Zmavarene 14
1 Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne,
Toen sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
2 Zmasamige'za Israeli vahe'mo'za rukrehe hu'za vu'za, Pihahiroti kumamofo avuga Mikdoli kuma'ene hagerinke'namofo amu'noznifi, nona ome kinkeno mago kaziga Ba'al Sifoni kuma meno.
Spreek tot de kinderen Israels, dat zij wederkeren, en zich legeren voor Pi-Hachiroth, tussen Migdol en tussen de zee, voor Baal-Zefon; daar tegenover zult gij u legeren aan de zee.
3 Na'ankure Fero'ma agesama antahi'niana, Israeli vahe'mo'za ka'ma kokana agatere'za vugara osu'za, hazagre'za vano nehaze huno antahigahie.
Farao dan zal zeggen van de kinderen Israels: Zij zijn verward in het land; die woestijn heeft hen besloten.
4 Nagrani'a Fero antahintahia eri hanaveti'nena, agri'ene sondia vahe'anena zamahe vagaresuge'za, Isipi vahe'mo'zama antahi'za ke'za hanazana, Nagrikura Ra Anumza mani'ne hu'za ra nagia namigahaze. Hige'za anante Israeli vahe'mo'za nona ki'za mani'naze.
En Ik zal Farao's hart verstokken, dat hij hen najage; en Ik zal aan Farao en aan al zijn heir verheerlijkt worden, alzo dat de Egyptenaars zullen weten, dat Ik de HEERE ben. En zij deden alzo.
5 Israeli vahe'mo'za hago atre'za vu'naze kema Isipi kini ne'mofoma eme asamizageno'a, Fero'ene eri'za vahe'amo'za antahi'zazmia ete rukrahe nehu'za, amazana naza hunke'za eri'zama erinerantaza zana zmatronke'za Israeli vahe'mo'za tatare'za vu'naze? hu'za hu'naze.
Toen nu den koning van Egypte werd geboodschapt, dat het volk vluchtte, zo is het hart van Farao en van zijn knechten veranderd tegen het volk, en zij zeiden: Waarom hebben wij dat gedaan, dat wij Israel hebben laten trekken, dat zij ons niet dienden?
6 Anagema hute'za, kini ne'mo'a ha'ma hu'zana karisi'a retro nehuno, sondia vahe'a zamazeri retro,
En hij spande zijn wagen aan, en nam zijn volk met zich.
7 nehuno 600'a knare'ma hu'nea karisiramina e'nerino, maka Isipi mopafima me'nea karesiramina erige'za, ana maka karisiramintera ugagota hu'naza sondia vahe'amo'za mareri'za manitere hu'naze.
En hij nam zeshonderd uitgelezene wagens, ja, al de wagens van Egypte, en de hoofdlieden over die allen.
8 Hagi Ra Anumzamo'a Isipi kini ne' Ferona antahintahia eri hanavetigeno zmarotago huno vu'neanagi, Israeli vahe'mo'za korera osu muse hu'za vu'naze.
Want de HEERE verstokte het hart van Farao, den koning van Egypte, dat hij de kinderen Israels najaagde; doch de kinderen Israels waren door een hoge hand uitgegaan.
9 Anantera maka Isipi vahe'mo'zane, Fero karisi ramine, hosiramina e'neri'za nevazageno, sondia vahe'mo'zanena zamarotago hu'za Pihahirotine Ba'ale Zefone avuga, koranke hageri ankenarega Israeli vahe'ma mani'nazare vu kofta hu'naze.
En de Egyptenaars jaagden hen na, en achterhaalden hen, daar zij zich gelegerd hadden aan de zee; al de paarden, de wagens van Farao en zijn ruiters, en zijn heir; nevens Pi-Hachiroth, voor Baal-Zefon.
10 Hagi Israeli vahe'mo'za kazageno'ma, Fero'ene sondia vahe'amo'zama vu tava'oma nehige'za, zamagra tusi zamagogogu nehu'za, zamazama hanigu Ra Anumzamofonku kezanke hu'naze.
Als Farao nabij gekomen was, zo hieven de kinderen Israels hun ogen op, en ziet, de Egyptenaars togen achter hen; en zij vreesden zeer; toen riepen de kinderen Israels tot den HEERE.
11 Anantera anage hu'za Mosesena asami'naze, Isipia matira omnegenka frisunegura ama ka'ma mopafina tavrenka e'nano? Nagafare tavrenka ama ka'ma kopina e'nane?
