asaf con címbalos, para alabar a Yahvé, según las indicaciones de David, rey de Israel.
11 Anante muse zagame hu'za Ra Anumzamofona agi'a ahentesga nehu'za, Ra Anumzamo'a knare hu'neankino Israeli vahe'motarera Agri avesizamo'a mevava huno nevie hu'za hu'naze. Anagema nehazage'za maka vahe'mo'za zamagerura erinte mago hu'za, ranke hu'za Ra Anumzamofona agia ahentesga nehu'za, susu hunte'naze. Na'ankure Ra Anumzamofo mono noma azeri oti tra'ma erinte fatgoma hu'naza zanku anara hu'naze.
Cantaron entre sí alabando y dando gracias a Yahvé: “Porque es bueno, porque su bondad es eterna para con Israel”. Todo el pueblo gritaba con gran júbilo cuando alababa a Yahvé, porque se habían puesto los cimientos de la casa de Yahvé.
12 Hianagi hakare'a ozafama re'naza pristi vahe'ene Livae vahe'ene naga nofite'ma ugotama hu'naza vahe'ma, ko'ma me'nege'zama Ra Anumzamofo mono noma ke'naza vahe'mo'za zamagesa antahi'naze. Ana nehu'za mono nomofo tra'ama ki vagama nerazage'za tusi zavi krafa nehazage'za, rama'a vahe'mo'za tusi muse hu'naze.
Pero muchos de los sacerdotes, de los levitas y de los jefes de familia, de los ancianos que habían visto la primera casa, cuando se pusieron los cimientos de esta casa ante sus ojos, lloraron a gritos. También muchos gritaban de alegría,
13 Hanki tusia zavi krafagemo'ene musenkasema haza agasasankemo'enena havia higeno krafamo'a mago avamenteke vige'za, e'i zavi krafa nehazanki, e'i musenkase nehazanki hu'za antahi amara osu'naze.
de modo que el pueblo no podía distinguir el ruido del grito de alegría del ruido del llanto del pueblo; porque el pueblo gritaba con fuerza, y el ruido se oía lejos.

< Ezra 3 >