< Efesasi 4 >

1 E'ina hu'negu nagra Ramofo kina vahe'mo'na, knare hutma mani'zantamifi kana nevutma, tamagima higetma eri'naza zanku hampo'nati'na tamavumro nentoe.
Eg legg dykk då på hjarta, eg den bundne i Herren, at de må ferdast so som verdigt er for det kallet som de vart kalla med,
2 Tamavufga anteramitma, agazone hutma ru vahe'ene nemanitma, ke hakare osutma fru hutma, vahe'mofo antahizamitma zamesi zamanteho.
med all audmykt og spaklynde, med langmod, so de toler kvarandre i kjærleik
3 Hakare zupa hanavetitma Avamu'ene tragotetma nemanitma, hamprima tamanteno anaki'ma tamante'nea fruzana erigahaze.
og legg vinn på å halda Andens einskap i fredsens samband:
4 Tagra mika'mota magoke tavufgafi magoke Avamu mani'neankino, anahukna huno e'ima tagi hu'neana magoke Anumzamofo naga fore hanunku tagi hu'ne.
Ein likam og ein Ande, liksom de og er kalla med ei von i dykkar kall,
5 Magoke Rantia manigeno, magoke tamentinti megeta, magoke mono ti nefrone.
ein Herre, ei tru, ein dåp,
6 Anumza Nerfa'a maka'mota magoke mani'neno kva huneranteno, maka'za kva nehuno maka'zampina mani'ne.
ein Gud og Fader til alle, han som er yver alle og gjenom alle og i alle.
7 Hu'neanagi magoke magoke'mota asunku'zana ruzahu ruzahu muse'za Kraisi'a tami'ne.
Men kvar og ein av oss hev fenge nåden etter det målet som Kristi gåva vert mælt med.
8 E'ina hu'negu avontafepina anage hu'ne, Agrama anagamu marenerino'a, Agra vugota huno kina vahe zamareno vu'ne. Agra'a vahera muse'za zami'ne. (Sam-Zga 68:18)
Difor segjer Skrifti: «Han for upp i det høge og førde burt fangar og gav menneski gåvor.»
9 Menina anage nehzankea me'ne, anagamu mareri'ne, ana kemofona nankna agu'agesa me'ne, Agra anazanke huno mopa agu'afi urami'neana?
Men det at han for upp, kva er det, utan at han og fyrst for ned til lægderne på jordi?
10 Agra urami'nemo otino marerino maka mona agatereno afete mani'neankino, Agra hakare zampina mani avitesigu anara hu'ne.
Han som for ned, han er den same som for upp yver alle himlar, for at han skulde fylla alt.
11 Mago'a nagara Agra aposol eri'za nezmino, mago'a nagara kasnampa eri'za nezmino, mago'a nagara mono ke huamahu eri'za nezmino, mago'a nagara mono kevu kegava kri eriza nezmino, mago'a nagara rempi huzmi eriza zami'ne.
Og det er han som gav oss sume til apostlar, sume til profetar, sume til evangelistar, sume til hyrdingar og lærarar,
12 Eri'za erisaza'zama, naga'amokizmi (Saints) zami'neana, non kiaza hu'za Kraisi avufa eri ra hugahaze,
so dei heilage kunde verta fullt tilbudde til å gjera tenesta, til å byggja upp Kristi likam,
13 ana nehuta Anumzamofo Mofavre'are tamentintifina eri mago huta keta antahita nehuta, hanave enerita Ramofonte nena vahetfa nemanita, Kraisi avu'avapina aviteta Agri kna huta manigahune.
til dess me alle saman når fram til einskapen i trui og i kjennskapen til Guds Son, til mogen manndom, til aldersmålet for Kristi fylla,
14 Ana agafare tagra osi mofavregna huta omani'nunkeno, hagerimo erikranto kranto hiankna tamentintifina osnie. Na'ankure mago'amo'za ruzahu ke hunerasmi'za, anankea havige hu'za eri tamage kegna ke nerasmize.
so me ikkje lenger skal vera umynduge og lata oss kasta og driva um av kvar lærdoms vind ved meinspel av menneski, ved sløgd i illråder som dei villfarande finn på,
15 Hianagi tamage ke nehuta, tagu'areti vahera zamesi nezmanteta, hageta nena nehanunkeno maka'zamofona Kraisi aseni'a manigahie.
men at me, true mot sanningi i kjærleik, i alle måtar skal veksa upp til honom som er hovudet, Kristus,
16 Agripi miko avufamo omoni, emeni huno azeri hanavetisigeno, magoke magoke avufamo'a ruzahu ruzahu eri'za e'nerino, miko avufamo'a ra huno knare avesi'zampi hagegahie.
so heile likamen, samanknytt og samanfest ved kvart band som han gjev, veks sin vokster som likam ut ifrå honom til si uppbyggjing i kjærleik, alt etter den verksemd som er tilmælt kvar lem.
