Zmavarene 20

1 Anante ana miko nanekea Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne.

Då tala Gud alle desse ordi, og sagde:

2 Nagra Isipi mopafima kazokzo eri'za vahe'ma mani'nazage'na tamavre'na atirami'noa Ra Anumzanki'na, tamagri Anumza mani'noe.

«Eg er Herren, din Gud, som henta deg ut or Egyptarlandet, or slavehuset.

3 Nagrake tamagri Anumzana mani'noanki, ru anumzatmintera monora huonteho.

Du skal ikkje hava nokon annan gud attåt meg!

4 Tamagra mago'azamofo amema'a antretma tro huntege, monafima me'ne'nia zamofo amema'a antretma tro huntege, mopa agu'a me'ne'nia zamofo amema'a antretma tro huntege, tigu'a me'nenia zamofo amema'a antretma kaza osu havi anumzana tro huntegera osiho.

Du skal ikkje gjera deg noko gudebilæte, eller nokor likning av det som er uppi himmelen, eller det som er nedpå jordi, eller det som er i vatnet, nedunder jordi!

5 Ana zantmintera monora huntege, tamarenaregera osiho. Na'ankure Nagra Ra Anumzana, tamagri Anumzana kanivere Anumza mani'noanki'na, zmafahe'mo'za zamavaresrama hunenante'za kumi'ma hu'ne'saza kumitera, mofavretamine agehe'mofone, agigomofonena knaza zamigahue.

Du skal ikkje beda til deim, og ikkje skal du tena deim! For eg, Herren, din Gud, er ein streng Gud, som hemnar broti åt federne på borni og barneborni og barnebarns-borni åt deim som hatar meg,

6 Hianagi iza'zo Nagri'ma zamavesinenante'za kasegeni'ama amage'ma ante'za vanaza vahe'mokizmia, vagaore navesi'zanteti zmavesinezmante'na, ana vahepinti'ma 1000ni'a zupama fore hunante anante'ma hu'za vnaza vahe'mokizminena zamavesi zmantegahue.

men gjer vel imot tusund etter tusund av deim som elskar meg og held bodi mine.

7 Nagra Ra Anumzana tamagri Anumza mani'noanki, amnenena nagi'a oheho. Na'ankure amnenema nagima ahesimofona Nagra azeri haviza hugahue.

Du skal ikkje nemna namnet åt Herren, din Gud, utan age! For Herren held ikkje den uskuldig som brukar namnet hans vyrdlaust.

8 Mani fruma hu knamofona (Sabatia) tamagesa are'are nehuta, ruotge hu'ne hutma kegava hiho.

Kom i hug at du held kviledagen heilag!

9 Tamagra mago sontamofona 6si'a knafinke miko eri'zantmia erigahaze.

Seks dagar må du arbeida og gjera alt det du skal.

10 Hianagi 7ni knazupa Ra Anumzana tamagri Anumzamo'na mani fruhu kna (Sabati) me'negu ana knarera, kagrane neka'ane, mofaka'ane, ve kazokzo eri'za vaheka'ane, a' kazokzo eri'za vaheka'ane, afu kevuka'ane, emani vahemo'zanena eri'zana e'oriho.

Men den sjuande dagen skal vera ein kviledag vigd åt Herren, din Gud. Då skal du ikkje gjera noko arbeid, korkje du eller son din eller dotter di eller drengen din eller tenestgjenta di eller feet ditt eller den framande som held seg innan portarne dine!

11 Na'ankure Ra Anumzamo'a 6si'a knafi monane, mopane, hagerine miko zama ana agu'afima me'nia zantamina tro huteno, 7ni knarera manigasa nehuno, Agra ana kna erinte ruotge huno asomu hunte'ne.

For i seks dagar skapte Herren himmelen og jordi og havet og alt som i deim er; men den sjuande dagen kvilde han; difor velsigna Herren kviledagen, og lyste honom heilag.

12 Neramarera nermafa ke'zni antahizmitma zmagorgama manisazana, Ra Anumzana, tamagri Anumzamo'nama tami'noa moparera zazate manitma vugahaze.

Æra far din og mor di, so du fær liva lenge i det landet som Herren, din Gud, gjev deg!

13 Tamagra vahera ahe ofriho.

Du skal ikkje drepa!

14 Tamagra aravema hu'nesaza vahe'motma, rumofo a'eneno rumofo venena monkozana osiho.

Du skal ikkje vera utru mot maken din!

15 Tamagra musufa oseho.

Du skal ikkje stela!

