Zmavarene 3

1 Mosese'a nenemo, Jetro Midiani pristi ne'mofo sipisipi afu tamine meme afutami kva nehiankino, mago zupa, ana sipisipi afutamine meme afutami zamavareno ka'ma mopamofona mago kaziga asoparega afete vuno Anumzamofo agona, Horepi mago agi'a Sainaie nehaza agonare uhanati'ne.

Moses han gjætte no buskapen åt Jetro, verfar sin, presten i Midjan. So var det ein gong han for langt atti heidi med fenaden, då kom han til Gudsfjellet, til Horeb.

2 Anante Anumzamofo ankeromo'a, mago zafafina tevemo hagana hagana huno nerefi efore higeno, Mosese'ma keana tevemo'a hagana hagana huno te'neanagi, ana zafa tevea ore'ne.

Der synte Herrens engel seg for honom i ein eldsloge, som slo beint upp or ein klungerrunne; han såg at runnen stod i ljos loge, men klungeren brann ikkje upp.

3 Ana higeno Mosese'a amanage huno hu'ne, Ruzahu'za huno zafa tevea oreanki, anante vu'na ome kesue nehuno vu'ne.

Då tenkte Moses med seg: «Eg vil ganga innåt og sjå dette store underet, kvifor klungeren ikkje brenn upp.»

4 Hagi Anumzamo'ma kegeno Mosese'ma kenaku vutava'o nehigeno'a, ana zafafinti Anumzamo'a kezatino, Mosesewe! Mosesewe! higeno Mosese'a ama mani'noe higeno,

Då Herren såg at han kom innåt og vilde sjå, so ropa Gud til honom utor klungerrunnen: «Moses, Moses!» Og han svara: «Ja, her er eg.»

5 Anumzamo'a asmino, Mago'anena eravao osunka, kagia anona kazufe atro, na'ankure menima oti'nana mopamo'a ruotage hu'nea mopare oti'nane.

Då sagde han: «Kom ikkje næmare! Hav av deg skorne! For staden du stend på, er heilag jord.»

6 Anante mago'ane Anumzamo'a amanage hu'ne, Nagra kafahe'i Anumzane, Abrahamu Anumzane, Aisaki Anumzane Jekopu Anumza mani'noe, huno higeno Mosese'a Anumzamofoma ke'zanku koro huno avugosa refite'ne.

Og han sagde: «Eg er far din’s Gud, Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.» Då løynde Moses andlitet sitt, for han torde ikkje sjå på Gud.

7 Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, tamage hu'na Isipi kumapi'ma vahe'niamo'zama mani'ne'za zmatazama e'neri'za zana, hago Nagra nege'na, zavi krafama hazana antahi'noe. Na'ankure kazokzo eri'za kva vahe zami'mo'za, zmatazama zamizazana ke'na antahi'na hu'noe.

Og Herren sagde: «Eg hev set kor vondt folket mitt hev det i Egyptarland, og høyrt klageropi deira yver futarne; eg veit kva dei lid.

8 E'ina hu'negu, Nagra erami'na Isipi vahe hanavefinti zamavre fegu'a zmatre'na, masavenke huno knare zantfa hu'nea mopama, kaomofo amirine tumerimo'ma avi'mate'nea mopa Kenani vahe mopama, Hiti vahe mopama Amori vahe mopama Perisi vahe mopama, Hivi vahe mopama Jebusi vahe mopa, ra mopa zamigahue.

Og no hev eg stige ned, og vil fria deim ut frå egyptarane og føra deim ut or dette landet, til eit godt og vidt land, til eit land som fløymer med mjølk og honning, der som kananitarne er og hetitarne og amoritarne og perizitarne og hevitarne og jebusitarne.

9 Menina antahio, Israeli vahe'mokizmi zavira nentahi'na, Isipi ma zamazeri havizama haza zana hago ke'na antahi'na hu'noe.

For no hev naudropet frå Israels-borni nått upp til meg, og eg hev og set korleis egyptarane trugar og plågar deim.

10 E'ina hu'negu menina ege'na huganta'nenkenka Feronte vunka, Israeli vahe'ni'a, Isipi kumapintira zmavrenka atiramigahane.

Gakk no du til Farao med bod frå meg, og før folket mitt, Israels-borni, ut or Egyptarland!»

11 Hianagi Mosese'a amanage huno Anumzamofona asmi'ne, Nagra iza'na Ferontera vu'na Isipitira, Israeli vahera zamavare'na atiramigahue?

Då sagde Moses til Gud: «Er eg den mann, at eg kann ganga til Farao, og kann eg føra Israels-borni ut or Egyptarland?»

12 Anumzamo'a anage hu'ne, Nagra tamage hu'na kagrane manigahue. Nagrama Israeli vahe zmavrenka atiramiogu'ma hugantoa zamofo avame'zana, Israeli vahe'ma Isipiti'ma ome zmavrenka atiramisunka, Nagrira monora ama agonare eme hunantegahaze.

Og han sagde: «Ja, for eg skal vera med deg! Og det skal du hava til merke på at det er eg som hev sendt deg: Når du hev ført folket ut or Egyptarland, so skal de halda gudstenesta på dette fjellet.»

13 Anante Mosese'a amanage huno Anumzamofona asmi'ne, Antahio, nagrama Israeli vahetegama vu'na, anage hu'na ome zmasamigahue, tamafahe'i Anumzamo tamagritega hunantege'na oema hanuge'zama nantahige'za, agi'a iza'ema hanage'na? na'ane hu'na zamasamigahue?

