< 2 Korinti 3 >

1 Hagi tagra mago'ane agafa huta tavufga erisaga hunaku nehumpi? Hifi mago'a vahe'mo'zama nehazaza huta tagra, tavufa erisagahu avo kreho nehumpi, hifi rumo'za avonkrerami'za tagri husga hihogu nehuno?
Gaan we nu opnieuw onszelf aanprijzen? Of behoeven we misschien, als sommige anderen, aanbevelingsbrieven aan u of van u?
2 Tamagra'a tagri avona mani'naze. Ko tagu'afi krentenege'za miko vahe'mo'za nehampriza antahiza ke'za nehaze.
Gijzelf zijt onze brief, wel geschreven in ons hart, maar niettemin gekend en gelezen door alle mensen.
3 Kraisintegati kretregeno e'nea avontafe kna huta eama nehazageta, tagra kegava nehune. Ana avona avo zotaretira onkre'neanki, kasefa huno mani'nea Anumzamofo Avamuteti krente'ne. Hagi ana avona havere kreonte'neanki, vahe'mofo tumopi krentene.
Want het is bekend, dat gij een brief van Christus zijt, die door ons is geschreven, niet met inkt, maar met den Geest van den levenden God; niet op stenen tafelen, maar op de vleselijke tafelen van het hart.
4 Ama ana miko zankura Kraisimpina, Anumzamofonte tamentinti nehuta hankave e'nerune.
Door Christus hebben we dit zelfvertrouwen bij God.
5 Ana miko zama nehuna zankura, tagra'a hankavere nehune huta osugahune. Hianagi Anumzamo agra'a hankavereti hunerante.
Want niet door onszelf, en als door eigen kracht zijn we in staat, iets te bedenken; maar onze geschiktheid is uit God,
6 Agra anazanke huno tagrira huranteno hankavea tamigeta kasefa hagerafi kema hu'nea zamofo kegava hu'neta eri'zana e'nerune. Avompima krente'nea zankura nosunanki, avamupi zanku nehune. Na'ankure Avompima krente'nea zamo'a zamahe nefrie. Hianagi avamumo'a, zamasimu nezamie.
die ons bekwaam heeft gemaakt, om bedienaars te worden van een nieuw Verbond, niet van de letter, maar van den Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.
7 Hagi, havere erivakakino krente'nea avompinti fri'zana avareno neazamofo eri'zamo masa'ane e'ne. Hu'negu Israeli vahe'mo'za, Zamavuginki hige'za Mosesena avugosafina onke'naze. Na'ankure masazamo avugosafintira remsa hige'za nonkageno, ana msamo'a akoheno avugosafintira resu hu'ne. (Diu-Kas 35)
Welnu, wanneer de bediening des doods, met letters op steen gegrift, in heerlijkheid is geweest, zodat de zonen Israëls het gelaat van Moses niet konden aanstaren om de voorbijgaande glans van zijn aanschijn,
8 E'ina hu'neanagi Ruotge Avamumofo erizamo'a mago'ane agatereno hanave'ane hihamua omanegosifi?
hoe veel te meer moet dan de bediening des Geestes in heerlijkheid zijn!
9 Na'ankure vahe'mofoma knama nemia eri'zamofona masa'ane hankave'a me'nenigeno'a, fatgo eri'zamo'a agetereno ra masa'ane hankave'a megahie.
En wanneer de bediening der verdoeming heerlijk was, hoeveel te meer moet de bediening der rechtvaardiging overvloeien van heerlijkheid!
10 Anumzamofo tusi'a masane hanave'amoma me'neana kasefa eri'zama Anumzamo'ma erinea zamo, koma Anumzamo'ma eri'nea eri'zamofo masa'a agatere'ne. Ana higeno ko eri'zamofo masa'mo'a ko vagarene.
Ja, wat eens verheerlijkt was, is in vergelijking met deze allesovertreffende heerlijkheid toch eigenlijk nooit zó verheerlijkt geweest.
11 Hanki fanane huno'ma nevania zamo'ma hankave'ane me'nenigeno'a, mago'ane mevava huno vania zamofo, hankavemo'a agateregahie.
Want indien het vergankelijke van heerlijkheid is omgeven, hoeveel te meer is dan het onvergankelijke in heerlijkheid!
12 E'ina hu'negu tagra fore'ma hanigu amuha nehuta, kea hankavetita nehune.
In het bezit van zulk een hoop, tonen we ook grote openhartigheid;
13 Tagra Mosese knara osu'none, Agra avugosafi tavravenu refitenegeno, Israeli vahe'mo'za avugosafi masazamo'ma fananema hiama'a onke'naze. (Diu-Kas 34:33-35)
en wij doen niet als Moses, die een sluier voor zijn gelaat trok, opdat de zonen Israëls het einde niet zouden zien van de voorbijgaande glans.
14 Hianagi antahintahiza zamimo'a hanavetino antrako hige'za maniza neazageno, ama knarera ehanatine. Na'ankure korapa huhagerafi kasegema nehamprizageno'a, ana tavravemo'a refiteno ne-egeno, Kraisimpi ana tavravea eritre'ne.
Waarlijk, hun begrip is er door afgestompt. Want tot op de dag van heden is diezelfde sluier blijven hangen bij de voorlezing van het oude Verbond; want er werd niet ontsluierd, dat het een einde kreeg door Christus.
15 Hianagi meninena Mosese'ma krente'nea avoma hampri'zana, ana tavravemo antahintahizazmia refite'ne.
Ja, tot heden toe ligt er een sluier over hun hart, telkens als Moses wordt voorgelezen.
16 Hu'neanagi vahe'mo'zama Ramofontema zamagu'ama rukrehe'ma hazageno, refimatezmantenea tavravea erinetre.
Maar de sluier wordt weggenomen, als men zich wendt tot den Heer;
17 Ana hu'negu Ramo'a Avamukino, Ramofo Avamu'ma mani'nesirega, kinarente'zana omanegahie.
want de Heer is de Geest, en waar de Geest des Heren is, daar is vrijheid.
18 Hianagi miko tavugosa refiote vahe'mota, Ramofo masazama'amo'a tagrite remasa nehigeta, kapomo hiankna huta remsa huta Agrikna hunkeno, Ramo'a Avamukino, agri masazamo'a mago'ane tagripina remsa nehie.
En wij allen spiegelen met ongesluierd gelaat de heerlijkheid des Heren terug, en worden zelfs steeds heerlijker in zijn beeld herschapen, zoals dit door ‘s Heren Geest geschiedt.

< 2 Korinti 3 >