Zmavarene 4

1 Mosese'a Ra Anumzamofo kenona hunteno, Ke'niama antahi onamige, zamentintima osanageno'a nankna hugahie? Na'ankure zamagra amanage hu'za Kagrikura hugahaze. Ra Anumzamo'a kagritera efore osu'ne hugahaze.

Då svara Moses og tok so til ords: «Dei vil visst ikkje tru meg og ikkje lyda på meg, men berre segja at Herren ikkje hev synt seg for meg.»

2 Anante Ra Anumzamo'a anage huno antahige'ne, Na'a kazampina me'ne? huno antahigegeno Mosese'a azompani'e higeno,

«Kva er det du hev i handi?» spurde Herren. «Ein stav», svara han.

3 Ana azompa mopafi atro, higeno Mosese'a mopafi atregeno, ana azompamo'a osifave fore higeno, Mosese'a atreno kore fre'ne.

«Kasta honom på jordi!» sagde Herren. So kasta Moses staven på jordi; då vart han til ein orm, og Moses rømde for honom.

4 Hagi Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne, Kazana antenka risonare azeri sga huo, higeno Mosese'a aza antegantuteno risonare azeri sga higeno, ete azompa fore hu'ne.

«Rett ut handi og grip han i sporden!» sagde Herren. So rette han ut handi, og treiv ormen, og då vart han til ein stav att i handi hans.

5 Anumzamo asmino, e'inahu'za fore hanige'za, Ra Anumzana nezmafa Abrahamu Anumzane, Aisaki Anumzane Jekopu Anumzamo kagrite efore hu'ne hu'za zamentinti hugahaze.

«No lyt dei vel tru, at Herren, fedreguden deira, hev synt seg for deg, Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud!»

6 Mago'ane Ra Anumzamo'a amanage huno asmi'ne, Hagi menina nakre kuka'afi kazana vazio, higeno Mosese'a azana nekre ku'afi vaziteno erizafigeno, leprosi namumo ana azampina fore huno efenentake hu'ne.

Og endå sagde Herren til honom: «Stikk handi di i barmen!» So stakk han handi i barmen, og drog henne ut att, og då han skulde sjå til, so var handi hans spilt og kvit som snø.

7 Anante Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Hagi menina ana nakre kuka'afi kazana ete vazio, higeno Mosese'a ana azana ana nakre ku'afi eteno vaziteno erizafigeno, ana leprosi namuna fanane huno avufgamo'a knare huno ruga'a avufga'mo'ma me'neaza hu'ne.

Då sagde Herren: «Stikk handi di i barmen endå ein gong!» So stakk han handi i barmen, og då han drog henne ut or barmen, då var ho like god att, og hadde same liten som fyrr.

8 Ra Anumzamo'a Mosesenkura anage huno asami'ne, Zamagrama kota avame'zamofonku'ma zamentinti osuge, antahi ogamisagenka, henka avame'za hnanke'za negesu'za zamentinti hugahaze.

«Um dei no ikkje trur deg, og ikkje agtar på det fyrste teiknet, so trur dei då visst på det andre teiknet, » sagde Herren;

9 Hu'neanagi tare avame'zamofonte'ma nege'za zamentinti nosu'za keka'a ontahisnagenka, Naeli timpinti mago'a tina afinka hagege mopafi tagi tro. E'ina'ma hanankeno'a ana timo'a hagege mopafina kora fore hugahie.

«men trur dei ikkje på noko av desse tvo teikni, og vil dei ikkje lyda på deg, so skal du taka vatn or elvi og ausa upp på turre marki; og vatnet som du tek or elvi, det skal verta til blod, med det same det kjem på marki.»

10 Mosese'a Ra Anumzamofona amanage huno asmi'ne, Muse hugantoanki Ra Anumzamoka nagra kea huso'e nosu'na, korapa anahu hu'na mani'na e'noe. Meninena nagrane kegaga hananagi nagefu'namo'a kema huzampina knarera osige'na, kea hu so'e nosue.

Men Moses sagde til Herren: «Orsaka meg, Herre! Eg hev aldri vore nokon munnfør mann, korkje fyrr, eller sidan du tok til å tala med tenaren din; eg er både tungmælt, og eg er taugmælt.»

