Izikeli 28

1 Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

2 Vahe'mofo mofavre Izikieliga, Tairi kumate ugagota kva nera Mikozama Kegavama Hu'nea Ra Anumzamo'a amanage hie hunka asamio, kagra kavufga ra nehunka nagra anumza mani'nena anumzantmimofo trate hageri amu'nompi mani'noe hunka kagesa antahi'nane. Hianagi kagra anumzana omani'nananki, kagra amne ama mopafi vahetfa mani'nane. Anumza mani'nena knare antahiza eri'noe hunka nehananagi anara osu'nane.

Menneskjeson! Seg med fyrsten i Tyrus: So segjer Herren, Herren: Av di at ditt hjarta ovmodar seg, og du segjer: «Eg er ein gud, i Guds høgsæte sit eg midt i havet, » og du er menneskje og ingen gud, endå du set ditt hjarta jamgodt med Guds hjarta

3 Kagrama kagesama antahi'nana, Danielina agaterena knare antahi'zana eri'nena, maka oku'ama me'nea zana antahi'noe hunka nehane.

- sjå, visare enn Daniel er du; ingen løyndom kann dei dylja for deg;

4 Hagi kagra knare antahi'zanka'areti feno vahera nemaninka, goline silvanena zagoma ante nompina eri ante avite'nane.

med din visdom og ditt vit hev du vunne deg rikdom og samla gull og sylv i dine skattkammer;

5 Hagi kagra zagoma trohu'arera knare hu'nanankinka, knare antahi zanka'areti feno vahera se'nane. E'i ana fenonka'amo higenka kavufa ra hu'nane.

med din store klokskap i handel hev du auka rikdomen din, og ditt hjarta ovmoda seg av din rikdom -

6 E'ina hu'nanku Mikozama Kegavama Hu'nea Anumzamo'a amanage hie, na'ankure kagrama antahinana, nagra mago anumza mani'noe hunka antahintahia nehane.

difor, so segjer Herren, Herren: Av di du sette ditt hjarta jamgodt med Guds hjarta,

7 E'igu kefozama hu'za vahe'ma zamahe'zama zamazeri havizama nehaza vahetami ruregati zamavare'na esuge'za, knare antahi'zanka'aretima amuhoma hunka eri atru'ma hu'nana zantamine, konarari zantaminena hara eme hugante'za eri haviza hugahaze.

sjå, difor let eg framande koma yver deg, valdsmennerne millom folki, og dei skal draga ut sverdi sine mot din høgprude visdom og vanhelga di pryd.

8 Hagi ha' vahe'mo'za kahe'za kerigampi ome katresagenka, hageri amu'nompi fri haviza hugahane.

I gravi skal dei støypa deg ned, og du skal døy ihelslegen manns daude midt uti havet.

9 Hagi kagri'ma kahe frisaza vahe'mokizmi zamavufina nagra anumza mani'noe hunka hugahano? Kagra zamazanteti'ma kahesaza vahe'mokizmi zamavufina anumzana omanigahananki amne vahe manigahane.

Skal tru du då vil segja: «Eg er ein gud, » beint uppi syni på din banemann, endå du er eit menneskje og ingen gud i handi på din dråpsmann?

10 Nagra Ra Anumzamo'na huankinka, kagra zamagoza no taga osu vahe'ma friaza hunka ruregati vahetamimofo zamazampi frigahane huno Ra Anumzana Anumzamo'a hu'ne.

Som u-umskorne døyr, so skal du døy for framandmanns hand; for eg hev tala, segjer Herren, Herren.

11 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne.

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

12 Vahe'mofo mofavre Izikeliga, Tairi kumate kini ne'mofona amanage hunka zavi zagamera hunto. Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, kagra knare hunka mago zanka'amo'a haviza osigeno knare antahizamo'a kagripina avitegeno, konararika'amo'a marerifa' ne' mani'nane.

Menneskjeson! Set i med ein syrgjesong yver Tyrus-kongen! Og du skal segja med honom; so segjer Herren, Herren: Du som var innsigle på den vel tilmåta bygnaden, full av visdom og fullkomen vænleik:

13 Kagra Anumza ne'mofo hozafi Ideni mani'nankeno, zago'amo'ma marerirfa haveramina rubi havema, topasi havema, Daimonima, berili havema, oniksi havema, jaspa havema, lapis lazuri havema, emereli havema, tekusi havenu'ene huno kukena hugante'neane. Hagi ana haveramina golinuti eri anovaziteno kagri'ma kazeri fore'ma nehuno'a kavasesea hugante'ne.

I Eden, Guds hage, var, yverstrådd med dyre steinar av alle slag: Karneol, topas og demant, krysolit, onyks og jaspis, safir, karfunkel, smaragd og gull. Arbeid i drive metall og utskurd prydde deg. Det var laga den dagen du vart skapt.

14 Kagrira huhampri kantogenka Anumzamofo ruotge agonare mani'nenka, kageko'na rutarenka kegava hu'nanane. Ana hu'nenka amuho huno tefizo hu'nea haveramimofo amu'nompi vano hu'nane.

Du var ein veldug kerub som gav livd, og eg sette deg til å vera på Guds heilage fjell, millom logande steinar ferdast du.

15 Ese'ma tro'ma hugante'noregatira mago hazenkeka'a omne ne' mani'nane. E'ina hunka hazenkeka'a omane ne' maninka neankeno, kefo avu'ava zamo'a kagripintira efore hu'ne.

