Izikeli 19

1 Ra Anumzamo'a amanage huno Izikieli'na nasami'ne, Israeli ugagota kva vaheku'ma zagamema hunka zavi'ma atesanana,

Og du, set i med ein syrgjesong um Israels fyrstar

2 amanage hunka zavira tegahane, negrera'a kore osu laioni mani'neankino, kasefa laioniramimofo amu'nompina mani'neno anenta'aramina knare huno kegava hu'ne.

og seg: «Kvar er mor di? Ei løvemor. Millom løvor ho låg, i ungløve-lag sine ungar ho ol.

3 Hagi anampintira mago ve laioni anentara knare huno kegava higeno, hankavenentake Laioni efore huteno zagagafane vahe'enema ahenoma nesia avu'avara rempi hu'ne.

Og ho tamde upp ungen den eine, han vart ungløva, han, og han lærde å riva til seg ran; menner han åt.

4 Hagi ana zamofo agenkema miko mopafi vahe'mo'zama nentahi'za, kerise'za krifu anaginte nazageno ana kerifi ana laionimo'a tamige'za azeri'za nofi rente'za avazu hu'za Isipi mopafi vu'naze.

Og folkeslag høyrde um honom; han vart fanga i deira grav, og med naseringar på vart han førd til Egypt.

5 Hagi nerera'a nontegama esigu aveganteno maniana, ana laioni anentamo'a ometfa hu'ne. Hagi ana anenta'mo'ma ufanene higeno'a, anenta'aramimpinti mago avreno kegava nehigeno ome ra huno hankavenentake laioni efore hu'ne.

Og ho såg det - for ho stunda -: Hennar von var spilt. So tok ho ein til av sine ungar, honom sette ho til løva å vera.

6 Hagi laioniramine vano nehuno rama huno hankavema netino'a, zagagafama aheno ne'zana rempi huteno vahera aheno ne'ne.

Og han sveiv ikring millom løvor, ei ungløva sjølv. Og han lærde å røva til seg ran; menner åt han.

7 Hagi agra hankave vihuramina tapage hunetreno, rankumatamina eri haviza nehuno, ranke huno agerura runo vano nehuno, ana mopafima mani'naza vahera zamazeri koro hu'ne.

Og han skjemde enkjorne deira, og han lagde deira byar øyde. Og landet med alt som var i det tok fæla av buringi hans.

8 Ana hige'za mika mopafi vahe'mo'za eza keri eme kafinte'nazafi uramige'za kukozmia agofetu rutarente'za azeri'naze.

Då gjekk dei imot honom, folki frå fylki rundt ikring, og breidde sitt garn yver honom. Han vart fanga i deira grav.

9 Hagi ana kerifintira azeri'za vogisifi antete'za avre'za Babiloni kini nete vute'za kina ome huntazageno, Israeli agonaramimpina mago'enena ra agerura runo vano osu'ne.

Og dei sette honom i bur, med naseringar på, og førde honom til kongen i Babel. So sette dei honom i tjukkmura borger, for at ein aldri meir skulde høyra hans røyst burtpå Israelsfjelli.

10 Hagi negrera'a tinkenare'ma me'nea waini hozaka'afima me'nea waini zafamo'ma rama'a tima e'nerino, rama'a azankunatami omere emere nehuno rama'a rgama renteankna hu'ne.

Medan du fekk vera i ro, var di mor som eit vintre, planta attmed vatn, rikt på frukt og på greiner av alt det vatnet det hadde.

11 Hagi ana zafamofo azankunatmimo'za ome hankaveti'za kini vahe'mo'zama zamazampima eneriza azota fore hu'naze. Hagi ana waini zafamo'a za'za huno mika zafa agatereno marerigeno rama'a azankunatami me'ne.

Og det fekk sterke greiner til hovdingestavar, og høgt voks det upp millom skyer, og det var audsynt for si høgd og for rankorne mange.

12 Hianagi tusi Narimpa ahente'na ana waini zafa tasagihu mopafi atrogeno zage hanati kazigati zaho'mo'a maka raga'a eri harari hutregeno, azankunatamimo'za hantagiramiza hagege hutazage'za tevefi krazageno teno eri hana hu'ne.

Då vart det rive upp i harm og kasta på jordi, og austanvinden forturka frukti. Greinerne dei sterke vart rivne av og torna, elden øydde deim ut.

13 Hagi menina hagage huno ti omne kokampi ana wainia vatino ome kri'ne.

Og no er det planta i audni, i eit land so turt og tyrst.

14 Hagi ana waini zafamofo azankunaramimpinti tevea arukru agata'ane raga'anena teno eri hana higeno, azankunamo'zama kini vahe azompama fore'ma huga azankuna tamina anampina magore huno omnetfa hu'ne. Hagi ama zavi zagamekino, zagamema huno zavimate zagame megahie.

Og eld gjekk ut frå den kvistute grein, han øydde frukti. Og det hev ikkje meir nokor sterk grein til hovdingstav.» - Ein syrgjesong er det, og til ein syrgjesong vart det.