< 2 Samue 20 >

1 Hagi Benzameni nagapintira mago nera Sibakino, kefo avu'ava'ene ne' mani'ne. Ana nera Bikri nemofokino miko Israeli vahe'mo'za antahisazegu ufe nereno amanage hu'ne, Israeli veamota, Deviti'a tagri nagapinti nera omani'neanki, atreta nontamirega vuta eta hiho. Ama Jesi nemofo'a magore huno erisantima haresuna zana ontamigahie.
I znalazł się tam przypadkiem człowiek Beliala imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Ten zadął w trąbę i powiedział: Nie mamy działu w Dawidzie ani nie mamy dziedzictwa w synu Jessego. Każdy do swojego namiotu, o Izraelu!
2 Hige'za Israeli vahe'mo'za Devitina atre'za Siba'ene vu'naze. Hianagi Juda vahe'mo'za Jodani tintetira Devitina avariri'za Jerusalemi vu'naze.
Odstąpili więc od Dawida wszyscy ludzie Izraela [i poszli] za Szebą, synem Bikriego. Ale ludzie Judy, od Jordanu aż do Jerozolimy, trzymali się swego króla.
3 Hagi Deviti'a Jerusalemima uhanatino noma'ama ome enerino nemanino'a, 10ni'a henka a'nema'ama kuma kegava hiho hige'za Jerusalemima mani'naza a'neramina zamavareno mago nompi zamantege'za mani'nageno ne'zane mago'azana nezamino mago'a vahe huzmanteg'za kegava huzmante'naze. Hianagi ana a'nea ome zamanteno omasege'za, ana a'nemo'za kento ane manizaza hu'za mani'ne'za ufri'naze.
I Dawid przyszedł do swego domu w Jerozolimie. Wtedy król wziął dziesięć kobiet, nałożnic, które pozostawił, aby strzegły domu, umieścił je w strzeżonym domu i utrzymywał, ale nie obcował z nimi. Pozostały one zamknięte aż do dnia swej śmierci, jakby we wdowieństwie.
4 Hagi Deviti'a amanage huno Amasana asmi'ne, 3'a knamofo agu'afi kagrane Juda vene'nea ke hunka amare eme atru hiho!
Potem król powiedział do Amasy: Zbierz mi mężczyzn Judy w ciągu trzech dni, ty także się staw.
5 Higeno Amasa'a vuno mika Juda vene'nea ome kehu atru hu'neanagi, ana eri'zama ome eriana kini ne'mo'ma hu'nea kna agatereno za'zate ana eri'zana eri'ne.
Poszedł więc Amasa, by zebrać lud Judy. Lecz przekroczył termin, który mu wyznaczył.
6 Hagi Deviti'a amanage huno Abisaiana asmi'ne, Absalomu'ma hurante'nea hara agatereno Bekri nemofo Siba'a menina ra ha' hurantegahie. E'ina hu'negu ru tatreno mago'a hanavenentake vihu me'ne'nia rankumapi ufre'nigi, hankave sondia vaheni'a zamavarenka arotago hunka vuo.
I Dawid powiedział do Abiszaja: Teraz Szeba, syn Bikriego, uczyni nam gorzej niż Absalom. Weź [więc] sługi twego pana i ścigaj go, by nie znalazł sobie obronnych miast i nie wymknął się nam.
7 Hagi Abisaia'ene Joapukea mika sondia vahe'zniane, kini ne'ma kegavama hunentaza hanavenentake sondia vahe'ene Kireti vahe'ene Peliti vahe'enena nezamavareke, Jerusalemi kumara atre'za Bikri nemofo Sibanku ome hakeku vu'naze.
Wtedy wyszli z nim ludzie Joaba oraz Keretyci, Peletyci i wszyscy dzielni wojownicy. Wyruszyli z Jerozolimy w pościg za Szebą, synem Bikriego.
8 Hagi ra have me'nere Gibioni kumate vazageno, anante Amasa'a ome tutagiha' huzamante'ne. Hagi Amasama azeri frufra hunaku Joapuma nevigeno'a, ha' kukena atanineno zaza bainati kazina amu nofipi rusi hu'nea bainati kazimo'a evurami'ne.
