Izikeli 22

1 Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

2 Vahe'mofo mofavre Izikeliga, Jerusalemi kumara keaga hunto. Agra vahe kora eritagi rankumaki, keaga huntenka maka hi'mnage avu'ava zama'a eri ama huo.

Og du, menneskjeson! Vil du døma, vil du døma blodbyen? So lat honom få vita um all sin styggedom!

3 Ana nehunka Mikozama kegava hu'nea Anumzamo'a amanage hie hunka zamasamio, Rankumamo'a rama'a vahe kora aheno eri neragino, vahe'mo'zama zamazanteti'ma antre'zama tro'ma hu'naza havi anumzante monora hunteno azeri pehena nehuno agra zante knazana avreno e'ne huo.

Og du skal segja: So segjer Herren, Herren: Å, for ein by! som renner ut blod midt inni seg, so tidi hans må koma, og som gjer seg ufysne avgudar til å sulka seg med!

4 Hagi kagra vahe zamahenka korana eri neraginka, vahe'mo'zama zamazanteti'ma antre'zama tro'ma hu'naza havi anumzante monora huntenka kagra'a kazeri pehena nehunka kumi hu'nane. E'ina hunka knaka'a eri atupa nehunka, kafu zageka'a eri atupa hu'nane. E'ina hu'negu maka kumapi vahete'ene maka mopafi vahe'mokizmi zamavurera ki'za zokago'za kazeri tro hanuge'za hunte'za kagiza regahaze.

Med blodet som du hev rent ut, hev du ført skuld yver deg, og med dei ufysne avgudarne dine som du gjorde, hev du sulka deg, og du hev fenge dagarne dine til å nærma seg, og åri hev du nått. Difor gjer eg deg til spe åt folki og til spott for alle land.

5 Hagi tava'onte'ma mani'naza vahe'mo'zane, afete'ma mani'naza vahe'mo'zanena hunte'za keontahi tamavutamavama huta tamagima eri pehenama haza zantera zokago ke huramantegahaze.

Dei som er nær og dei som er langt ifrå deg, skal hæda deg, du med ditt utskjemde namn og di vimande villa.

6 Hagi keho, mago mago ugagota Israeli kva vahe'mo'za zamagra'a hihamu erigote'za, vahera zamahe'za korana eri tagitere hu'naze.

Sjå, Israels fyrstar hjå deg leit kvar på sin arm - til å renna ut blod.

7 Hagi Jerusalemi kumapina mofavreramimo'za zamarera zamafankea nontahizageno, ruregati'ma emani vahe'ma, megusa mofavrema, kento a'nenea knare huta kegava huozmante zamazeri haviza nehaze.

Far og mor vanvyrde dei hjå deg, mot den framande for dei fram med vald hjå deg, den farlause og enkja var dei harde med hjå deg.

8 Ana nehuta ruotge'ma hu'nea zantamina eri pehana nehuta, Sabati knani'a kegava osu'naze.

Heilagdomarne mine svivyrde du, og kviledagarne mine vanhelga du.

9 Hagi ana kumapima mani'naza vahe'mo'za ru vahe'mokizmia havige huzmante'za zamahe nefrizageno, mago'a vahe'mo'za havi anumzamofo mono nompima havi anumzante'ma Kresramanama vunte'naza afu ame'a agonafina nene'za savri monko avu'ava zana hu'naze.

Baktalarar var det hjå deg til å renna ut blod, på fjelli åt dei offermat hjå deg, skjemdarverk for dei med hjå deg.

10 Hagi mago'a vahe'mo'za nezmafa a'ene monko'zana nehazageno, mago'a vahe'mo'za ika kri'ma eri'naza a'nene monkozana hu'naze.

Hjå deg nækte dei fars blygsl, hjå deg skjemde dei kvende som var ureine i sine månadstider.

11 Hagi mago'a vahe'mo'a tavaonte'ma nemania vemofo a'ene savri huno monko'zana hu'ne. Hagi mago'a vahe'mo'za nezmanofero azeri savri hu'za ante'za nevasazageno, mago'a vahe'mo'za nezmasaro zamazeri savri hu'za zamante'za nemasazageno, mago'a vahe'mo'za nezmafa mofane zamazeri savrira hu'naze.

