< Ezra 3 >

1 Hanki Israeli vahe'mo'za ko nonkuma zamire umani emani hutage'za henka, 7ni ikana agafa hu'ne. Anante maka vahe'mo'za erimago zamavugosa hu'za Jerusalemi kumate atru hu'naze.
Al llegar el séptimo mes, los israelitas se habían instalado en sus ciudades, y el pueblo se reunió como uno solo en Jerusalén.
2 Ana hutazageno Jozadaki nemofo Jeshua'ene afuhe'zane agranema pristi eri'zama eneriza naga'ene, Sealtieli nemofo Jerubabeli'ene naga'amozane agafa hu'za Israeli vahe'mokizmi Ra Anumzamofonte'ma tevefi kre fnanehu ofama huntesaza ita ete tro hu'naze. Ana itama tro'ma hu'nazana Ra Anumzamofo eri'za ne' Mosese kasege avontafepi krente'naza kante ante'za tro hu'naze.
Entonces Jesúa, hijo de Josadac, y los sacerdotes que estaban con él, junto con Zorobabel, hijo de Salatiel, y sus parientes, empezaron a construir el altar del Dios de Israel para sacrificar en él holocaustos, según las instrucciones de la Ley de Moisés, el hombre de Dios.
3 Hanki zamagra anama mani'naza mopafi vahekura koro hu'nazanagi, ana zankura ontahi'za ko'ma kresramna vu itama me'nea nonte ete ita tro hute'za, anante maka nanterane kinaganena Ra Anumzamofontega tevefi kre fanane hu ofa hu'naze.
Aunque tenían miedo de los habitantes del lugar, levantaron el altar sobre sus cimientos originales y sacrificaron en él holocaustos al Señor, tanto en la mañana como en la tarde.
4 Ana hute'za Fugagi Nompima mani'za e'naza zanku'ma antahimiza musenkasema nehaza knarera, avontafepima hu'nea kante amage ante'za, mago mago knarerera tevefi kre fanane hu ofa kre srama vutere hu'naze.
Y observaban la Fiesta de los Tabernáculos tal y como exigía la Ley, sacrificando el número especificado de holocaustos cada día.
5 Hanki anama hute'za maka zupama tevefi kre fananema nehaza ofaramina nehu'za, kasefa ikama eme antegeno'ma nehia ofa nehu'za, Ra Anumzamofoma mono'ma hunenteno musema hu knama huhamparinte'naza knaramintera kresramna nevu'za musenkasea hu'naze. Ana nehazage'za mago'a vahe'mo'za, zamagra'a zamavesite'ma Ra Anumzamofoma ami ofanena eri'za azage'za ofa hu'naze.
Después presentaron también los holocaustos diarios y las ofrendas de la luna nueva, así como los de todas las fiestas anuales del señor y de los que traían ofrendas voluntarias al señor.
6 Hanki 7ni ikamofona ese knazupa agafa hu'za, Ra Anumzamofontega tevefi kre fanane hu ofa hunte'naze. Hianagi Ra Anumzamofo mono noma agafa hu'za azeri retrure trara zahufa azeri oraoti'naze.
Así que, desde el primer día del séptimo mes, los israelitas comenzaron a presentar holocaustos al Señor, aunque los cimientos del Templo del Señor no habían sido puestos todavía.
7 Hanki anante Pesia kini ne' Sairusi'a amne sida zafa Lebanonitira ome erigahaze huno Israeli vahekura hu knare huzmante'ne. E'ina hu'negu Israeli vahe'mo'za ne'zane waini tine olivi masavenena Saidoni vahe'ene Tairi vahe'enena miza sezmantazage'za Lebanonitira hagerimpi sida zafa eri'za Jopa ehanati'naze. Ana nehu'za Israeli vahe'mo'zama havema tagahu vahe'ene noma kisaza vahera zagoa miza sezmante'naze.
Pagaron a albañiles y carpinteros, y proporcionaron comida y bebida y aceite de oliva a los habitantes de Sidón y Tiro para que trajeran troncos de cedro del Líbano a Jope por mar, tal como había autorizado el rey Ciro de Persia.
