Ezra 3
1 Hanki Israeli vahe'mo'za ko nonkuma zamire umani emani hutage'za henka, 7ni ikana agafa hu'ne. Anante maka vahe'mo'za erimago zamavugosa hu'za Jerusalemi kumate atru hu'naze.
A gdy nastał miesiąc siódmy, a synowie Izraelscy byli w miastach, zgromadził się lud jednomyślnie do Jeruzalemu.
2 Ana hutazageno Jozadaki nemofo Jeshua'ene afuhe'zane agranema pristi eri'zama eneriza naga'ene, Sealtieli nemofo Jerubabeli'ene naga'amozane agafa hu'za Israeli vahe'mokizmi Ra Anumzamofonte'ma tevefi kre fnanehu ofama huntesaza ita ete tro hu'naze. Ana itama tro'ma hu'nazana Ra Anumzamofo eri'za ne' Mosese kasege avontafepi krente'naza kante ante'za tro hu'naze.
Tedy wstawszy Jesua, syn Jozedeka, i bracia jego kapłani, i Zorobabel, syn Salatyjela, i bracia jego, zbudowali ołtarz Boga Izraelskiego, aby na nim sprawowali całopalenia, jako napisane w zakonie Mojżesza, męża Bożego.
3 Hanki zamagra anama mani'naza mopafi vahekura koro hu'nazanagi, ana zankura ontahi'za ko'ma kresramna vu itama me'nea nonte ete ita tro hute'za, anante maka nanterane kinaganena Ra Anumzamofontega tevefi kre fanane hu ofa hu'naze.
A gdy postawili on ołtarz na fundamencie swym, choć się bali narodów postronnych, jednak ofiarowali na nim całopalenia Panu, całopalenia rano i w wieczór.
4 Ana hute'za Fugagi Nompima mani'za e'naza zanku'ma antahimiza musenkasema nehaza knarera, avontafepima hu'nea kante amage ante'za, mago mago knarerera tevefi kre fanane hu ofa kre srama vutere hu'naze.
Obchodzili też święto uroczyste kuczek, jako napisane, sprawując całopalenia na każdy dzień według liczby i według zwyczaju każdą rzecz dnia swego;
5 Hanki anama hute'za maka zupama tevefi kre fananema nehaza ofaramina nehu'za, kasefa ikama eme antegeno'ma nehia ofa nehu'za, Ra Anumzamofoma mono'ma hunenteno musema hu knama huhamparinte'naza knaramintera kresramna nevu'za musenkasea hu'naze. Ana nehazage'za mago'a vahe'mo'za, zamagra'a zamavesite'ma Ra Anumzamofoma ami ofanena eri'za azage'za ofa hu'naze.
Potem całopalenie ustawiczne, i na nowiu miesiąca, i na każde uroczyste święto Panu poświęcone, i od każdego dobrowolnie ofiarującego dobrowolną ofiarę Panu.
6 Hanki 7ni ikamofona ese knazupa agafa hu'za, Ra Anumzamofontega tevefi kre fanane hu ofa hunte'naze. Hianagi Ra Anumzamofo mono noma agafa hu'za azeri retrure trara zahufa azeri oraoti'naze.
Ode dnia pierwszego miesiąca siódmego poczęli sprawować całopalenia Panu, choć jeszcze kościół Pański nie był założony.
7 Hanki anante Pesia kini ne' Sairusi'a amne sida zafa Lebanonitira ome erigahaze huno Israeli vahekura hu knare huzmante'ne. E'ina hu'negu Israeli vahe'mo'za ne'zane waini tine olivi masavenena Saidoni vahe'ene Tairi vahe'enena miza sezmantazage'za Lebanonitira hagerimpi sida zafa eri'za Jopa ehanati'naze. Ana nehu'za Israeli vahe'mo'zama havema tagahu vahe'ene noma kisaza vahera zagoa miza sezmante'naze.
I oddali pieniądze kamiennikom, i rzemieślnikom, także strawę i napój, i oliwę Sydończykom, i Tyryjczykom, aby przywozili drzewo cedrowe z Libanu do morza Joppy, jako im pozwolił Cyrus, król Perski.