En zij zeiden tot Mozes: Hebt gij ons daarom, omdat er in Egypte gans geen graven waren, weggenomen, opdat wij in deze woestijn sterven zouden? Waarom hebt gij ons dat gedaan, dat gij ons uit Egypte uitgevoerd hebt?
12 Isipima mani'neta ko kasamita anage hu'none, tataregeta Isipi vahe kazokzo eri'za e'nerita manimneno hu'none. Na'ankure Isipi vahe'mokizmi kazokzo eri'zama e'nerita manusina knare hisinagi, ama ka'ma mopafima fri'zamo'a knarera osu'ne.
Is dit niet het woord, dat wij in Egypte tot u spraken, zeggende: Houd af van ons, en laat ons de Egyptenaren dienen? Want het ware ons beter geweest de Egyptenaren te dienen, dan in deze woestijn te sterven.
13 Hianagi Mosese'a anage huno Israeli vahera zamasami'ne, Korora osuta Anumzamo'ma menima tamagu'ma vazisia zana oti hanavetineta keho! Na'ankure Isipi vahera menina nezmagazankita, mago'enena ozmagetfa hugahaze.
Doch Mozes zeide tot het volk: Vreest niet, staat vast, en ziet het heil des HEEREN, dat Hij heden aan ulieden doen zal, want de Egyptenaars, die gij heden gezien hebt, zult gij niet weder zien in eeuwigheid.
14 Hagi tamagra akoheta mani'nenkeno, Ra Anumzamo tamagritega anteno hara hugahie.
De HEERE zal voor ulieden strijden, en gij zult stil zijn.
15 Anante Ra Anumzamo'a Mosesena anage huno asami'ne, Nahigenka Nagritega krafagea nehane? Zmasamige'za Israeli vahe'mo'za viho.
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Wat roept gij tot Mij? Zeg den kinderen Israels, dat zij voorttrekken.
16 Hagi kagra azompaka'a erisga hunka, hagerintega kazana rusutegeno, hagerimo'a rupapa huno vuno eno hinkeno, hagege mopa fore hinke'za, Israeli vahe'mo'za viho.
En gij, hef uw staf op, en strek uw hand uit over de zee, en klief dezelve, dat de kinderen Israels door het midden der zee gaan op het droge.
17 Hagi Nagra Isipi vahe'mokizmi antahintahia eri hanavetisuge'za, tamarotago hu'za tamefi nevanage'na, Ferone maka sondia vahe'ane, hosima e'neri'za vahe'ene, karisizmine, zamahe refitesua zanteti, Nagra Ra nagia erigahue.
En Ik, zie, Ik zal het hart der Egyptenaren verstokken, dat zij na hen daarin gaan; en Ik zal verheerlijkt worden aan Farao en aan al zijn heir, aan zijn wagenen en aan zijn ruiteren.
18 Ana'ma hu'na Ferone maka sondia vahe'ane, hosima e'neri'za vahe'ene, karisizmine, zamahe refitesuge'za Isipi vahe'mo'za nege'za, Nagrira Ra nagi namigahaze.
En de Egyptenaars zullen weten, dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik verheerlijkt zal worden aan Farao, aan zijn wagenen en aan zijn ruiteren.
19 Anantera Anumzamofo ankeroma, Israeli vahe'ma ugagotama huzmanteno'ma nevia ankeromo'a zmagefi'ma evigeno'a, ana zanke huno ugagotama huno'ma nevia hampomo'a' zamagefi eme refite'ne.
En de Engel Gods, Die voor het heir van Israel ging, vertrok, en ging achter hen; de wolkkolom vertrok ook van hun aangezicht, en stond achter hen.
20 Ana kenagera Israeli vahe'ene Isipi vahe'mokizmi amu'nompina ana hampomo'a me'neno, Isipi vahe'mokizmi kaziga rehani nehuno, Israeli vahe'mokizmi remsa huzmantege'za Isipi vahe'mo'za erava'o osu'naze.
En zij kwam tussen het leger der Egyptenaren, en tussen het leger van Israel; en de wolk was te gelijk duisternis en verlichtte den nacht; zodat de een tot den ander niet naderde den gansen nacht.
21 Anante Mosese'a hagerintega azana rusutegeno, Ra Anumzamo'a zage hanatitegati zaho huntegeno, ana kenagera zaho erino hagerina eri rupapa huno vuno eno higeno, mopamo'a hagege hu'ne.
Toen Mozes zijn hand uitstrekte over de zee, zo deed de HEERE de zee weggaan, door een sterken oostenwind, dien gansen nacht, en maakte de zee droog, en de wateren werden gekliefd.