Då sagde Moses til Gud: «Men når eg no kjem til Israels-borni og segjer med deim: «Fedreguden dykkar hev sendt meg til dykk, » og dei so spør: «Kva er namnet hans?» kva skal eg då svara deim?»

14 Higeno Anumzamo'a amanage huno Mosesena asmi'ne, Nagra mani vava nehumo'na Nagrake Mani'noe, kagra amanage hunka Israeli vahera ome zamasamio, Nagre nehia ne'mo, hunantege'na tamagritega oe hunka huo.

Og Gud sagde til Moses: «Eg er den eg er! So skal du svara Israels-borni, » sagde han: «Han som heiter «Eg er», hev sendt meg til dykk.»

15 Mago'ane Anumzamo'a Mosesena asmino, Israeli vahera amanage hunka ome zamasamio, Ra Anumzamo'na tamafahe'i Abrahamu Anumzane, Aisaki Anumzane, Jekopu Anumzamo'a tamagritega hunantege'na oe. Ama'i nagimo'a mevava hanigeno, henkama fore'ma hanaza vahe'mo'za ama ana nagimofona ahentesga hu'za antahinami vava hugahaze.

Og endå sagde Gud det til Moses: «So skal du segja til Israels-borni: «Herren, fedreguden dykkar, Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud, hev sendt meg til dykk. Det skal vera namnet mitt i all æva, og so skal dei kalla meg ætt etter ætt.»

16 Israeli kva vahera ome zamazeri tru hunka zmasmio, Ra Anumzamo'a tamafahe'i Anumzane, Abrahamune Aisakine Jekopune Anumzamo efore huno amanage huno nasami'ne, Nagra tamage hu'na tamagrikura nentahi'na, Isipi vahe'mo'zama hurmantaza zana ke'noe.

Gakk no du, og samla i hop dei øvste i Israel, og seg med deim: «Herren, fedreguden dykkar, Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud, hev synt seg for meg og sagt: Eg hev havt auga med dykk og veit korleis dei fer åt med dykk i Egyptarland.

17 Ana hu'negu Nagra huvempa hu'noa ke amage ante'na Isipi kumapima mani havizama hu'nazafinti tamavre fegu'ate'na tamavre'na Keneni vahe'ma, Hiti vahe'ma, Amori vahe'ene, Perisi vahe'ma, Hivi vahe'ma Jebusi vahe'mokizmi mopa masevenke huno knare zanfta hu'negeno, kaomofo amirimo'ene tumerimo avite'nea mopafi tamavreno vugahie hunka ome zamasamio.

Og eg sagde: «Eg vil fria dykk ut or alt det vonde de lid i Egyptarland, og fylgja dykk fram til landet åt kananitarne og hetitarne og amoritarne og perizitarne og jebusitarne, eit land som fløymer med mjølk og honning.»

18 Kema hananana, Israeli kva vahe'mo'za ke ka'a antahigahaze. E'ina hnageta kagra Israeli kva vahe zamavrenka Isipi rankva nete vuta amanage huta asamiho, Ra Anumzana Hibru vahe'mokizmi Anumzamo tagrite eama hu'ne. Hagi muse hugantonanki knare tatrenanketa tagufa zagegnafina ka'ma kopina vuta Ra Anumzatimofontega ofa ome kre sramana vuntamaneno hutma asamiho.

Og dei skal gjeva gaum etter ordi dine, og so skal du ganga fram for kongen i Egyptarland, du og dei øvste i Israel, og de skal segja med honom: «Herren, Hebræarguden, hev møtt oss! Gode, gjev oss lov til å fara tri dagsleider ut i øydemarki og ofra til Herren, vår Gud!»

19 Hianagi Nagra antahi'noe, Isipi kini ne'mo'a tamatresnigeta ovugosaze. Hagi mago hankvenentake azamo'ma ha'ma rentesnigeno'a tmatresnigeta vugahaze.

Men eg veit at kongen i Egyptarland ikkje gjev dykk lov til å fara, ikkje um han so fær kjenna ei sterk hand yver seg.

20 E'inama hanige'na Nagra nazana erisga hu'na maka ruzahu ruzahu kaguvazana eri fore amu'no zamifina ha'nenke'za, tamatresnigeta vugahaze.

So vil eg då lyfta handi mi, og slå egyptarane med alle underi mine, som eg vil gjera midt imillom deim, og då skal dei sleppa dykk.

21 Nagra Isipi vahe zamufina rantamagi taminenketa Isipi vahe'ma zamatreta, vanuta amne tamavapara ovugahaze.

Og eg vil gjera det so at egyptarane fær godvilje for dette folket, so de ikkje skal fara tomhendte, når de fer;

22 Hu'neanagi maka Israeli a'nemo'za no magote nemanisnaza a'nanene no zamifi nemsesnaza a'ne'mokizmia silvane golire'ma tro'ma hu'nesaza zantamine, kukenagu enena zmantahigesage'za tamisagetma, ne' mofatmimofona eri hankre zmanteho. E'inama hanutma Isipi vahe'mofona knare fenozazamia eri hana hutma vugahaze.

men kvar kona skal beda grannekona si, eller den ho bur i hus med, um sylv og gull og helgeklæde, og det skal de lata sønerne og døtterne dykkar hava på seg; det skal vera herfanget de tek av egyptarane.»»