< Aposolo 26 >

1 Agripa'a, Polinku huno, Knarere hugantoanki naneke ka'a huama hugahane higeno, Poli'a azana ometre emetre nehuno ahoke'ma ahekeaga agafa huno hu'ne.
En Agrippa zeide tot Paulus: Het is u geoorloofd voor uzelven te spreken. Toen strekte Paulus de hand uit, en verantwoordde zich aldus:
2 Jiu vahe'mo'za nagri'ma ha'ma renante'za navare'za trate'ma neazana ana mika zamofo agafa'a amananki Kini ne' Agripaga antahi'ankero, nagra tusi'a muse hu'na kagri kavurera oti'na, Jiu vahe'mo'zama hunante'naza kemofo nona'a huzmantegahue.
Ik acht mijzelven gelukkig, o koning Agrippa, dat ik mij heden voor u zal verantwoorden van alles, waarover ik van de Joden beschuldigd word;
3 Hanki Jiu vahe'mokizmi zamu'zma'ene, Jiu vahe'mo'zama keframa nehaza zana, kagra ko kenka antahinka hu'nananki, kema hanua keaga akohenka mani'nenka rezaganenka antahio.
Allermeest, dewijl ik weet, dat gij kennis hebt van alle gewoonten en vragen, die onder de Joden zijn. Daarom bid ik u, dat gij mij lankmoediglijk hoort.
4 Nagra inankna navu'navate osi'ni'aretira mani'na nehaza nera asete'na, esetetira vahe'ni'afine Jerusalemima mani'na e'noana, mika Jiu vahe krerafamo'za ko antahi'za ke'za hu'naze.
Mijn leven dan van der jonkheid aan, hetwelk van den beginne onder mijn volk te Jeruzalem geweest is, weten al de Joden;
5 Zamagra antahi'naze, na'ankure korapa nagrira nage'za antahi'naze. Zamagra huama hunaku zamagesa nentahisu'za, tagri mono'mofo kasegemo'ma, o'e'ma huno hu'nea kante ante'na avariri fatgo hu'na nagra Farisi nere hu'na mani'noane.
Als die van over lang mij te voren gekend hebben (indien zij het wilden getuigen), dat ik, naar de bescheidenste sekte van onzen godsdienst, als een Farizeer geleefd heb.
6 Hige'na menina ama keagarera eme oti'noe, na'ankure Anumzamo'ma tagehe'ima huvempama huzmante'nea kere namentinti hu'na, mani'noe.
En nu sta ik, en word geoordeeld over de hoop der belofte, die van God tot de vaderen geschied is;
7 Hagi tagrira 12fu'a naga'nofiku huvempa huno erigahaze hu'nea kere zamua kete'za mani'ne'za, zagene haninena hanaveti'za monora hunentaze. E'i anazante'ma navuma ketena namentintima hu'noa zanteku, Juda vahe'mo'za nagrira hafra hunenantaze. Mareri'namoke! (king)
Tot dewelke onze twaalf geslachten, geduriglijk nacht en dag God dienende, verhopen te komen; over welke hoop ik, o koning Agrippa, van de Joden word beschuldigd.
8 Na'a higetma ama vahe'motma Anumzamo'ma fri vahera zamazeri oti'zankura tamentintia nosaze?
Wat? wordt het bij ulieden ongelofelijk geoordeeld, dat God de doden opwekt?
9 Nagrama nagesama antahi'noana, tamageza nehue nehu'na hanaveti'na Nazareti Jisasi agi'a eri haviza hu'noe.
Ik meende waarlijk bij mijzelven, dat ik tegen den Naam van Jezus van Nazareth vele wederpartijdige dingen moest doen.
10 Jerusalemi kumapina amanahu'zana hu'noe. Rama'a Anumzante mani'naza vahetamina, Jiu vahe mono nompima ugagote'naza pristi vahe'mo'zanena hugnare hazage'na zamare'na kina huzamante'na, zamahe frinaku'ma haza vahetera nagranena nazante'na izo huge'za zamahe'naze.
Hetwelk ik ook gedaan heb te Jeruzalem, en ik heb velen van de heiligen in de gevangenissen gesloten, de macht van de overpriesters ontvangen hebbende; en als zij omgebracht werden, stemde ik het toe.
