Izikeli 11

1 Hagi anante Ra Anumzamofo Avamumo'a navresga huno mono nomofo zage hanati kazigama avugosama hunte'nea kafante vige'na koana, kafantera 25'a vene'ne mani'nazage'na zamage'noe. Hagi ana vene'nemofo amu'nompina kva netrena Asuri nemofo Ja'azania'ene, Benaia nemofo Pelatiakea otinake'na zanage'noe.

Og åndi lyfte meg og flutte meg åt Øystreporten på Herrens hus, den som snur mot aust. Og sjå, frammed inngangen åt porten var det fem og tjuge mann. Og eg såg midt ibland deim Ja’azanja Azzursson og Pelatja Benajason, hovdingarne for folket.

2 Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno nasmi'ne, Vahe'mofo mofavremoka antahio, ama ana venenemo'za rankumapina kefo avu'ava'ma hu antahintahia retro nehu'za, vahe'mokizmia kefo antahi'zana zami'naze.

Og han sagde til meg: «Menneskjeson! Det er desse menner som tenkjer upp urett og legg meinråder i denne byen.

3 Hagi zamagra amanage hu'za nehaze, nontamima ki kna zahufa erava'o osu'ne. Hagi rankuma'mo'a ne'zankre kavogna higeta, tagra ana kavofi afu ame'a meaza huta knare huta manigahune hu'za nehaze.

Det er dei som segjer: Det ber ikkje snart til med husbyggjing; dette er gryta, og me er kjøtet.»

4 E'ina hu'negu vahe'mofo mofavremoka kasnampa kea hunka huhaviza huzamanto.

Difor, spå imot deim! spå, du menneskjeson!

5 Higeno Ra Anumzamofo Avamumo'a nagrite eno amanage huno eme nasmi'ne, Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne, Israeli vahemota tamagrama antahintahima nehaza zana Nagra ko kena antahina hu'noe huno nehie.

Og Herrens ande fall på meg, og han sagde med meg: «Seg: So segjer Herren: Soleis hev de sagt, Israels-menner, og kva som leikar dykk i hugen, veit eg vel.

6 Hagi tamagra rama'a vahe zamahe frizageno, mika kuma kantamimpina fri vahe'mokizmi zamavufagamo avite.

Mykje folk hev de drepe i denne byen, og de hev fyllt gatorne med drepne.

7 E'ina hu'negu Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, rankumapima vahe'ma zamaheta zamavufagama eritruma hazana, e'i ame'a megeno rankumamo'a kavo me'ne. Hianagi tamagrira rankumapintira tamavaririnugeta atreta atiramigahaze.

Difor, so segjer Herren, Herren: Dei de hev drepe og lagt ned der, dei er kjøtet, og byen er gryta, men dykk skal dei føra ut or honom.

8 Hagi tamagra kazinkanonku korora hazankina, Nagra bainati kazinknonu hara huramantegahue huno Ra Anumzana hankavenentake Anumzamo'a hie.

Sverd ottast de, og sverd vil eg lata koma yver dykk, segjer Herren, Herren.

9 Hagi rankumapintira tamahe kasopetre'na ru vahe zamazampi tamavrente'nugeno, ru vahe'mo'za knazana tamigahaze.

Og eg vil føra dykk ut derifrå og gjeva dykk i henderne på framande, og eg vil halda dom yver dykk.

10 Hagi bainati kazinteti tamaheme vu'na Israeli vahe mopa atupare uhanati'nugeta, Nagrikura Ra Anumza mani'ne huta keta antahita hugahaze.

For sverd skal de falla; burtmed Israels landskil vil eg døma dykk. Og de skal sanna at eg er Herren.

11 Hagi ama rankumamo'a tamagritera kavognara osanigeno, ete tamagra ama ana kavofi afu ame'a meaza huta knarera huta omanigahaze. Hagi tamagrira knazana tamami'na vu'na Israeli vahe mopa atupare uhanatigahue.

Han skal ikkje vera gryta åt dykk, og de skal ikkje vera kjøtet i den; burtmed Israels landskil vil eg døma dykk.

12 Ana hanugeta Nagrikura Ra Anumza mani'ne huta keta antahita hugahaze. Na'ankure tamagra Nagri kasegea ovariri'naze. Hianagi tamagri tavaonte'ma mani kagi'naza kumatamimpi vahe'mofo zamavu'zamava avariri'naze.

Og de skal sanna at eg er Herren, de som ikkje hev ferdast i mine bod og ikkje gjort etter mine lover; men etter loverne åt heidningfolki som bur rundt ikring dykk, hev de gjort.

13 Hagi ana kasnampa kema nehugeno, Benaia nemofo Pelataia'a fri'ne. Ana hige'na navugosaregati mopafi mase'na rankrafa hu'na amanage hu'noe, Ra Anumzana kagra Anumzamoke! Israeli naga'ma osi'ama mani'naza naga zamahe hana hu'za nehano?