Ulastande var du på dine vegar frå den dagen du vart skapt, til dess urettvisa fanst hjå deg.

16 Hagi mika zama zagore'ma netrenka mizanesenka hana avu'ava zampinti hafra hu'zana kagripina avitegenka, kumira hu'nane. E'ina hanke'na Anumzamofo ruotge agonafintira pehenama hu'nea zama eri atreankna hu'na kazeri netrena, amuho huno tefizoma hu'nea haveramimpima vanoma nehana zana, kahe kasopogenka atrenka atirami'nane.

Den store handelen din valda at du vart full av urett og tok til å synda. Då vanhelga eg deg, so du laut burt frå Guds fjell, og eg tynte deg, du livd-gjevande kerub, so du ikkje lenger fekk vera millom dei logande steinar.

17 Hagi knare kagi kagonama hugantea zanku kavufaga ra nehunka, kumira hu'nane. Konararika'agu kavufaga rama hanazamo knare antahizanka'amo'a ome haviza higeno, ama mopafi kini vahe'mo'za kagehogu ama mopafina kahe kasopegatre'noe.

Ditt hjarta ovmoda seg av din vænleik, og du spillte din visdom for ditt glim. Til jordi kasta eg deg, framfor augo på kongar lagde eg deg, so dei kunde skoda deg.

18 Hagi kagra tusi kumi avu'avaza nehunka, fatgo osu kankamunteti'ma zagoma retro'ma hana zamo mono nonka'a eri pehena hu'ne. E'ina hu'negu maka vahe'mo'za negagesage'na teve huntenogeno kagripinti rukru huno kagrira tegasagegahie.

Med dine mange misgjerningar, med din urettferdige handel vanhelga du heilagdomarne dine. So let eg eld loga midt utor deg, han skal øyda deg, og eg gjer deg til oska på jordi framfor augo på alle som ser deg.

19 Hagi ruzahu fri'zama frinka ome fananema hanankeza kagri'ma kage'za antahi'zama hu'naza vahe'mo'za tusi zamagogogu hugahaze.

Alle som kjende deg millom folkeslagi, er forfærde yver deg; ei skræma er du vorten, og du er ikkje til - i all æva.

20 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

21 Vahe'mofo mofavre Izikieliga, Saidoni kuma'ma me'nea kaziga kavugosa hunte'nenka, ana kumamo'ma havizama hania kasnampa kea,

Menneskjeson! Vend di åsyn mot Sidon og spå imot det!

22 amanage hunka hunto, Ra Anumzamo'a amanage hie, Saidoni kumamoka Nagra ha'regante'na hihamu masazani'a tamagri amu'nompi eriama hugahue. E'inama hu'na ruotage avu'ava zani'ama eri ama'ma hanuge'za, Nagrikura Ra Anumzamo kanazana neramie hu'za ke'za antahi'za hugahaze.

Og du skal segja: So segjer Herren, Herren: Sjå, eg finna deg, Sidon, og eg vil syna meg herleg i deg. Og dei skal sanna at eg er Herren, når eg held dom yver det og helgar meg på det.

23 Nagra kefo kria atresugeno eme zamazeri haviza nehanige'na, ha vahe huzmantanena maka kazigati hara eme huzmante'za zamahesageno, koramo'a kumazmifina avitegahie. E'ina hanuge'za Nagrikura Ra Anumza mani'ne hu'za ke'za antahi'za hugahaze.

Og eg vil senda inn i det sott og blod på gatorne. Og iheldslegne skal falla midt i det for sverd som kjem yver deim rundt ikring, og dei skal sanna at eg er Herren.

24 Ana hanigeno Israeli vahe'mofo tava'onte'ma mani'ne'za ave've trazamo'ma hiaza hu'zama zamarege zamaregema hu'za Israeli vahe'ma zamazeri haviza nehu'za, huhavizama hunezmantaza vahetamina omanigahaze. E'ina hanuge'za Nagrikura Ra Anumza mani'ne hu'za keza antahi'za hugahaze.

Og det skal aldri meir vera for Israels-lyden ein stingande klunger eller svidande tistel av alle deira grannar som svivyrder deim. Og dei skal sanna at eg er Herren, Herren.

25 Hagi Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Israeli vahe'ma zamahe panani'ma huge'za ufre efrema hu'nazaregati'ma zamavare atruma hanu'na, zamagri amu'nompi ruotge navu'navani'a erinte ama hanuge'za ruga'a kumatamimpi vahe'mo'za kegahaze. E'ina hanuge'za eri'za vaheni'a Jekopuma ami'noa mopafina manigahaze.

So segjer Herren, Herren: Når eg samlar Israels-lyden ifrå folki der som dei er spreidde, då vil eg helga meg på deim framfor augo på folkeslag, og dei skal bu i sitt land som eg gav min tenar Jakob.

26 Hagi Israeli vahe'mo'za ana mopafina knare hu'za manine'za, nona kiza nemaniza waini hoza ante'za negahaze. Hagi ruga'a kumatmimpima nemaniza vahe'mo'zama Israeli vahe'ma hu havizama hunezmantaza vahetmina knaza nezamisuge'za, zamagra knare hu'za manigahaze. E'ina hanuge'za Israeli vahe'mo'za Nagrikura Ra Anumza mani'ne hu'za ke'za antahi'za hugahaze.

Og dei skal bu der i trygd og byggja hus og planta vinhagar, ja, dei skal bu i trygd, medan eg held dom yver alle deira grannar som vanvyrde deim. Og dei skal sanna at eg, Herren, er deira Gud.