Zmavarene 24

1 Ra Anumzamo'a amanage huno Mosesena asami'ne, Kagrama, Eroni'ma, Natabu'ma, Abihu'ene 70'a Israeli kva vahe'enena Nagrama mani'noa agonare emarerita ana mikomota ogantu'a emani'neta monora hunanteho.

Og til Moses sagde han: «Stig upp til Herren, du og Aron, og Nadab og Abihu, og sytti av dei øvste i Israel. Medan de endå er langt undan, skal de kasta dykk å gruve,

2 Hianagi Mosesega kagrake Ra Anumzamo'narera erava'oa hugahananki, kagranema maka e'naza kva vahe'mo'za ogantu'a maniho. Hagi magomo'e huno Mosese'enena emareorino.

og Moses åleine skal ganga fram til Herren; men dei hine må ikkje ganga fram, og ålmugen må ikkje stiga med honom upp.»

3 Anante Mosese'a eazamo Ra Anumzamo'ma asamia nanekene, tra kea eme zamasamige'za maka veamo'za oti'za mago zamagi ante'za, maka kema Ra Anumzamo'ma Mosesema asamino hihoma hiazana hugahune hu'za hu'naze.

Då Moses kom og bar upp for folket alle Herrens bod og rettar, då svara heile folket med ein munn: «Alle dei ordi som Herren hev gjeve, vil me halda.»

4 Anantera Mosese'a ana miko kema Ra Anumzamo'ma asmi'nea nanekea avontafepi krente'ne. Nanterame otino ana agonamofo agafinka 12fu'a Israeli naga nofi'mofo agire 12fu'a have eri atru huno kresramana vu ita trohu'ne.

So skreiv Moses upp alle Guds bod, og morgonen etter reis han upp i otta, og bygde eit altar innunder fjellet, og reiste tolv minnesteinar for dei tolv Israels-ætterne.

5 Ana huteno Israeli vahepinti nehazavermi huzamantege'za tevefima kre fanane hu kresramna negre'za, agaho ve bulimakao afu'nuti rimpa fru hu ofa Ra Anumzamofona hunte'naze.

Sidan sende han ut nokre unge menner av Israels-folket, som skulde laga til brennoffer og slagtoffer, og dei henta uksar og ofra takkoffer til Herren.

6 Anama hutageno'a Mosese'a ana bulimaka afu'mofo korana amu'nompinti tagi fako huno mago'a zuomparamimpi nenteno mago'a korana kre sramanama vu itare aru tri hu'ne.

Og Moses tok helvti av blodet og hadde i bollarne; og den andre helvti skvette han på altaret.

7 Ana'ma huteno'a Mosese'a eri hagerafi huvempa kema krente'nea avontafe erino hampritege'za veamo'za, nentahi'za amanage hu'naze, ana miko zama Ra Anumzamo'ma hihoma hiazana amage nenteta, miko ke'a amage antegahune.

So tok han sambandsboki og las upp for folket, og dei sagde: «Alt det Herren hev sagt, vil me gjera, og vera lyduge.»

8 Anagema hazageno'a Mosese'a zuomparamipima taginte'nea bulimaka afu korana reno ana vahetamimofo zamagofetu aru tri nehuno amanage hu'ne, antahiho Ra Anumzamo'ma ke'anuti'ma eri hagerafi huvempa kema hu'nea korane huno eri ama hu'ne.

Då tok Moses blodet og skvette på folket, og sagde: «Sjå dette blodet skal bera vitne um det sambandet som Herren hev gjort med dykk, og som er grunna på alle desse bodi.»

9 Ana hutege'za Aroni'ma Nadabu'ma, Abihu'ma, 70'a Israeli kva vahetamimo'zanena Mosese'ene agonafi mareri'za,

Sidan gjekk dei upp, Moses og Aron og Nadab og Abihu og sytti av dei øvste i Israel,

10 Israeli vahe'mofo Anumzana ome ke'naze. Ana Anumzamo'ma agiama reno'ma oti'neana safie nehaza havereti tro huntegeno pehe huno hokonke huno mona kna hu'nea zante otinege'za ke'naze.

og dei såg Israels Gud; under føterne hans var som ein tram av safirhellor, klåre som himmelen sjølv.

11 Hu'neanagi Agri'ma kazazankura, ana Anumzamo'a Israeli kva vahetamina zamahe ofrige'za mani'ne'za ne'zane tinena ne'naze.

Og han lyfte ikkje handi mot dei utvalde av Israel; dei skoda Gud, og sidan åt dei og drakk.

12 Ana'ma nehazageno Ra Anumzamo'a amanage huno Mosesenkura hu'ne, marerinka agonare'ma mani'nore enka emani'nege'na, rempima huzami'nana kasegene hihogu'ma havere'ma krente'noa nanekea kami'neno.

Og Herren sagde til Moses: «Kom upp til meg på fjellet, og ver her eit bil, so skal eg gjeva deg steintavlorne og lovi og bodi, som eg hev skrive upp og vil læra deim.»

13 Anage'ma higeno Mosese'a otino eri'za vahe'a Josuana avregeke Anumzamofo agonarega mareri'na'e.

Då gjekk Moses i veg med Josva, fylgjesveinen sin, og Moses steig upp på Gudsfjellet.

14 Hianagi Mosese'a amanage huno Israeli kva vahetminkura hu'ne. Ama anante tavega antetma mani'nenketa vuteta ete a'mneno. Hagi amu'notmifima hafra hu'zama fore'ma hanigeta, Aroni'ene Hurike manina'ankike tamazeri fatgo hugaha'e.

Og til dei øvste i Israel sagde han: «Ver no her og bia på oss, til me kjem attende! Her er Aron og Hur; dei skal vera hjå dykk. Er det nokon som hev ei sak, so kann han ganga til deim.»

15 Anage huteno ana agonafi Mosese'a marerigeno hampomo'a ana agona refite'ne.

So steig Moses upp på fjellet, og skyi sveipte seg tett ikring nuten.

16 Ra Anumzamofo hihamu masazamo'a Sainai agonare eramino me'negeno, hampomo'a refite'negeno 6si'a zagegna evutegeno, 7ni knarera ana hampompinti Mosesena kea humi'ne.

Herlegdomen åt Herren heldt seg på Sinai, men skyi gøymde nuten i seks dagar. Den sjuande dagen ropa Herren til Moses utor skyi.

17 Hagi Israeli vahe'mokizmi zamavurera Ra Anumzamofo himamu masa'amo'a anamu ana agonafina keonke'za tefanane hu tevenefa kna hu'ne.

Og herlegdomen åt Herren var å sjå til for augo åt Israels-folket som ein logande eld på fjelltinden.

18 Hagi Mosese'a ana agonafima marerino tusi'a hampompi ufreno 40'a zagegnagi 40'a keregeki huno umani'ne.

So gjekk Moses inn i skyi, og steig upp på nuten. Og Moses var på fjellet i fyrti dagar og fyrti næter.