11 Hanki hakare zupa maka osi mono nompi mareri'na Anumzama huhaviza hunteho hu'na zamahe'noe. Na'ankure nagra tusi'za hu'na narimpa hezmante'noe. Ru moparegane me'nea ra kumapina ufre'na zamahe'noe.
En door al de synagogen heb ik hen dikwijls gestraft, en gedwongen te lasteren; en boven mate tegen hen woedende, heb ik hen vervolgd, ook tot in de buiten landse steden.
12 Anama nehuge'za, mono nonte ugagota kva vahe'mo'za hugnare hu'za hanave nenami'za hunantage'na Damaskasi nevu'na,
Waarover ook als ik naar Damaskus reisde, met macht en last, welk ik van de overpriesters had,
13 zagemo'a anuntu age12kiloki higeno, mareri'namokagi (king) monafinkatira masa a'mo'a zagea agatere'nea tavi'mo nevugeno, nagrane magokama vu'nona nagate'enena remsa mika hugagi'ne.
Zag ik, o koning, in het midden van den dag, op den weg een licht, boven den glans der zon, van den hemel mij en degenen, die met mij reisden, omschijnende.
14 Ana higeta ana mika'mota traka huta mopafima nemasonkeno'a, mago kezamo'a Aramu (Hibru) kefinti antahugeno anage hu'ne, Solio, Solio, na'a higenka Nagrira nenahane? Nagri'ma nenahanana, kagra ka'a agona zante taru nehane.
En als wij allen ter aarde nedergevallen waren, hoorde ik een stem, tot mij sprekende, en zeggende in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij? Het is u hard, tegen de prikkels de verzenen te slaan.
15 Hige'na azage Ramoka? hugeno Ramo'a huno, Nenahamo'na Nagra Jisasi'ne.
En ik zeide: Wie zijt Gij, Heere? En Hij zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt.
16 Hianagi otio, na'ankure ama'na agafare, Nagra kavurera efore hue, korapa kagrira eri'za ne' kazeri otisugenka, amama kana zane, Nagri'ma naganane, Nagrama kaveri hanuazana huama hugahane hu'na hugante'noe.
Maar richt u op, en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen;
17 Nagra Jiu vahe ka'afinti'ene megi'a vahepintira kaza hu'na kava hunegante'na, Nagra hugantesugenka zamagrite vunka,
Verlossende u van dit volk, en van de heidenen, tot dewelke Ik u nu zende;
18 zamurga erihari hananke'za hani'zampintira atre'za masare egahaze. Hagi Sata hanavefintira atre'za Anumzamofo hanavere esageno, kumi'zamia atrezamantesnige'za, Nagrite zamentinti hazage'na, kumi'zmi eri fanane hu'noa naga'enena zamagia erigahaze huno hu'ne.
Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht, en van de macht des satans tot God; opdat zij vergeving der zonden ontvangen, en een erfdeel onder de geheiligden, door het geloof in Mij.
19 Ana hu'negu, Kini Agripaga, monafinkati'ma ege'na ava'nagnazama ke'noa zama amage'ma onte'zamo'a amuho hunantegahie.
Daarom, o koning Agrippa, ben ik dat Hemels gezicht niet ongehoorzaam geweest;
20 Hu'neanagi pusantera Damaskasi vahe zamasmite'na, Jerusalemine maka Judia vahe'enena zamasmite'na megi'a vahe'enena anazanke hu'na zamasmi'na, tmagu'a rukarehe hutma Anumzante nevinkeno, tamu'tmama hanaza zamo'a, hago tamagua rukarehe hu'naze hino.
Maar heb eerst dengenen, die te Damaskus waren, en te Jeruzalem, en in het gehele land van Judea, en den heidenen verkondigd, dat zij zich zouden beteren, en tot God bekeren, werken doende der bekering waardig.
21 E'ina kegafare mago'a Jiu vahe'mo'za ra mono nompintira navuzuhu fegi'atre'za, nahe fri'nakura nehaze.
Om dezer zaken wil hebben mij de Joden in den tempel gegrepen en gepoogd om te brengen.