11 Ra Anumzamo'a kenona huno, Iza vahe zamagira tro huzmante'ne? Iza ke osu vahero, zamagesa ankanire vahero, zamavu knarehu vahero, zamavu suhu vahera zamazeri nese? Nagra Ra Anumzamo'na e'inara hunezmantoe.

Då sagde Herren til honom: «Kven er det som gjev menneskja munnen? Og kven er det som gjer mållaus eller dauv eller klårsynt eller blind? Er ikkje det eg, Herren?

12 E'ina hu'negu menina kagra vuge'na, Nagra kagrane mani'nena, kema hnana kea hugasmisnugenka hugahane.

Gakk no berre, og eg skal vera med munnen din og lære deg kva du skal tala.»

13 Hianagi Mosese'a amanage huno ke'nona hu'ne, Ra Anumzamoka muse hugantoanki mago'a vahe huzmanto.

«Å Herre, eg bed for meg!» svara Moses, «send heller ein annan med det bodet!»

14 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena rimpahenteno anage hu'ne, Anantega negafu Livae nera Aroni'a omaninefi? Nagra antahi'noankino agra knare zantfa huno kea hugahie. Hanki agra kantega eme tutagiha hugantenaku ne-eankino, eme kagesuno'a agu'areti huno musena hugantegahie.

Då vart Herren harm på Moses, og sagde: «Er ikkje Aron av Levi-ætti, bror din? Han, veit eg, kann tala. Og rett no kjem han og møter deg, og når han ser deg, so vert han hjarteleg glad.

15 Emema kagesnigenka, kema hania kea retro humige'na, Nagrani'a kagri kagite'ene agri agite'enena mani'nena inankna kea hugaha'e, rempi huranamisnugeta kea hugaha'e.

Honom skal du tala til og leggja ordet i munnen hans, og eg skal signa både din munn og hans munn, og læra dykk kva de skal gjera.

16 Aroni'a kagri kagi erino vahe'ma kema zmasami vahe mani'nigenka, kagra Anumzankna hunka agritera mani'nenka vahe'ma zmasamisia kea asamigahane.

Han skal tala til folket for deg, og vera liksom munnen din, og du skal vera som ein Gud for honom.

17 Hagi menina kagra kama vanohu azompa ka'a, avame'zama erifore'ma hananku erio.

Og denne staven skal du hava i handi; den er det du skal gjera underi med.»

18 Anantetira Mosese'a atreno nenemo ne' Jetronte vuno amanage hu'ne, Muse hugantoanki natrege'na ete Isipima mani'naza nafu nganaheintega vu'na, ofri mani'nazo ome zamaga'neno, higeno Jetro'a krimpa frune vuo huno hunte'ne.

So gjekk Moses, og då han kom heim att til Jetro, verfar sin, sagde han med honom: «Kjære deg, lat meg fara attende til skyldfolket mitt i Egyptarland, og sjå um dei liver endå.» Og Jetro svara: «Far i fred!»

19 Mosese'a Midiani kumate mani'negeno Ra Anumzamo anage huno asmi'ne, Etenka Isipi vuo, na'ankure kahe fri'nakurema hu'naza vahe'mo'za ko' fri'naze.

I Midjan sagde Herren til Moses: «Tak no i veg, og far attende til Egyptarland! For no er dei burte alle dei som leita etter deg og vilde taka livet ditt.»

20 Anage higeno, Mosese'a tare mofavre'ane nenarone zamavreno donki afu'mofo agofetu nezmanteno, Anumzamofo azompa'a azampi azerige'za Isipi vunaku vu'naze.

So tok Moses kona si og sønerne sine og sette deim på asnet, og for attende til Egyptarlandet; og gudsstaven hadde han i handi.

21 Ra Anumzamo'a Mosesena anage huno asmi'ne, Isipima ete uhanatisunka, kaguvazama erifore huogu'ma hankvema kami'noa hanavereti Fero avuga maka kaguvazana erifore huo. Hu'neanagi Nagra arimpa azeri hankvetisugeno Israeli vahera zmatresnige'za ovugahaze.

