2 Korinti 3
1 Hagi tagra mago'ane agafa huta tavufga erisaga hunaku nehumpi? Hifi mago'a vahe'mo'zama nehazaza huta tagra, tavufa erisagahu avo kreho nehumpi, hifi rumo'za avonkrerami'za tagri husga hihogu nehuno?
Byrjar me å gjeva oss sjølve lovord att? eller treng me då, liksom sume folk, til å hava lovords brev til dykk eller frå dykk?
2 Tamagra'a tagri avona mani'naze. Ko tagu'afi krentenege'za miko vahe'mo'za nehampriza antahiza ke'za nehaze.
De er vårt brev, innskrive i våre hjarto, kjent og lese av alle menneskje,
3 Kraisintegati kretregeno e'nea avontafe kna huta eama nehazageta, tagra kegava nehune. Ana avona avo zotaretira onkre'neanki, kasefa huno mani'nea Anumzamofo Avamuteti krente'ne. Hagi ana avona havere kreonte'neanki, vahe'mofo tumopi krentene.
med di det er kunnigt at de er Kristi brev, tilkome ved vår tenesta, innskrive ikkje med blekk, men med den livande Guds Ande, ikkje på steintavlor, men på hjartans kjøttavlor.
4 Ama ana miko zankura Kraisimpina, Anumzamofonte tamentinti nehuta hankave e'nerune.
Men ei slik tiltru hev me til Gud ved Kristus,
5 Ana miko zama nehuna zankura, tagra'a hankavere nehune huta osugahune. Hianagi Anumzamo agra'a hankavereti hunerante.
ikkje at me av oss sjølve duger til å tenkja ut noko som av oss sjølve, men dugleiken vår er av Gud,
6 Agra anazanke huno tagrira huranteno hankavea tamigeta kasefa hagerafi kema hu'nea zamofo kegava hu'neta eri'zana e'nerune. Avompima krente'nea zankura nosunanki, avamupi zanku nehune. Na'ankure Avompima krente'nea zamo'a zamahe nefrie. Hianagi avamumo'a, zamasimu nezamie.
han som og gjorde oss duglege til å vera tenarar for ei ny pakt, ikkje for bokstav, men for ande; for bokstaven slær i hel, men Anden gjer livande.
7 Hagi, havere erivakakino krente'nea avompinti fri'zana avareno neazamofo eri'zamo masa'ane e'ne. Hu'negu Israeli vahe'mo'za, Zamavuginki hige'za Mosesena avugosafina onke'naze. Na'ankure masazamo avugosafintira remsa hige'za nonkageno, ana msamo'a akoheno avugosafintira resu hu'ne. (Diu-Kas 35)
Når då daudens tenesta, som var innhoggi med bokstavar på steinar, kom med herlegdom, so Israels-borni ikkje greidde å sjå på Mose åsyn på grunn av herlegdomen i hans åsyn, endå det var ein som kvarv burt,
8 E'ina hu'neanagi Ruotge Avamumofo erizamo'a mago'ane agatereno hanave'ane hihamua omanegosifi?
kor skal ikkje då Andens tenesta endå meir vera i herlegdom!
9 Na'ankure vahe'mofoma knama nemia eri'zamofona masa'ane hankave'a me'nenigeno'a, fatgo eri'zamo'a agetereno ra masa'ane hankave'a megahie.
For er fordømings-tenesta herlegdom, so er rettferds-tenesta endå mykje meir rik på herlegdom.
10 Anumzamofo tusi'a masane hanave'amoma me'neana kasefa eri'zama Anumzamo'ma erinea zamo, koma Anumzamo'ma eri'nea eri'zamofo masa'a agatere'ne. Ana higeno ko eri'zamofo masa'mo'a ko vagarene.
For endå det herlege er i dette stykke ikkje herlegt mot den ovrike herlegdomen.
11 Hanki fanane huno'ma nevania zamo'ma hankave'ane me'nenigeno'a, mago'ane mevava huno vania zamofo, hankavemo'a agateregahie.
For når det burtkvervande var i herlegdom, so skal det vedvarande so mykje meir vera i herlegdom.
12 E'ina hu'negu tagra fore'ma hanigu amuha nehuta, kea hankavetita nehune.
Sidan me då hev slik ei von, so gjeng me fram med stort frimod
13 Tagra Mosese knara osu'none, Agra avugosafi tavravenu refitenegeno, Israeli vahe'mo'za avugosafi masazamo'ma fananema hiama'a onke'naze. (Diu-Kas 34:33-35)
og gjer ikkje som Moses, som lagde eit sveip yver si åsyn, so Israels-borni ikkje skulde skoda enden av det som kvarv burt.
14 Hianagi antahintahiza zamimo'a hanavetino antrako hige'za maniza neazageno, ama knarera ehanatine. Na'ankure korapa huhagerafi kasegema nehamprizageno'a, ana tavravemo'a refiteno ne-egeno, Kraisimpi ana tavravea eritre'ne.
Men deira hug vart forherd; for like til denne dag ligg det same sveipet der når dei les den gamle pakti, og det vert ikkje openberra at ho vert avlyst i Kristus.
15 Hianagi meninena Mosese'ma krente'nea avoma hampri'zana, ana tavravemo antahintahizazmia refite'ne.
Men til denne dag ligg det eit sveip yver hjarta deira når Moses vert lesen.
16 Hu'neanagi vahe'mo'zama Ramofontema zamagu'ama rukrehe'ma hazageno, refimatezmantenea tavravea erinetre.
Men når det vender um til Herren, då vert sveipet burtteke.
17 Ana hu'negu Ramo'a Avamukino, Ramofo Avamu'ma mani'nesirega, kinarente'zana omanegahie.
Men Herren er Anden; men der Herrens Ande er, der er fridom.
18 Hianagi miko tavugosa refiote vahe'mota, Ramofo masazama'amo'a tagrite remasa nehigeta, kapomo hiankna huta remsa huta Agrikna hunkeno, Ramo'a Avamukino, agri masazamo'a mago'ane tagripina remsa nehie.
Men me som med usveipt åsyn ser Herrens herlegdom som i ein spegel, me vert alle umlaga til det same bilæte frå herlegdom til herlegdom, liksom av Herrens Ande.
