< 2 Kva 21 >

1 Hagi Manase'a 12fu'a kafu nehuno, agafa huno kinia mani'ne. Ana huteno Jerusalemi rankumate mani'neno 55'a kafufi Juda vahera kegava hu'ne. Nerera agi'a Hefziba'e.
Tolv år gamall var Manasse då han vart konge, fem og femti år rådde han i Jerusalem. Mor hans heitte Hefsiba.
2 Hagi Manase'a Ra Anumzamofo avurera havi avu'avaza tro hu'ne. Ko'ma ana mopafima mani'naza vahe'ma Ra Anumzamo'ma Israeli vahe zamavufima zamahe natitre'nea vahe'mokizmi kasrino zamagote zamavu zamavara zamage anteno hu'ne.
Han gjorde det som vondt var i Herrens augo, likt med dei avstyggjelege skikkarne hjå dei folki Herren hadde rudt ut for Israels-borni.
3 Hagi havi anumzante'ma mono'ma hunentaza kumatmima nefa' Hezekai'ama eri havizama huneana, ete eri kasefa huno tro huvagare'ne. Hagi Israeli kini ne' Ahapu hu'neaza huno, havi anumza Balinte'ma kresramnama vu itaramina tro nehuno, havi anumza Asera amema'a zafare antreno trohu'ne. Ana nehuno monafi me'nea hanafitaminte rena reno monora huzmante'ne.
Han bygde upp att dei offerhaugarne som Hizkia, far hans, hadde lagt i øyde, og reiste altar for Ba’al og laga Astarte-bilæte, liksom Ahab, Israels-kongen, hadde gjort, og kasta seg ned for og tente heile himmelheren.
4 Hianagi Ra Anumzamo'ma huno, Jerusalemi kumapina Nagri nagimoke me'nesige'za Nagia erisga hugahaze huno hu'neanagi, Manase'a Ra Anumzamofo mono nompina havi anumzante'ma mono'ma huntesaza itaramina tro hunte'ne.
Ja, han bygde altar i Herrens hus, der som Herren hadde sagt: «Til Jerusalem vil eg festa namnet mitt.»
5 Ana nehuno Manase'a Ra Anumzamofo mono nompima, tarefima atruma nehaza kumapina, monafi hanafitaminte mono'ma huntesaza itaramina tro hunte'ne.
I båe tuni kring Herrens hus bygde han altar for heile himmelheren.
6 Hagi Manase'a ne'mofavre'a aheno tevefi havi anumzamofontega kresramna nevuno, antahintahima erikura, fri vahe hankro'enema nanekema nehaza vahete nevuno, henkama fore'ma haniazanku havi zamema nentaza vahete nevuno, ha' avu'atgaza nehaza vahete'ma viazamo'a, Ra Anumzamofo avurera havizantfa higeno, Ra Anumzamo'a tusi arimpa ahente'ne.
Han vigde son sin i elden og for med spådom og trolldom, og tinga folk til å mana fram draugar og spåvette. Han gjorde mykje som var vondt i Herrens augo, og harma honom.
7 Hagi Ra Anumzamo'ma Devitine ne'mofo Solomonikiznima zanasamino, ana maka Israeli naga nofipima me'nea kumatamimpintira, ama mono none Jerusale kuma'enena huhamprintoankino, Nagri nagimo me'nesige'za maka zupa monora hunantegahazema hu'nea mono nompina, Manase'a Asera havi anumzamofo amema'ama antreno'ma tro'ma hunte'neana erino ome ante'ne.
Astarte-bilætet som han hadde laga, sette han i det huset som Herren hadde sagt um til David og Salomo, son hans: «Til dette huset og til Jerusalem, som eg hev valt ut millom alle Israels ætter, vil eg festa namnet mitt i all æva.
8 Hagi Ra Anumzamo'a huno, Tamagrama tamagu'areti huta nagri kema nentahita, eri'za vaheni'a Mosese'ma tami'nea kasegema amage'ma antesazana, Nagra tamafahe'ima huvempama hu'na zami'nogeta menima mani'naza mopafintira tamazeri otregahue.
Eg vil ikkje meir lata Israel flakka heimlaus burt frå landet eg gav federne deira. Berre dei gjer og heldt seg etter alle mine bod og etter heile lovi som Moses, tenaren min, gav deim!»
9 Hianagi Juda vahe'mo'za kea ontahi'naze. Ana hazageno Manase'a zamavareno havi kante vige'za, ko'ma ana mopafima mani'naza vahe'ma, negazageno Ra Anumzamo'ma zamahenati atre'nea vahe'mo'zama hu'naza havi zamavu zamavara zamagtere'za tusi kumi hu'naze.
Men dei lydde ikkje. Manasse forførde deim, so dei stelte seg verre enn dei folki Herren hadde øydt ut for Israels-borni.
10 Ana hazageno Ra Anumzamo'a eri'za vahe'a kasnampa vahe zamagipi huvazino amanage huno zamasami'ne,
Då tala Herren ved tenarane sine, profetarne, soleis:
11 Juda vahe kini ne' Manase'a, ko'ma ana mopafima mani'naza Amori vahe'mo'zama hu'naza havi zamavu zamavara zamagatereno kasrino zamagote avu'avaza nehuno, Juda vahera zamatu fege'za, agrama tro'ma hunte'nea havi anumzante monora hunte'za kumira hu'naze.
«Av di Manasse, Juda-kongen, hev drive med desse avstyggjelege skikkarne, verre enn alt det amoritarne gjorde fyre hans tid, og forført med sine steingudar ogso Juda til å synda,
12 E'ina hu'negu Ra Anumzana Israeli vahe'mokizmi Anumzamo'a amanage hu'ne, Nagra Jerusalemi vahe'ene Juda vahera mago knaza zami'na zamazeri haviza ha'nena, ana ke'ma ru vahe'mo'zama antahisuza koro nehu'za antahintahi hakare hugahaze.
so segjer Herren, Israels Gud: «Sjå, eg sendar ulukka yver Jerusalem og Juda, so det skal ringja for båe øyro på alle som høyrer det.
