< Esta 6 >

1 Hagi ana kenagera kini ne'mo'a avura masegara osuno ko'ma fore'ma hu'nea zantmimofo agenkema krente'naza avontafe omerita navuga eme hamprinke'na antahi'neno huno hu'ne.
Esa noche el rey no pudo dormir, así que ordenó que le trajeran el Libro de Registros del Reinado para que se lo leyeran.
2 Anagema hige'za vu'za ana avontafera omeriza, zanagonknaza hari'nea netrema kini nemofo kuma kafante'ma eri'zama e'neria netrena, Biktana'ene Teresikema ko'ma kini ne' Serksisima ahenaku oku'a naneke retro nehakeno, Modekai'ma keteno, ana nanekema huama'ma hu'nea naneke hampri ami'naze.
Allí descubrió el relato de lo que Mardoqueo había informado sobre Bigtana y Teres, los dos eunucos del rey que eran porteros y que habían conspirado para asesinar al rey Jerjes.
3 Ana nanekema nentahino'a kini ne'mo'a amanage hu'ne, E'ina'ma hu'nerera Modekaina na'a hunte'none? Higeno ana avontafema hampri ami'za vahe'mo'za amanage hu'naze, Mago zana huonte'none.
“¿Qué honor o posición recibió Mardoqueo como recompensa por hacer esto?”, preguntó el rey. “No se ha hecho nada por él”, respondieron los asistentes del rey.
4 Higeno kini ne'mo'a huno, Iza kumapina menina mani'ne? huno nehigeno'a, Hemani'a zafama tro'ma hunte'nere'ma Modekaima aheno hanti'nia naneke kini ne' ome asaminaku, kini ne' kumapina ana umareri'ne.
“¿Quién está aquí en la corte?”, preguntó el rey. Casualmente, Amán había llegado al patio exterior del palacio real para pedirle al rey que hiciera empalar a Mardoqueo en el poste que le había colocado.
5 Higeno kini ne'mofo eri'za ne'mo'a kini nera asamino, Hemani'a kumapi eme oti'ne higeno, kini ne'mo'a huno, Kehugeno efreno huno hu'ne.
Los asistentes del rey le dijeron: “Amán está esperando en el patio”. “Dile que entre”, ordenó el rey.
6 Higeno Hemani'a emarerigeno kini ne'mo'a amanage huno hu'ne, Nagra mago nera mani'neanki'na ragi ami'na husga huntegahue? Higeno Hemani'a agra'agura amanahu antahintahi antahi'ne, mago'a vahe'ma kini ne'mo'ma ana'ma huntega vahera omani'neanki, nagrake'za mani'noe huno antahi'ne.
Cuando Amán entró, el rey le preguntó: “¿Qué hay que hacer por un hombre al que el rey quiere honrar?” Amán se dijo a sí mismo: “¿A quién querría honrar el rey sino a mí?”.
7 Ana antahintahi nentahino Hemani'a amanage huno hu'ne, Kini ne'mokama ragima aminka azeri sgama hana nera,
Entonces Amán le dijo al rey: “A un hombre al que el rey quiere honrar
8 ke huge'za kini ne'moka kukena eri'za eme nemiza, kini ne'mokama vanoma nehana hosi afuma kagri kavasese zantetima asenire'ma avasesema hunte'naza hosi afu avre'za eme amiho.
hay que traerle las ropas reales que el rey ha usado, un caballo que el rey haya montado y que tenga un tocado real en la cabeza.
9 Ana nehanigenka mago ugagota eri'za neka'agu hugeno, kini ne'moka za'za kenaka'a erino ana nera kukena hunenteno, hosi afuka'amofo agofetu avreno kumapina vano nehuno ana eri'za ne'mo'a ranke huno, ama nera kini ne'mo'a ragi amino knare avu'ava hunte huno hino!
Haz que las vestimentas y el caballo sean entregados a uno de los más altos funcionarios y nobles del rey. Que se asegure de que el hombre al que el rey desea honrar se vista con los trajes reales y que monte en el caballo por las calles de la ciudad, y que el funcionario anuncie ante él: ‘¡Esto es lo que se hace por el hombre al que el rey desea honrar!’”
10 Anage higeno, Knare ke hananki kema hanankante antenka ame hunka vunka ana kukena omenerinka hosi afura nevrenka enka kuma kafante'ma kvama huno nemania Jiu ne' Modekaina ana maka zana hunto. Hagi mago zane hunka kagera okanio!
Entonces el rey le dijo a Amán: “¡Bien! ¡Vete! Trae rápidamente las vestiduras reales y el caballo, y haz lo que has dicho para el judío Mardoqueo, que está sentado a la puerta del palacio. No omitas nada de lo que has mencionado”.
11 Higeno Hamani'a kini kukena omerino Modekaiana eme hunenteno, kini ne'mofo hosi afu agumpi avrenteno kuma amu'nompina ana hosi afura avazu huno vano nehuno, ranke huno amanage hu'ne, ama nera kini ne'mo'a ragi amino knare hunte'ne huno vano hu'ne.
Amán fue a buscar las túnicas y el caballo. Vistió a Mardoqueo, lo colocó en el caballo y lo condujo por las calles de la ciudad, gritando delante de él: “¡Esto es lo que se hace por el hombre que el rey desea honrar!”
12 Ana'ma hutegeno'a, Modekaia'a kini ne'mofo kuma kafante ete emani'ne. Hianagi Hamani'a asenire arefiterino rimpagna nehuno noma'arega vu'ne.
Mardoqueo regresó a la puerta del palacio, pero Amán corrió a su casa, llorando y cubriendo su cabeza de vergüenza.
13 Hagi Hamani'a maka zama agrite'ma fore'ma hia zamofo nanekea rone'aramine nenaro Zeresinena ome zamasami'ne. Higeno nenaro'ene knare antahi'zama nemiza vahe'mo'za amanage hu'za asami'naze, azeri havizama nehana ne' Modekaia'a Jiu nekino agri'ma ahe kema retro'ma nehana zamo'a eri'zana e'origosie. Hagi kagri kazeri haviza hugahie.
Amán explicó a su esposa Zeres y a todos sus amigos lo que le había sucedido. Estos sabios amigos y su esposa Zeres le dijeron: “Si Mardoqueo es del pueblo judío, y ya has empezado a perder la categoría ante él, no podrás vencerlo. Vas a perder ante él, vas a caer!”
14 Ana nanekea zahufa nesmizageno, kini ne'mofo eri'za ne'ma agonknazamo hari'nea ne'mo'a ame huno vuno Hemanina ome avreno Esta'ma ne'zama retro'ma hu'nerega vu'ne.
Mientras seguían hablando con él, llegaron los eunucos del rey y llevaron rápidamente a Amán a la cena que Ester había preparado.

< Esta 6 >