8 Hanki Israeli vahe'mo'zama Babiloniti'ma atre'za Jerusalema e'naza knareti'ma egeno 2ma hia kafumofo nampa 2 ikantera agafa hu'za Ra Anumzamofo mono nona ki'naze. Seatieli nemofo Zerubabeliki Jozadaki nemofo Jeshua'ene zamafuhe'za pristi vahe'mo'zane Livae naga'ene, ana maka vahe'ma kinafinti'ma atre'za Jerusalema e'naza vahe'mo'zane eri'zana eri agafa hu'naze. Hanki Ra Anumzamofo mono nonte eri'zama kvama hu'nesage'za erisaza Livae vahera, kafu zamimo'ma 20ti reti'ma menagate'nea vaheke zamazeri oti'naze.
Potem roku wtórego po ich nawróceniu do domu Bożego w Jeruzalemie, miesiąca wtórego, zaczęli Zorobabel, syn Salatyjela, i Jesua, syn Jozedeka, i inni bracia ich kapłani, i Lewitowie, i wszyscy, którzy byli przyszli z onej niewoli do Jeruzalemu, a postanowili Lewitów od dwudziestu lat i wyżej, aby byli dozorcami nad robotą domu Pańskiego.
9 Hanki ana mono no eri'zama kvama hu'naza Livae vahera, Jeshua'ene ne' mofavre naga'ane afu'aganahe'zane, Kadmieli'ene ne' mofavre naga'ane Juda ne' mofavre naga'ene, Ra Anumzamofo mono nomofonte eri'zana kva hu'nage'za eri'naze. Ana nehazage'za Henadadi ne' mofavre naga'ene zamafuhe'za Livae naga'mo'zane zamaza hu'za ana eri'zana kegava hu'naze.
I stanął Jesua, synowie jego, i bracia jego; Kadmiel też i synowie jego, synowie Judy społu, aby przynaglali tym, którzy robili około domu Bożego; synowie Chenadadowi, synowie ich, i bracia ich Lewitowie.
10 Hanki nomagi vahe'mo'zama Ra Anumzamofo mono noma azeri oti tra'ma ki vagamaretazage'za, pristi naga'moza pristi kukena eri nentani'za, ufena enerizage'za, Asapu ne' mofavre Livae naga'mo'za nase'nasepa eri'zage'za, Israeli kini ne' Deviti'ma krente'nea kante amage ante'za Ra Anumzamofo agi ahentesga hunaku oti'naze.
A gdy zakładali budownicy grunty kościoła Pańskiego, postawili kapłanów ubranych z trąbami, i Lewitów, synrw Asafowych z cymbałami, aby chwalili Pana według postanowienia Dawida, króla Izraelskiego.
11 Anante muse zagame hu'za Ra Anumzamofona agi'a ahentesga nehu'za, Ra Anumzamo'a knare hu'neankino Israeli vahe'motarera Agri avesizamo'a mevava huno nevie hu'za hu'naze. Anagema nehazage'za maka vahe'mo'za zamagerura erinte mago hu'za, ranke hu'za Ra Anumzamofona agia ahentesga nehu'za, susu hunte'naze. Na'ankure Ra Anumzamofo mono noma azeri oti tra'ma erinte fatgoma hu'naza zanku anara hu'naze.
I śpiewali jedni po drugich chwaląc a wysławiając Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie jego nad Izraelem. Wszystek także lud krzyczał krzykiem wielkim, chwaląc Pana, przeto, iż był założony dom Pański.
12 Hianagi hakare'a ozafama re'naza pristi vahe'ene Livae vahe'ene naga nofite'ma ugotama hu'naza vahe'ma, ko'ma me'nege'zama Ra Anumzamofo mono noma ke'naza vahe'mo'za zamagesa antahi'naze. Ana nehu'za mono nomofo tra'ama ki vagama nerazage'za tusi zavi krafa nehazage'za, rama'a vahe'mo'za tusi muse hu'naze.
A wiele starców, z kapłanów, i z Lewitów, i z przedniejszych domów ojcowskich, którzy widzieli dom pierwszy, gdy zakładano ten dom przed oczyma ich, płakali głosem wielkim, a zasię wiele ich krzyczało, z radością wynosząc głosy;
13 Hanki tusia zavi krafagemo'ene musenkasema haza agasasankemo'enena havia higeno krafamo'a mago avamenteke vige'za, e'i zavi krafa nehazanki, e'i musenkase nehazanki hu'za antahi amara osu'naze.
Tak, iż lud nie mógł rozeznać głosu krzyku wesołego od głosu płaczącego ludu; albowiem lud on krzyczał głosem wielkim, tak że głos było daleka słyszeć.
