< Aposolo 18 >
1 Hagi ana amefiga'a, Poli'a Atensi kumara atreno Korinti vu'ne.
Ensuite Paul partit d'Athènes et se rendit à Corinthe.
2 Anantega mago Jiu ne' ome keno erifore hu'neana, Pontusi kasente'naza ne' agi'a Akuila'e, mensintfa nenaro Prisila ene Italiti e'na'e. Na'ankure Sisa Klaodiasi'a mika Jiu vahe'ma Romu nemani'za vahera atretma viho huno huzmantegeno Poli'a zanagri ome zanage'ne.
Il y trouva un Juif nommé Aquilas, originaire du Pont, fraîchement arrivé d'Italie avec Priscille, sa femme, parce que Claude avait enjoint à tous les Juifs de quitter Rome. Paul alla les voir,
3 Na'ankure agrama mago'zahu eri'zama e'nerigu huno magopi zanagri'ene mani'neno eri'zana eri'ne, (na'ankure zamagra mago kna eri'za antahine'za nofiteti seli no nehatiza nagare).
et, comme il était du même métier, il demeura chez eux et y travailla: ils étaient faiseurs de tentes.
4 Nehuno mika mani fruhu kna (Sabat) zupa atru nehu'za mono nehaza osi mono nompi, marerino mono naneke huno, Jiu vahe'ene Griki vahera masevenke huno zamarimpa eri vakaneno zamasmi'ne.
Tous les jours de sabbat, il discourait dans la synagogue, et persuadait Juifs et Grecs.
5 Masedoniati Sailasi'ene Timotike eramike akeno, Poli'a agafa huno mika Jiu vahera zamazeri atru huno mono kege'za maka kna nezamasmino, Jisasi'a, Agra'a tazahuno taguvazi nere huno eriama huno zamasmi'ne.
Quand Silas et Timothée arrivèrent de Macédoine, Paul était tout entier à la Parole, ne cessant d'enseigner aux Juifs, que Jésus était le Messie.
6 Ana nehige'zama ha'ma rente'za krunagema huntaza vahera anakre ku'a (saket) zafino kugusopa rupopo nehuno anage huno zamasmi'ne, tamagri korankumi'mo'a tamagritami tamasenire megahie! Nagripina mago knazani'a omanetfa hugahie. Amareti agafa huno vaniana, Jiu vaherompage megi'a vahete vugahue.
Mais comme ils s'opposaient et se portaient à des injures, il secoua ses vêtements, et leur dit: «Que votre sang retombe sur votre tête! pour moi, j'en suis net; désormais j'irai vers les Gentils.»
7 Huno nezamasmino Poli'a anante osi mono nontetira atreno, mago megi'a nera agi'a Taitus Jastusi'e nehaza ne'mo, Anumzante mono hunentea ne'mofo nontega atru nehu'za mono nehaza nomofo asopare me'negeno vu'ne.
Puis il sortit de ce lieu et se retira chez un nommé Justus, homme craignant Dieu, dont la maison était contiguë à la synagogue.
8 Atru nehu'za mono nehaza nonte kegava nehia nera (presitent) Krispusi'e nehaza ne'ene, mika agri kvafi nemaniza vahe'mo'za Ramofonte zamentinti hu'naze. Ana nanekema nentahi'za, rama'a Korinti vahe'mo'za zamentinti hu'za mono ti fre'naze.
Crispus, président de la synagogue, crut au Seigneur avec toute sa famille. Un grand nombre aussi de Corinthiens embrassèrent la foi en entendant Paul, et se firent baptiser.
9 Ramo'a kerage ava'nagna zampi anage huno Polina asami'ne, Korera osuo, keaga huvava nehunka, keagama hu'zana azeoritfa huo.
Le Seigneur dit à Paul, la nuit, dans une vision: «Ne crains point, mais parle; ne garde point le silence,
10 Na'ankure Nagra kagrane manigahuankino, kahe frikura mago'mo'a kagri kavufarera azana ontetfa hugahie. Na'ankure ama'na rankumapina Nagri vahera rama'a mani'naze, nehigeno ke'ne.
car je suis avec toi, et personne ne t'attaquera de manière à te maltraiter. J'ai un grand peuple dans cette ville.»
11 Higeno anampina mago kafugi sigisi'a ika mani'neno, ana vahera Anumzamofo keaga rempi huzami'ne.
Et Paul résida un an et demi à Corinthe, y enseignant la parole de Dieu.
12 Kalio'ma, ugagota rankvama (Gavana) Akaea kumate'ma mani'nege'za, Jiu vahe'mo'za oti'za mago antahintahi eri retro hu'za, avare'za ke refakohu trate (koti nonte) vu'za,
Un jour, les Juifs se jetèrent tous ensemble sur lui, et le menèrent devant le tribunal de Gallion qui était alors proconsul d'Achaïe.
13 anage hu'naze, ama ne'mo'a ruzahu huno tagri tra kemo'a osu'nea kante, vahekura mono antahiho huno nezamasmie nehazageno,
«Cet homme, dirent-ils, persuade aux gens d'adorer Dieu d'une manière contraire à la Loi.»
14 Poli'ma agi'reaka hu'na ke hanuanki huno higeno, Kalio'a amanage huno Jiu vahera zamasmi'ne, Mago'a hazenke zankuro, tusi'a havi kefo zanku Jiu vahe'motmama hanazana, knare hanige'na, nagra tamagri kerera hagerfigahue.
