Izikeli 9
1 Hagi anante Ra Anumzamo'a ranke huno amanage nehige'na antahi'noe, Vahe'ma zamahe nefri'za vahera huzmantenke'za zamazampina ha' zana erine'za rankumapina eho.
Og han ropa med sterk røyst og sagde: «Kom hit med heimsøkjingar yver byen, kvar med si tynar-ambod i hand!»
2 Anage hige'na kogeno, anagamu noti kaziga kuma kafama me'nea kazigati 6si'a vene'neramina vahe'ma zamahe fri ha'zana zamazampina eriri eriri hu'za neazageno, anampina efeke kukena hu'nemo afafafina avontafe'ma kre vogisi me'negeno e'ne. Hagi ana vahe'mo'za agu'afi ufre'za bronsire itamofo asoparega uoti'naze.
Og sjå, seks menner på vegen gjenom Øvreporten, som snur mot nord, kvar med si krasar-ambod i handi, og ein av deim hadde ein linklædnad på og eit skrivestell ved lendi. Og dei kom inn og vart standande attmed koparaltaret.
3 Hagi ana'ma hazageno'a Israeli vahe Anumzamofo hihamu masazamo'a serabimiema nehaza ankeronte'ma me'neretira, marerino mono nomofo kafante vu'ne. Ana higeno efeke kukena hu'neno, afafafima avontafe bogisima anakinte'nea nera Ra Anumzamo'a amanage huno asami'ne,
Og herlegdomen åt Israels Gud lyfte seg upp frå keruben som han var yver, og flutte seg til dørstokken på huset. Og han ropa åt mannen i linklædnaden, som hadde skrivestellet ved lendi.
4 Jerusalemi kuma agu'afi vano nehunka, kasrino himnage'ma hu'nea kefo avu'ava zama nehaza zanku'ma aza'o avesra nehuno, zavi'ma netea vahe'mofo kokovitera avame'zana antetere huo huno asmi'ne.
Og Herren sagde med han: «Gakk midt igjenom byen, midt igjenom Jerusalem, og set eit merke i panna på dei menner som sukkar og styn yver alle dei styggjor som vert gjorde der inne!»
5 Hagi nentahugeno Ra Anumzamo'a mago'a nagara amanage huno zamasami'ne, Amefi avaririta rankumapina nevuta, mago vahekura tamasunkura huzmanteta ozamatreta zamahe friho huno hu'ne.
Og han sagde med hine, so eg høyrde på: «Gakk igjenom byen etter honom og slå ned! Lat ikkje dykkar augo spara, og gjer ikkje miskunn!
6 Hagi maka ozafanafama, kasefa vene'nema, kasefa mofa'nema, neone mofavreramima, a'neraminena maka zamahe hana hiho. Hianagi avame'zama kokovite'ma me'nea vahera zamavakora osiho. Ra mono nomofo avugama mani'naza vaheteti agafa huteta viho.
Gamle og sveinar og møyar og småborn og kvinnor skal de drepa og tyna; men rør ikkje nokon av deim som hev merke på, og frå min heilagdom skal de taka til.» Og dei tok til med dei gamle menner som var framfor huset.
7 Anama huteno'a mago'ane amanage hu'ne, Zamahesaza vahetamimofo zamavufaga erita mono nompi ome ante aviteta ana nona eri pehena hiho huno nezmasamino, ko atiramita viho huno hu'ne. Anagema hige'za atiramiza rankumapi nevu'za, vahetmina zamahe'za vu'naze.
Og han sagde med deim: «Gjer huset ureint og fyll fyregarden med drepne menner! Far ut!» Og dei for ut og slo ned i byen.
8 Hagi ana vahetmima zamahe'zama nevazage'na nagrake mani'nena navugosaregati mopafi mase'na amanage hu'noe, Ra Anumzana kagra Anumza mani'nane! Hagi Jerusalemi kumapi vahe'ma karimpama ahe'zmantenkama zamazeri havizama nehanke'zama osi'ama maniza Israeli vahera maka zamahe hana hugahampi?
Og då dei slo ned, og eg vart verande der, fall eg å gruve på mitt andlit og ropa og sagde: «Å, å! Herre, Herre! Vil du tyna alt som er leivt i Israel, når du renner ut din harm yver Jerusalem?»
9 Anage hugeno Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Israeli vahe'ene Juda vahe'mofo kumi'mo'a ome rankrerfa hie. Ama mopafina vahe koramo'a avitegeno, rankumapina agraguke'ma antahino vahe'ma azeri savri'ma hu ava'ava zamo'a avitene. Na'ankure zamagra amanage hu'za nehaze, Ra Anumzamo'a ama mopa amefi hunemino, nonke hu'za nehaze.
Då sagde han med meg: «Misgjerningi åt Israels-lyden og Juda er stor, ovstor, og landet er fullt av blod, og byen er full av rengjing av retten. For dei segjer: «Herren hev vendt seg ifrå landet, og Herren ser det ikkje.»
10 E'ina hu'negu Nagra mago vahera nasunkura huzmante'na ozmatregahue. Hianagi maka zamavu'zamava'ma hu'naza zamofo avamente nona'a huzmantetere hugahue.
So vil då ikkje heller eg lata mitt auga spara, og miskunn gjer eg ikkje; deira åtferd vil eg leggja på deira hovud.»
11 Anagema hutegeno'a efeke kukenama hu'neno afafafima avontafe bogisima rente'nea ne'mo'a amanage eme hu'ne, huo hunkama kema nasmina kante ante'na, ana zantamina hu vagare'noe huno Anumzamofona eme asmi'ne.
Og sjå, mannen i linklædnaden som hadde skrivestellet ved lendi, kom tilbake med svar og sagde: «Eg hev gjort som du baud meg.»