22 Ana higeno hagerimo'a kantigma hihi huno vihu gna huno mreri'nege'za, Israeli vahe'mo'za ana hagerimofo amu'nompi hagege hu'nea mopare vu'naze.
En de kinderen Israels zijn ingegaan in het midden van de zee, op het droge; en de wateren waren hun een muur, aan hun rechter hand en aan hun linkerhand.
23 Anante Isipi vahe'ma, Fero hosima e'neriza vahe'ma, karisima e'neri'za vahe'ma, sondia nena, zamazeri naku zmagefi zmarotago hu'za hagerimofo amu'nompi vu'naze.
En de Egyptenaars vervolgden hen, en gingen in, achter hen, al de paarden van Farao, zijn wagenen en zijn ruiteren, in het midden van de zee.
24 Kotu masama nehigeno, Ra Anumzamo'a hampompine, tevefine mani'neno kefenkateno Isipi sondia vahe'ma nezmageno, antahintahizmia zamazeri savri hu'ne.
En het geschiedde in dezelfde morgenwake, dat de HEERE, in de kolom des vuurs en der wolk, zag op het leger der Egyptenaren; en Hij verschrikte het leger der Egyptenaren.
25 Ra Anumzamo'a karisizmia zamazeri ge'za ruti'zama vuzankura mragu'zati'za nevu'za, Isipi vahe'mo'za anage hu'naze, atrenketa Israeli vahera zmatreta framneno. Na'ankure Anumzamo'a zamaza huno ha' hunerante.
En Hij stiet de raderen hunner wagenen weg, en deed ze zwaarlijk voortvaren. Toen zeiden de Egyptenaars: Laat ons vlieden van het aangezicht van Israel, want de HEERE strijdt voor hen tegen de Egyptenaars.
26 Hagi Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne, Kazana hagerintega rusutegeno, hagerimo'a ete evuno Isipi vahe'ene karisizmine hosima eneri'za vahe'enana refitezmanteno.
En de HEERE zeide tot Mozes: Strek uw hand uit over de zee, dat de wateren wederkeren over de Egyptenaars, over hun wagenen en over hun ruiters.
27 Higeno Mosese'a ko'matigeno'a hagerintega azana rusutegeno, hagerimo'a evuno ru hamprigeno, Isipi vahe'mo'za ete rukrehe hu'za koro frenaku hazanagi hagerimofo agika frazageno, Ra Anumzamo'a hageri amu'nompi zmaheno refite'ne.
Toen strekte Mozes zijn hand uit over de zee; en de zee kwam weder, tegen het naken van den morgenstond, tot haar kracht; en de Egyptenaars vluchtten die tegemoet; en de HEERE stortte de Egyptenaars in het midden der zee.
28 Hagi maka hosima e'neriza vahe'ene, maka Fero sondia vahe'ene karisi zminena hagerimo'a zmaherefitegeno, mago'mo'e huno omani'ne.
Want als de wateren wederkeerden, zo bedekten zij de wagenen en de ruiters van het ganse heir van Farao, dat hen nagevolgd was in de zee; er bleef niet een van hen over.
29 Hianagi Israeli vahe'mo'za hageri amu'nompina hagege hu'nea mopare vazageno hagerimo'a, kantigma kegina huzmanteankna hige'za amu'nompi vu'naze.
Maar de kinderen Israels gingen op het droge, in het midden der zee; en de wateren waren hun een muur, aan hun rechter hand en aan hun linkerhand.
30 Ana zupa Israeli vahera Isipi vahe'mokizmi zamazampintira Ra Anumzamo'a zmagu'vazino zamaza hige'za, Isipi vahe'ma hagerinke'nafima fri'naza vahera Israeli vahe'mo'za zmage'naze.
Alzo verloste de HEERE Israel aan dien dag uit de hand der Egyptenaren; en Israel zag de Egyptenaren dood aan den oever der zee.
31 Hagi Ra Anumzamo'ma havenentake zama tro'ma huno Isipi vahe'ma ha'ma huzmantea zama, Israeli vahe'mo'za nege'za, Ra Anumzamofona kore hunte'za zamentinti hunente'za, eri'za vahe'a Mosesenena zamentinti hunte'naze.
Ook zag Israel de grote hand, die de HEERE aan de Egyptenaren bewezen had; en het volk vreesde den HEERE, en geloofde in den HEERE, en aan Mozes, Zijn knecht.