16 Tamagra tava'ontmire'ma nemanisia vahe'mo'ma keagare'ma oti'nenigeta, osu'nesia zankura havigea huonteho.

Du skal ikkje vitna rangt imot grannen din!

17 Tamagra tava'ontmire'ma nemanisaza vahe'mofo nonkuro, a'amofonkuro, ve eri'za vahe'o, a' eri'za vahe'o, bulimakao afu'o, donki afu'o, inankna inankna zantamima ante'nesniana keramasanea osiho.

Du skal ikkje trå etter huset åt grannen din! Du skal ikkje trå etter kona åt grannen din, eller drengen eller tenestgjenta eller uksen eller asnet hans, eller noko anna som høyrer grannen din til».

18 Hagi monagea nehuno, kopasi'na e'nerigeno, ufenkrafa nehigeno, agonafinti'ma tevegumo'ma nehigeno'a, miko vahe'mo'za nege'za zamahirahiku nehu'za, ogantu'a oti'ne'za,

Og heile folket såg og høyrde toreslagi og eldingarne og lurljoden og røyken av fjellet; og då dei gådde det, skalv dei, og heldt seg langt undan.

19 amanage hu'za Mosesena asmi'naze, kagra'a kea hugeta antahimaneno. Hagi Anumzamo'a keaga ontasamino. Na'ankure Agrama keagama hanigeta, tagra frigahune.

Og dei sagde til Moses: «Tala du med oss, so skal me høyra, men lat ikkje Gud tala med oss; for då døyr me!»

20 Mosese'a zmasmino, tamagra korora osiho. Na'ankure menina Anumzamo'ma e'neana, reramaheno ke'nigetma, Agri'ma kore'ma hunte'zamo'a tamagripi me'nenigetma kumira osanazegu e'ne.

Då sagde Moses til folket: «Ver ikkje rædde! Gud vil røyna dykk; difor er det han kjem - og at agen for honom skal bu i hjarto dykkar, so de ikkje syndar.»

21 Anage hige'za ana veamo'za ogamu'a oti'nageno Mosese'a, haninentake hampomagino antrako'ma hu'nefima Anumzamo'ma mani'nerega vu'ne.

Men folket vart standande langt burte, medan Moses gjekk innåt myrkeskodda, der Gud var.

22 Anante Ra Anumzamo'a amanage huno Mosesena asmi'ne, Israeli vahera amanage hunka ome zamasmio, tamagratmia negazage'na monafintira nanekea tamasami'noe.

Og Herren sagde til Moses: «So skal du segja til Israels-folket: «De hev høyrt korleis eg tala til dykk frå himmelen.

23 Nagrake Anumzana mani'noanki, tamagra magore hutma golire havi anumzano, silvarera havi anumzantmina trorahunteta monora huonteho.

De skal ikkje gjera dykk nokon gud attåt meg! Gudar av sylv eller gull skal de ikkje gjera dykk!

24 Hagi Nagrite'ma Kresramanama vunantesaza ita mopareti tro huteta, ana itare sipisipi afu'ene bulimaka afu'nutira tamarimpa fruhu ofane, kre fnanene hu ofa Kresramana vugahaze. Hagi miko kazigama Nagrama hu'nama e'ire Nagrira antahinamita monora hunantegahaze hu'nama hanure, ana ita trohuta kre'sramna nevinke'na, Nagra eme asomura hurmanta'neno.

Eit altar av torv skal du gjera meg, og på det skal du ofra brennofferi og takkofferi dine, småfeet og storfeet ditt! Kvar den stad som eg vil hava namnet mitt æra, skal eg koma til deg og velsigna deg.

25 Hagi kresramnama vu itama havereti'ma tro hanutma, vahe'mo'ma tagama osu'nesia havereti tro hiho. Na'ankure vahe'mo'ma tagama hu havereti'ma Kresramana vu itama tro'ma hanazana, ana itamo'a ruotagera huno agru osugahianki, haviza hugahie.

Men gjer du eit steinaltar åt meg, so skal du ikkje byggja det av hoggen stein; for brukar du bitjarn på steinarne, so vanhelgar du deim.

26 Hagi Nagritegama kresramna vu itama tro'ma hanuta, zaza ita tro hu'neta lata anteta ofa hunakura mrenerinke'za, vahe'mo'za tamariga onkeho.

Heller ikkje skal du stiga upp til altaret mitt etter ei tropp, so du nækjer blygsli di uppyver det.