22 Hianagi Anumzamo'a nagrira naza hiazana keme e'na ama knarera oe. Hagi ama oti'na mika vahera osi'mofonteti vuno ramofonte'ma vu'neana, nagra huama hu'na nezmasmue. Mago'a kea nosuanagi, Mosese'ene, kasnampa vahe'mo'zama hu'za, e'inahu'zana fore hugahie hu'naza'zamo fore nehie.
Dan, hulp van God verkregen hebbende, sta ik tot op dezen dag, betuigende beiden klein en groot; niets zeggende buiten hetgeen de profeten en Mozes gesproken hebben, dat geschieden zoude;
23 Kema hu'za Kraisi'a ataza erino friteno pusante fri'pintira otino, Jiu vahete'ene megi'a vahetera tavi'a eri ama hugahie hu'naze.
Namelijk dat de Christus lijden moest, en dat Hij, de Eerste uit de opstanding der doden zijnde, een licht zou verkondigen dezen volke, en den heidenen.
24 Poli'ma agra'ama agu'mavazisia zamofo keagama nehiana, Festusi'a ranke huno Poliga hago ifo nehano! Ra'ma'a zama rempi hunka antahinana zamo kagrira kazeri savari nehie!
En als hij deze dingen tot verantwoording sprak, zeide Festus met grote stem: Gij raast, Paulus, de grote geleerdheid brengt u tot razernij!
25 Higeno Poli'a huno, Nagrira antahintahinimo'a havizana osu'ne, Festusiga so'e ne' mani'nane. Hianagi nagrama nehua nanekea tamage hu'na fatgo antahintahizanteti nehue.
Maar hij zeide: Ik raas niet, machtigste Festus, maar ik spreek woorden van waarheid en van een gezond verstand;
26 Ama'na kema nehuana Kini ne'mo'a antahino keno hu'negu nagra agritera hu'ama hu'na nehue. Ama anazanku'ma nehuana kinimofo avurera fra'okine.
Want de koning weet van deze dingen, tot welken ik ook vrijmoedigheid gebruikende spreek; want ik geloof niet, dat hem iets van deze dingen verborgen is; want dit is in geen hoek geschied.
27 Kini ne' Agripaga kasnampa vahe kegu kamentinti'a nehampi? Nagra antahi'noe, kagra kamentinti nehane.
Gelooft gij, o koning Agrippa, de profeten? Ik weet dat gij ze gelooft.
28 Higeno Kini Agripa'a Polinku anage hu'ne, Kagrama kagesa antahinana ama atupa knafina nazeri rukarehe hanankena, nagra (kristen) mono ne' manigahufi?
En Agrippa zeide tot Paulus: Gij beweegt mij bijna een Christen te worden.
29 Anage higeno Poli'a kenona'a huno, atupa knafino, za'za knafino nagra Anumzantega nunamu nehue, kagrikukera nosuanki ama menima mani'ne'za nagrama huanke'ma nentahiza vahe'mo'za, nagrikna hihogu nehuankino, ama'na seni nofinura kina reozmantesaze.
En Paulus zeide: Ik wenste wel van God, dat, en bijna en geheellijk, niet alleen gij, maar ook allen, die mij heden horen, zodanigen wierden, gelijk als ik ben, uitgenomen deze banden.
30 Anage hige'za, Kini neki, Gavana neki Benesiki, zamagranema mani'naza vahe'amo'za oti'naze.
En als hij dit gezegd had, stond de koning op, en de stadhouder, en Bernice, en die met hen gezeten waren;
31 Oti'za ana noma atre'za fegi'a nevu'za, ke huganti hugama hu'za anage hu'naze. Ama'na nera mago knare ke agafa omaneneankita ahe frige kina huntege osutfa hugahune hu'za hu'naze.
En aan een zijde gegaan zijnde, spraken zij tot elkander, zeggende: Deze mens doet niets des doods of der banden waardig.
32 Agripa'a, Festusi asmino, Sisante'ma vugahue osiasina, ama nera katufe atrosine.
En Agrippa zeide tot Festus: Deze mens kon losgelaten worden, indien hij zich op den keizer niet had beroepen.

< Aposolo 26 >