Og Herren sagde til Moses: «Når du kjem attende til Egyptarland, so kom i hug at du gjer alle dei underi som eg hev lagt i henderne dine, so Farao ser på det. Men eg vil gjera honom strid i hugen, so han ikkje let folket fara.

22 Kagra anage hunka Ferona asamio, Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne, Israeli vahera kota ne' mofavre'ni'e.

Då skal du segja med Farao: «So segjer Herren: «Israel er son min, den eldste av sønerne mine.

23 E'ina hu'negu Nagra anage hu'na kasami'noe, Israeli vahera zmatrege'za vu'za monora ome hunanteho. Hianagi kagra ke'ni'a ontahinka zmatranke'za ovu'nazagu, antahio, Nagra kota ne' mofavreka'a ahe frigahue!

Og eg sagde til deg: «Lat son min fara, so han kann tena meg!» Men du vilde ikkje lata honom fara. Sjå difor vil eg no slå i hel din son, den eldste av sønerne dine.»»»

24 Mosese'ene naga'amo'za Isipi vunaku karanka nevu'za hani hige'za masenaku hazare, Ra Anumzamo'a Mosesena emegeno ahe frinaku hu'ne.

Då dei var no på vegen komne, og hadde roa seg til natti, kom Herren yver honom og lest vilde drepa honom.

25 Hianagi anante Zipora'a mago asne'nea have kazi erino, nemofo oku avufamofo anoma'a taga huno, Mosese agiafi ome netreno anage hu'ne, kagra tamagerfa hunka nagritera kora eri tagi nenavega mani'nane hu'ne.

Då tok Sippora ein kvass stein, og skar av huveholdet på son sin, og kasta det framfor føterne hans Moses, og sagde: «Du er meg ein blodbrudgom, du!»

26 Ana higeno Ra Anumzamo'a Mosesena ahe ofrigeno, Zipora'a amanage hu'ne, kora eri tagine'moka nenavezana hu'nane, na'ankure ne' mofavre'amofo oku avufga anoma'a taga hu'neazanku hu'ne. (Jen-Agf 17: 9-14).

So let han honom vera. Det var umskjeringi ho tenkte på, då ho sagde «blodbrudgom».

27 Hagi Ra Anumzamo'a Aronina asmino, Ka'ma moparega vunka Mosesena omego, higeno Aronia vuno Anumzamofo agonare Mosesena omegeno agi antako nehuno, azeri frufra hu'ne.

Og Herren sagde til Aron: «Gakk ut i øydemarki, so møter du Moses!» So gjekk han, og råka Moses innmed Gudsfjellet, og kysste honom.

28 Ra Anumzamo'ma maka kema Mosesema nesamino, avame'zantmima huvenerino, ana avame zantmima omeri fore huo huno'ma hunte'nea kante anteno, ana maka kene avame'zanena Aronina asami'ne.

Og Moses sagde med Aron kva ærend og ord Herren hadde sendt honom med, og kva teikn han hadde sett honom til å gjera.

29 Anante Mosese'ene Aronikea vuke maka Israeli vahe'mokizmi kva vahetmina ome zamazeri atru hu'na'e.

So gjekk Moses og Aron, og samla i hop alle dei øvste av Israels-folket.

30 Anante Aroni'a Ra Anumzamo'ma Mosesema asmi'nea kea ana maka Israeli vahe'mokizmi nezmasamino, avame'zantamina zamavurera erifore hu'ne.

Og Aron bar fram alle dei ordi som Herren hadde tala til Moses, og gjorde teikni, so folket såg på det.

31 Israeli vahe'mo'za zamentinti nehu'za, Isipima zamazeri havizama hu'naza zama Anumzamo antahino keno'ma hu'nea nanekema Aroni'ma zamasamige'za nentahi'za, Israeli vahe'mo'za kepri hu'za Anumzamofo mono hunte'naze.

Og folket trudde; og då dei høyrde at Herren var komen og vilde lydast til Israels-borni, og at han hadde set kva vande dei var i, so lagde dei seg på kne og bad.