17 Hagi Ramofo hanave'afi anage hu'na neramasamue, mono nontahiza vahe knara (Gentiles) osiho, zamagra hzanegre'za mago'zana zamagu'areti hugara osu'naze.
Dette segjer eg då og vitnar i Herren, at de ikkje lenger må ferdast som heidningarne ferdast i sin hugs fåfengd,
18 Antahi'za zamifina hani hige'za, Anumzamofo mani'zampintira atre'za megi'a nemanize, na'ankure zamagra antahi'za ke'za nosazageno, zamagu'amo'a hanaveti'ne.
formyrkte i sin tanke, framande vortne for Guds liv ved den vankunna som er i deim for deira forherde hjarto skuld,
19 Ana nehu'za zamagra havizane knare'zane kegava nosu'za, zamesi'zamofo kefo avu'ava zampi nevazageno, zamagri mani'zampina maka havizamofo avesi'zamo avite'ne.
med di dei hev vorte tykkjelause og hev gjeve seg til ulivnad, til all ureinskaps gjerd med havesykja.
20 Hu'neanagi tamagra, e'inahu zampintira Kraisina rempi huta ontahi'naze.
Men de hev ikkje lært soleis um Kristus,
21 Tamagrama ko Agriku'ma nentahizageno Agripima rempi hurami'nea zana, Jisasimpi tamage nanekea me'ne.
um de elles hev høyrt um honom og er upplærde i honom, so som sanning er i Jesus:
22 Korapa ama mopafi kasri avu'avaza mani'zantamifi me'neane, maka havi tamagu tamagesa me'neane, havige na atreho.
at de etter dykkar fyrre livsferd skal leggja av det gamle menneskje, som vert tynt ved dei dårande lyster,
23 Ana nehuta antahintahifine, avamupi kasefa huta manigahaze.
men verta uppnya ved Anden i dykkar hug
24 Kasefa vahe tro huta nemanita, Anumzankna huta fatgo avu'ava zampi ruotage huta tamage ke'afi manigahaze.
og klæda dykk i det nye menneskje, som er skapt etter Gud med den rettferd og heilagdom som sanningi verkar.
25 E'ina hu'negu magoke magoke'motma havige osutma tamage hiho. Mago avufagna hutma mono kevu mani'nonanki, tva'ontamire ru vahe'ma mani'nesiana havigea huonteho.
Legg difor av lygni og tala sanning kvar med sin næste, av di me er kvarannans lemer.
26 Tamarimpa hegahianagi, ana zampina kumira osiho, tamarimpa hesuta zaza kna omanita ko eri so'e hutenkeno zage'a ufreno.
Vert de vreide, so synda ikkje! Lat ikkje soli ganga ned yver dykkar harm!
27 Hankromofona (Satana) mago kankmuna tamagra omiho.
Og gjev ikkje djevelen rom!
28 Musufa ne'ma mani nesuno'a musufa oseno. Hianagi agra azampinti eri'za erino knare'zana erifore nehuno, zamagrazmi zamaza huga osu'nesaza nagara zamaza hugahie.
Den som stal, stele ikkje lenger, men arbeide heller og gjere noko godt med sine hender, so han kann hava noko å gjeva til dei trengande.
29 Hanki tamagipintira vahe'mokizmia havi nanekene urinke'nena ozmasmitma, zamaza nehutma, hanaveti'za manisaza nanekege nehnageno, antahisamokizmi'a zamaza hugahie.
Ingen roten tale koma ut or dykkar munn, men slik tale som er god til naudsynleg uppbyggjing, so det må vera til gagn for deim som høyrer på,
30 Anumzamofo Avamura mani'zantmifina rimpagna eriomiho. Tmagesa antahiho, Avamu'mo agra azanko avoma'a kreno tamagra nagri nagare hu'neankino, esnia knarera tamaza huno tamavregahie.
og gjer ikkje Guds Heilage Ande sorg, han som de hev fenge til innsigle til utløysingsdagen!
31 Rimpa hevava hu'zane, maka rimpa haviza huno ha' hu'zane, rimpa he'zane, rankege hu'zane, vahe zamefi'a ke hu'zana netretma, maka vahe'ma knazama zami'zana atreho.
All illska og villska og vreide og skriking og spotting vere langt ifrå dykk liksom all vondskap!
32 Agazone hutma vaheku tamasuntgi nezmantetma, Kraisimpi kumitia Anumzamo eri atre'rante'neankna hutma, kumi'zmia atre'zmanteho.
Men ver gode mot kvarandre, miskunnsame, so de tilgjev kvarandre, liksom og Gud hev tilgjeve dykk i Kristus.

< Efesasi 4 >