13 Hagi Nagra Sameria kumate'ene, Ahapu nagate'enema hu'noaza hu'na, Jerusalemi kumara eri haviza hanugeno, mago vahe'mo'ma zuompama sese huteno eri rukrahe hu'negeno hagegema hiaza hugahie.
Eg spanar same mælesnori yver Jerusalem som yver Samaria, og nyttar same vegtloddet som yver Ahabs hus. Eg turkar burt Jerusalem, liksom ein turkar av eit fat og so snur det upp ned.
14 Hagi anampima osi'a naga'ma nagri nagarema hu'za manisaza naga'enena namefi hunezami'na, ha' vahe zamazampi zamatre'nuge'za, ha' vahe'zamimo'za ha' huzmante'za zamazeri haviza nehu'za, maka zazamia erigahaze.
Eg støyter ifrå meg deim som er att av arvluten min, og gjev deim i fiendevald, so dei vert til ran og til herfang for alle sine fiendar.
15 Na'ankure zamafahe'za Isipiti'ma etiramiza aza knareti'ma hu'naza havi zamavu zamava zamo'a meme eno ama knarera egeta, tamagranena ana havi avu'avazanke nagri navufi hazageno, Nagrira tusi narimpa ahe'ne.
Og det av di dei hev gjort det som vondt er i mine augo, og jamt harma meg frå den dagen federne deira drog ut or Egyptarland og til den dag i dag.»»
16 Hagi Manase'ma havi avu'avaza nehuno, Juda vahe'ma zamatu fege'za Ra Anumzamofo avure'ma, agrama hia kumi'ma haza agofetura, ru'ene ke'zamima omne vahe'ma Jerusalemi kumapina nemaniza vahera, mago kazigati agafa huteno vuno mago kazigama vigeno'a, zamaheno korana eri tagitre'ne.
Manasse let og skuldlaust blod renna, i so stor mengd at Jerusalem vart fyllt av det frå ende til annan, umfram den syndi at han forførde Juda til å gjera det som vondt var i Herrens augo.
17 Hagi Manase'ma kinima mani'nea knafima fore'ma hu'nea zantamine, ana maka zama agrama tro'ma hu'nea zantamine, kumi'ma hu'nea zamofo agenkenena, Juda vahe kinimofo agenkema krenentaza avontafepi krente'naze.
Det som elles er å fortelja um Manasse, um det han gjorde og um hans synd, det er uppskrive i krønikeboki åt Juda-kongarne.
18 Hagi anante Manase'a frige'za kinimofo nonkumapi, Uza hoze nehaza hozafi asente'naze. Ana hazageno nemofo ne' Amoni nefa nona erino kinia mani'ne.
Manasse lagde seg til kvile hjå federne sine, og vart gravlagd i slottshagen, i Uzzas hage. Og Amon, son hans, vart konge i staden hans.
19 Hagi Amoni'a 22'a kafu nehuno agafa huno kinia fore huteno, Jerusalemi ran kumate mani'neno tare kafufi Juda vahera kegava hu'ne. Nerera'a Haruzi mofa Mesulemetikino, Jotba ran kumateti a' mani'ne.
Tvo og tjuge år gamall var Amon då han vart konge; tvo år rådde han i Jerusalem. Mor hans heitte Mesullemet Harusdotter, frå Jotba.
20 Hagi Amoni'enena Ra Anumzamofo avurera, nefa Manase'ma hu'neaza huno, havi avu'avaza hu'ne.
Han gjorde det som vondt var i Herrens augo, liksom Manasse, far hans;
21 Amoni'a nefa'ma hu'nea zana ana maka nehuno, nefa'ma mono'ma hunte'nea havi anumzantaminte rena reno monora huzmante'ne.
han fylgde i alt fotefari til far sin, og tente steingudarne som far hans hadde tent, og bad til deim.
22 Agra Ra Anumzana afahe'mokizmi Anumzana amefi hunemino, Ra Anumzamofo avesi'zana amagera onte'ne.
Han vende seg frå Herren, sin fedregud, og gjekk ikkje på Herrens veg.
23 Anante mago zupa Amonina eri'za vahe'amo'za, atru hu'za ahe frisaza kanku hake'za erifore hute'za, kini nompi mani'nege'za ome ahe fri'naze.
Amons hirdmenner samansvor seg og drap kongen i huset hans.
24 Hianagi atru hu'za kema retro'ma hute'za ana kini ne'ma ahe fri'naza vahera, Juda vahe'mo'za ana maka zamahe fri'naze. Ana hute'za Amoni nemofo Josaiana kini azeri oti'naze.
Landsfolket slo i hel deim som hadde samansvore seg saman mot Amon, og tok Josia, son hans, til konge i staden hans.
25 Hagi Amoni'ma kinima mani'nea knafima fore'ma hu'nea zantamine, mago'a zama tro'ma hu'nea zantamimofo agenkea, Juda vahe kinimofo zamagenkema krenentaza avontafepi krente'naze.
Det som elles er å fortelja um Amon, det han gjorde, det er uppskrive i krønikeboki åt Juda-kongarne.
26 Hagi Amonima asente'nazana, Uza hoze hu'za nehaza hozafi agri'a matipi asente'naze. Ana hutazageno nemofo Josaia nefa nona erino Juda vahe kinia mani'ne.
Han vart gravlagd i gravi i Uzzias hage. Josia, son hans, vart konge i staden hans.

< 2 Kva 21 >