A gdy byli przy wielkim kamieniu, który [jest] w Gibeonie, Amasa wyszedł im naprzeciw. A Joab miał na sobie przepasaną szatę, a na niej pas z mieczem w pochwie przypasany do bioder. Gdy on się zbliżał, [miecz] wypadł mu.
9 Hagi Joapu'a Amasana musenke hunteno, nenafuga kagra knare hu'nano? Nehuno Joapu'a ome agazafeno antako hunte'naku'ma hiaza huno tamaga azanura agi' azokate azeri'ne.
I Joab zapytał Amasę: Czy masz się dobrze, mój bracie? I Joab ujął Amasę prawą ręką za brodę, jakby miał go pocałować.
10 Hagi Joapu'ma osi kazima azampima eri'neana Amasa'a onkeno, kegava osigeno Joapu'a ana osi kazinu rimpa reraragufegeno rimpamo'a mopafi herafirami'ne. Hagi Joapu'a ru'enena akasino ore'neanki, magoke zupa Amasana kazina regeno fri'ne. Joapu'ene negna Abisaikea Bikri nemofo Sibana rotago huke vu'na'e.
Lecz Amasa nie zwrócił uwagi na miecz, który [był] w ręce Joaba. Ten uderzył go nim pod piąte żebro i wylał jego wnętrzności na ziemię bez [zadawania] drugiego ciosu, i [Amasa] umarł. A Joab i jego brat Abiszaj puścili się w pogoń za Szebą, synem Bikriego.
11 Hagi Joapu kazigati mago sondia ne'mo otino, Amasa'ma frino me'nere oti'neno kezatino, Joapune Devitintegama ante'naku'ma hanamoka Joapu avaririo.
Wtedy stanął przy nim jeden ze sług Joaba i powiedział: Ktokolwiek sprzyja Joabowi i ktokolwiek [jest] za Dawidem, niech idzie za Joabem.
12 Hagi Amasa'a ka amu'nompi mase'neno, agra'a kora timpi maseno hapa nerege'za, sondia vahe'mo'za, anante eme oti'ne'za uruha nehazageno, kezamatia ne'mo'a Amasana kampinti avazu huno hozafi ome netreno, nakare ku erino refitente'ne.
Tymczasem Amasa tarzał się we krwi na środku drogi. A gdy ten człowiek zobaczył, że cały lud zatrzymuje się, usunął Amasę z drogi na pole i zarzucił na niego szatę. Zauważył bowiem, że każdy, kto obok niego przechodzi, zatrzymuje się.
13 Hagi Amasa avufgama kampinti'ma eri atrege'za, maka vahe'mo'za Joapuna avariri'za Bikri nemofo Sibana ahenaku vu'naze.
A gdy usunięto go z drogi, wszyscy szli za Joabem, by ścigać Szebę, syna Bikriego.
14 Hagi Siba'a mika Israeli naga nofi'mofo mopafi vugatereno, Abel-Betmaka vu'ne. Hagi Beriti nagara agri nagaki'za agrane hagerafi'za kuma agu'a ufre'naze.
Ten przeszedł przez wszystkie pokolenia Izraela aż do Abel i Bet-Maaka, a wszyscy Berici zebrali się i poszli za nim.
15 Hagi Joapu sondia vahe'mo'za Abeli kumara avazagi kagite'za, kumamofo have kegina tavaontera mopa kate'za ante marerite'za, anante mani'ne'za ana have kegina nefragazageno,
A kiedy tam nadciągnęli, oblegli go w Abel Bet-Maaka i usypali wał przeciw miastu, tak że stali przed murem, i cały lud, który był z Joabem, uderzał, by zburzyć mur.
16 ana kumapinti mago knare antahintahine a'mo kezanke huno, Tamagesa anteta antahiho, nagra Joapu'ene keaga hugahuanki kehinkeno erava'o hino.
Wtedy [pewna] mądra kobieta zawołała z miasta: Słuchajcie, słuchajcie! Powiedzcie, proszę, do Joaba: Zbliż się tutaj, a porozmawiam z tobą.
17 Higeno ana kema nentahino, Joapu'ma erava'o higeno, ana amo antahigeno, Kagra Joapugo higeno Joapu'a kenona huno, Izo nagre. Higeno ana a'mo'a asamino, eri'za a'kamo'na hanua nanekea antahio, higeno Joapu'a huno, Izo nentahue.