Og det hende medan eg heldt på å spå, at Pelatja Benajason døydde. Då fall eg å gruve på mitt andlit og ropa med sterk røyst: «Å, å! Herre, Herre! Vil du tyna alt som er leivt i Israel?»

14 Hagi anante Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

15 Vahe'mofo mofavremoka, Jerusalemi kumate'ma mago'ama mani'naza vahe'mo'za hu'za, kafuhe'zane kagranema magokama kinama hutama mani'naza nagamotane maka Israeli vahe'motagu'enena hu'za, Ra Anumzamofo tava'ontetira atre'za afete umani'nazageno, ama mopa eri santihareho huno tagri ko tami'ne hu'za Jerusalemi vahe'mo'za nehaze.

Menneskjeson! Dine brør, dine brør, dine frendar og all Israels-lyden, alle saman, til deim er det Jerusalems-buarne segjer: «Haldt dykk langt burte frå Herren! Me hev fenge landet til eiga.»

16 E'ina hu'negu amanage huo, Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Zamahe kasopoge'za ru vahe mopafina mago mago hu'za umanizageno, zamahe panani huge'za ru vahe kumapina umani emani hu'nazanagi, osi'a knafima umani'naza kumatmimpina Nagra mono nozmigna hu'noe.

Difor, seg: So segjer Herren, Herren: Då eg førde deim langt burt imillom heidningarne og spreidde deim i landi, då vart eg eit lite bil ein heilagdom åt deim i dei landi der dei kom.

17 E'ina hu'negu amanage huo huno Ra Anumzana Agra Anumzamo'a hu'ne, ru moparegama umani emanima hu'nazaregatira tamavre atru hute'na, Israeli mopa ete tamigahue.

Difor, seg: So segjer Herren, Herren: Eg vil samla dykk frå folki og henta dykk utor landi som de er kringspreidde i, og eg vil gjeva dykk Israels land.

18 Hagi ete rukrahe huza mopazmire'ma esu'za Nagri navure'ma kasrino havizama hu havi anumzamofo amema'aramima me'neana emeri atre vagaregahaze.

Ja, dit skal dei koma, og dei skal hava burt utor det all ufysna og all styggedomen.

19 Ana hanage'na Nagra magoke zamagu zamagesa nezamina, kasefa avamu zamagu'afina antegahue. Ana nehu'na hankavetino havegna hu'nea zamagu'a eri netrena, kasefa zamagu'a zamigahue.

Og eg vil gjeva deim eitt hjarta, og ei ny ånd vil eg gjeva inn i deim. Og eg vil taka burt steinhjarta or deira kjøt, og eg vil gjeva deim eit kjøthjarta,

20 Ana hanuge'za tra keni'ane kasegeni'anena kegava nehu'za avaririgahaze. Ana nehu'za zamagra Nagri vahe mani'nage'na, Nagra zamagri Anumza manigahue.

so dei skal ferdast i mine bod og halda mine lover og gjera etter deim. So skal dei vera mitt folk, og eg skal vera deira Gud.

21 Hianagi havi anumzamofoma amagema nente'za kasrino havizama hu'nea zamofoma amage'ma antesia vahera zamagrama hu'naza zamavu'zmavate ante'na knazana zamitere hugahue huno Ra Anumzana Anumzamo'a hu'ne.

Men dei som let hjarta sitt ferdast etter hjarta åt dei ufyselege og styggjelege avgudarne sine, deira åtferd vil eg leggja på deira hovud, segjer Herren, Herren.»

22 Hagi anante Serabimiema nehaza ankeromo'za zamagekona rutare'za hare'za nevazageno'a wilimozanena magoka nevazageno, Israeli vahe Anumzamofo hihamu masa'amo'a zamasenirega me'nege'na ke'noe.

Då lyfte kerubarne vengjerne sine, og hjuli fylgde med deim. Og herlegdomen åt Israels Gud var uppe yver deim.

23 Hagi Ra Anumzamofo masazamo'a, rankumapintira atreno marerino zage hanati kaziga me'nea agonamofona onagamu umane'ne.

Og Herrens herlegdom steig upp midt utor byen og stana yver fjellet som er austanfor byen.

24 Anama hutegeno'a ava'nagna zana negogeno Avamumo'a navresga huno Babilonima kinama hu'nazare vu'ne. Hagi anante'ma navrenoma vigeno'a ana ava'nagna zamo'a vagare'ne.

Og åndi lyfte meg og førde meg til Kaldæa, til dei burtførde - i syni, ved Guds Ande, hende det. Og upp ifrå meg for syni som eg hadde set.

25 Ana higena Ra Anumzamo'ma naveri'ma higenama maka zama ke'noa zantamina kinafima mani'naza vahera zamasmi vagare'noe.

Og eg tala til dei burtførde alle dei Herrens ord som han hadde synt meg.