Aposolo 14

1 Antioku mani'nakeno fore hu'neankna kna'za fore hu'ne, Poli'ene Banabasikea Ikonia kumate vuke, Jiu vahe osi mono nompi (sinagog) hampo'natike hakare vahe'mo antahi ama hu'are, mono kea huama nehake'za, rama'amo'za Jiu vahe'ene Griki vahe kevumo'za zamentinti hu'naze.

So hende det seg i Ikonium, at dei gjekk saman inn i synagoga til jødarne, og tala soleis at ein stor mengd både med jødar og grækarar trudde.

2 Hu'neanagi Jiu vahe'mo'za zamentinti ana kegura nosuza, megi'a vahe antahintahi eri savri hazage'za, ana netrena ha' rezanante'naze.

Men dei jødar som ikkje trudde, øste upp og sette vondt i hugen åt heidningarne imot brørne.

3 Ana hazageno mago'a knafina anantega mani'neke, mono kea hanavetike Ramofonkura nehune, asunku'zamofo kea nehakeno, avame'zane kaguvazanena zanagri znazampi eri fore hu'ne.

Dei drygde då der ei lang tid og tala frimodigt i Herren, som vitna for sitt nådeord, med di han let teikn og under verta gjorde ved deira hender.

4 Hu'neanagi ana rankumapi mani'naza vahe krerafamo'za amu'nompinti refako hu'za, mago'amo'za Jiu vahetega vazage'za, mago'amo'za aposol vahetega anteza mago zamarimpa hu'naze.

Og mengdi i byen sundra seg: nokre heldt med jødarne, andre med apostlarne.

5 Megi'a vahe'ene Jiu vahe'mo'zane kva vahezamine, zamazeri haviza huta have knonu tare netrena zanahe frigahune hu'za nehazageke,

Men då det vart stor ågang både av heidningarne og jødarne med deira styresmenner, med di dei vilde gjera vondt med deim og steina deim,

6 Poli'ene Banabasikea ananke nentahi'ne, freke Likonia rankumamofo osi kumatrena Listrane Debine ana kaziga asoparega meno vu'nea mopare umani'na'e.

og då dei merka det, flydde dei til byarne i Lykaonia: Lystra og Derbe, og landet der ikring;

7 Anantega umani'neke mago'ene Knare Musen Kea huama hu'ne zamasmi'na'e.

og der forkynte dei evangeliet.

8 Listra kumatera mago agia havizahu ne' kasente'nea ne' mani'ne, kasente'neregatira kana vano nosia nere.

Og i Lystra sat det ein mann som var magtlaus i føterne og hadde vore vanfør frå mors liv og aldri hadde gjenge.

9 Ana ne'mo Poli'ma huama hiankea mani'neno antahi'ne. Poli'a ana ne'ma avufi kefatgo huno negeno'a, amentinti nehiankino knare huntegahie nehuno,

Han høyrde Paulus tala, og då han stirde på honom og såg at han hadde tru på å verta lækt, sagde han med høg røyst:

10 ran ke huno asami'ne, Kagareti oti fatgo huo huno higeno, ana ne'mo'a, haru huno marerino tamino nehuno otino vu'ne.

«Statt rett upp på føterne dine!» Og han sprang upp og gjekk ikring.

11 Poli'ma hiazama ana vahe tamimo'za nege'za, Lakonia kefinti ranke hu'za, anumzantamimo vahe fore huno tagrite ne-e hu'za hu'naze!

Men då folket såg det som Paulus hadde gjort, lyfte dei røysti og sagde på lykaonisk: «Gudarne hev teke menneskjeskapnad på og er komne ned til oss.»

12 Zamagra Banabasinku Ziusi (havi anumzane) nehu'za, Polinku Hemesi'e (havi anumzane) hu'za kahefa zanagi ante'naze. Na'ankure Poli'a ke ne'ku hu'naze.

Og dei kalla Barnabas Zeus og Paulus Hermes, av di han var den som førde ordet.

13 Ziusi havige anumzamofo mono nona, rankumamofona megi'a, tava'onte me'nea nomofo kva ne'mo'a, mago bulimakaona nevareno mago'a avasase zantamine erino rankumamofo kahante vige'za, agrane ana mika vahe'mo'za kresramana huznantenaku hu'naze.

Og presten for det Zeus-templet som var utanfor byen deira, kom til porten med uksar og kransar og vilde ofra saman med folket.

14 Hu'neanagi aposol Poli'ene Banabasikea ananke nentahike kukena zani'a tagato tagatu nehu'ne, zanagare'ne ana vahetamimofo amunompi ufre'ne kezatike anage hu'na'e.