Gdy zbliżył się do niej, kobieta zapytała: Czy ty jesteś Joab? Odpowiedział: Jestem. Wtedy powiedziała: Słuchaj słów twojej służącej. Odpowiedział: Słucham.
18 Hagi ana a'mo huno, Korapara amanage hu'za nehazane, mago'a hazanke'zama eri antefatgoma hunakura, Abeli kumate kva vahete vunka keaga eri antefatgo hugahane hunege'za ana hu'za keaga erinte fatgo nehazane.
Ona mówiła dalej: W dawnych czasach mówiono: Koniecznie należy radzić się w Abelu – i tak sprawa się zakończyła.
19 Hagi tagra Israeli vahe'mota ha' osu fru vahe mani'nonanki, nahigeta Israeli mopafima agima me'nea rankumara eri haviza hu'za nehaze. Na'a higeta Ra Anumzamofo zana eri haviza hu'za nehaze?
Ja jestem [jednym] ze spokojnych i wiernych w Izraelu, a ty chcesz zniszczyć miasto i matkę w Izraelu. Dlaczego chcesz zburzyć dziedzictwo PANA?
20 Higeno Joapu'a kenona huno, I'o, nagra ama kumara eri haviza hu'za nosue.
Joab odpowiedział jej: Nie daj, nie daj Boże, abym miał zburzyć albo zniszczyć.
21 Hagi Efraemi agona mopafinti ne' Bekri nemofo Siba'a kini ne' Devitina ha'renteteno freno kumatamifi emani'ne. Hagi e'ina neke avrenamige'na atre'na va'neno. Hagi ana a'mo Joapuna kenona hunteno, Menintfa ana ne'mofo agenopa akafrita kuma keginamofo fegi'a mate vanunketa kegahaze.
Nie tak ma się sprawa. Tylko pewien człowiek z góry Efraim imieniem Szeba, syn Bikriego, podniósł rękę przeciw królowi Dawidowi. Wydajcie jego samego, a odstąpię od miasta. Kobieta odpowiedziała Joabowi: Oto jego głowa zostanie ci rzucona przez mur.
22 Anante ana a'mo'a knare antahizama'a mika vahe ome zamasamige'za, ana vahe'mo'za Bekri nemofo Sibana ahe'za agenopa'a akafri'za Joapu ome mate vumi'naze. Ana higeno Joapua ufereno sondia vahe'a zamazeri atru huteno huzmantege'za nozmirega nevazageno, Joapu'a kini netega Jerusalemi vu'ne.
Kobieta poszła więc do całego ludu w swojej mądrości. Ścięto głowę Szebie, synowi Bikriego, i rzucono ją do Joaba. Ten zaś zadął w trąbę i [wszyscy] rozeszli się spod miasta, każdy do swojego namiotu. A Joab wrócił do króla do Jerozolimy.
23 Hagi Joapu'a ete mika Israeli sondia vahe'mokizmia vugote kvazimi manigeno, Jehoiata nemofo Benaia'a, Kereti vahe'ene Peleti vahe'ma Devitinte'ma kva hunentaza hanavenentake sondia vahe'tamimofo kva ne' mani'ne.
I Joab był dowódcą całego wojska Izraela. A Benajasz, syn Jehojady, [dowódcą] Keretytów i Peletytów.
24 Hagi Atoramu'a kazokzo eri'zama e'neri'za vahete kva mani'ne. Hagi Ahiruti nemofo Jehosafati'a kamani avontafe kegava hu'ne.
Adoram był poborcą daniny, a Jehoszafat, syn Ahiluda, kronikarzem.
25 Hagi Siba'a avoma kreno eri fatgo hu eri'za kegava hu'ne. Hagi Abiatake Zadokukea pristi netre mani'na'e.
Szewa – pisarzem, a Sadok i Abiatar [byli] kapłanami.
26 Hagi Jaira nagapinti ne Ira'a, Devitina agri'a pristi ne' mani'ne.
Również Ira Jairyta był naczelnym dostojnikiem u Dawida.

< 2 Samue 20 >