8 Hanki Israeli vahe'mo'zama Babiloniti'ma atre'za Jerusalema e'naza knareti'ma egeno 2ma hia kafumofo nampa 2 ikantera agafa hu'za Ra Anumzamofo mono nona ki'naze. Seatieli nemofo Zerubabeliki Jozadaki nemofo Jeshua'ene zamafuhe'za pristi vahe'mo'zane Livae naga'ene, ana maka vahe'ma kinafinti'ma atre'za Jerusalema e'naza vahe'mo'zane eri'zana eri agafa hu'naze. Hanki Ra Anumzamofo mono nonte eri'zama kvama hu'nesage'za erisaza Livae vahera, kafu zamimo'ma 20ti reti'ma menagate'nea vaheke zamazeri oti'naze.
En el segundo mes del segundo año después de llegar al Templo de Dios en Jerusalén, Zorobabel, hijo de Sealtiel, Jesúa, hijo de Josadac, y los que estaban con ellos – los sacerdotes, los levitas y todos los que habían regresado a Jerusalén del cautiverio – comenzaron la obra. Pusieron a los levitas de veinte años o más a cargo de la construcción del Templo del Señor.
9 Hanki ana mono no eri'zama kvama hu'naza Livae vahera, Jeshua'ene ne' mofavre naga'ane afu'aganahe'zane, Kadmieli'ene ne' mofavre naga'ane Juda ne' mofavre naga'ene, Ra Anumzamofo mono nomofonte eri'zana kva hu'nage'za eri'naze. Ana nehazage'za Henadadi ne' mofavre naga'ene zamafuhe'za Livae naga'mo'zane zamaza hu'za ana eri'zana kegava hu'naze.
Jesúa y sus hijos y parientes, Cadmiel y sus hijos, los descendientes de Judá, los hijos de Henadad y sus hijos y parientes, todos ellos levitas, supervisaban a los que trabajaban en el Templo de Dios.
10 Hanki nomagi vahe'mo'zama Ra Anumzamofo mono noma azeri oti tra'ma ki vagamaretazage'za, pristi naga'moza pristi kukena eri nentani'za, ufena enerizage'za, Asapu ne' mofavre Livae naga'mo'za nase'nasepa eri'zage'za, Israeli kini ne' Deviti'ma krente'nea kante amage ante'za Ra Anumzamofo agi ahentesga hunaku oti'naze.
Cuando los constructores pusieron los cimientos del Templo del Señor, los sacerdotes vestidos con sus ropas especiales y portando trompetas, y los levitas (los hijos de Asaf) portando címbalos, todos ocuparon sus lugares para alabar al Señor, siguiendo las instrucciones dadas por el rey David de Israel.
11 Anante muse zagame hu'za Ra Anumzamofona agi'a ahentesga nehu'za, Ra Anumzamo'a knare hu'neankino Israeli vahe'motarera Agri avesizamo'a mevava huno nevie hu'za hu'naze. Anagema nehazage'za maka vahe'mo'za zamagerura erinte mago hu'za, ranke hu'za Ra Anumzamofona agia ahentesga nehu'za, susu hunte'naze. Na'ankure Ra Anumzamofo mono noma azeri oti tra'ma erinte fatgoma hu'naza zanku anara hu'naze.
Cantaron con alabanza y agradecimiento al Señor: “Dios es bueno, porque su amor fiel a Israel es eterno”. Entonces todos los presentes dieron un tremendo grito de alabanza al Señor, porque se habían puesto los cimientos del Templo del Señor.
12 Hianagi hakare'a ozafama re'naza pristi vahe'ene Livae vahe'ene naga nofite'ma ugotama hu'naza vahe'ma, ko'ma me'nege'zama Ra Anumzamofo mono noma ke'naza vahe'mo'za zamagesa antahi'naze. Ana nehu'za mono nomofo tra'ama ki vagama nerazage'za tusi zavi krafa nehazage'za, rama'a vahe'mo'za tusi muse hu'naze.
Pero muchos de los sacerdotes, levitas y jefes de familia más antiguos, que recordaban el primer Templo, lloraron fuertemente cuando vieron los cimientos de este Templo, aunque muchos otros gritaron de alegría.
13 Hanki tusia zavi krafagemo'ene musenkasema haza agasasankemo'enena havia higeno krafamo'a mago avamenteke vige'za, e'i zavi krafa nehazanki, e'i musenkase nehazanki hu'za antahi amara osu'naze.
Sin embargo, nadie podía distinguir los gritos de alegría de los gritos de llanto, porque todos hacían mucho ruido, tanto que se oía a gran distancia.

< Ezra 3 >