Comme Paul se disposait à parler, Gallion dit aux Juifs: «S'il s'agissait de quelque délit ou de quelque acte frauduleux, je vous entendrais patiemment, comme de raison;
15 Hianagi amama hunentaza kemo'a tamagra kegu'ene tamagigu'ene, tamagratmi kasege eri hankave netizanki tamagratmi erifatgo hiho. Nagrira nave'osigu ama'na naneke'a erifatgo osugahue.
mais puisqu'il s'agit de disputes sur une parole, sur des noms propres, et sur votre Loi, vous y aviserez vous-mêmes: je ne veux pas être juge de ces choses-là.»
16 Anante kema refakohu tratetira agra'a zamahe natitre'ne.
Et il les fit sortir du tribunal.
17 Anante mika'mo'za mono nonte kva nehia ne' Sosteni azeri'za kema refkohu tramofo avuga agafa hu'za ahe'naze. Ana hu'nazanagi Galio'a ana zankura agesa ontahi'ne.
Alors tous ayant saisi Sosthènes, président de la synagogue, le battirent devant le tribunal, sans que Gallion s'en mît en peine.
18 Mago'a rama'a knama Korinti kumate Poli'a maniteno, afuhe'mokizmia hufru huno mani'neho hunezmanteno, ventefi hageri tkaheno Siria nevigeke Prisila'ene Akuilake agrane vu'na'e. Na'ankure Anumzamofo avure'ma huvempama hu'negu, Sensarea kumate Poli'a anuzokara vagateno erivo'vo hu'ne.
Après être demeuré assez longtemps encore à Corinthe, Paul fit ses adieux aux frères, et s'embarqua pour la Syrie avec Priscille et Aquilas; il se fit auparavant raser la tête à Cenchrées à cause d’un voeu qu'il avait fait.
19 Efesasi uhanatite'za, anante Poli'a Prisilane, Akuilagiznia ome nezanetreno, agra osi mono nompi umarerino, Jiu vahe'ene naneke hugantugma hu'za antahi'naze.
Ils arrivèrent à Éphèse, et Paul y laissa ses compagnons. Pour lui, étant entré dans la synagogue, il s'entretint avec les Juifs.
20 Ana nehu'za antahige'za za'zakna tagrane manisane nehazageno, knarere huno osu'ne.
Ceux-ci le prièrent de prolonger son séjour parmi eux, mais il n'y consentit point,
21 Hianagi hufru hunezmanteno anage hu'ne, Anumzamofo avesi'zama me'nenige'na, ete'na tamagritega egahue. Anage nehuno Efesasiti'ma ventefi,
et leur fit ses adieux en disant: «Il faut absolument que je célèbre la fête prochaine à Jérusalem, mais je reviendrai vers vous, s'il plaît à Dieu; » et il partit d'Éphèse.
22 vuno Sisaria unehanatino, Jerusalemi umarerino mono vahera musenke hunezmanteno, anantetira Antioku urami'ne.
Etant débarqué à Césarée, il monta à Jérusalem, et, après avoir salué l'église, il se rendit à Antioche.
23 Antioku'ma mago'a knama maniteno, ana kumara atreno mago'mago kumate Galesiane Fezianena vano huno Jisasi amage nentaza disaipol nagara zamazeri hampo'na hu'ne.
Lorsqu'il y eut passé quelque temps, il partit et parcourut successivement la Galatie et la Phrygie, affermissant tous les disciples.
24 Mago Jiu nera, agi'a Apolosi'e, Aleksandria kumate kasente'naza nera, knare keaga nehuno avontafera antahi ankere'nea ne'mo Efesasi e'ne.
Or un Juif nommé Apollos, originaire d'Alexandrie, homme éloquent et très versé dans les Écritures, était venu à Éphèse.
25 Agri'ma Ramofo Jisasi kanku rempi humi'naza zankura, hamponatino huzmenerino keaga nehuno, Joni'ma tima frezmante'nea zantfa antahi'neanagi, Jisasi avu'ava'mofo nanekea fatgo huno huzamasmi'ne.
Il était instruit de la voie du Seigneur, et, dans la ferveur de son âme, il expliquait et enseignait avec exactitude ce qui se rapporte à Jésus, quoiqu'il n'eût connaissance que du baptême de Jean.
26 Agra korora osuno, agafa huno osi mono nompina hu'ama huno mono keaga nehigeke Prisilake, Akuilakea agri kema nentahikea, zanagra avareke va'azamoke Anumzamofo avu'avara mago'ene huhagro huke fatgo kante asami'na'e.
Il se mit à parler hardiment dans la synagogue: Aquilas et Priscille l'ayant entendu, le prirent avec eux, et lui exposèrent plus exactement la voie de Dieu.
27 Akaea vuku Apolosi'a nentahige'za, mono (kristen) naga'mo'za azeri hanavetike nesamiza huso'e sa'e hunente'za, Jisasi amage nentaza disaipol nagatega azeri so'e hiho hu'za avonkretre'naze. Anante'ma unehanatino'a, Anumzamofo asunku'zamo'a zamaza hige'za zamentinti nehaza nagara tusi'a zampi zamaza hu'ne.
Comme il voulait aller en Achaïe, les frères écrivirent aux disciples pour les engager à le recevoir. Quand il y fut arrivé, il fut d'un grand secours, par ses talents, à ceux qui avaient embrassé la foi,
28 Na'ankure agra hampo'natino Jiu vahera zamazeri hagro huno, mika vahe zamufi avontafepinti eriama huno Jisasi'a Tazahu Nere (Kraisi'e) hu'ne.
car il réfutait vigoureusement les Juifs, en public, démontrant par les Écritures que Jésus est le Messie.