Men då apostlarne Barnabas og Paulus høyrde det, reiv dei klædi sine sund og sprang inn i flokken,

15 Ama vahe'motma, na'a amazana nehaze? tagra vahetafa mani'neta tamagri kna hu'no'e! Tagra Knare Musenke huama huta neramasmu'e, ana hanuketa tamazama osuno havi zampintira atretma, Agra monane mopane, hagerine maka'zama tro huno asimu anteno mani'nea Anumzante monora huntegahaze.

og ropa og sagde: «Menner, kva er det de gjer? Me er og menneskje under same kår som de, og me forkynner dykk evangeliet, at de skal venda dykk burt frå desse fåfengde gudar til den livande Gud, som gjorde himmelen og jordi og havet og alt som i deim er,

16 Hagi korapa knafima mani'naza vahera, Anumzamo'a zamatrege'za maka mopafi vahe'mo'za zamagra zamesia kante vu'za e'za hu'naze.

han som i dei framfarne tiderne let alle heidningfolk ganga sine eigne vegar,

17 Hu'neanagi Agrama knare'zama hu'neana fraoki'neanki, monafinti kora atregeno rigeno ne'za raga rentegeno, eri knare hunermanteno tamesia ne'zana neramino, musezana tamagu'afina ante'ne.

endå han ikkje let seg utan vitnemål, men di han gjorde godt og gav dykk regn og grøderike tider frå himmelen, og metta hjarto dykkar med føda og fagnad.»

18 Anahu kea hu'neanagi kresramna vuznantenaku hu'nazana vahe'ma i'o huzmantenaku hu'noanagi, tusi'a amuho huzmante'ne.

Og ved å segja dette var det med naudi dei heldt folket frå å ofra til deim.

19 Hu'neanagi Jiu vahe'mo'za Antioku kumateti'ene Ikonia kumateti e'za, havige nehie hu'za vahera zamagrarega eme zamavarente'za, Polina have knonu ahe'za avazu hu'za rankumapinti atirami'za hago frie hu'za zamagesa nentahiza megi'a ome atre'naze.

Men det kom jødar dit frå Antiokia og Ikonium og eggja upp mengdi, og dei steina Paulus og drog honom ut or byen i den tru at han var slokna.

20 Hu'neanagi Anumzamofo amage nentaza disaipol naga'mo'za, regorave nehazageno anampinti otino ran kumapinka eteno ufarene. Maseke nanterana Banabasi'ene atre'ne Debi vu'na'e.

Men medan læresveinarne stod um honom, reiste han seg upp og gjekk inn til byen. Og dagen etter gjekk han med Barnabas ut til Derbe.

21 Ana ran kumate'ma knare muse ke (gutnius) huama hakeno rama'a vahe'mo'za, amage ante'za disaipol naga fore hazageno, zanagra Listra kumate'ene Ikoniane Antioku kumate ete vu'na'e.

Og då dei hadde forkynt evangeliet der i byen og gjort mange til læresveinar, vende dei um att til Lystra og Ikonium og Antiokia,

22 Zanagra Jisasi amage' nentaza disaipol naga zamagu'a zamazeri hanaveti ke hunezmasmike, hanavetita tamentintifina maniho, Anumzamofo kumapima vunaku'ma hanuta, rama'a knazampi ufreteta henka vugahune hu'na'e.

og dei styrkte sjælerne hjå læresveinarne og talde deim til å halda fast ved trui og sagde: «Me lyt ganga inn i Guds rike gjenom mange trengslor.»

23 Ana nehuke, mono kva vahe (elda) mago'a mono nonte zamazeri onetike ne'zana a'o huneke nunamu nehune, zanamentintima neha'a Ramofo azampi zamante'na'e.

Og då dei hadde valt eldste åt deim for kvar kyrkjelyd, heldt dei bøn og fasta, og yvergav deim til den Herre som dei trudde på.

24 Ananteti Pisidi'a distrikifi ufreke agatera'azamoke, Pamfilia provinsifi ehanati'na'e.

Og dei drog gjenom Pisidia og kom til Pamfylia;

25 Zanagra Pega kumate mono naneke ome huteke, Ataria kumate urami'na'e.

og då dei hadde tala ordet i Perge, for dei ned til Attalia.

26 Anantetira atre'ne ventefi marerike ete Antioku kumate vu'na'e, korapara ana kumateti Anumzamofo asunkuzampi huzamantake'ne vunate ete ehanatina'e.

Derifrå siglde dei til Antiokia, der som dei hadde vorte yvergjevne til Guds nåde til den gjerning som dei hadde fullført.

27 Zanagrama ehanatike mono vahezaga eme zamazeri atru huteke, maka'zama Anumzamo'ma zanagripima hu'neazana nezamasmi'ne, megi'a vahete kama eri hagro hige'za zamentinti hu'naza kea zamasmi'na'e.

Då dei kom dit, samla dei kyrkjelyden og fortalde kor store ting Gud hadde gjort ved deim, og at han hadde opna døri til tru for heidningarne.

28 Ana kumate Anumzamofo amage' nentaza disaipol naga'ene zazakna mani'na'e.

Og dei drygde der ikkje so kort tid saman med læresveinarne.