Ein for med skjæmdarverk med grannekona si, ein annan skjemde ut sonekona si i skamlaus ulivnad, og endå ein annan skjemde syster si, dotter åt far sin, hjå deg.

12 Hagi mago'a vahe'mo'a zago atesige'za vahera zamahe nefrizageno, nofima hu'za zagoma eri'za vahera rama'a zago agi ahezmante'za agofetu zagoa eri'za feno vahera nemanize. Hianagi Nagrira tamagekani nante'naze huno Ra Anumzana Mikozama Kegavama Hu'nea Anumzamo'a hu'ne.

Mutor tok dei hjå deg for å renna ut blod. Renta og yvermål tok du, og mot grannen din gjorde du uskil med vald, og meg gløymde du, segjer Herren, Herren.

13 Hagi havigema huno vahe zagoma erino feno vahe'ma nemania vahe'ene, havigema huno vahe'ma zamahe nefria vahera tamage hu'na Nagra narimpa ahezmantegahue.

Og sjå, eg hev slege henderne mine i hop yver syndepengarne du hev samla, og yver blodspillet som var hjå deg.

14 Hagi tamagri'ma knazama tami'nua knafina, tamagra kazigazi huta ana knazana erita vuge, hankavetita manigera hugahazo? Nagra Ra Anumzamo'na huanki'na ana zana hugahue.

Kann hjarta ditt standa seg eller henderne dine vera fullsterke i dei dagarne då du fær med meg å gjera? Eg, Herren, hev tala og vil setja det i verk.

15 Hagi Nagra tamahe panani hanugeta vahe kumategane, vahe moparega mago mago huta umani emani hanage'na pehenage avu'ava zantamia eri fanane hugahue.

Og eg vil spreida deg millom folki og strå deg i landi, og eg skal få ureinska di av deg.

16 E'ina hu'na ru kumate vahetamimofo zamavufina tamazeri haviza neha'nena, Nagrikura Ra Anumza mani'ne huta keta antahita hugahaze.

Og du skal varta vanhelga ved deg sjølv framfor augo på folki. Då skal du sanna at eg er Herren.

17 Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

18 Vahe'mofo mofavre Izikieliga, Israeli vahe'mo'za Nagri navurera karogro ahe'naze. Maka bronsima, tinima, ainima, lidi haveramima kre'za eri agru nehu'za, havizama hu'neama'a atrazankna hu'naze. Ana nehu'za zamagra silva kre'za eri agru hute'za havizama'a atrazankna hu'za knarera osu'naze.

Menneskjeson! Israels-lyden vart berre til slagg for meg; alle i hop er dei kopar og tin og jarn og bly inni ein omn, dei er sylvslagg vortne.

19 E'ina hu'negu Ra Anumzana Miko'zama Kegavama Hu'nea Anumzamo'a amanage hie, Na'ankure tamagra maka karogro ahe'nazagu, Jerusalemi kumate tamavre atru hugahue.

Difor, so segjer Herren, Herren: Etter di de er vortne til slagg alle saman, sjå, so vil eg samla dykk i hop midt i Jerusalem.

20 Hagi vahe'mo'zama karogro ahe silvama, bronsima, tinima, ainima, lidima tevefima kre maramra huno eri agru hunaku'ma eri atruma hiaza hu'na, tusi narimpa aheneramante'na nasivazi neramante'na tamazeri atru hu'na kre agruma hiankna hu'na tamazeri haviza hugahue.

Likeins som ein samlar i hop sylv og kopar og jarn og bly og tin midt i ein omn og blæs upp eld på det og smelter det, soleis vil eg samla dykk i hop - i min vreide og harm - og eg vil hava dykk nedi og smelta dykk.

21 Hagi Nagra tamazeri atru hu'na tusi narimpa ahe'zanu kre tasage'nugeta ana tevefi tasagegahaze.

Ja, eg vil sanka dykk saman og blåsa min vreide-eld på dykk, og der skal de smelta.

22 Ana hanugeta silvamo tevefi te agru hiaza huno te agru hanigeta, Nagrikura Ra Anumzamo'a arimpa ahe'za atregeno tagritera ne-e huta keta antahita hugahaze.

Likeins som sylv smelter i ein omn, soleis skal de smelta der. Og de skal sanna at eg, Herren, hev rent ut min harm yver dykk.

23 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

24 Vahe'mofo mofavre Izikieliga amanage hunka Israeli vahera zamasamio, rama'a haviza hu'za mopazmia eri haviza hazagu, Narimpama aheramante'noa knafina tamagra agru osuno ko ruonte mopagna hu'naze.

Menneskjeson! seg til det: Du er eit land som ikkje er reinsa, som ikkje hev fenge regn på ein vreide-dag.

25 Hagi kasnampa vahe'mo'zama laionimo zagagafa aheno tagana vaziankna hu'za kea anaki'za kezmi omne vahera zamahe nefri'za fenozmia eri'za feno vahera nemanizageno, amu'no zamifina rama'a kento a'ne erifore hu'naze.

Eit samansvore lag er deira profetar der, dei er som ei burande løva, ranande ran; sjæler et dei upp, eignaluter og dyrverdige ting tek dei, mange gjer dei der til enkjor.

26 Hagi ana kumapi pristi vahe'mo'za kasege'ni'a ha'rente'za noviriri'za, ruotge'ma hu'nea zana eri pehena hu'naze. E'ina zamo ruotge hu'nea zantaminki, e'i amane zantaminki nehu'za, e'i agru hu'nea zantaminki, agru osu zantaminki hu'za vahe'mo'za keamara nosaze. Sabatia kegava nosu'za, Sabatia ru hantgi'za Nagi'a eri haviza nehaze.

Prestane deira gjer vald på mi lov og vanhelgar heilagdomarne mine. Heilagt frå vanheilagt skil dei ikkje, millom ureint og reint lærer dei ikkje nokon å skilja, og for kviledagarne mine let dei att sine augo, og eg vert vanhelga midt ibland deim.

27 Hagi Jerusalemi rankumapima mani'naza ugagota kva vahe'mo'za, havigema hu'za vahe fenoma erinakura, afi' kramo zagagafa aheno tagna vaziankna hu'za vahe korana eri tagiza zamahe nefri'za zagozmia e'nerize.

Fyrstarne deira er som vargar, ranande ran - med å renna ut blod, med å tyna sjæler, so dei kann auka syndepengarne sine.

28 Hagi ana'ma nehazage'za kasnampa vahe'mo'za havige hu'za ava'nagnaza kenone nehaza kereti'ene, havigema huza zagoma eri avu'avazanu kefo avu'avazamia refite nezmante'za, Ra Anumzana Mikozama Kegava hu'nea Anumzamo'a amanage hie hu'za Ra Anumzamo'ma magore huno'ma osu'neankea nehaze.

Profetarne stryk på kalk åt deim, med di dei skodar fåfengd og spår lygn åt deim; dei segjer: «So segjer Herren, Herren, » endå Herren ikkje hev tala.

29 Hagi ana mopafi vahe'mo'za havige hu'za vahe zagoa e'neriza, musufa nesaze. Ana nehu'za zamunte omne vahe'ene, miko zanku'ma atupama nehaza vahera zamazeri savri hu'za keonke zazmia e'neriza, ruregati'ma emani'naza vahera fatgo zamavu'zmavara huozmante'naze.

Landslyden fer med valdsverk, med flåing og ran, og med arming og fatigmann er dei harde, og mot den framande gjer dei vald og urett.

30 Hagi ana'ma hazage'na ana kuma'mofoma have keginama tro nehuno, ankro kante'ma navugama otino maniso hanige'nama ana kuma'ma eri havizama osanua vaheku'ma hake'na koana mago vahera onketfa hu'noe.

Og eg leita etter ein mann millom deim som vilde mura mur og standa i gapet framfor mi åsyn til vern for landet, so eg ikkje skulde leggja det i øyde, men eg fann ingen.

31 E'ina hu'negu tusi narimpa ahezmante'na zamazeri haviza hugahue. Ana nehu'na maka kefo avu'ava'ma hu'naza zamofo nona'a zamagrite erinte'na maka zamahe fanane hugahue, huno Ra Anumzana Mikozama Kegava Hu'nea Anumzamo'a hu'ne.

So vil eg då renna ut min vreide, i min brennande harm gjer eg ende på deim. Åtferdi deira legg eg på deira eige hovud, segjer Herren, Herren.